***Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη***
1946-2023
Πολ – Ανρί Ναρζολέ (Paul-Henri Nargeolet)
Ο Πολ – Ανρί Ναρζολέ, πρώην διοικητής της γαλλικού πολεμικού ναυτικού, δύτης, μια κορυφαία μορφή στον τομέα των ναυαγίων, ορίζεται επικεφαλής στις καταδύσεις του υποβρυχίου της Ocean Gate. Το καταδυτικό σκάφος Τιτάνας μεταφέρεται στην περιοχή του ναυαγίου του Τιτανικού, κάπου στην Νέα Γη στον Βόρειο Ατλαντικό Ωκεανό. Το πλοίο Polar Prince αναλαμβάνει την μεταφορά του στις συντεταγμένες του ναυαγίου. Άλλες εκατό και πλέον φορές ο Τιτάνας βρέθηκε στην περιοχή επαναλαμβάνοντας μια κατάδυση χιλιάδες μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας.
Το σκάφος φέρει χωρητικότητα πέντε ατόμων. Ένας Βρετανο – Πακιστανός επιχειρηματίας, ο γιος του, ο Ναρζολέ και ο ιδρυτής της Ocean Gate συνθέτουν το πλήρωμα του υποβρυχίου. Όλα είναι έτοιμα και σε λίγο ετοιμάζονται για μια καταβύθιση στην απόλυτη σιωπή του ωκεάνιου πυθμένα. Η διαδικασία γνώριμη, τα μέσα ενημέρωσης όταν άρχισε να παίρνει διαστάσεις η υπόθεση, παρουσίασαν εκτεταμένα αφιερώματα στην προηγμένη τεχνολογικά Ocean Gate την εταιρία που αναλάμβανε να κάνει πράξη το όνειρο εκατομμυριούχων με παράδοξες επιθυμίες. Ο Τιτάνας κατασκευάζεται από τα πιο εξελιγμένα υλικά, ελέγχεται με χειριστήρια video game , εκτελεί πιστά το προκαθορισμένο πρόγραμμα και έπειτα ανέρχεται στην επιφάνεια. Το Polar Prince θα μεταφέρει το βαθυσκάφος στο κατάστρωμα και οι επιβαίνοντες θα συζητούν για πάντα την εμπειρία που μοιράστηκαν χιλιάδες μέτρα κάτω από την επιφάνεια.
Όχι όμως και οι τελευταίοι πελάτες. Αυτοί, μαζί με τον Ναρζολέ και τους υπόλοιπους δεν θα επιστρέψουν ποτέ από το ταξίδι τους. Στις 18 Ιουνίου η αποστολή θα ξεκινήσει για τον βυθό. Τελευταία επικοινωνία του Τιτάνα με την επιφάνεια και το Polar Prince στις 11:47. Η επιστροφή είχε καθοριστεί για τις έξι και δέκα, όμως γρήγορα θα γίνει αντιληπτό πως κάτι δεν πήγαινε καλά με το βαθυσκάφος. Το υποβρύχιο είχε χάσει την επικοινωνία του με το πλοίο και οι αρχές καταλάβαιναν πως είχαν να κάνουν με μια σοβαρή υπόθεση. Αποστολές βοήθειας αποστέλλονται στην περιοχή του ναυαγίου του Τιτανικού με σκοπό τον εντοπισμό του σκάφους. Η αγωνία κορυφώνεται όταν οι αρχές μαζί με την εταιρία ενημερώνουν την κοινή γνώμη πως το οξυγόνο του Τιτάνα επαρκεί για ενενήντα έξι ώρες. Σενάρια, επιστημονικές εισηγήσεις, ριψοκίνδυνες ιδέες για την έγκαιρη ανέλκυση του υποβρυχίου θα κατακλύσουν τα μέσα επικοινωνίας. Όμως οι ώρες περνούν και σε λίγο οι επιβαίνοντες θα υποστούν τις συνέπειες του περιορισμού του οξυγόνου. Το μέγιστο των ενενήντα έξι ωρών αφορά απλά και μόνο την επιβίωσή τους αφού η έλλειψη θα επηρεάσει σταδιακά και πολύ νωρίτερα τις ζωτικές τους λειτουργίες. Είναι αδύνατο να βρεθεί το υποβρύχιο στην αχανή έκταση του βυθού. Οι ώρες περνούν, τέσσερις ολόκληρες μέρες απεγνωσμένων προσπαθειών στην περιοχή του ναυαγίου, τα δικαιώματα της οποίας κατέχει ο Ναρζολέ, ο πεπειραμένος οδηγός της αποστολής. Οι εικασίες για τον κίνδυνο του εγχειρήματος μετατρέπονται σε βεβαιότητα και κάθε μέρα ολοένα και περισσότερες πληροφορίες φθάνουν για τις εκπτώσεις στον τομέα της ασφάλειας, σκέψεις για κάποιο είδος ύβρεως που έσπρωχνε τους ανθρώπους σε δρόμους, σε πράξεις και χειρονομίες έξω και πέρα από τα όρια. Σε λίγο τα φώτα των τηλεοπτικών συνεργείων θα σβήσουν, μικρά αφιερώματα θα μεσολαβήσουν ώσπου να ξεχαστούν τα γεγονότα. Φυσικά και δεν υπάρχει η προοπτική της ανάσυρσις των σωρών ή του εντοπισμού τους. Θα πρέπει κανείς να φανταστεί πως εκείνοι οι άνθρωποι χάθηκαν στο διάστημα, σε μια άπειρη έκταση που θα μείνει για πάντα αχαρτογράφητη.
Ο Πολ – Ανρί Ναρζολέ δεν φαντάστηκε ποτέ όσο ζούσε και εκτελούσε με επιτυχία τις επικίνδυνες αποστολές του, δεν υποψιάστηκε πως σε κάποια από αυτές θα έχανε τη ζωή του. Σίγουρος, βέβαιος για τις δυνάμεις του, με ένα είδος αφέλειας πως μπορεί να επαναληφθεί αρκετές φορές ακόμη ένα ριψοκίνδυνο άλμα στο κενό, ο Ναρζολέ θα υπερτιμήσει τις προοπτικές αλλά και την ασφάλεια που παρείχε ο πρωτοποριακός Τιτάνας. Τα ανθρακονήματα της ατράκτου δεν αποτελούσαν κατάλληλο υλικό για τις τεράστιες πιέσεις που ασκούνται σε βάθη χιλιάδων μέτρων, ομολογήθηκε λίγο μετά. Ειδικές κάμερες κατέγραψαν τα συντρίμμια του Τιτάνα πεντακόσια μέτρα περίπου από το κουφάρι του υπερωκεανίου. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που υποστηρίζουν πως οι θάλασσες κοντά στη Νέα Γη των Καναδικών Ακτών φέρουν μια παράξενη και σκοτεινή παράδοση.
Ακολουθήστε τo Literature.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα για τον πολιτισμό και την επικαιρότητα από την Ελλάδα και τον Κόσμο.
