Μίλα μου για θάνατο, γράφει ο Δημήτρης Στεφανάκης
Κανείς δεν θέλει να μιλήσει για τον θάνατο και κυρίως για το δικό του. Κι όμως δεν υπάρχει τίποτε πιο αστείο από το θάνατο, ίσως γιατί οι άνθρωποι τον φοβούνται υπερβολικά. Ένας συγγραφέας θα μπορούσε να αφηγηθεί το δικό του θάνατο – και κάποιοι το έχουν ήδη κάνει με τον αφηγητή τους να διηγείται τα […]
Αν ο Σαίξπηρ… του Δημήτρη Στεφανάκη
Αν Θεός μας ήταν ο Σαίξπηρ ο κόσμος μας δεν θα ήταν καλύτερος ούτε χειρότερος. Θα είχε ίσως περισσότερο χιούμορ, περισσότερη φαντασία, περισσότερους τρελούς κι ερωτευμένους, θα μιλούσαμε με στίχους και θα ονειρευόμασταν καλοκαιρινές νύχτες και… πολύ κακό για το τίποτα. Αν Θεός μας ήταν ο Σαίξπηρ, θα ήμασταν απλά ηθοποιοί σ’ ένα κόσμο που […]
Ο Σαίξπηρ είναι Ροκ! του Δημήτρη Στεφανάκη
Αν ήταν ζωγράφος θα έπρεπε να προσθέσουμε τον Βελάσκεθ με τον Ρέμπραντ και πάλι δεν θα έφτανε. Αν ήταν μουσικός Μπαχ και Μπετόβεν μαζί και κάτι περισσότερο. Αν ήταν μυθιστοριογράφος, Τολστόι και Ντοστογιέφσκι από κοινού μόλις και μετά βίας θα ανταγωνίζονταν το μεγαλείο του. Από τον αβυσσαλέο Σκώτο βασιλιά ως τον πικρόχολο Βορειοευρωπαίο πρίγκιπα και […]