***Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη***

Μια εξωφρενικά αστεία ταινία για το τέλος του κόσμου!

Μόλις γεννήθηκε ένα νέο είδος ταινίας! Αυτό που εμπεριέχει κωμικά, αλλά πολύ σοβαρά ταυτόχρονα, όλες τις παθογένειες του κόσμου και αποτελεί μια τελευταία, απελπισμένη κραυγή σωτηρίας!

O Δρ. Ράνταλ Μίντι (Λεονάρντο Ντι Κάπριο) και η μαθήτριά του Κέιτ Ντιμπιάσκι (Τζένιφερ Λόρενς) είναι δύο χαμηλόβαθμοι αστρονόμοι, οι οποίοι κάνουν μια τρομακτική ανακάλυψη: ένας κομήτης στο μέγεθος του Έβερεστ βρίσκεται σε τροχιά σύγκρουσης με τον πλανήτη Γη. Υπολογίζοντας πως απομένουν μόνο έξι μήνες για την σωτηρία του κόσμου, οι δυο τους ξεκινούν έναν αγώνα ενημέρωσης και κινητοποίησης ενάντια στην ασύμμετρη απειλή.

Η νέα ταινία του Άνταμ ΜακΚέι (Το μεγάλο σορτάρισμα, Vice: Δεύτερος στην ιεραρχία) είναι μια αλληγορική σάτιρα, εξωφρενικά αστεία και σχεδόν ενοχλητικά πραγματική, για το τέλος του κόσμου, που αυτή την φορά (κρατώντας πάντα το σχήμα ενός κομήτη) επέρχεται από την συλλογική συνείδηση. Ή ασυνειδησία. Η καυστικότητα της πένας και του ύφους του, αποτελούν υπογραφή πια του βραβευμένου με Oscar σκηνοθέτη, που εδώ, πιο ευθαρσώς από ποτέ, αποφασίζει να θίξει κάθε κακώς κείμενο του σύγχρονου καπιταλιστικού κόσμου και της (αμερικάνικης;) κοινωνίας. Τι χρειάζεται να γίνει για να ανοίξουμε τα μάτια; Να τα πάρουμε από τις οθόνες των κινητών, και να κοιτάξουμε γύρω μας. «ΜΗΝ Κοιτάτε Πάνω!» είναι το μότο μιας κυβέρνησης που αποσκοπεί στην απόσπαση της προσοχής από αυτό που συνήθως είναι ο ελέφαντας στο δωμάτιο. Υπάρχουν πολλές άβολες αλήθειες μέσα στην ταινία. Άβολες για όλους μας, κανείς δεν γλυτώνει από τον κομήτη του ΜακΚέι… Το μπαλάκι της επίρριψης και απόρριψης των ευθυνών περνάει από όλους. Από ανίκανους και ενίοτε επικίνδυνα ηλίθιους πολιτικούς, μέχρι μεγιστάνες που βαφτίζουν «όραμα» την προοπτική κέρδους με κάθε τίμημα, (οι αναφορές στον Τραμπ, και εκατομμυριούχους όπως ο Τζομπς και ο Έλον Μασκ είναι ηλίου φαεινότερες), τα media, η ποπ κουλτούρα, η τηλεθέαση, η σκανδαλοθηρία, ο στρατός, ο πατριωτισμός, αλλά και όλοι εμείς, οι άνθρωποι που αποτελούμε την τόσο εύκολα τελικά υποκινούμενη κοινή γνώμη, το celebrity gossip, ο εθισμός μας στην χρωματιστή σαπουνόφουσκα που μας κρατά σχεδόν εκούσια κοιμισμένους, οι συλλογικές υστερίες, ο διχασμός για καθετί μικρό και ανούσιο, όλα είναι εκεί και κάνουν το Don`t look up να είναι ένα everyday disaster movie! Μόλις γεννήθηκε ένα νέο είδος ταινίας! Αυτό που μάλλον εμπεριέχει κωμικά, αλλά πολύ σοβαρά ταυτόχρονα, όλες τις παθογένειες του κόσμου και αποτελεί μια τελευταία, απελπισμένη κραυγή σωτηρίας, πριν την Ημέρα της Κρίσης! Όλων μας.

“Based on truly possible events” αναφέρει το tagline της ταινίας, δίνοντας το ξεκάθαρα κωμικό της στίγμα, ενώ από τα πρώτα κιόλας λεπτά γίνονται εμφανή τα όσα έχουν να αντιμετωπίσουν οι πρωταγωνιστές.

Πρόβλημα #1: απομένουν έξι μήνες μέχρι το τέλος του κόσμου.

Πρόβλημα #2: κανείς δεν ενδιαφέρεται!

Εδώ ίσως και να βρίσκεται μία από τις αδυναμίες της ταινίας, αφού σταδιακά παρακολουθούμε την αποκλιμάκωση μιας πολύ δυναμικής αρχής με το μήνυμα να χαλαρώνει στην μεγάλη διάρκεια, και ένα κάπως άνισο σενάριο που στο φινάλε μοιάζει να καταρρίπτει τα όσα έχει εξαιρετικά εύστοχα σχολιάσει. Παρ`όλα αυτά, το βιτριολικό χιούμορ, οι ατάκες, το υπέροχο all star καστ, κάνουν την ταινία απολαυστικότατη. Ο Λεονάρντο Ντι Κάπριο είναι μια εξαιρετικά ταιριαστή επιλογή, καθώς είναι χρόνια γνωστός για την οικολογική του συνείδηση και το έργο του (γιατί είναι φυσικά αδύνατον να μην σκεφτεί κανείς πως ο πραγματικός κομήτης είναι η περιβαλλοντική κρίση) και τσαλακώνεται υπέροχα ως ο μάλλον αμήχανος, socially awkward επιστήμονας, που τελικά απολαμβάνει τα δεκαπέντε λεπτά δημοσιότητας και την μερίδα του λέοντος που του αναλογεί. Στο πλευρό του η Τζένιφερ Λόρενς σε ένα δυναμικό comeback, στον ρόλο μιας αστρονόμου σε παράκρουση, αφού είναι η μοναδική φωνή της λογικής που όμως κανείς δεν ακούει! Η Κέιτ Μπλάνσετ, υπέροχη, υπέρλαμπρη ξανθιά τηλεπερσόνα, άδεια και κυνική, είναι ακριβώς αυτό που πρέπει να είναι, ο Τζόνα Χιλ, το μόνιμα μαστουρωμένο πρόσωπο του νεποτισμού, ταιριαστός, πάντα απολαυστικός αλλά η αλήθεια είναι πως αρχίζω να διακρίνω μια μανιέρα στους ρόλους του… ο Τιμοτέ Σαλαμέ για κάποιο λόγο είναι σαν να μην υπάρχει στην ταινία, η Αριάνα Γκράντε εν μέρει κάνει τον εαυτό της αλλά στην προκειμένη περίπτωση είναι πολύ λειτουργικό, ενώ οι εμφανίσεις του Ρον Πέρλμαν και του Κρις Έβανς είναι τόσο αβίαστα αστείες που αν και ελάχιστης διάρκειας μένουν αξέχαστες! Βέβαια, κακά τα ψέματα… το βαρύ πυροβολικό είναι η Μέριλ Στριπ στην θηλυκή εκδοχή του Τραμπ, και είναι η ηθοποιός, με όλη την έννοια της λέξης, που ποτέ κανείς μας δεν θα σταματήσει να απολαμβάνει!

Don`t look up

Σκηνοθεσία: Ανταμ ΜακΚέι

Σενάριο: Ανταμ ΜακΚέι, Ντέιβιντ Σιρότα

Πρωταγωνιστούν: Λεονάρντο Ντι Κάπριο, Τζένιφερ Λόρενς, Μέριλ Στριπ, Κέιτ Μπλάνσετ, Τζόνα Χιλ, Τιμοτέ Σαλαμέ, Αριάνα Γκράντε

Από 9 Δεκεμβρίου στους κινηματογράφους και από 24/12 διαθέσιμο στο Netflix.

Ακολουθήστε τo Literature.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα για τον πολιτισμό και την επικαιρότητα από την Ελλάδα και τον Κόσμο.