Please enable JavaScript to view the comments powered by Disqus.

***Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη***

Σωστικές Φωτοβολίδες

Γιώργος Λυγγερίδης

1992 – 2023

Μια ναυτική, σωστική φωτοβολίδα άναψε μες στη νύχτα. Κάποιος ζητούσε βοήθεια καταμεσής του πελάγου της παράξενης εποχής μας. Ένα πέλαγο τρικυμιώδες, με Λαιστρυγόνες, με Κύκλωπες, με πέτρες συμπληγάδες που καταστρέφουν τις δομές της ελληνικής κοινωνίας. Κανείς δεν θα σωθεί και μήτε που θα δει κανείς πως από μια γωνιά της πολύπαθης, σύγχρονης Ελλάδας κάποιος στέλνει ένα αίτημα βοήθειας, ένα μήνυμα απεγνωσμένο. Και όμως δεν είναι τέτοιο, είναι ένα μήνυμα μίσους αυτό που φέγγει στον ουρανό της Αθήνας εδώ και μερικές μέρες.

Αυτή η λίστα που είχε τα πρόσωπά της συμπληρωμένα εδώ και καιρό χρειάζεται να αναπροσαρμοστεί. Να συμπεριλάβει και τον Γιώργο Λυγγερίδη, το μέλος των ΜΑΤ που σήμερα σφραγίζει με ένα πένθιμο τρόπο την ελληνική πραγματικότητα. Ο Γιώργος δεν μένει πια εδώ. Κατέληξε μετά από πολυήμερη νοσηλεία στο Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο της Νίκαιας, έχοντας υποστεί μια ανεπανόρθωτη βλάβη. Αιτία η ναυτική φωτοβολίδα που καρφώνεται στον μηρό του, στα επεισόδια με οπαδικά κίνητρα που καθηλώνουν τη σύγχρονη επικαιρότητα. Ο Γιώργος θα πέσει θύμα της τυφλής βίας, αυτής που εκδηλώνεται ολοένα και πιο συχνά, με μια ατέλειωτη σειρά θυμάτων να μεγεθύνει όσο ποτέ τη μάστιγα της βίας. Θύτης ένα δεκαοχτάχρονο παιδί και μαζί ένα ολόκληρο σύστημα που επωάζει και συντηρεί μες στους κόλπους του την πιο σκληρή και αποτρόπαια εκδοχή μας. Θύτης, ένα σύστημα που αδυνατεί να κοιτάξει στα μάτια τα μεγάλα του προβλήματα, εκείνες τις συμπεριφορές, τις πράξεις, τα λόγια και τα έργα που διαμορφώνουν μια άρρωστη, μια κοινωνία καταβεβλημένη από τον ίδιο της τον εαυτό.

Ο Γιώργος δεν θα προχωρήσει στη ζωή του, δεν θα δει τα όνειρά του να γίνονται πραγματικότητα, δεν θα ξαναδεί τους ανθρώπους της ζωής του. Η θέση του πια ανήκει σε εκείνη τη μακρά σειρά των οπαδών και των αστυνομικών που αποτελούν σήμερα τα θύματα μιας αναίτιας σφαγής. Δεν πάει αρκετός καιρός που ο Άλκης Καμπανός έπεφτε μαχαιρωμένος από οπαδούς αντίπαλης ομάδας. Ο Άλκης δεν άνηκε στους οργανωμένους οπαδούς καμίας ομάδας. Λίγους μήνες μετά ο Μιχάλης Κατσούρης θα θανατωθεί βάναυσα από τους Κροάτες χούλιγκαν που σε μια πρωτοφανή ενέργεια για ένα σύγχρονο, ευνομούμενο κράτος θα διασχίσουν ολόκληρη την επικράτεια, εκτελώντας με όρους συντεταγμένους, στρατιωτικού σώματος την φριχτή αποστολή τους. Θα ακολουθήσουν καθαιρέσεις, συζητήσεις για τις δέουσες ενέργειες, διαμάχες σε τηλεοπτικά παράθυρα χωρίς αντίκρισμα, αποδόσεις ευθυνών, συστάσεις για αυστηροποίηση νόμων και διατάξεων. Τίποτε δεν θα αποδώσει και με μια μικρή παύση που μόνον στην τύχη οφείλεται, η μάστιγα της οπαδικής βίας θα εμφανιστεί εκ νέου. Ο Γιώργος θα βρεθεί αυτή τη φορά στη θέση του θύματος με μια ολόκληρη κοινωνία στο πλευρό του αξιωματικού των ΜΑΤ που συγκλόνισε το πανελλήνιο με τη σιωπή της καταστολής του, λέγοντας τόσα πολλά περισσότερα από όσα είπαν ποτέ όλοι αυτοί οι επαΐοντες, οι ειδικοί που αυτόκλητα αναλαμβάνουν τον ρόλο των σωτήρων στα τηλεοπτικά πάνελ.

Ο Γιώργος όμως δεν έχει λόγο, η δική του σιωπή δεν λαμβάνεται υπόψη και μοιάζει πως όλες εκείνες οι φωνές δεν έχουν άλλο σκοπό παρά να σκεπάσουν την κραυγή του, την δική μας κραυγή, έναν ατέλειωτο, λυπημένο μονόλογο.

Καμιά φορά σκέφτομαι πως μας βαραίνει συλλογικά μια οφειλή. Ένα χρέος απέναντι σε όλους εκείνους που χάθηκαν αναίτια έξω από τα γήπεδα, στους δρόμους, ανάμεσα σε αυτοσχέδιες φωτιές και πρόχειρα οδοφράγματα. Καμιά φορά σκέφτομαι πως για την οφειλή αυτή, ελάχιστα μπορούμε να πράξουμε. Και από εμάς το μόνο που απομένει ως ζητούμενο είναι η άρνηση της λήθης, εκείνο το είδος της λησμονιάς που επιτρέπει στους ανθρώπους και τα πράγματα να πεθαίνουν δυο φορές. Θα γραφτούν τόσα πολλά για τον Γιώργο και στο όνομά του η πολιτεία θα λάβει μέτρα και θα γίνει αδέκαστη, τιμωρητική, σκληρή, όπως και τα εγκλήματα που καθημερινά παλεύει να κατατάξει μες στη συνείδησή της. Κάποιοι θα τονίσουν πως μόνο με αφορμή την απώλεια ενός αστυνομικού, τα αντανακλαστικά της πολιτείας τέθηκαν σε λειτουργία. Άλλοι θα μετριάσουν το γεγονός, μια άλλη απώλεια, κάποια άλλη, αφοπλιστική είδηση θα πάρει τα πρωτεία για λίγες μέρες, όσες χρειάζεται για να ξεχάσουμε τον Γιώργο Λυγγερίδη. Όσο για εκείνον τον δεκαοχτάχρονο θύτη θα πληρώσει, θα χάσει τα καλύτερα χρόνια της ζωής του πληρώνοντας το τίμημα για το λάθος. Οι τηλεοπτικοί κριτές θα επικεντρωθούν στον τρόπο λειτουργίας της ελληνικής οικογένειας, στα κακώς κείμενα που στιγματίζουν τη νέα γενιά. Αυτήν την ίδια που την περίοδο του καλοκαιριού έτρεξε, ίδρωσε, έθεσε την ζωή της σε κίνδυνο για να κρατήσει όρθια τα χωριά, τις κοινότητες, το μέλλον της το ίδιο. Σε αυτήν τη γενιά ανήκει ο θύτης, πλασμένος ιδανικά και ανάξια από τους σκιώδεις υπεύθυνους των κατά τόπων συνδέσμων, αυτούς που του έδωσαν τη ναυτική φωτοβολία, που τον προέτρεψαν να την εκτοξεύσει, να πάρει ακόμη μια ζωή, να κερδίσει μερικούς πόντους στην ιεραρχία των οπαδικών στρατών.

Να ληφθούν μέτρα κατά τα πρότυπα της Θάτσερ, να κλείσουν τα γήπεδα, να διακοπούν τα πρωταθλήματα. Κορώνες που υψώνονται εδώ και εκεί, δίχως κανένα αντίκρισμα ή προέκταση. Μα πάει καιρός που το δόγμα της Θάτσερ ξέφτισε και άλλωστε τώρα πια το ποδόσφαιρο συμπυκνώνει και εκφράζει ένα άλλο εύρος συμφερόντων. Πολλά θα ειπωθούν, λύσεις ανεφάρμοστες θα προταθούν, μα στο φόντο θα στέκουν πάντα οι εικόνες των νεκρών μας, με εκείνο το σιωπηλό ύφος που ουρλιάζει γιατί και μας αφήνει αμήχανους απέναντι στο είδωλό μας το πιο απεχθές. Η αλήθεια είναι πως τίποτε από όλα αυτά δεν θα φέρει πίσω τον Γιώργο Λυγγερίδη. Η απουσία του θα ξεχωρίζει μες στην καθημερινότητα, θα φέγγει σαν σύμβολο, όχι όπως αυτά που υιοθετούμε κάθε μέρα άκριτα αλλά σαν ένα μέγεθος υψηλότερο, κάτι που μας ξεπερνά και μας πληγώνει. Μια σκληρή υπενθύμιση για τα παιδιά μας που μπορούν και σκοτώνουν ακόμη και με τα μέσα που η εποχή μας ονόμασε σωστικά αλλά στην πραγματικότητα αφήνουν τραύματα βαθιά.

Καλό ταξίδι Γιώργο. Αυτό ήθελε ετούτο το σημείωμα να πει και ας πλάτιασε, και ας ξοδεύτηκε.

This image has an empty alt attribute; its file name is sep-lit-1024x59.png

Ακολουθήστε τo Literature.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα για τον πολιτισμό και την επικαιρότητα από την Ελλάδα και τον Κόσμο.

This image has an empty alt attribute; its file name is sep-lit-1024x59.png
This image has an empty alt attribute; its file name is sep-lit-1024x59.png
This image has an empty alt attribute; its file name is sep-lit-1024x59.png
This image has an empty alt attribute; its file name is sep-lit-1024x59.png

This image has an empty alt attribute; its file name is sep-lit-1024x59.png
ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
latestpopular