***Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη***
Ένας αρχαίος κρατήρας που λίγο λίγο γέμισε νερό – στάσιμο νερό, που μυρίζει βρύα και λάσπη. Αυτή είναι η λίμνη Μπρατσάνο. Εδώ φτάνει η Αντόνια για να στήσει το σπίτι της, ύστερα από αμέτρητες μάχες για να βρει μια στέγη της προκοπής στη Ρώμη.
Η περήφανη, πεισματάρα Αντόνια, με τον ανάπηρο άντρα και τα τέσσερα παιδιά, που παλεύει λυσσαλέα για μια καλύτερη ζωή.
Η Αντόνια, που στηρίζει όλες τις ελπίδες της στην κόρη της, την Γκάια, γι’ αυτό την κυνηγάει σαν Κέρβερος: να μάθει γράμματα, να σπουδάσει, ν’ ανεβεί κοινωνικά.
Και η Γκάια; Η Γκάια μαθαίνει να μη ζητάει, να μην παραπονιέται, να διαβάζει.Να κάνει το θέλημα της μάνας της, που γίνεται ολοένα πιο σκληρή και εμμονική. Αλλά, κάθε φορά που σηκώνει το κεφάλι της, το βλέμμα της Αντόνια την καρφώνει σαν λεπίδα. Η Γκάια βουτάει στη λίμνη χωρίς να φοβάται τα βάθη, τρέχει τις νύχτες μ’ ένα μηχανάκι με σβηστά τα φώτα, εξεγείρεται με την αφόρητη κοινοτοπία της ζωής.
Η Γκάια ξέρει πως, όσο κι αν προσπαθήσει, δεν θα γίνει ποτέ «σαν τους άλλους», όπως ονειρεύεται η Αντόνια. Η νέα χιλιετία έχει μπει, κάπου μακριά ο κόσμος αλλάζει, αλλά εδώ, μπροστά στη λίμνη, όλα μένουν ίδια.
Όσο κι αν τρέξεις, μπροστά σου θα ’ναι πάντα το στάσιμο νερό μιας ζωής χωρίς προοπτική.
Ένα εντυπωσιακό μυθιστόρημα που συνεπήρε την Ιταλία το 2021.
Ένας κύκνος ήμουν κι εγώ, που τον είχαν φέρει από κάπου αλλού, ήθελα να ταιριάξω εκεί με το ζόρι, κι ύστερα ορμούσα και χτυπούσα και τα ’βαζα ακόμη και μ’ εκείνους που με πλησίαζαν με το ξεροκόμματό τους, την ελεημοσύνη της αγάπης τους.
Σε ένα πρωτοποριακό και αυθεντικό μυθιστόρημα, λυρικό και με πρόζα λογοτεχνική, η πρωταγωνίστρια Γκάια, ενώ αντιμετωπίζει τραγωδίες και αποχωρισμούς, παίρνει μία απόφαση η οποία της αρνείται κάθε πιθανότητα σωτηρίας. Παράλληλα, υπάρχει η λίμνη, της οποίας το νερό δεν είναι ούτε καθαρό ούτε γλυκό – μία μεταφορά για τη ζωή εκείνων που εξακολουθούν να παλεύουν με τις βασικές ανθρώπινες ανάγκες σήμερα και βιώνουν τον εξευτελισμό.
Corriere della Sera
Είναι αδύνατον να παραμείνεις αμέτοχος και να μην παρασυρθείς από αυτό το βιβλίο, που είναι γραμμένο με απίστευτη κομψότητα και ωριμότητα. Είναι αδύνατον να μη σκέφτεσαι τα επίπεδα των συναισθημάτων που σου προκαλεί, τα οποία είναι τόσο πολλά όσο και οι πτυχές της περίπλοκης ζωής των ανθρώπων.
Nadia Terranove, La Stampa
Ένα βιβλίο που μιλάει για τον θυμό, την εφηβεία και το κυνήγι των ονείρων. Ένα βιβλίο που μένει στο μυαλό σου.
Marie Claire
Το μυθιστόρημα Το νερό της λίμνης δεν είναι ποτέ γλυκό είναι μία δυνατή ιστορία γραμμένη με κομψό στιλ και φίνα γλώσσα, η οποία υπογραμμίζει την ικανότητα της συγγραφέως να αφηγείται τους περίπλοκους τρόπους με τους οποίους αντιμετωπίζουμε τον κόσμο.
La Sicilia
Φόρεσα κόκκινα παπούτσια για να αφιερώσω το βραβείο αυτό στη δυνατότητα των γυναικών να γράφουν και να διαβάζουν παντού. Δεν περίμενα πραγματικά τίποτα, και σίγουρα δεν περίμενα πως θα το κέρδιζα!
Giulia Caminito, τελετή απονομής Βραβείου Campiello
Διαβάστε ένα απόσπαμα ΕΔΩ.
 |
 |
Η Giulia Caminito γεννήθηκε στη Ρώμη το 1988 και σπούδασε Πολιτική Φιλοσοφία. Το πρώτο της μυθιστόρημα, La Grande A, απέσπασε το 2016 το βραβείο Bagutta πρωτοεμφανιζόμενου συγγραφέα, το βραβείο Berto και το Brancati για νέους. Ακολούθησε το 2019 το Un Giorno Verra, που απέσπασε το βραβείο Fiesole Under 40. Το έργο της Το νερό της λίμνης δεν είναι ποτέ γλυκό αγαπήθηκε από το ιταλικό κοινό, έμεινε 9 μήνες στις λίστες των best sellers, ήταν φιναλίστ για το βραβείο Strega και απέσπασε το βραβείο Off Strega καθώς και το Campiello 2021. Πρόκειται να εκδοθεί συνολικά σε 21 χώρες.
Ακολουθήστε τo Literature.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα για τον πολιτισμό και την επικαιρότητα από την Ελλάδα και τον Κόσμο.
