***Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη***
Τὸ δάσος
Τὸ δάσος ποὺ λαχτάριζες
ὥσπου νὰ τὸ περάσεις,
τώρα νὰ τὸ ξεχάσεις
διαβάτη ἀποσπερνέ.
Μιὰ αὐγινή, τὸ κούρσεψαν
ἀνίδρωτοι λοτόμοι,
κι ἐκεῖ εἶναι τώρα δρόμοι
διαβάτη ἀποσπερνέ.
Τὸ τρίσβαθο ἀναστέναγμα
ποὺ ἄγγιζε τὴν καρδιά σου
κι ἔσπαε τὰ γόνατά σου
δὲ θὰ τ᾿ ἀκούσεις πιά,
τὸ πήρανε στὰ διάπλατα
περίτρομα φτερά τους
καὶ τό ῾καμαν λαλιά τους
τὰ νύχτια τὰ πουλιά.
Καὶ κάτι ποὺ βραχνόκραζε
μὲ μιὰ φωνὴ ἀνθρώπου,
στὸ ἡμέρωμα τοῦ τόπου
βουβάθηκε κι αὐτό.
Τὸ σιγαλὸ τραγούδισμα
ποὺ σ᾿ ἔσερνε διαβάτη
σὲ μαγικὸ παλάτι
δίχως ἐλπίδα αὐγῆς,
τὸ πήρανε -γιὰ κοίταξε-
στερνὴ ἀνατριχίλα
τὰ πεθαμένα φύλλα
ποὺ ἀπόμειναν στὴ γῆς.
Κι ἡ ἅρπα μὲ τὸν ἦχο της
ποὺ σὲ γλυκομεθοῦσε
μὰ κρύφια σοῦ χτυποῦσε
θανάτου μουσική,
χάθηκε μὲ τὴν ἄγγιχτη
ποὺ τὴν κρατοῦσε κόρη,
στὰ πέλαγα, στὰ ὄρη,
νὰ μὴν ξανακουστεῖ.
Τὸ δάσος ποὺ λαχτάριζες
ὥσπου νὰ τὸ περάσεις,
τώρα νὰ τὸ ξεχάσεις
διαβάτη ἀποσπερνέ,
γεννήκαν νεκροκρέβατα
τ᾿ ἄγρια δεντρά του τώρα
καὶ θὰ τὰ βρεῖς στὴ χώρα
διαβάτη ἀποσπερνέ.
Ο Μιλτιάδης Μαλακάσης ήταν λυρικός ποιητής, από τους σημαντικότερους της πρώτης μεταπαλαμικής γενιάς. Γεννήθηκε στο Μεσολόγγι στις 3 Μαρτίου του 1869 και καταγόταν από γενιά αγωνιστών του ’21 από την Πίνδο. Η οικογένειά του, αν και πολυμελής, ήταν αρκετά πλούσια, κάτι που του έδωσε τη δυνατότητα να αφοσιωθεί ολοκληρωτικά στη λογοτεχνία. Από τα παιδικά του χρόνια έδειξε την ποιητική του κλίση. Έγραφε στίχους από μαθητής, πότε ρομαντικούς και πότε σατυρικούς κι εύθυμους.
Τις εγκύκλιες σπουδές του τις ξεκίνησε στο Μεσολόγγι, τις συνέχισε στην Πάτρα και τις τελείωσε στην Αθήνα το 1888. Τον ίδιο χρόνο γράφτηκε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών κατόπιν οικογενειακής πίεσης, χωρίς ποτέ να ολοκληρώσει τις σπουδές του. Από το 1885, που εγκαταστάθηκε στην Αθήνα ως εσωτερικός στο Λύκειο Παπαγεωργίου, μπήκε όχι μόνο στους φιλολογικούς κύκλους, αλλά και στα κοσμικά σαλόνια (Αθηναϊκή Λέσχη). Σχετίσθηκε ιδιαίτερα με τον Παπαδιαμάντη και άρχισε να δημοσιεύει ποιήματά του σε διάφορα λογοτεχνικά περιοδικά και εφημερίδες («Εβδομάς», «Παναθήναια», «Εστία», «Τέχνη», «Άστυ», «Διόνυσος», «Ακρόπολις» κ.ά.).
Το 1899 τύπωσε την πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο «Συντρίμματα», αφιερωμένη στον συμβολιστή ποιητή Ζαν Μορεάς (φιλολογικό ψευδώνυμο του Ιωάννη Παπαδιαμαντόπουλου), τον οποίο γνώρισε το 1897 κατά τη διάρκεια μιας επίσκεψης του τελευταίου στην Αθήνα. Η γνωριμία του αυτή στάθηκε αποφασιστική για την ποίησή του και τη μετέπειτα πορεία του.
Το 1908 νυμφεύτηκε την Ελίζα Δεληγεώργη, κόρη του Aρκάδα πολιτικού Επαμεινώνδα Δεληγεώργη και εξαδέλφη του Ζαν Μορεάς, με την οποία έζησε στο Παρίσι από το 1909 ως το 1915. Στο Παρίσι, ο Μαλακάσης μπήκε στον κύκλο του Μορεάς και ήρθε σε επαφή με τον γαλλικό πνευματικό κόσμο της εποχής.
Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα διορίστηκε κοσμήτορας της βιβλιοθήκης της Βουλής το 1917, θέση την οποία διατήρησε με μικρά διαλείμματα έως το 1937. Το 1924 τιμήθηκε με το Εθνικό Αριστείο Γραμμάτων και Τεχνών για την προσφορά του στα ελληνικά γράμματα και το 1932 εκλέχτηκε πρόεδρος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών.
Ο Μιλτιάδης Μαλακάσης πέθανε στο νοσοκομείο «Ευαγγελισμός» της Αθήνας από καρκίνο, στις 27 Ιανουαρίου του 1943, σε ηλικία 73 ετών.
Ακολουθήστε τo Literature.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα για τον πολιτισμό και την επικαιρότητα από την Ελλάδα και τον Κόσμο.
