***Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη***
Μυστικές ιστορίες, Ελένη Τσαμαδού, Εκδόσεις Ψυχογιός
Πρωτότυπα διηγήματα με πρωταγωνιστές γνωστά ιστορικά πρόσωπα, αλλά και αφανείς ήρωες της καθημερινότητας του παρελθόντος μαζί με… γάτες καταθέτει η πολυγραφότατη λάτρης της Ιστορίας Ελένη Τσαμαδού στο νέο της βιβλίο με τίτλο “Μυστικές ιστορίες“.
Ο αφηγητής των ιστοριών αυτών δεν είναι άλλος από μία… γάτα, η οποία προσωποποιείται στην αρχή και το τέλος του βιβλίου. Ακολούθως τη σκυτάλη παίρνουν γνωστοί και άγνωστοι πρωταγωνιστές της Ιστορίας και οι μικροί τετράποδοι σύντροφοί τους. Πρόκειται για ιστορίες που περιέχουν έναν ιστορικό πυρήνα αλήθειας, συγχρόνως όμως περιέχουν και πολλά στοιχεία μυθοπλασίας. Οι πρωταγωνιστές των ιστοριών έχουν όλοι γάτες στην κατοχή τους, γεγονός βέβαια το οποίο δεν τεκμηριώνεται ιστορικά, αλλά δεν αποκλείεται κιόλας, αφού κάτι τέτοιο προφανώς δεν ήταν κάτι το οποίο θα σωζόταν μέσα στις ιστορικές πηγές και τις αρχαιολογικές μαρτυρίες.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι, ακόμη κι αν δεν το γνωρίζουμε, η περίφημη βασίλισσα της Αιγύπτου, η Κλεοπάτρα, πιθανότατα θα είχε γάτες στην κατοχή της, αφού στην αρχαία Αίγυπτο οι γάτες θεωρούνταν ζώα ιερά.
Η Τσαμαδού, αφορμώμενη λοιπόν από την πιθανή σύνδεση ενός ιστορικού προσώπου με ένα μικρό αιλουροειδές, βρίσκει την αφορμή να μας αφηγηθεί κάποιες σημαντικές στιγμές στην Ιστορία: τη διάσωση του Μωυσή από το νερό, τη Μικρασιατική Καταστροφή, τη Στάση του Νίκα, τις σκέψεις της Ρωξάνης, της γυναίκας του Μεγάλου Αλεξάνδρου στη μακρινή Περσία, τον θάνατο του Φρεντερίκ Σοπέν, τη δημιουργία του περίφημου πίνακα της Μόνα Λίζα από τον ντα Βίντσι, τη συνάντηση της Βαλιδέ Σουλτάνας με την Μπομπουλίνα, την ιστορία του Πετράρχη και της αγαπημένης του Λάουρας, του Ντικ Γουίτινγκτον, της Άννας της Κομηνής και της Ζωής Παλαιολογίνας και πολλές ακόμα.
Το βιβλίο διατρέχει πολύ επιτυχημένα όλους τους αιώνες της Ιστορίας, από τη μακρινή μυθική εποχή μέχρι και τον εικοστό αιώνα, εστιάζοντας στους αφανείς ήρωες της καθημερινότητας-τετράποδους και μη- οι οποίοι πλαισίωναν γνωστά ιστορικά πρόσωπα όπως ο Καποδίστριας, ο Κολοκοτρώνης, η αυτοκράτειρα Θεοδώρα κ.α. Στόχος της Τσαμαδού είναι τόσο η ψυχαγωγία όσο και η προσφορά γνώσης προς τον αναγνώστη, χωρίς όμως η τελευταία να περιέχει ίχνος διδακτισμού.
Η συγγραφέας τονίζει στο τέλος του βιβλίου της ότι πολλοί ακόμη λογοτέχνες στον διάβα των αιώνων έχουν αντλήσει έμπνευση από τις γάτες, όπως ο Έντγκαρ Άλαν Πόε, ο Τ.Σ. Έλιοτ, ο Δ. Κραγάτσης και άλλοι. Έτσι, δηλώνει ότι τοποθετεί και αυτή ένα μικρό λιθαράκι σε αυτό το είδος της λογοτεχνίας συνδυάζοντάς το με την πάντοτε αγαπημένη της Ιστορία, η οποία δίνει το παρόν στα περισσότερα πονήματά της.
Το συγκεκριμένο βιβλίο λοιπόν παραμένει πρωτίστως ένα καλογραμμένο λογοτεχνικό έργο που αντλεί έμπνευση αλλά και προσφέρει ιστορική γνώση, χωρίς όμως να θυσιάζει τη λογοτεχνική υπόστασή του. Πρόκειται, το δίχως άλλο, για ένα πόνημα το οποίο ξεχωρίζει για την πρωτοτυπία του και τη μεγάλη φαντασία που χαρακτηρίζει την κατασκευή ιστοριών που συνδυάζουν πραγματικότητα και μυθοπλασία τοποθετημένες σε κάποια συγκεκριμένη ιστορική εποχή. Εγώ προσωπικά ξεχώρισα από αυτό τις ιστορίες για τον Σοπέν και τη συνάντηση της Βαλιδέ Σουλτάνας με τη Μπουμπουλίνα. Εσείς ποιες θα ξεχωρίσετε;
«Την ίδια εκείνη μέρα, τη σημαδιακή, που ο Πετράρχης-αυτός είναι ο ποιητής, σίγουρα δεν τον ξέρετε-τι να λέω τώρα, εδώ τα βασικά αγνοείτε- έμαθε πως έχασε τη Λάουρα, μπήκε στη ζωή του η μικρή γάτα. Όμορφη όπως εκείνη, ξανθή, με μάτια γαλανά, όπως εκείνη. Μόνο που αυτή, η καινουργοφερμένη, δεν τα είχε χαμηλά όπως η αγαπημένη του».
Ακολουθήστε τo Literature.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα για τον πολιτισμό και την επικαιρότητα από την Ελλάδα και τον Κόσμο.
