Κριτική: Το παλάτι του Μεσονυκτίου, Κάρλος Ρουίθ Θαφόν

Το παλάτι του Μεσονυκτίου: Mία πρωτότυπη γκόθικ ιστορία στην Ινδία την εποχή της αγγλικής αποικιοκρατίας

21 February 2023

***Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη***

Το παλάτι του Μεσονυκτίου, Κάρλος Ρουίθ Θαφόν, Εκδόσεις Ψυχογιός

Η τριλογία της ομίχλης είναι ένα από τα νεανικά έργα του Θαφόν, με τη φιλοδοξία να απευθύνεται τόσο σε ενήλικες, όσο και σε νέους. Αν ένα έργο κρίνεται ως νεανικό εφόσον είναι ευκολοδιάβαστο, γρήγορο στην εξέλιξή του και έχει καθηλωτική υπόθεση, τότε Η τριλογία της ομίχλης έχει όλα τα φόντα για αυτό. «Το παλάτι του Μεσονυκτίου» είναι το δεύτερο μέρος της τριλογίας.

Πρόκειται για ένα βιβλίο κάπως διαφορετικό από τα υπόλοιπα μέρη της τριλογίας. Και αυτό διότι στο βιβλίο αυτό κυριαρχεί το στοιχείο της φωτιάς, από την αρχή μέχρι το τέλος, σε αντίθεση με τα άλλα δύο στα οποία κυριαρχεί το υγρό στοιχείο. Επίσης η υπόθεση στο βιβλίο αυτό διαδραματίζεται στη μακρινή Ινδία, ενώ στα άλλα δύο βιβλία της τριλογίας η υπόθεση εκτυλίσσεται στη Ευρώπη, στην Αγγλία και τη Γαλλία. Τέλος, ο χρόνος στον οποίο διαδραματίζεται «Το παλάτι του Μεσονυκτίου» είναι αρχές του εικοστού αιώνα, ενώ στα άλλα βιβλία ο χρόνος είναι λίγος μεταγενέστερος, δηλαδή λίγο πριν τα μέσα του εικοστού αιώνα.

Βρισκόμαστε στην Καλκούτα, εν έτει 1916 και 1932. Το 1916 λαμβάνει χώρα ένα περίεργο ατύχημα με ένα φλεγόμενο τρένο και θύματα κάποια ορφανά παιδιά. Το ίδιο έτος γεννιούνται ο Μπεν και η Σιρ, δύο δίδυμα αδέλφια που θα χωριστούν ήδη από τη νύχτα της γέννησής τους. Η Σιρ μεγαλώνει με τη γιαγιά της, ο Μπεν στο ορφανοτροφείο του Σεν Πάτρικς. Εκεί, μαζί με τα υπόλοιπα ορφανά, θα δημιουργήσουν μία μυστική λέσχη στο εγκαταλειμμένο παλάτι του Μεσονυκτίου, τη Τσάουμπαρ Σοσάιετι. Κάποιος όμως ενδιαφέρεται για τα δύο παιδιά ήδη από τη νύχτα που γεννιούνται. Οι σκοποί του δεν είναι καθόλου καλοί και ο ίδιος θα επιστρέψει για να τους υλοποιήσει το 1932 όταν τα παιδιά θα είναι δεκαέξι ετών.

Ποιος είναι αυτός ο μυστηριώδης άντρας; Ποιο μυστήριο καλύπτει το παρελθόν τους; Τι κρύβεται πίσω από το γεγονός του φλεγόμενου τρένου το 1916; Ποιο είναι τελικά το τρομερό αίνιγμα της μαύρης πόλης, της Καλκούτας, της πόλης των παλατιών;

Ο Θαφόν δημιουργεί μία πρωτότυπη γκόθικ ιστορία στην Ινδία την εποχή της αγγλικής αποικιοκρατίας αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά το πολύπλευρο συγγραφικό του ταλέντο, ακόμη και στις ιστορίες μυστηρίου και περιπέτειας.

«Μέσα από την πεσμένη στέγη του Παλατιού του Μεσονυκτίου, μπορούσε κανείς να δει τον γεμάτο αστέρια νυχτερινό ουρανό, μια απέραντη θάλασσα από μικρά λευκά κεριά. Το σούρουπο έχει πάρει μαζί του λίγη από την τσουρουφλιστή ζέστη που μαστίγωνε την πόλη από την αυγή, όμως το αεράκι που χάιδευε δειλά τους δρόμους της μαύρης πόλης ήταν απλώς ένας χλιαρός αναστεναγμός, εμποτισμένος με τη νυχτερινή υγρασία που ανάδινε ο ποταμός Χούλι».