***Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη***

Ό,τι μου κάνει κέφι, Τζορτζ Όργουελ, Εκδόσεις Μεταίχμιο

Σε μια επιλογή δοκιμίων από το πλούσιο έργο του Έρικ Άρθουρ Μπλαιρ ή Τζορτζ Όργουελ, όπως είναι ευρύτατα γνωστός, σχετικών με τη λογοτεχνία και την πολιτική αλλά και τη μεταξύ τους σχέση προβαίνει ο Σταύρος Ζουμπουλάκης, τα οποία μεταφράζονται πρώτη φορά στα ελληνικά. Γνώμονας ήταν να αντανακλώνται ξεκάθαρα η σκέψη και οι απόψεις του Βρετανού συγγραφέα, λογοτέχνη και δημοσιογράφου πάνω σε σημαντικά θέματα της εποχής του και να αναδεικνύεται το μοναδικό ύφος του, που τον έκανε να ξεχωρίζει από τους ομότεχνούς του.

Από το επίμετρο του Σταύρου Ζουμπουλάκη:

«Ο Όργουελ δεν έγραψε απλώς βιβλία, όπως παιδιόθεν επιθυμούσε –αυτό δεν είναι και δύσκολο, όλοι γράφουν–, ο Όργουελ δημιούργησε έργο, κάτι που είναι εντελώς διαφορετικό: είδε τη ζωή και τον κόσμο με τον δικό του, προσωπικό τρόπο και μίλησε για τη ζωή και τον κόσμο με τη δική του φωνή, δική του και κανενός άλλου. Η φωνή του προσδιορίστηκε από την τρομερή εποχή στην οποία έζησε, περισσότερο ίσως από όσο πολλών άλλων, μα δεν απορροφήθηκε από αυτήν, δεν χάθηκε μέσα στον γενικό θόρυβο, γι’ αυτό και τα κείμενά του δεν έγιναν απλά τεκμήρια για τους ιστορικούς, αλλά πολλές δεκαετίες μετά το γράψιμό τους αφορούν καθέναν που προσπαθεί να βρει τη θέση του μέσα στον κόσμο. Δεν θέλω να πω ότι ο Όργουελ έγραψε αθάνατα αριστουργήματα ούτε ότι είχε πάντα δίκιο – τουναντίον, έπεσε πολλές φορές έξω, όπως όταν υποστήριζε έναν επαναστατικό ειρηνισμό, μέχρι τον Αύγουστο του 1939, ή όταν πίστευε πως προϋπόθεση για τη νίκη κατά του φασισμού ήταν η σοσιαλιστική επανάσταση στην Αγγλία, την οποία μάλιστα θεωρούσε επικείμενη. Πολλοί έγραψαν καλύτερα μυθιστορήματα από αυτόν και αρκετοί έγραψαν επίσης εξαιρετικά δοκίμια, λίγοι όμως κατάφεραν ό,τι κατάφερε εκείνος, είτε μυθιστορήματα έγραφε είτε δοκίμια είτε απλά δημοσιογραφικά κείμενα: έργο με ενότητα, όχι βεβαίως ενότητα απόψεων, αλλά κάτι πολύ πιο ουσιαστικό, ενότητα ηθική, ενότητα τρόπου προσέγγισης των πραγμάτων, ενότητα ύφους.

[…]

»Η παρούσα ανθολόγηση έγινε από τα Collected Essays, κατά χρονολογική επίσης σειρά. Η θεματική κατάταξη των δοκιμίων του Όργουελ όχι μόνο δεν είναι πάντα ευχερής, αλλά είναι και παραπλανητική, γιατί το ενδιαφέρον του για τη λογοτεχνία και την πολιτική ήταν ενιαίο και αδιαίρετο. Ο τίτλος που δώσαμε στην ανθολογία μας μεταφράζει ελεύθερα τον τίτλο της στήλης (“As I Please”) την οποία κρατούσε στο εβδομαδιαίο Tribune, που εξέφραζε την αριστερή τάση των Εργατικών. Απελευθερωμένος από δεσμεύσεις, ο Όργουελ ήταν εκεί στα νερά του, έγραφε “as he pleased”, κατά πώς του άρεσε, κατά το κέφι του, γι’ αυτό και πήγαινε από το ένα θέμα στο άλλο. Από τις 3 Δεκεμβρίου 1943 ως τις 4 Απριλίου 1947 έγραψε ογδόντα κείμενα για ό,τι τον ενδιέφερε και τον κέντριζε. Αυτό το “As I Please” έχει δώσει τον τίτλο του τρίτου τόμου των Collected Essays, 1943-1945 (αλλά και άλλων εκδόσεων των κειμένων του στη στήλη αυτή)».

Ο  Έρικ Άρθουρ Μπλαιρ, γνωστός περισσότερο με το συγγραφικό του ψευδώνυμο Τζορτζ Όργουελ (George Orwell), ήταν Βρετανός συγγραφέας, λογοτέχνης και δημοσιογράφος. Θεωρείται ένας από τους συγγραφείς του 20ού αιώνα με τη μεγαλύτερη επιρροή και ένας από τους πιο σημαντικούς χρονικογράφους της αγγλικής κουλτούρας της γενιάς του. Έγραψε κριτικές λογοτεχνίας, ποίηση, μυθιστορήματα και πολεμικές ανταποκρίσεις. Η αξεπέραστη πολιτική αλληγορία του Η φάρμα των ζώων (1945) τον έκανε παγκοσμίως γνωστό, ενώ η φήμη του έφτασε στο απόγειό της με το σκοτεινό, μελλοντολογικό 1984 (1949). Πέθανε στο Λονδίνο το 1950.

Ακολουθήστε τo Literature.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα για τον πολιτισμό και την επικαιρότητα από την Ελλάδα και τον Κόσμο.