***Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη***
Λυρικά Ελάχιστα, Νίκος Βλαχάκης, Εκδόσεις Βακχικόν
Ο λυρισμός είναι συνώνυμο του έρωτα και της καταστροφής. Έρχεται σαν κύμα και παρασέρνει την μνήμη μες στον κόλπο του αισθήματος. Φέγγει πίσω από τους στίχους, στο βάθος εκείνου του ρομαντισμού που τον φυσά η ανθρώπινη ψυχή. Αυτή η παράξενη Αργώ που τραβά από εδώ ως την αιωνιότητα, με την πόζα του σώματος, άλλο τίποτε δεν σημαίνει. Στην αρχή αργυρόχρωμες μορφές και έπειτα η θερμή φωτιά εκείνου που πρόδωσε τους όρκους του, χαμένου πια στα όρια της απορίας, ενός εξόριστου, μπερδεμένου άστρου. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος από την ποίηση και δεν υπάρχει άλλη μέθοδος από την αφαίρεση ώσπου οι στίχοι να βρουν την χρησιμότητά τους ανάμεσα στις γραμμές του χρονικού και μες στην ιστορία των ήχων που όλο γράφεται.
Κάπως έτσι ολοκληρώνονται οι συστάσεις που οφείλουν να συνοδεύουν τα Λυρικά Ελάχιστα του Νίκου Βλαχάκη από τις εκδόσεις Βακχικόν. Πιστός στα ποιητικά αντανακλαστικά της εποχής του ο εκδοτικός οίκος της οδού Ασκληπιού φέρνει στο φως την τελευταία, ποιητική εργασία του Κρητικού δημιουργού που παραμένει αφοσιωμένος στο είδος με μεταφράσεις του έργου του σε ξένες χώρες και σημαντικές διακρίσεις σε διεθνή, ποιητικά φόρουμ. Τα ελάχιστά του έρχονται να αναμετρηθούν με τον λυρισμό, με μια καλπάζουσα, εσωτερική πορεία που πλάθει σκηνές, συγκρούσεις και πλοκές κυνηγώντας πάντα εκείνο το αιώνιο, φιλοσοφικό επιχείρημα.
Τα μικρά θαύματα αυτής της συλλογής που περιχαρακώνει θαρρείς το συναίσθημά της πίσω από τις μυριάδες εικονογραφίες, φωτίζουν υπαινικτικά την ζωή, τις εποχές, το ήθος και το ύφος της. Δίχως εξειδίκευση άλλη πέρα από την σπουδή του ορίζοντα οι στίχοι γέρνουν σαν ήλιοι προς την πλευρά του κόσμου. Οι στίχοι του δεν διαθέτουν το βάρος του μολυβιού, οι σημασίες τους ξοδεύονται όπως η ενοχή μιας συνείδησης. Κυλούν μέσα σε έναν άλλο χρόνο τα ποιήματα, οι ηδονές τους παραμένουν άκαμπτες, από το υλικό τους χτίστηκαν οι πολιτείες την πρώτη αυγή. Από το υλικό τους, ο Νίκος Βλαχάκης γράφει πως χαράχτηκαν οι αυλακιές της νοητής ουσίας που γλιστρούσε μετεωρίτης στην άβυσσο, των λυγμών η σκοτία λησμονημένη και αιρετική. Από το υλικό τους και οι άξονες της ισημερίας, τα κηποχώραφα, -τι λέξη θαυματουργή και απλή!-, τα δοξαστικά της σιωπηλής πέτρας.
Ο Νίκος Βλαχάκης φωτογραφίζει τον κόσμο γύρω του, κρατά την μαρμαρυγή για το τέλος, για τότε που παίρνουν σχήμα οι πέτρες, τα πουλιά και όταν γεννιούνται τα σονέτα, οι πιο πειθαρχημένες συγκινήσεις ορίζουν το σχήμα των στίχων του προτού πλανηθούν στο στερέωμα, τι τύχη. Δεν χάνει τον ρυθμό του ο ποιητής, δεν φτιάχνει τίτλους μονάχα ένα μεγάλο εν προόδω ποίημα, ένα ολόσωμο , γεμάτο από την δόξα των ματιών, χρονικό. Το αφήνει στο φως να ξοδευτεί, στο διάβα του και εκείνο σπέρνει σιωπές που μεγεθύνουν τα νοήματα. Και αν κρατά τις φόρμες του, και αν αφήνει την καρδιά του να ισορροπεί πάνω στα ελάχιστα, έχει τα τραύματα, συλλογικά και ατομικά, να συντηρούνται δέρμα δεύτερο. Ανάβει όλα τα φώτα μες στις καρδιές μας και μες σε ένα παγωμένο φως στήνει την εικονογραφία του που είναι εγκώμιο της σιωπής και μια δύναμη ανάλογη του υλικού της.
Ανάμεσα στα ποιήματα του Νίκου Βλαχάκη που συνθέτουν τα διόλου ελάχιστα και θερμά Λυρικά του, λαμβάνουν χώρα τελετές που ανήκουν στο είδος της πιο επώδυνης άρνησης, της πιο βαθιάς συλλογής μιας ψυχής που άλλον δρόμο δεν βρίσκει παρά μόνον εκείνον που την θέλει ορθάνοιχτα στα πορίσματά της. Ένα είδος εξασθένησης διατρέχει σαν φλέβα αυτήν την συλλογή, σαν τίμημα ακριβό. Ο Νίκος Βλαχάκης και οι εκδόσεις Βακχικόν υπηρετούν με τα Λυρικά Ελάχιστα ένα είδος τέχνης που συνθέτει το όραμα συνάμα με την πιο αληθινή πραγματικότητα. Την τέχνη που στηρίζει το επιχείρημά της στην μεταφυσική, στο ήθος, την μαρτυρία, την οικονομία της ψυχής. Με αυτά τα εφόδια τα Λυρικά Ελάχιστα ξεχωρίζουν ανάμεσα στις καινούριες ποιητικές εκδόσεις στην εκπνοή ενός σκληρού καιρού.
*** Ο Απόστολος Θηβαίος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1980. Σπούδασε στην Αθήνα οικονομικά και σήμερα εργάζεται στον τραπεζικό τομέα. Η ενασχόλησή του με τη συγγραφική δραστηριότητα ξεκίνησε το 2007. Κείμενα και ποιήματά του περιλαμβάνονται στο λογοτεχνικό περιοδικό “Νέα Σκέψη”, όπου και συμμετέχει συστηματικά. Δουλειά του έχει συμπεριληφθεί στη “Φιλολογική Πρωτοχρονιά” (εκδ. Μαυρίδη), στην ανθολογία του Συλλόγου Βιβλιόφιλων Έδεσσας, στη συλλογική ποιητική συλλογή των εκδ. “Σίλφιον” καθώς και στο “Αλμανάκ” του 2009, που οργανώθηκε και δημοσιεύθηκε από την ομάδα του “Ποιείν”. Επίσης δείγμα γραφής μπορεί κανείς να εντοπίσει σε πολλά έντυπα, ηλεκτρονικά και μη, όπως το περιοδικό “Asante” ή τους δικτυακούς χώρους της ομάδας “Ποιείν” και άλλων συγγραφικών, ηλεκτρονικών κοινοτήτων.
Ακολουθήστε τo Literature.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα για τον πολιτισμό και την επικαιρότητα από την Ελλάδα και τον Κόσμο.
