“Το θέατρο ως μορφή τέχνης δίνει τη δυνατότητα να συνδεθούμε, να συγκινηθούμε, να νιώσουμε μαζί μια αλήθεια. Παράγει πολιτισμό, αξίες, μορφώνει και δημιουργεί νέους κόσμους. Επομένως η τέχνη διαπαιδαγωγεί τον άνθρωπο, τον βελτιώνει, τον κάνει καλύτερο και τελικά τον ηθικοποιεί. Από όλες τις τέχνες το θέατρο είναι η πιο κοινωνική τέχνη, η πιο άμεση και αποτελεσματική. Υπάρχουν άνθρωποι που στηρίζουν θερμά τα μικρά θέατρα, αλλά μάλλον είναι η μειοψηφία. Η λειτουργία ενός θεάτρου χρειάζεται θεατές. Επιθυμεί τα νέα παιδιά να παρακολουθούν θεατρικές παραστάσεις. Η τεχνολογία και οι σύγχρονοι ρυθμοί όμως έχουν φέρει έναν νέο τρόπο ζωής, που παραμερίζει τις ανθρώπινες αξίες, τις παραδόσεις, ενισχύοντας την αποξένωση, την αδιαφορία και τον ατομικισμό. “Έχει παρατηρηθεί να μην κερνάει ο άνθρωπος τον άνθρωπο λόγο”, έλλειψη επικοινωνίας”, έλεγε μεταξύ άλλων σε συνομιλίες και συνεντεύξεις.

Οσοι έχουν παρακολουθήσει παραστάσεις του αντιλαμβάνονται τον επαγγελματισμό του. Υπάρχει δυσκολία στη δημιουργία θεατρικής ομάδας, γι’αυτό και δούλευε με ένα βασικό πυρήνα συνεργατών. Στο πέρασμα των χρόνων ανακάλυψε και νέους ηθοποιούς, αναδεικνύοντας το κρυμμένο ταλέντο τους. Το πρόβλεπτο των ανθρώπων, ήταν αυτό που πάντα τον συγκινούσε.