***Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη***
Ποιό είναι το πρώτο βιβλίο που διαβάσατε στη ζωή σας;
Θυμάμαι πήγαινα στην Πέμπτη δημοτικού, ήμουν 11 χρονών όταν μου έκαναν δώρο στη γιορτή μου ένα βιβλίο του Ιουλίου Βέρν . Ήταν «τα τέκνα του πλοιάρχου Γκραν».
Δεν έχασα διόλου χρόνο και άρχισα να το διαβάζω.΄ Ηταν η συγκλονιστική ιστορία δύο παιδιών – ενός αγοριού και ενός κοριτσιού- που έψαχναν τον ναυτικό πατέρα τους, του οποίου τα ίχνη είχαν χαθεί μετά από ένα ναυάγιο, και μετά από πολλές περιπλανήσεις, κινδύνους και περιπέτειες κατόρθωσαν να τον βρούνε.
Η ιστορία με συνεπήρε και κάθε μέρα μετά το σχολείο ανυπομονούσα να διαβάσω την συνέχειά του
Ταξίδεψα νοερά με τη φαντασία και το νου σε κόσμους διαφορετικούς αλλόκοτους και μακρινούς μαγεύτηκα από την πλοκή του βιβλίου, αγάπησα τους ήρωές του και συνέπασχα μαζί τους μέσα από την παιδική αφέλεια και αθωότητά μου.
Έτσι λοπόν με αυτό το μυθιστόρημα του Ιουλίου Βερν, αυτού του γητευτή των παιδικών ψυχών, αγκάλιασα τον μαγικό και ονειρεμένο κόσμο του βιβλίου.
Ποιο βιβλίο σας επηρέασε βαθιά;
O θάλαμος 6 του Τσέχωφ. Ήμουν πλέον έφηβος όταν το διάβασα και το βιβλίο αυτό σηματοδότησε το τέλος της αθωότητας. Συνειδητοποίησα ότι ο κόσμος δεν ήταν ιδανικά πλασμένος και όπως λέει ο Τσέχωφ «η κοινωνία είναι ανίκητη».
Αλίμονο σε όποιον διαβεί τις διαχωριστικές γραμμές που έχει ορίσει. Η κοινωνία θα τον συντρίψει, όπως ακριβώς συνέβη και με τον ήρωα αυτού του συγκλονιστικού διηγήματος του ρώσου συγγραφέα.
Με ποιόν συγγραφέα της παγκόσμιας λογοτεχνίας θα θέλατε να βγείτε για ποτό;
Με τον Ντοστογιέφσκι. Θα του έλεγα «Ντοστογιέφσκι, μόνο εσύ κατάλαβες τις θλίψεις των ανθρώπων» και μετά θα τον φιλούσα.
Ποιο βιβλίο θα προτείνατε να διαβάσει ένας 16άχρονος και γιατί;
Το μυθιστόρημα του Χέρμαν Έσσε «κάτω από τον τροχό» και αυτό γιατί μέσα από αυτό το βιβλίο θα διαπίστωνε πως ο ήρωάς του, έμας δεκάχρονος άριστος μαθητής, ο Χανς, θα συντριβόταν από ένα φαύλο, συντηρητικό εκπαιδευτικό σύστημα της τότε εποχής του 19ου αιώνα.
Ποιο βιβλίο θα σώζατε από μια ολική καταστροφή;
Σίγουρα τον «Οιδίποδα Τύραννο» του Σοφοκλή. Σε αυτό το θεατρικό έργο συμπυκνώνεται η τραγική μοίρα του ανθρώπου που συνθλίβεται όταν έρχεται αντιμέτωπος με το πεπρωμένο του.
Πως ονειρεύεστε τον εαυτό σας σε λίγα χρόνια στον κόσμο του βιβλίου;
Θα ήθελα να έχω μια συνέχεια και μια συνέπεια στο λογοτεχνικό μου έργο
Ο Σοπενχάουερ έλεγε ότι οι πράξεις φεύγουν όσο καλές και αν είναι, αλλά τα έργα μένουν.
Σκοπός της ζωής μου είναι να αφήσω ένα έργο πίσω μου, την αξία του οποίου θα κρίνει μόνο ο χρόνος.
Συνεχίστε την φράση «Διαβάζω μόνο όταν…»
Διαβάζω μόνο όταν μελαγχολώ και μέσα από την ανάγνωση ενός βιβλίου ,ανακτώ την αισιοδοξία και την πίστη μου για τον άνθρωπο.
Ποια ήταν η αφορμή για το τελευταίο σας βιβλίο;
Η ανάγνωση του βιβλίου του Τουργκένιεφ «Μια φωλιά ευγενών». Θυμάμαι ότι με συγκίνησε ένας ήρωας του, ένας γέρος πιανίστας που βρισκόταν στη δύση της καριέρας του.
Αυτή ήταν η σπίθα για να γραφτεί το « Ολιέβιν»
Αν μπορούσατε να μιλήσετε με έναν ήρωά σας, ποιος θα ήταν αυτός και τι θα του λέγατε;
Ο ήρωας που θα συνομιλούσα θα ήταν το δεκάχρονο αγόρι του τελευταίου μυθιστορήματος μου, το παιδί του μεγαλοκτηματία Πετρόπουλου, που αντιστάθηκε στις κακόβουλες πράξεις του πατέρα του με παρρησία και θάρρος, αγνοώντας τις συνέπειες των πράξεών του, και θα ήθελα να του πω πόσο πολύ τον θαυμάζω και τον εκτιμώ και πόσο θα ήθελα να πάρω λίγη από τη δύναμη και την αυταπάρνηση του.
Μπορεί η λογοτεχνία να κάνει τον κόσμο καλύτερο;
Όχι, η λογοτεχνία δεν μπορεί να κάνει τον κόσμο καλύτερο, έχει όμως την δύναμη να κάνει καλύτερους τους ανθρώπους. Ένα καλό βιβλίο έχει την δύναμη να αλλάξει προς το καλύτερο την ζωή ενός ανθρώπου και αυτό από μόνο του είναι σημαντικό.
Ο Μουσόργκσκι απομακρύνθηκε από την κόρη του, πήγε στο πιάνο και άρχισε να παίζει ένα βαλς του Στράους. Οι καβαλιέροι επέλεξαν τις ντάμες τους και στροβιλίστηκαν στον μελωδικό ρυθμό του βαλς. Όλη η αίθουσα γέμισε ασφυκτικά από ζευγάρια.
Ο Ολιέβιν δεν έχασε ευκαιρία, πήγε στη Σόνια που τον είχε προσέξει το προηγούμενο χρονικό διάστημα, υποκλίθηκε και της ζήτησε να χορέψουν. Αυτή δέχθηκε και του έδωσε το δεξί της χέρι, με ένα αστραφτερό χαμόγελο. Άρχισαν να χορεύουν. Ήταν στιβαρός, ευθυτενής, πανέμορφος, με μακριές φαβορίτες και μικρό μούσι, την καθοδηγούσε στον ρυθμό της μουσικής και αυτή ακολουθούσε. Την κοιτούσε στα μελιά της μάτια όλη την ώρα. Αυτή δεν τα χαμήλωνε, τον διαπερνούσε με το βλέμμα της. Ένιωθε την καρδιά της να πάλλεται. Είχε λαχανιάσει. Κάποια στιγμή η τουαλέτα μπλέχθηκε στα πόδια της και έπεσε στην αγκαλιά του. Οι ανάσες τους ενώθηκαν. Του ζήτησε συγγνώμη και αυτός χαμογέλασε. Συνέχισαν να περιστρέφονται στη μαγική δίνη του βαλς.
Η μουσική τελείωσε και ο έρωτας υποκλίθηκε στους δύο αυτούς νέους.
Ένα μυθιστόρημα που το διαπερνούν όλα τα ελαττώματα και τα προτερήματα της ανθρώπινης φύσης, όπου η μικρότητά της συναντά τη μεγαλοσύνη!
*
Πρόλογος: Απόστολος Θηβαίος
*
Ο Κώστας Γραμματικόπουλος γεννήθηκε το 1962 και ζει στη Νίκαια. Το 2012, συνέγραψε το θεατρικό έργο Το τελικό λάθος με τον Χρήστο Βογιατζή. Aπό τις εκδόσεις Βακχικόν κυκλοφορούν τα βιβλία του: Νεκρό φιλί (ποίηση, 2015), Οι απόκληροι (νουβέλα, 2017), Ζήτω ο άνθρωπος (θέατρο, 2018), Τρεις ευχές (μυθιστόρημα, 2019), Θα τα πω όλα στον Θεό (νουβέλα, 2021).
Ακολουθήστε τo Literature.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα για τον πολιτισμό και την επικαιρότητα από την Ελλάδα και τον Κόσμο.
