***Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη***
Γιώργος Μιχαλακόπουλος
1938 – 2023
Να λοιπόν, που καμιά φορά ο προγραμματισμός πάει περίπατο. Και τα πρόσωπα που σημαδεύουν το 2023 εμπλουτίζονται με έναν τρόπο μελαγχολικό. Όπως ακριβώς πέφτει ο χειμώνας, πάντα ξαφνικός και αφοπλιστικός, έτσι φθάνουν οι ειδήσεις από τα ηχεία του ραδιοφώνου. Μες στην κίνηση της πόλης που φορά το ρούχο μιας επίπλαστης ευτυχίας κατάμεστης από πορείες και τηλεβόες και τουρίστες και Ασιάτες εργάτες, ο εκφωνητής που αναλαμβάνει το άχαρο δελτίο των έντεκα, σήμερα έχει την ευκαιρία του. Είναι η στιγμή του που λένε και έτσι με στόμφο ανακοινώνει την άσχημη είδηση.
Ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος, ο σπουδαίος ηθοποιός, ο άνθρωπος του θεάτρου, των μεγάλων τηλεοπτικών σειρών, ένας με κάποιο βλέμμα, αποφασίζει να σημαδέψει τον Δεκέμβρη του 2023. Με μια έξοδο διακριτική που μεγεθύνεται από το έργο και την προσφορά του στην υποκριτική τέχνη της χώρας του ο θεατράνθρωπος αφήνει λίγο πιο μόνη την Ελλάδα του παρόντος καιρού. Αναλαμβάνοντας σπουδαίους ρόλους, παίζοντας στα θέατρα τους χαρακτήρες της ζωής μας, ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος, εκείνος και εκείνος, πάντα δυο κόντρα ρόλοι στο φόντο του καιρού μας, μοιάζει με ένα καλλιτέχνη που ωρίμασε μες στην τέχνη του φθάνοντας με το ταλέντο του σε κλίμακες που ελάχιστοι κατόρθωσαν. Δεν είναι τυχαίο που στα μάτια των κριτικών αλλά και ενώπιον του κοινού του που διευρύνεται μες στις δεκαετίες, ο Μιχαλακόπουλος – που δεν θα μπορούσε να φύγει ποτέ πλήρης ημερών, αφού τόση ανάγκη έχουμε από μεγέθη των δικών του διαστάσεων -, κατέχει μια ξεχωριστή και σπάνια θέση. Επειδή το κοινό, όλοι εμείς που μπορούμε τόσο ευκολόπιστα να αρκεστούμε στη μετριότητα, ολότελα συνεπαρμένοι από το ελάχιστο, δίχως κρίση ή μάλλον με αδυνατισμένη ετούτη τη λειτουργία μας, μπορούμε να νιώσουμε το γνήσιο. Θέλετε επειδή έχουμε μάθει να αναγνωρίζουμε τα κάλπικα μες στις πολύβουες αγορές, θέλετε επειδή κραυγαλέα επιφανειακή φαντάζει η εποχή μας, ένας καιρός της εικόνας δίχως αντιρρήσεις, με έναν αιώνα που κάνει τα πρώτα του βήματα και γκρεμίζει σαν βρέφος τα έπιπλα, σαρώνει γύρω την τάξη που συνηθίσαμε το αυθεντικό κερδίζει στα σημεία. Αυτό που περιέχει απλόχερα μια θέρμη, κάτι κλασικό και οικείο που με τον τρόπο του μας αφορά και μας συγκινεί κοιτάζοντας μέσα από τα αναρίθμητα στόχαστρα που μας προσφέρονται, αξίζει την εκτίμησή μας. Επειδή δίχως ίχνος καλλιέπειας και διδακτισμού, ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος έδειξε τον δρόμο στους ομότεχνους του. Και στάθηκε ενώπιον της ζωή του από το μετερίζι της δικής του μοίρας, γυρεύοντας την ουσία που βρίσκει καταφύγιο μες στην ποικιλία της μορφής. Περνώντας από το κωμικό στο αινιγματικό και το μυστηριώδες ή το γκροτέσκο, ο σπουδαίος ηθοποιός που συνιστά ένα είδος κληρονομιάς του Κουν και του Θεάτρου Τέχνης, φορά τις μάσκες του καιρού του και μας γοητεύει. Είναι το δίχως άλλο ένα σημείο αναφοράς, όπως δηλώνουν σοβαροί οι συνάδελφοί του, συναισθανόμενοι και εκείνοι πως μαζί του ανανεώθηκαν αρκετοί μεγάλοι ρόλοι όσο ο ίδιος λάμπρυνε με την παρουσία και το ήθος του την νιόβγαλτη, ελληνική τηλεόραση.
Θα τον θυμάμαι πάντα σε κάποια σκηνή του Κίτρινου Φακέλου. Ο ιδιόρυθμος Κώστας Ρούσης, μέρος ενός φοβερού τριγώνου που θα στηρίξει σαν κλωστή το σπάνιο υφαντό του Καραγάτση, τον Κίτρινο Φάκελό του. Θα τον θυμάμαι, να προσδίδει άφταστη πνευματικότητα σε ότι αγγίζει. Θα τον θυμάμαι, στο μισοσκόταδο, ιδιοφυή, να γυρεύει κάτι που τώρα νιώθω πως ήταν η ζωή του. Αυτό που λένε, ο κόπος του πάνω στο αγώνισμα της φαντασίας και των ειδώλων, μες στη στιγμή που η τέχνη μεγαλώνει και χωρεί πλαίσια πλατύτερα. Τότε δρουν ηθοποιοί του μεγέθους του Γιώργου Μιχαλακόπουλου.
Ακολουθήστε τo Literature.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα για τον πολιτισμό και την επικαιρότητα από την Ελλάδα και τον Κόσμο.
