***Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη***
Ολιέβιν, Κώστας Γραμματικόπουλος, Εκδόσεις Βακχικόν
Διαφορετικό απ’ ότι φαίνεται από τον τίτλο του αποδεικνύεται το βιβλίο με τον τίτλο «Ολιέβιν» του λογοτέχνη Κώστα Γραμματικόπουλου. Το Ολιέβιν είναι ένα ρώσικο όνομα, το οποίο μας παραπέμπει στη Ρωσία. Το μεγαλύτερο μέρος, όμως του μυθιστορήματος αυτού δεν διαδραματίζεται στη Ρωσία, ούτε και έχει ήρωες Ρώσους. Ο κύριος χώρος δράσης του μυθιστορήματος αυτού είναι η Αθήνα του 1923 και το νησί της Άνδρου. Και βασικοί ήρωες του μυθιστορήματος η Δάφνη, η Άννα, ο Νικήτας, η Όλγα και, φυσικά, ο Ολιέβιν.
Ο Ολιέβιν είναι ένας ηλικιωμένος καθηγητής πιάνου που μαθήτευσε κοντά στον Τσαικόφσκι, ο οποίος βρίσκεται στην Αθήνα, μετά από την έκρηξη της Οκτωβριανής Επανάστασης. Κουβαλά πίσω του μία θλιβερή οικογενειακή ιστορία και φιλοδοξεί να κάνει μία νέα αρχή στην Αθήνα. Μένει σε συγγενείς του στην Κηφισιά και στην ίδια περιοχή αναλαμβάνει να κάνει μαθήματα πιάνου στη Δάφνη, γόνο μίας παλιάς αριστοκρατικής οικογένειας, η οποία περιλαμβάνει τη μητέρα της Άννα και τη Μανιάτισσα γιαγιά Όλγα. Μία ιδιαίτερη σχέση αναπτύσσεται μεταξύ τους.
Παράλληλα, εκτός από αυτή την καθαρά αστική εικόνα του ελληνικού Μεσοπολέμου, η Κηφισιά φιλοξενεί και πλήθος προσφύγων από την πρόσφατη μικρασιατική καταστροφή. Οι πρόσφυγες αντιμετωπίζουν την καταφρόνια των ντόπιων. Οι άντρες που γλίτωσαν εργάζονται σε κτήματα πλούσιων τσιφλικάδων παλεύοντας για το μεροκάματο.
Ο Γραμματικόπουλος με βασικό φόντο το παραπάνω χρονικό και χωροταξικό σκηνικό, υφαίνει μία πολύπλευρη μυθιστορία, η οποία συμπεριλαμβάνει έρωτες, ζήλιες, φόνους, εκδίκηση, πλεκτάνες και πλήθος καταπιεσμένων συναισθημάτων και επιθυμιών για τους ήρωές μας. Ο συγγραφέας εστιάζει στη σχέση που αναπτύσσεται μεταξύ καθηγητή και μαθητή, στον ρόλο της μουσικής και της τέχνης στη ζωή μας, στην περιπλοκότητα των ανθρωπίνων σχέσεων, στα φαντάσματα του παρελθόντος και στις μνήμες που ταλανίζουν τους ανθρώπους, στις ταξικές διαφορές, στην καταφρόνια κατά των προσφύγων και, φυσικά, στον έρωτα, στα μίση και τα πάθη που αυτός γεννά.
Πλην των παραπάνω, στο μυθιστόρημα παρουσιάζονται πολλαπλές όψεις τόσο της ελληνικής, όσο και της ρωσικής ιστορίας, λογοτεχνίας και μουσικής. Ο Γραμματικόπουλος αναπτύσσει παράλληλα πολλές σκέψεις και κρίσεις περί της ανθρώπινης φύσης φιλοσοφικού τύπου. Δεν πέφτει, επίσης, στην παγίδα της ωραιοποίησης των γεγονότων και του κλισέ «χάπι εντ». Ο Γραμματικόπουλος είναι ο τριτοπρόσωπος παντογνώστης αφηγητής, ο οποίος χρησιμοποιεί όλα τα μέσα και προβαίνει πολλές φορές και σε αναδρομές προκειμένου να παρουσιάσει πλήρως την οικογενειακή κατάσταση και την ιστορία που οι ήρωές του κουβαλούν στην πλάτη τους. Πρόκειται για μία αφήγηση δομημένη με παιδική αθωότητα και απλότητα. Στην ουσία πολλές παράλληλες αφηγήσεις πολλών διαφορετικών μεταξύ τους ανθρώπων συνθέτουν το πολυάνθρωπο αυτό μυθιστόρημα.
Ακολουθήστε τo Literature.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα για τον πολιτισμό και την επικαιρότητα από την Ελλάδα και τον Κόσμο.
