«Το ανάγνωσμα απευθύνεται σε παιδιά που ετοιμάζονται να μπουν στην εφηβεία και σε άλλους που έχουν βγει πρόσφατα ή προ πολλού από αυτήν, χωρίς να έχουν διαβάσει ποτέ ολόκληρη την Οδύσσεια. Ας όψεται το ελληνικό σχολείο. Εκεί δεν τα φορτώνουμε όλα;»

Διαβάζω μαγεμένος την απόδοση της «Ομήρου Οδύσσειας» από τον Μιχάλη Γκανά που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Μεταίχμιο με εξαιρετική εικονογράφηση από τον Βασίλη Γρίβα και σκέφτομαι πόσο ωραία θα ήταν να αναθέταμε την εκπαίδευση των παιδιών στους ποιητές μας. Και δεν μπορώ να φανταστώ καλύτερη αρχή για μια στήλη βιβλίου από αυτό το έργο που γράφτηκε για να μείνει ως πολύτιμη κληρονομιά και για τις επόμενες γενιές.

Μπορείς αν το διαβάσεις ως μια συναρπαστική περιπέτεια αλλά και ως ένα ταξίδι στην ελληνική ποίηση ανά τους αιώνες καθώς ο Γκανάς με ιδιοφυή τρόπο ενσωματώνει στην αφήγησή του στίχους δεκάδων Ελλήνων ποιητών, δίνοντας αυτά τα μικρά απαραίτητα ερεθίσματα, σαν κεντήματα απαλά στο δέρμα ώστε να ανατρέξουμε σε ποιήματα και τραγούδια. Να διαβάσουμε και να διασκεδάσουμε ή μέσα στο σπίτι μας οικογενειακώς ή μέσα στη τάξη με τους δασκάλους και τους μαθητές να γίνονται κοινωνοί αυτού του μεγάλου έπους του Ομήρου.

«Δεν υπάρχει μεγαλύτερη μοναξιά από την αθανασία. Όλα γύρω μας, τα φυτά, τα ζώα, οι άνθρωποι, μεγαλώνουν, γερνάνε και πεθαίνουν. Κι εμείς εδώ. Αθάνατοι! Πώς ν’ αντέξεις όμως τόσους αποχωρισμούς; Εκτός αν είσαι από πέτρα», λέει η Καλυψώ στον Οδυσσέα… Κι είναι πολλά τα μαθήματα ζωής που υπάρχουν διάσπαρτα στο βιβλίο.  Μη φανταστείτε όμως ένα βαρύ βιβλίο. Το κείμενο διαπερνά ένα λεπτότατο χιούμορ, μια ειρωνεία που υπονομεύει την όποια σοβαροφάνεια.

Κι αυτό που στα σχολεία μας είναι ένα βαρύ μάθημα γίνεται αυτό που ήταν κι όταν δημιουργήθηκε. Μια αφήγηση για να μας τέρπει και να μας διασκεδάζει!

Ο Σπύρος Πετρουλάκης βρίσκει και αυτός έναν διασκεδαστικό τρόπο για να μοιραστεί μαζί μας την ιστορία της Αθήνας αλλά και την αξία της αλληλεγγύης με το μυθιστόρημά του «Η συνταγή της ευτυχίας» που κυκλοφορεί στο πλαίσιο της επιτυχημένης σειράς «Λογοτεχνικές εξερευνήσεις» από τις εκδόσεις Μίνωας.

Όλα ξεκινούν ανάποδα όταν οι παράξενοι ήχοι που ακούγονται από το υπόγειο της πολυκατοικίας θα προκαλέσουν τον φόβο αλλά και την περιέργεια σε τέσσερα παιδιά που θα τολμήσουν να ερευνήσουν το μυστήριο για να ανακαλύψουν μια τρυφερή ιστορία και να κληθούν να λύσουν μια σειρά από γρίφους που θα τους οδηγήσουν στην συνταγή της ευτυχίας. Ένας ωραίος τρόπος για να ξεναγηθούν τα παιδιά σε σημαντικά μνημεία και γειτονιές του κέντρου της πόλης και να μάθουν την τοπική ιστορία ακολουθώντας μια ενδιαφέρουσα πλοκή. Παράλληλα ο συγγραφέας παρατηρεί και μοιράζεται μαζί μας τις σχέσεις μεταξύ των παιδιών και τον τρόπο που μπορούν να ξεπεραστούν προκαταλήψεις και στερεότυπα. Βεβαίως πάντα στο επίκεντρό του μένει η προσφορά προς τον διπλανό μας που δίνει μεγάλη χαρά όχι μόνο σε αυτόν που παίρνει αλλά και σε αυτόν που δίνει.

Ο Παναγιώτης Δημητρόπουλος στο «Ο μπαμπάς μου …. ο ήρωάς μου!» που κυκλοφορεί από την Ελληνοεκδοτική με εικονογράφηση της Αγγελικής Δρακάκη, μας δείχνει με την τρυφερή ιστορία του πως αληθινός πατέρας είναι αυτός που μεγαλώνει με αγάπη το παιδί του κι ας μην είναι «δικό» του. Η μικρή Καλλιόπη λέει μια μέρα στον μπαμπά της,  πηγαίνοντας για το σχολείο πως ο πατέρας του συμμαθητή της του Στέφανου δεν είναι «ο αληθινός του πατέρας». Με αυτή την αφορμή θα γυρίσουμε πίσω στο χρόνο για να ακούσουμε -μαζί με τη μικρή ηρωίδα της ιστορίας- τι έγινε με έναν τέτοιο μπαμπά που «δεν ήταν αληθινός». Κι όμως αποδείχτηκε πιο πραγματικός πατέρας από πολλούς…

Ένας όμορφος τρόπος να μιλήσουμε στα παιδιά για την υιοθεσία και τις «διαφορετικές» οικογένειες.

Αξίζει να προσθέσουμε πως με την αγορά κάθε βιβλίου ενισχύεται με 2 ευρώ ο «Σύλλογος γονιών παιδιών με νεοπλασματική ασθένεια – Φλόγα».

Κλείνω με ένα νεανικό μυθιστόρημα  που μου πρότεινε η κόρη μου και ήταν έτοιμη να το διαβάσει για δεύτερη φορά πριν της το πάρω από τα χέρια! Η Γιώτα Φώτου με το βιβλίο της «Με 6 κλικ» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός καταφέρνει να μιλήσει για πολλά και δύσκολα θέματα μέσα από ένα μυθιστόρημα γεμάτο χρώματα και μυρωδιές. Να πω ότι επηρεάστηκα τόσο διαβάζοντας για ένα περιβόλι με ροδιές που παίζει καθοριστικό ρόλο στην αφήγηση που έσπευσα να αγορά μια σακούλα ρόδια, να πιώ τον χυμό τους και να νιώθω σα να συνεχίζω έναν νοερό διάλογο.

Η Βίβιαν, τελειώνοντας την έκτη Δημοτικού βρίσκεται αντιμέτωπη με την πραγματικότητα της οικονομικής κρίσης που αναγκάζει την οικογένειά της να πάει να ζήσει σε ένα μικρό χωριό. Αφήνει πίσω ένα ιδιωτικό σχολείο, τις φίλες και τους φίλους, το πολυτελές σπίτι στα Βόρεια Προάστια, όλη την παλιά της ζωή. Η προσαρμογή της θα είναι πολύ δύσκολη…

Στον αντίποδα ο Στέργιος, κι αυτός στην ίδια ηλικία μεγαλώνει στο χωριό, αγαπάει τη φύση και το περιβόλι του κι έχει λατρεία για τη φωτογραφία. Ένα πάθος που εν αγνοία του μοιράζεται με τη Βίβιαν. Είναι μάλιστα σε ένα σχολικό γκρουπ φωτογραφίας αλλά με ψευδώνυμα.  

Θα χρειαστούν πολλές ανατροπές για να έρθουν κοντά τα δυο παιδιά. Και μέσα από την ιστορία η συγγραφέας θα ανοίξει χαραμάδα στο μέλλον και στην ελπίδα, αλλά μέσα από τον πραγματικό αγώνα που αξίζει να δίνουμε μεγάλοι και μικροί. Ακόμη με γνώση μοιράζεται μαζί μας τα όσα συμβαίνουν σήμερα στην ελληνική περιφέρεια. Και σωστά εντοπίζει πως το μέλλον βρίσκεται σε αυτό που μπορεί να παράγει η χώρα…

Ένα πολύ πλήρες βιβλίο για μικρούς και μεγάλους. Σας το προτείνω και ως τροφή για σκέψη. 

Ακολουθήστε τo Literature.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα για τον πολιτισμό και την επικαιρότητα από την Ελλάδα και τον Κόσμο.