***Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη***
Omertà Ο νόμος της σιωπής, Χάρης Βασιλάκος, Εκδόσεις Πνοή
Μετά το «Εκεί Που Πετάει Ο Νους» που κυκλοφόρησε το 2017 και το «Κλεψύδρα» που κυκλοφόρησε το 2020, φέτος τον Ιανουάριο, και πάλι από τις Εκδόσεις ΠΝΟΗ κυκλοφόρησε το τρίτο βιβλίο του Χάρη Βασιλάκου με τίτλο Omertà– Ο νόμος της σιωπής
Omertà– Ο νόμος της σιωπής, είναι ο τίτλος του έργου και διαδραματίζεται στη Νότια Ιταλία. Στο λογοτεχνικό σύμπαν του Βασιλάκου η μαφία και ο υπόκοσμος κινούν τα νήματα. Νόμος της σιωπής ή ομερτά και όπως λέει και μια Σικελική παροιμία, όποιος δεν ακούει, δε μιλάει και δε βλέπει, ζει εκατό χρόνια.
Η ιστορία διαδραματίζεται σε δύο χρόνους. Στο 1986 όπου όλα ξεκινούν και στο 2021 όταν όλα ξεκαθαρίζουν και τα κομμάτια του παζλ μπαίνουν στη θέση τους.
Αρκετά τα πρόσωπα και στις δύο περιόδους τα οποία όμως ο συγγραφέας τα ενώνει με έναν συνδετικό ιστό αριστοτεχνικά. Έτσι, καταφέρνει κάνοντας χρήση μικρών κεφαλαίων, με το κάθε ένα να αφορά σε διαφορετικό πρόσωπο, να κρατά σε εγρήγορση τον αναγνώστη προσφέροντας μια ξεχωριστή αναγνωστική εμπειρία.
Όλα ξεκινούν όταν ο ηλικιωμένος Τίτο, στη βράβευσή του από το Πανεπιστήμιο Σαπιέντσα, ανεβαίνει στο βήμα και παίρνει τον λόγο. Έχει πάρει τη μεγάλη απόφαση να φέρει στο φως τη σκοτεινή του πλευρά και τον ρόλο που διαδραμάτισε στους κόλπους της μαφίας. Ο αναγνώστης θα δει να ξεδιπλώνεται μπροστά στα μάτια του με έναν κινηματογραφικό τρόπο, όλα όσα συνέβησαν το 1986 αλλά και όσα εξαιτίας αυτών έχουν δρομολογηθεί να γίνουν το 2021. Θάνατοι, βία, εκβιασμοί, απαγωγές. Όλα βγαίνουν στο φως και οι αποκαλύψεις είναι ηχηρές. Όμως ο έρωτας κάνει την εμφάνιση του. Τι ρόλο θα παίξει; Σε ποιον βαθμό και κατά πόσο θα περιπλέξει τα πράγματα;
{…Δεν θα λυγίσω! Πεσμένη στα γόνατα εδώ και ώρα, νιώθω το μούδιασμα να ξεκινά από τους αστραγάλους μου και να διαπερνά την ψυχή μου. Οι καρποί των χεριών μου, δεμένοι σφιχτά με σχοινιά, έχουν σχεδόν παραλύσει. Με δυσκολία συγκρατώ τις αισθήσεις μου. Λένε ότι ο έρωτας είναι η αποκατάσταση των τραυμάτων της παιδικής μας ηλικίας. Κοφτερά δόντια που έχει! Γι’ αυτόν οι άνθρωποι κάνουν πράγματα που δεν συνειδητοποιούν. Κι όταν τα αντιλαμβάνονται, παύουν να τα κάνουν. Ή μήπως όχι; Προσπαθούσα από μικρή να βρω με ποιον τρόπο θα πάψω να φοβάμαι το σκοτάδι. […]
Ο συγγραφέας μέσα από το έργο του, δεν καταγράφει απλώς μια μυθιστορηματική ιστορία, αλλά καταφέρνει να περάσει μηνύματα με κυριότερο αυτό της ηθικής υπό το πρίσμα των άγραφων νόμων. Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου, ο αναγνώστης θα σταθεί κυρίως σε ένα βασικό και κυρίαρχο ερώτημα: Σε ποια ζωή καλούμαστε εν τέλει να επιβιώσουμε. Έτσι, μέσα από τα μαγευτικά τοπία της Τοσκάνης και τους υπέροχους αμπελώνες του Μοντεπουλτσιάνο, ο συγγραφέας μάς οδηγεί στους σκοτεινούς δρόμους του Παλέρμο, προσφέροντας ένα εξαιρετικό αστυνομικό θρίλερ δράσης.
{…«Άδικος είναι ο Θεός σου, πάτερ» ψέλλισε ο Ρικάρντο, ο οποίος θέλησε να εξομολογηθεί την ημέρα της κηδείας του μονάκριβου γιου του κι επισκέφθηκε τις πρώτες πρωινές ώρες τον πνευματικό του.[…] «Αγαπητέ μου, καταλαβαίνω τον πόνο και την οργή σου. Δεν υπάρχουν λόγια παρηγοριάς για έναν πατέρα που χάνει το παιδί του. Μακάρι όλα να ήταν αλλιώς! Αυτό που πρέπει να θυμάσαι όμως, είναι ότι καμία βλασφημία, καμία κατηγορία προς τον Θεό δεν θα κλείσει το τραύμα. Έργο ανθρώπου και όχι Κυρίου ήταν το άδικο τέλος του σπλάχνου σου» απάντησε συμπονετικά ο ιερέας. «Γιατί τον πήρε τόσο νωρίς; Πες μου! Γιατί τον πήρε τόσο νωρίς μακριά μου; Θα μπορούσε να τον αφήσε να ζήσει! Είχε όλο το μέλλον μπροστά του!» […]
Σπονδυλωτές ιστορίες που δημιουργούν ένα έργο κλιμακούμενης έντασης στο οποίο ο συγγραφέας καταφέρνει να κάνει τον αναγνώστη να γίνει μέρος της ιστορίας, να νιώσει μέσα από τα μάτια των ηρώων αρνητικά και θετικά συναισθήματα. Τα μυστικά του παρελθόντος που καθορίζουν το σήμερα και η αποκάλυψή τους, η αλήθεια και η σιωπή, η δικαιοσύνη και η εκδίκηση, η ηθική και η χαμένη αθωότητα των ανθρώπων, η ανάγκη προσωπικού και κοινωνικού επαναπροσδιορισμού είναι μερικές από τις εκφάνσεις αυτής της αφήγησης που καθιστούν το μυθιστόρημα μια καλογραμμένη και με εξαιρετικό ενδιαφέρον αναγνωστική εμπειρία.
Ο Χάρης Βασιλάκος γεννήθηκε στη Σπάρτη. Σπούδασε Κλασική Φιλολογία, κατέχει μεταπτυχιακό στη Δημόσια Διοίκηση και είναι πτυχιούχος Αρμονίας και Ωδικής. Εργάστηκε στον ιδιωτικό χώρο της Εκπαίδευσης, είναι ραδιοφωνικός παραγωγός στον Fly 89.7 από το 2018 και είναι ένας εκ των εμπνευστών της Αναβίωσης της Βαμβακούς (που υλοποιείται με την αποκλειστική Δωρεά του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος).
Ακούστε το τραγούδι: Το Κέντημα
Βασισμένο στο βιβλίο «Ομερτά | Ο νόμος της σωπής» του Χάρη Βασιλάκου που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Πνοή.
Ενορχήστρωση – Προγραμματισμός – Μίξη : Σπύρος Καππάκος
Μπουζούκι: Γιώργος Ζήτσας
Ακορντεόν – Πιάνο: Σπύρος Καππάκος
Κιθάρες: Ηλίας Καππάκος
Το Κέντημα
Πήρα βελόνα και κλωστή, δαχτυλήθρα χρυσή
και μεζούρα στην τσέπη
Ξήλωσα όλες τις ραφές, στις παλιές μου πληγές
και στου κόσμου τα «πρέπει»
Κι είπα θα βγω στον πηγαιμό για ένα νέο εαυτό
κι ας μη βρω την Ιθάκη
Άλλωστε εκείνο που μετρά κι ας το έμαθα αργά
είναι το ταξιδάκι
Κι έκοβα και έραβα
Δερνόμουν μεσοπέλαγα
Και γύρευα την άκρη απ’ το νήμα
Άπειρος στο κέντημα
Ζωή, μεγάλο αίνιγμα
Βυθός τη μια, την άλλη αφρός και κύμα
Έστρωσα σε όλα μου τα «δεν» τα παλιά μου σεμέν
την ασχήμια να κρύψω
Ύφασμα πήρα το παρόν και χαρτί για πατρόν,
ευτυχία για σκίτσο
Κι είπα θα βγω στον πηγαιμό για ένα νέο εαυτό
κι ας μη βρω την Ιθάκη
Άλλωστε εκείνο που μετρά κι ας το έμαθα αργά
είναι το ταξιδάκι
Ακολουθήστε τo Literature.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα για τον πολιτισμό και την επικαιρότητα από την Ελλάδα και τον Κόσμο.
