Το παιδί και το άγαλμα του Άντερσεν, Αγγελική Δαρλάση, Εκδόσεις Μεταίχμιο

Από μία άγνωστη ιστορία για ένα άγαλμα του μεγαλύτερου παραμυθά στον κόσμο, του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, αντλεί έμπνευση αυτή τη φορά η αγαπημένη και βραβευμένη συγγραφέας παιδικών βιβλίων, Αγγελική Δαρλάση. Μετά από τα πολύ επιτυχημένα Όταν έφυγαν τα αγάλματα (εκδόσεις Μεταίχμιο 2015), Το αγόρι στο θεωρείο (εκδόσεις Μεταίχμιο 2021) και Από μακριά (εκδόσεις Μεταίχμιο 2021) προσπαθεί να μας πείσει ότι πρέπει να δίνουμε σημασία στα παραμύθια μέσα από το νέο της βιβλίο με τίτλο Το παιδί και το άγαλμα του Άντερσεν.

Λίγοι γνωρίζουν ότι στο λιμάνι του Όντενσε της Δανίας, της γενέτειρας του διάσημου Δανού παραμυθά, βρισκόταν ένα άγαλμα του Άντερσεν, μισοβυθισμένο στο λιμάνι. Αυτό το άγαλμα είναι και ο ήρωας του παραμυθιού που δημιουργεί η Δαρλάση μαζί με το αινιγματικό εκείνο και μοναχικό παιδί, το οποίο επισκέπτεται καθημερινά το λιμάνι και συνομιλεί με το άγαλμα.

Το παραμύθι της Δαρλάση ακροβατεί διαρκώς μεταξύ μύθου και πραγματικότητας, ενώ καίρια θέση σε αυτό έχουν και ήρωες των παραμυθιών του Άντερσεν,  όπως το αηδόνι του αυτοκράτορα, ο Χανς, η Γκέρντα, το Ασχημόπαπο, το κοριτσάκι με τα σπίρτα, η Τοσοδούλα και η Βασίλισσα του Χιονιού.

Το αγόρι της ιστορίας παρουσιάζεται ανώνυμο, ιδιαίτερο και μοναχικό. Ακριβώς όμως γι’ αυτό θα είναι εκείνο το μοναδικό άτομο που θα καταφέρει να συνομιλήσει με το μυστηριώδες μισοβυθισμένο άγαλμα του λιμανιού του Άντερσεν. Και, μαζί του, θα καταφέρει να δει όσα οι άλλοι αρνούνται να δουν και να ζήσει μαζί τους τις πιο απίθανες περιπέτειες παρέα με τους ήρωες των παραμυθιών του Άντερσεν. Διότι οι ήρωες αυτοί είναι στην πραγματικότητα ολοζώντανοι με σάρκα και οστά. Επαφίεται όμως στη δική μας θεώρηση και θέληση το αν θα καταφέρουμε τελικά να τους αντικρίσουμε.

Η ζωή είναι σαν ένα πανέμορφο τραγούδι που οι στίχοι του συχνά δεν βγάζουν κανένα νόημα. Εμείς είμαστε εκείνοι που πρέπει να τους δώσουμε αυτό το νόημα. Εμείς από πλευρά μας, οφείλουμε να συνεχίσουμε να δίνουμε σημασία, κι ας μην μας ακολουθούν οι άλλοι σε αυτό, τόσο στα παιδιά και στα αγάλματα, όσο και στα παραμύθια, ακριβώς επειδή η ζωή είναι αυτή που μας προσφέρει τα πιο υπέροχα παραμύθια, αρκεί να έχουμε τα μάτια και την καρδιά μας ανοιχτά για να τα αντιληφθούμε.

Διότι, “ακόμη κι όταν βρίσκεσαι μέσα σε μια κατασκότεινη καμινάδα, αν κοιτάξεις ψηλά θα δεις ένα αστέρι να λαμπυρίζει και να σου δείχνει τον δρόμο”. Αυτό μας λέει η συγγραφέας στο πιο αισιόδοξο μήνυμα του βιβλίου της.

Η Δαρλάση μέσω ενός σύντομου, αλληγορικού και αμφίσημου παραμυθιού με πολλές προεκτάσεις, αποδοκιμάζει τους ανθρώπους που κλείνουν τα αυτιά και την ψυχή τους απέναντι στην ίδια τη ζωή και στο όνομα του στεγνού και στείρου ρεαλισμού, απορρίπτουν κάθε τι όμορφο και μαγικό, κάθε τι παραμυθιακό στη ζωή, ξεχνώντας τελικά την τέχνη του να ζουν.

Συμπληρωματικά, ας μην λησμονήσουμε να αναφέρουμε ότι η εικονογράφηση του Βασίλη Κουτσογιάννη, στις αποχρώσεις της θάλασσας, αναδεικνύει ιδανικά το έντονο παραμυθιακό και μαγικό στοιχείο του πονήματος της Δαρλάση με έντονα ζωντανά χρώματα και αιθέριες ανθρώπινες μορφές.

Ακολουθήστε τo Literature.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα για τον πολιτισμό και την επικαιρότητα από την Ελλάδα και τον Κόσμο.