***Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη***

Τον ξεχωρίσαμε στον ρόλο του Κόμμοδου, του Ρωμαίου αυτοκράτορα που έσφαζε ανθρώπους στην αρένα, στον Μονομάχο του Ρίντλεϊ Σκοτ, εκεί όπου διεκδίκησε το πρώτο του Όσκαρ. Ντύθηκε τον άντρα με τα μαύρα στην αριστουργηματική βιογραφία του Τζόνι Κας, Walk the Line. Ενσάρκωσε τον χαρισματικό ηγέτη Φρέντι Κουίλ στο The Master του εκκεντρικού Πολ Τόμας Άντερσον. Πάντα αντισυμβατικός, αντιστάρ –αν και πιθανότατα δεν θα του αρέσει ο όρος- ο Χοακίν Φοίνιξ είναι από εκείνες τις περιπτώσεις ηθοποιών που αν τους δούμε μια φορά, δεν τους ξεχνάμε ποτέ. Κάθε του ρόλος μοιάζει να ξεπερνάει τον προηγούμενο, σε μια καριέρα γεμάτη προσεκτικές επιλογές που αντικατοπτρίζουν την ιδιαίτερη προσωπικότητά του. Γεννημένος στο Πουέρτο Ρίκο, πέρασε τα παιδικά του χρόνια στο κοινόβιο της αίρεσης που ακολουθούσαν οι γονείς του. Είναι βίγκαν και ενεργός ακτιβιστής ενώ έχει δανείσει τη φωνή του σε μερικά από τα πλέον εμβληματικά ντοκιμαντέρ επί του θέματος. Αδερφός του αδικοχαμένου Ρίβερ Φοίνιξ, ένας θάνατος που τον σημάδεψε και παραλίγο να σταθεί αφορμή για να τραβήξει έναν εντελώς διαφορετικό δρόμο. Όμως ο Χοακίν θα ήταν αδύνατο να μην είναι ηθοποιός. Όταν το 2010, στο ντοκιμαντέρ «I`m still here» τρόλλαρε κυριολεκτικά το κοινό λέγοντας πως αποχωρεί από την υποκριτική, σχεδόν σύσσωμη η υφήλιος έκλαιγε για το ταλέντο που χάθηκε. Φυσικά δεν ήταν αλήθεια. Ο Χοακίν είναι εδώ, για την ακρίβεια επέστρεψε δριμύτερος με μερικές από τις εμβληματικότερες ερμηνείες της καριέρας του να ακολουθούν, μέχρι το μαζικά και ολοκληρωτικά αριστουργηματικό Τζόκερ, που μας χάρισε πριν τρία χρόνια. Παντρεμένος με την επίσης ηθοποιό και συχνά συμπρωταγωνίστριά του τα τελευταία χρόνια, Rooney Mara, έχουν έναν γιο τον Ρίβερ.

1. ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ (Return to Paradise, 1998)

Πρωταγωνιστούν: Vince Vaughn, Anne Heche, Joaquin Phoenix, Vera Farmiga, Jada Pinkett Smith, κα.

Σκηνοθεσία: Joseph Ruben)

Το μακρινό πια 1998, το όνομα του Χοακίν Φοίνιξ δεν ήταν τόσο ευρέως διαδεδομένο όσο είναι σήμερα. Παρ`όλα αυτά, τα δείγματα της δουλειάς του από τότε κατάφερναν να μας συναρπάσουν. Στα χνάρια ενός είδους ταινιών που τότε βλέπαμε συχνά (Red corner, Brokedown palace, Murder in the first) με τη σκληρότητα των εξωτικών φυλακών και την καταπάτηση των ανθρώπινων δικαιωμάτων για «μικρά» παραπτώματα, να κερδίζει έδαφος ως θεματολογία, το «Επιστροφή στον Παράδεισο» αποτελεί ένα από τα καλύτερα δείγματα του είδους και μια σχεδόν κλασική πια επιλογή για τις νεότερες γενιές. Ο σκηνοθέτης Joseph Ruben διασκευάζει την προγενέστερη γαλλική ταινία “Force Majeure” σε ένα δυνατό δράμα που σύντομα μετατρέπεται σε ένα θρίλερ που καθηλώνει, για τον αγώνα ενός ανθρώπου στην ελευθερία και το δικαίωμα στη ζωή. Δύο χρόνια μετά τις εξωτικές διακοπές τους στη Μαλαισία, δύο φίλοι, δέχονται την απροσδόκητη επίσκεψη μιας δικηγόρου. Ο τρίτος της παρέας, ο Λούις, έμεινε πίσω με σκοπό να πραγματοποιήσει το όνειρό του και να δουλέψει με πιθήκους. Μετά από μια έφοδο στις εγκαταστάσεις, ο Λούις βρίσκεται αντιμέτωπος με την θανατική ποινή για κατοχή ναρκωτικών, έχοντας πάρει το φταίξιμο για τις ποσότητες που όλοι κουβαλούσαν. Μια ταινία για τα όρια της φιλίας και της ηθικής, η έννοια της προδοσίας να εξαπλώνεται σε κάθε της έκφανση, και ήρωες αντιμέτωποι με διλήμματα, που χρόνια μετά, ακόμα μας συγκλονίζουν. Συχνά γκρινιάζουμε για την ποιότητα των σημερινών ταινιών. Ταινίες όπως αυτή, που τότε ήταν απλώς της σειράς, αποδεικνύουν το γιατί.

2. H ΠΕΝΑ ΤΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ (Quills, 2000)

Πρωταγωνιστούν: Geoffrey Rush, Kate Winslet, Joaquin Phoenix, Michael Caine, Stephen Moyer, κα.

Σκηνοθεσία: Philip Kaufman)

Η εκκεντρικά μεγαλοφυής, και αιρετική για την εποχή της περσόνα, του περιβόητου συγγραφέα Μαρκήσιου Ντε Σαντ, παίρνει σάρκα και οστά από τον εξαιρετικό Τζέφρι Ρας, που το 2001 διεκδίκησε το Όσκαρ Α` Ανδρικού Ρόλου, μαζί με άλλες δύο υποψηφιότητες για την ταινία, όταν ο σκηνοθέτης Φίλιπ Κάουφμαν μετέφερε στην μεγάλη οθόνη το θεατρικό έργο του Νταγκ Ράιτ. Ο Μαρκήσιος Ντε Σαντ βρίσκεται έγκλειστος σε ένα άσυλο ψυχικά ασθενών στη Γαλλία του 18^ου αιώνα. Πλησιάζοντας τον Αββά Κουλμίερ και την όμορφη πλύστρα Μαντλέν, καταφέρνει να κυκλοφορήσει τα «ανομολόγητα αισχρά» κείμενά του, προκαλώντας την οργή του Ναπολέοντα που στέλνει τον αυστηρό Δρ. Κόλλαρντ, φημισμένο για τις βασανιστικές μεθόδους του, να επιβάλλει την τάξη. Μια ταινία που καταφέρνει να συνδυάσει όλο τον σκοταδισμό των περασμένων αιώνων και τον πάντα ενοχλητικό πουριτανισμό της καθώς πρέπει ανώτερης τάξης, με τις διασκεδαστικά ένοχες απολαύσεις, σοκάροντας με κάθε τρόπο, τόσο αρνητικά όσο και ευχάριστα, το κοινό που πραγματικά παρακολουθεί άφωνο τα όσα εκτυλίσσονται μπροστά στα μάτια του. Εξαιρετικές ερμηνείες από ένα μεγάλο καστ, υπέροχη σκηνοθεσία, με κοστούμια, ατμόσφαιρα, σκηνογραφία και φωτισμό που μας καθηλώνουν, καθιστούν την «Πένα της Αμαρτίας» μια από εκείνες τις ταινίες εποχής που πάντα θα μας συναρπάζουν.

3. ΟΛΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ (It`s all about love, 2003)

Πρωταγωνιστούν: Joaquin Phoenix, Claire Danes, Sean Penn, Mark Strong, Margo Martindale, Alun Armstrong, κα.

Σενάριο-Σκηνοθεσία: Thomas Vinterberg)

Έχουν περάσει είκοσι σχεδόν χρόνια, από το μακρινό 2003, όταν ο Δανός σκηνοθέτης Τόμας Βίντερμπεργκ, οραματίστηκε έναν από τους πλέον ενδιαφέροντες κινηματογραφικούς συνδυασμούς, ερωτικού δράματος και post-apocalyptic αλληγορίας που είδαμε ποτέ! Η Ελένα και ο Τζον, ένα ζευγάρι καταραμένων εραστών, προσπαθεί να επιβιώσει σε έναν κόσμο που τελειώνει, έναν κόσμο γεμάτο ανθρώπους που πέφτουν νεκροί από προδομένες καρδιές, ψάχνοντας αέναα κάτι να κρατηθούν. Ένας κόσμος παγωμένος, γεμάτος μοναξιά, έλλειψη επαφής, απροσδιόριστα κενά και αποστασιοποίηση, γεμάτος κανόνες, πρέπει, συνωμοσίες και όρια που επιβάλλονται από ανώτερα κλιμάκια, γίνεται το φόντο του δράματος στο οποίο αγωνίζονται να υπάρξουν. Ένα εξαιρετικό καστ, με έναν σπαρακτικό Σον Πεν που κλέβει εύκολα την παράσταση αν και σε μικρό ρόλο, και μια ταινία γεμάτη λυρισμό, ευαισθησία, έναν χαμένο –παλιό- ρομαντισμό, που προσπαθεί απεγνωσμένα να σταθεί απέναντι στην απόγνωση του σήμερα. Από τότε. Το «Όλα για την Αγάπη» είναι από εκείνες τις ταινίες που ποτέ δεν κατανοείς απόλυτα, απλώς σε παρασύρουν, σε αναγκάζουν να τις νιώσεις, κάτι μέσα σου ξυπνάει και αυτό ίσως είναι το σημαντικότερο, λειτουργεί σαν μια κραυγή αγωνίας που σου λέει «μην αφεθείς, μην ξεχάσεις, μην συνηθίσεις το κενό». Όποιο κι αν είναι αυτό. Όλοι από κάτι αγωνιζόμαστε να γλιτώσουμε. Ίσως μάταια, αλλά πάντα αγωνιζόμαστε. Πάντα την θεωρούσα μια από τις πιο υποτιμημένες ταινίες, πρόκειται για ένα μικρό, χαμένο στα χρόνια και την βιομηχανία, διαμάντι.

4. HOTEL RWANDA (2004)

Πρωταγωνιστούν: Don Cheadle, Sophie Okonedo, Joaquin Phoenix, Nick Nolte, κα.

Σενάριο-Σκηνοθεσία: Terry George)

Τρεις υποψηφιότητες Όσκαρ, Α`Ανδρικού, Β`Γυναικείου Ρόλου καθώς και Πρωτότυπου Σεναρίου, διεκδίκησε το 2005, το Hotel Rwanda, του Ιρλανδού σκηνοθέτη Τέρι Τζορτζ, ο οποίος καταπιάνεται με την γενοκτονία των Τούτσι από τους Χούτου, στη Ρουάντα του 1994. Πρόκειται για την αληθινή ιστορία του Πολ Ρουσεσαμπαγκίνα, ενός Χούτου διευθυντή ξενοδοχείου βέλγικων συμφερόντων, που βλέποντας την απάθεια των ειρηνευτικών δυνάμεων απέναντι στη σφαγή του πληθυσμού των Τούτσι, μετατρέπει το ξενοδοχείο σε ένα καταφύγιο για τους ντόπιους μέχρι την πολυπόθητη έξοδό τους από την χώρα. Κορυφαίες ερμηνείες και ένταση που κλιμακώνεται σε ένα από τα καλύτερα πολιτικά δράματα του είδους, σε μια ταινία που απεικονίζει όλη τη φρίκη, την αγωνία και τον τρόμο του εμφυλίου, σε έναν τόπο που για χρόνια μοιάζει ξεχασμένος από Θεούς κι ανθρώπους, καταφέρνοντας ταυτόχρονα να μας υπενθυμίσει πως παρά τις όποιες σκοπιμότητες, συμφέροντα και διαπλοκή λερώνουν τον κόσμο από δυνάμεις που αδυνατούμε να ελέγξουμε, πάντα θα έχουμε την επιλογή να παραμένουμε άνθρωποι.

5. Η ΝΥΧΤΑ ΜΑΣ ΑΝΗΚΕΙ (We own the night, 2007)

Πρωταγωνιστούν: Joaquin Phoenix, Mark Wahlberg, Eva Mendes, Robert Duvall, κα.

Σενάριο-Σκηνοθεσία: James Gray)

Μπρούκλιν, τέλη της δεκαετίας του `80. Η βία και η εγκληματικότητα ανθίζουν με τη μαφία να δρα ανενόχλητη σε βάρος μιας ανύπαρκτης σχεδόν αστυνομίας. Δύο αδέρφια, ο Τζο και ο Μπόμπι θα τραβήξουν αντίθετους δρόμους στα μονοπάτια του νόμου. Ο Τζο ακολουθεί τα βήματα του πατέρα τους Μπερτ, εντάσσεται στους καλύτερους, ένα ανερχόμενο αστέρι της αστυνομίας. Ο Μπόμπι, έχοντας αποτάξει τον τρόπο ζωής της οικογένειας, είναι διευθυντής ενός νυχτερινού κλαμπ. Τα πράγματα περιπλέκονται όταν η οικογένεια του θα του ζητήσει να δώσει πληροφορίες για την τοπική Ρωσική μαφία. Κλασικό μαφιόζικο δράμα, καλοστημένο και στιβαρό, που ξεχειλίζει από τη διάχυτη ανηθικότητα μιας εποχής που μεσουρανεί η νύχτα και οι κανόνες της, στυλιζαρισμένο, σέξι, καθηλωτικές ερμηνείες που καταφέρνουν να δώσουν ένα επιπλέον υπόβαθρο σε μια ταινία που θα μπορούσε εύκολα να είναι άλλη μια περιπέτεια, αλλά δεν είναι. Ήρωες με ουσία και αποχρώσεις, γεμάτοι στιγμές που κλιμακώνουν τόσο την ένταση αλλά και το δράμα, ηθικά διλήμματα, δεσμοί αίματος, και μια ταινία που σίγουρα δεν είναι το απαύγασμα της πρωτοτυπίας αλλά αποτελεί ένα από τα καλύτερα δείγματα του είδους που είδαμε ποτέ, με τον σκηνοθέτη Τζέιμς Γκρέι, να είναι υποψήφιος για τον Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ Καννών του 2007.

6. ΜΟΙΡΑΙΑ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ (Reservation Road, 2007)

Πρωταγωνιστούν: Joaquin Phoenix, Mark Ruffalo, Jennifer Connelly, Elle Fanning, Mira Sorvino, κα.

Σενάριο-Σκηνοθεσία: Terry George)

Μετά από ένα θανατηφόρο ατύχημα, οι ζωές των οικογενειών του Ήθαν και του Ντουάιτ, διασταυρώνονται και αλλάζουν για πάντα. Ο πρώτος, καθηγητής και ήσυχος οικογενειάρχης, βρίσκεται στην επιστροφή από το ρεσιτάλ του δεκάχρονου γιου του, Τζος, όταν μια μοιραία στιγμή θα αλλάξει τα πάντα με τον Τζος να βρίσκεται νεκρός από ένα διερχόμενο αυτοκίνητο. Ο δεύτερος, δικηγόρος, χωρισμένος, επιστρέφει από έναν αγώνα που παρακολούθησε με τον εντεκάχρονο γιο του, Λούκας, όταν χωρίς να αντιληφθεί το πώς, θα πάρει την μοιραία απόφαση να προσπεράσει το παιδί που χτύπησε άθελά του. Ζωές που περιπλέκονται, συμπτώσεις, ένα αδηφάγο πένθος, τύψεις, ενοχές, συγκρούσεις, η ανάγκη για εξιλέωση και το πάθος για εκδίκηση, οι επιλογές μας, το απροσδόκητο της ζωής, η αξία της στιγμής, το έγκλημα και η τιμωρία του, είναι τα βασικά θέματα ενός δυνατού δράματος που πολύ σύντομα μας καθηλώνει με μια εσωτερική ένταση που όλο και κλιμακώνεται. Εξαιρετικές ερμηνείες από ένα υπέροχο καστ σε μια ταινία που καταφέρνει να μας φέρει αντιμέτωπους με τα μεγαλύτερα σκοτάδια αλλά και να μας δείξει τον δρόμο για τη ζωή, που πάντα θα συνεχίζεται, τα λάθη, που πάντα θα είναι ανθρώπινα και για το πώς ακόμα κι αν βρεθούμε μπροστά στο αμετάκλητο θα έχουμε μια επιλογή που θα κρίνει το από τι είμαστε φτιαγμένοι.

7. ΔΙΚΟΣ ΤΗΣ (Her, 2013)

Πρωταγωνιστούν: Joaquin Phoenix, Amy Adams, Scarlett Johansson, Rooney Mara, Chris Pratt, Kristen Wiig, Olivia Wilde, κα.

Σενάριο-Σκηνοθεσία: Spike Jonze)

Ένα Όσκαρ Πρωτότυπου Σεναρίου για τον εκκεντρικά οραματιστή σκηνοθέτη Spike Jonze και άλλες τέσσερις υποψηφιότητες, ανάμεσά τους και το Καλύτερης Ταινίας, το 2014, και το Her είναι η ταινία που καταφέρνει με μια από τις πλέον ενδιαφέρουσες και αισθητικά σχεδόν λυρικές οπτικές να αποδώσει την σκληρή, αυτοματοποιημένη και απρόσωπη πραγματικότητα της απόλυτης μοναξιάς των ημερών μας. Βρισκόμαστε στο προσεχές μέλλον. Ο Θίοντορ είναι ένας μοναχικός άντρας, στα τελευταία στάδια του διαζυγίου του. Η δουλειά του είναι να γράφει ευχετήριες κάρτες. Παίζει βιντεοπαιχνίδια και περιστασιακά βρίσκεται με φίλους. Αποφασίζει να αγοράσει το νέο λειτουργικό σύστημα τεχνητής νοημοσύνης που λανσάρεται στην αγορά και πολύ σύντομα βρίσκεται να νιώθει μια περίεργη έλξη για την αισθαντική γυναικεία φωνή πίσω από το σύστημα. Τη Σαμάνθα. Τα εσωτερικά διλήμματα, οι κανόνες των σχέσεων, των πόλεων, της ανθρωπότητας, και η ουσία της αγωνίας της ύπαρξης αρχίζουν να αμφισβητούνται. Εξαιρετικές ερμηνείες από ένα υπέροχο καστ, με τον Χοακίν Φοίνιξ σε έναν από τους πλέον ενδιαφέροντες ρόλους της καριέρας του και μια ταινία που μέσα από την υπέροχη απλότητά της κατάφερε να γίνει μια από τις πιο σημαντικές του σύγχρονου κινηματογράφου.

8. ΔΕΝ ΗΣΟΥΝ ΠΟΤΕ ΕΔΩ (You were never really here, 2017)

Πρωταγωνιστούν: Joaquin Phoenix, Ekaterina Samsonov, κα.

Σενάριο-Σκηνοθεσία: Lynne Ramsay)

2017 και η σκηνοθέτις Lynne Ramsay, μετά το αριστουργηματικό «Πρέπει να μιλήσουμε για τον Κέβιν» φτάνει στο Φεστιβάλ των Καννών όπου και αποσπά δύο βραβεία, Ερμηνείας για τον Joaquin Phoenix και Σεναρίου, ενώ διεκδικεί τον Χρυσό Φοίνικα της χρονιάς, με την ιστορία του Τζο, ενός διαταραγμένου βετεράνου τον Κόλπου που σήμερα βιοπορίζεται ως πληρωμένος εκτελεστής και ζει με την ηλικιωμένη μητέρα του. Χαμένος ανάμεσα σε πυρετώδεις παραισθήσεις του παρελθόντος και μια διαστρεβλωμένη πραγματικότητα, ο Τζο, φημισμένος για τις βίαιες μεθόδους του, αναλαμβάνει την επιχείρηση διάσωσης της Νίνα, της έφηβης κόρης ενός γερουσιαστή, αλλά σύντομα αρχίζει να καταλαβαίνει πως η δουλειά δεν είναι όσο απλή φαντάστηκε. Οι προσωπικοί του δαίμονες αρχίζουν να ξυπνούν καθώς βρίσκεται στη δίνη μιας συνωμοσίας που θα σταθεί η αφορμή της δικής του εσωτερικής αφύπνισης. Υποβλητικό και σκοτεινό, βίαιο και βαθιά εσωτερικό, το «Δεν Ήσουν Ποτέ Εδώ», είναι μια ταινία κατάβαση στην προσωπική Κόλαση που κουβαλάμε, που δεν θυμίζει σε τίποτα άλλες ταινίες παρόμοιας θεματικής, τολμηρό, σχεδόν μας υπνωτίζει δίνοντας από το πρώτο λεπτό την αίσθηση του βάρους που πνίγει τους ανθρώπους, και γίνεται τελικά ένα από εκείνα τα ψυχογραφήματα που μένουν για πάντα χαραγμένα στη μνήμη μας, ενώ ο Χοακίν Φοίνιξ αναμετράται με έναν από τους πλέον δύσκολους ρόλους του και μας καθηλώνει άμα τη εμφανίσει.

9. MHN ANHΣΥΧΕΙΣ, ΔΕΝ ΘΑ ΦΤΑΣΕΙ ΜΑΚΡΙΑ ΜΕ ΤΑ ΠΟΔΙΑ (Don`t worry, he won`t get far on foot, 2018)

Πρωταγωνιστούν: Joaquin Phoenix, Jonah Hill, Rooney Mara, Jack Black, Udo Kier, κα.

Σενάριο-Σκηνοθεσία: Gus Van Sant)

Ο δύο φορές υποψήφιος για Όσκαρ, Γκας Βαν Σαντ, το τρομερό παιδί του αμερικάνικου ανεξάρτητου κινηματογράφου, καταπιάνεται με την αληθινή ιστορία του Τζον Καλαχαν, ο οποίος μετά από ένα παρά λίγο μοιραίο τροχαίο ατύχημα, βρίσκεται καθηλωμένος σε καροτσάκι και παρ`όλα αυτά αρνείται να κόψει το αλκοόλ. Όταν η φίλη του τον πείθει να μπει σε πρόγραμμα απεξάρτησης, εκεί γνωρίζει τον χαρισματικό Ντόνι, σπόνσορα του προγράμματος και η ζωή του αλλάζει καθώς ανακαλύπτει το ταλέντο του στη ζωγραφική, αποκτά επιτυχία ως δημιουργός κόμικς και η ζωή φαίνεται να του δίνει μια νέα ευκαιρία. Βασισμένο στην αυτοβιογραφία του Κάλαχαν, το «Μην ανησυχείς, δεν θα φτάσει μακριά με τα πόδια», είναι μια αιχμηρή, αισιόδοξη και συχνά αστεία οπτική στην τραγωδία του απροσδόκητου, την αλλαγή που επιφέρει η στιγμή, την αξία της ζωής και τις δεύτερες ευκαιρίες. Ένα μεγάλο καστ εξαιρετικών ηθοποιών, που καταφέρνουν και μας συγκινούν βαθιά σε μια ταινία γεμάτη από την ανθρωπιά και τις αποχρώσεις της ζωής, που μας άφησε για πάντα με ένα ζεστό χαμόγελο.  

10. JOKER (2019)

Πρωταγωνιστούν: Joaquin Phoenix, Robert De Niro, Frances Conroy, κα.

Σενάριο-Σκηνοθεσία: Todd Phillips)

Δεν ξέρω αν είναι πολλά αυτά που μπορώ να πω για το Joker, είναι από εκείνες τις περιπτώσεις ταινιών που τα λόγια είναι λίγα, μικρά. Προκάλεσε, συζητήθηκε και αγαπήθηκε όσο ελάχιστες άλλες ταινίες, ειδικά των τελευταίων ετών. Και όλα δικαίως. Ο σκηνοθέτης Todd Phillips, ευρύτερα γνωστός από την τριλογία του Hangover και άλλες, παρόμοιου κατά βάση ύφους ταινίες, επιστρατεύει τον Joaquin Phoenix για να δώσει σάρκα και οστά σε έναν από τους πλέον αγαπημένους -ανέκαθεν- villains του mainstream κοινού, τον Τζόκερ, αντίπαλο δέος του Μπάτμαν, και ένα κόμικ σύμπαν που μέχρι τότε έμοιαζε να αφορά σχεδόν κατ’ αποκλειστικότητα τη γενιά Ζ, μετατρέπεται σε ένα κοινωνικό δράμα που απεικονίζει σε ένα καθηλωτικό ψυχογράφημα, όχι όσο αλληγορικά θα μας βόλευε, όλη την αρρώστια μιας καθολικά σάπιας κοινωνίας που σχεδόν ασταμάτητα γεννάει τέρατα. Η ανατροπή, κάθε είδους, κινηματογραφικά, δραματουργικά και καλλιτεχνικά, είναι γεγονός. Το Γκόθαμ, που μέχρι πρότινος ήταν μια fictional πόλη, έδρα ενός υπερήρωα, μετατρέπεται με ευκολία στην κάθε μεγαλούπολη, κάθε χώρας στον κόσμο, μια μεγαλούπολη που αγνοεί την ύπαρξη των ανθρώπων της μετατρέποντάς τους, στην καλύτερη σε σκιές, στη χειρότερη σε τέρατα. Η οργή ξεχειλίζει μαζικά, γίνεται κύμα, επανάσταση, και σαρώνει την υφήλιο. Το σύστημα, τα media, η πολιτική διαφθορά, η αστυνομική βία, όλα όσα καθημερινά μας σκοτώνουν γίνονται η αφορμή για την γέννηση του Τζόκερ, όχι μόνο ως αντι-ήρωα, αλλά ως συμβόλου. Ο Joaquin Phoenix αδιαμφισβήτητα στη μεγαλύτερη στιγμή της καριέρας του, καθηλωτικός από το πρώτο μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο, σαρωτικός, σε μαγεύει, σε σοκάρει, σε συγκινεί, σου παγώνει το αίμα, σε θυμώνει, δεν παίζει τον Τζόκερ, είναι ο Τζόκερ, οι εκφράσεις, η πλαστικότητα, οι σιωπές του, είναι από τα σημαντικότερα δείγματα ερμηνείας που έχουμε συναντήσει ποτέ, και αν και πρόκειται για έναν από τους σπουδαιότερους ηθοποιούς της εποχής του, μιλάμε για μια ερμηνεία που πολύ δύσκολα θα ξεπεραστεί από ό,τι κι αν κληθεί να κάνει στο μέλλον. Η ταινία απέσπασε δύο Όσκαρ, το ένα φυσικά ήταν το A` Ανδρικού Ρόλου, ενώ διεκδίκησε άλλες εννέα υποψηφιότητες, ανάμεσά τους Καλύτερης Ταινίας, Σκηνοθεσίας, Διασκευασμένου Σεναρίου και Κινηματογράφησης και το Τζόκερ έκτοτε ανήκει σε εκείνο το μεγάλο πάνθεον των ταινιών που είναι ασυζητητί, αριστουργήματα.

Ακολουθήστε τo Literature.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα για τον πολιτισμό και την επικαιρότητα από την Ελλάδα και τον Κόσμο.