***Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη***

Περιστέρια από πέτρα, Μαργαρίτα Κοντού, Εκδόσεις Βακχικόν

Διηγήματα μπονσάι, ή αλλιώς διηγήματα μινιατούρες συμπεριλαμβάνονται στη συλλογή διηγημάτων της Μαργαρίτας Κοντού, συγγραφέως που έλκει την καταγωγή της από τη Μύκονο και κατοικεί στην Αθήνα. Η Κοντού είναι άνθρωπος της τέχνης, εφόσον υπήρξε μαθήτρια του ζωγράφου Αλέκου Φασιανού και κατά καιρούς έχει φιλοτεχνήσει εξώφυλλα λογοτεχνικών βιβλίων, λευκώματα, κάρτες και ημερολόγια, ενώ έχει συμμετάσχει και σε ομαδικές εκθέσεις ζωγραφικές παράλληλα με τη διοργάνωση των δικών της ατομικών εκθέσεων. Αυτή η καλλιτεχνική φλέβα είναι εμφανής και στα είκοσι πέντε διηγήματα του βιβλίου της, διηγήματα βαθιά εσωτερικού χαρακτήρα, με έντονο το μεταφορικό και το αλληγορικό στοιχείο στη δομή τους.

Τα διηγήματα της Κοντού σπάνια παρουσιάζουν μία υπόθεση με αρχή, μέσα και τέλος. Είναι περισσότερο πονήματα σκέψεων που ήθελε η ίδια να καταγράψει στο χαρτί και να μοιραστεί με τους αναγνώστες της. Ο σουρεασλιστικός αυτός και συμβολικός χαρακτήρας των διηγημάτων της φαίνεται και στους τίτλους πολλών εξ’ αυτών, αλλά και στον τίτλο της ίδιας της συλλογής: «Περιστέρια από πέτρα».

Η συγγραφέας μαζί με τη συμβολική, αλληγορική και συχνά μεταφορική γλώσσα της εναλλάσσει στα διηγήματά της το πρώτο, το δεύτερο και το τρίτο ενικό πρόσωπο από πλευράς του αφηγητή. Ιδιαίτερη εντύπωση κάνει η χρήση του δεύτερου πληθυντικού προσώπου σε ένα από τα διηγήματά της με τίτλο «Εύσχημος τρόπος, σουρεαλιστικός», ένα πρόσωπο που σπάνια συναντάμε στη λοτεχνία.

«Αν δεν έχετε στη ζωή σας έναν εύσχημο τρόπο να διευκολύνετε  το γελοίο ώστε να μην φαίνεται τραγικό  και το τραγικό να μην γίνεται αναπαράσταση καταστάσεων, εκτιμώ πως θα γεράσουμε τις απόψεις μας μαζί. Αυτές κάποτε θα πεθάνουν κι εμείς θα προσαρμοστούμε σε νέες εποχές, λιγότερο δαγκωμένες από ανούσια δόντια σε γεμάτες λυκοπαγίδες. Αν όλα αυτά δεν σας φαίνονται προφάσεις για να μην αντιμετωπίσουμε την πραγματικότητα, σας υπόσχομαι πως, κάθε που ξημερώνει, θα ζεστάνουμε τις παλάμες μας χαιρετώντας  το απρόβλεπτο, το μεσημέρι το τραπέζι μας θα στρώνεται με επίφοβα σχήματα σε χρώματα βαθυκόκκινα και γαλάζια και το βράδυ θα ξηλώνουμε τις πέτρες από τους φεγγίτες των αδιεξόδων».

Ιδιαίτερη εντύπωση κάνουν επίσης τα διηγήματα στο τέλος του βιβλίου, τα οποία αποτελούν αφιερώματα σε κάποιους συγκεκριμένους ανθρώπους, όπως τον Γιάννη Ρηγόπουλου και μία αγαπημένη φιλόλογο που είχε η συγγραφέας στην οποία αφιερώνεται το τελευταίο διήγημα του βιβλίου με τίτλο «Η μανταρινιά».

Η θρησκεία, η φύση, ένας σκύλος με το όνομα Σίζαρ, ο κύριος Χ και η καρέκλα του, η Άνκα, όλα αυτά και πολλά άλλα αποτελούν μέρος του σουρεάλ μικρόκοσμου που δημιουργεί η Μαργαρίτα Κοντού στο βιβλίο της.

Ακολουθήστε τo Literature.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα για τον πολιτισμό και την επικαιρότητα από την Ελλάδα και τον Κόσμο.