***Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη***
Βιβλία για τις μέρες της καραντίνας (και όχι μόνον) νο 2
Δυστυχώς δεν εισακούστηκε το αίτημα σύσσωμου του κόσμου το βιβλίου για ανοικτά βιβλιοπωλεία… Παρ’ όλα αυτά εμείς συνεχίζουμε να το υπενθυμίζουμε και να επιμένουμε!
Οι εκδοτικοί οίκοι, ευτυχώς, εξακολουθούν να εκδίδουν νέα βιβλία, παρά τις δυσκολίες στη διακίνησή τους. Και μάλιστα βιβλία σε πολλές περιπτώσεις εξαιρετικά…
Δεν μπορώ παρά να ξεκινήσω με το δώρο που μας έκαναν πρόωρα για τη νέα χρονιά οι εκδόσεις Μεταίχμιο: Το τελευταίο βιβλίο της Άλκης Ζέη, «Ο νυχτερινός περίπατος της γιαγιάς» με την όμορφη εικονογράφηση του Νικόλα Χατζησταμούλου. Ένα βιβλίο συγκινητικό, μελαγχολικό αλλά και απίστευτα τρυφερό. Ειδικά όταν αναλογίζεσαι πως η Άλκη Ζέη τολμά να αντικρίσει και να περιγράψει τον ίδιο τον θάνατό της…
Όπως και η συγγραφέας, η γιαγιά της ιστορίας περνά τους χειμώνες στις Βρυξέλλες κοντά στη κόρη και τα εγγονάκια της, που έχουν πια μεγαλώσει. Τη συναντάμε ένα σούρουπο να διαβάζει παρέα με τις γάτες του σπιτικού και μετά να βγαίνει μια βόλτα στον κήπο που θα είναι η τελευταία. Η γιαγιά αποκοιμιέται εκεί για να μην ξυπνήσει ποτέ…. «Ξημέρωσε για τα καλά. Στο σαλόνι η πόρτα έχει κλείσει. Το φως έχει σβήσει. Πάνω στην πολυθρόνα είναι αφημένο το βιβλίο της γιαγιάς. Η μελαγχολία του σκαντζόχοιρου.
Το βιβλίο μιλάει για την απώλεια, αλλά με μια τέτοια γαλήνη και ηρεμία που δύσκολα βρίσκουμε σε βιβλία παιδικά ή ενηλίκων. Το μόνο παράδειγμα που μπορώ να φέρω στο μυαλό μου και αφορά σε ενηλίκους είναι το «Χωρίς αν φοβάμαι τίποτα πια» του Τζούλιαν Μπαρνς.
Για τα παιδιά είναι μια πολύ όμορφη ιστορία και για μας τους μεγάλους αφορμή στοχασμού. Η Άλκη Ζέη σε σύντομες ή πολυσέλιδες ιστορίες αποδεικνύει πως ήταν (και στην καρδιά μας παραμένει) μια από τις κορυφαίες Ελληνίδες συγγραφείς του 20ου αλλά και του 21ου αιώνα…
Για τη φιλία, το θάρρος και τη γενναιότητα, μιλά με τον ίδιο απλό και υπαινικτικό τρόπο μια από τις πιο αγαπημένες μου συγγραφείς της νεότερης γενιάς. Η Μαριάννα Κουμαριανού. Στο «Αυτός είναι ο φίλος μου -ο Σαμόρο μαθαίνει να έχει θάρρος και γενναιότητα» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ελληνοεκδοτική με υπέροχη εικονογράφηση από τη Γιώτα Κοκκόση, παρακολουθούμε τη ζωή σε μια σχολική τάξη που υποδέχεται το νέο συμμαθητή: τον Σάγκι. Κάποια παιδιά θα προσπαθήσουν να του κάνουν τη ζωή δύσκολη, όμως θα πέσουν πάνω στη σθεναρή αντίδραση του Σαμόρο. Και όλα θα φτιάξουν τελικά. Τα παιδιά θα παίξουν όλα μαζί και ο Σάγκι θα γίνει μέλος της ομάδας. Χωρίς μεγαλοστομίες, με έναν καθαρό και εύληπτο τρόπο για τα μικρά παιδιά το βιβλίο εστιάζει στη φωτεινή πλευρά της ζωής και περνά τα μηνύματά του με τον πιο διακριτικό τρόπο. Βρίσκω πολύ καλή και την επιλογή ονομάτων και προσώπων που παραπέμπουν στα παιδιά όλου του κόσμου…
Τη Μαριάννα Κουμαριανού θα τη συναντήσουμε και σε ένα πολύ διαφορετικό βιβλίο που κυκλοφόρησε πρόσφατα και πάλι από την Ελληνοεκδοτική. «Με τη σκέψη μου αγαλιάζω τον κόσμο -121 παιδιά ζωγραφίζουν και γράφουν για τον κορονοϊό». Η συγγραφέας προλογίζει τον τόμο που προέκυψε από 1528 συμμετοχές παιδιών από Ελλάδα και Κύπρο.
Οι συγγραφείς Γιώτα Αλεξάνδρου, Δέσποινα Ηρακλέους, Μαριάννα Κουμαριανού, Βασίλης Κουτσιαρής, Τζένη Κουτσοδημητροπούλου, Λίνα Μουσιώνη, Ιωάννα Μπαμπέτα και Γιώργος Μπουμπούσης και οι εικονογράφοι Κατερίνα Βερούτσου, Ράνια Ηλιάδου, Αιμιλία Κονταίου, Αχιλλέας Ραζής, Χρύσα Σπυρίδωνος, Ελένη Τσαλδίρη και Zafouko Yamamoto αποτέλεσαν τις επιτροπές που επέλεξαν τα έργα των παιδιών που περιλαμβάνονται στο βιβλίο.
Γράφει, ο εκδότης Διονύσης Βαλεριάνος: «…Το συγκεκριμένο εγχείρημα ξεκίνησε τον Μάρτιο του 2020, τις πρώτες ημέρες του υποχρεωτικού εγκλεισμού μας, λόγω της πανδημίας. Ξαφνικά, μέσα στην «αντικανονικότητα» που επέβαλε στη ζωή μας ο Covid-19, νιώσαμε την ανάγκη να κάνουμε κάτι για τα παιδιά. Κάτι που θα μπορούσε να μείνει ως δικό τους «αποτύπωμα», ως δικό τους «χρονικό» εκείνων των ημερών.
Αποφασίσαμε, λοιπόν, να δώσουμε την ευκαιρία στα παιδιά να κάνουν κάτι για τον κόσμο μας που ξαφνικά άλλαζε… να σκεφτούν, να φανταστούν και να εκφραστούν όπως εκείνα ήθελαν για την πανδημία και τις επιπτώσεις της…, για όλα όσα βίωναν και στιγμάτιζαν τον νου και την ψυχή τους.
Το αποτέλεσμα της προσπάθειας όλων των παιδιών είναι συγκλονιστικό! Μόνο συγκίνηση και περηφάνια προκαλεί το γεγονός πως μοιράζονται μαζί μας την αλήθεια τους˙ την ευχή και την ανησυχία τους, την αγάπη και το ενδιαφέρον τους, τον φόβο και την αισιοδοξία τους…»
Το e-book διατίθεται ελεύθερα: https://www.openbook.gr/me-ti-skepsi-moy-agkaliazo-ton-kosmo/
Σε άλλο κλίμα κινείται το νέο βιβλίο του Διονύση Λεϊμονή «Το παιδί με τη φουστανέλα» που κυκλοφορεί σε μια πραγματικά θαυμάσια εικαστικά έκδοση από τις εκδόσεις Αρτέον. Η εικονογράφηση είναι από το Αρτέον και τον Πρόδρομο Μάνου.
Η ιστορία διαδραμτίζεται στη σύγχρονη εποχή αλλά και στην περίοδο της Επανάστασης του ’21, όπου παρακολουθούμε τον βίο και τον αγώνα -που οδηγεί σε ένα ηρωικό θάνατο- του Γρηγόρη Λιακατά. Στη σύγχρονη εποχή ήρωάς του βιβλίου είναι ένας άλλος Γρηγόρης που αντιμετωπίζει προβλήματα με την όρασή του εκ γεννετής. Προβλήματα που τον οδηγούν στην αποξένωση από τους συνομηλίκους του.
Όλα αυτά συμβαίνουν στο Αιτωλικό και ο συγγραφέας μας συναρπάζει με την παράλληλα δράση, αλλά και με τις άγνωστες ιστορικές πτυχές της πολιορκίας του Μεσολογγίου.
Ο σημερινός Γρηγόρης, θα φορέσει στο τέλος τη φουστανέλα των προγόνων του και παίρνοντας δύναμη από την ιστορία που θα γνωρίσει και τη νυχτερινή του εξομολόγηση στην μαρμάρινη προτομή του Λιακατά, θα πάρει τη θέση που του αξίζει ανάμεσα στους συνομηλίκους του.
Ειδικά αφού έχει αποδείξει πόσο γενναία καρδιά έχει όταν βουτά κυριολεκτικά στις φλόγες για αν σώσει μια ηλικιωμένο γυναίκα. Ένα πραγματικά θαυμάσιο βιβλίο με εξαιρετική αφήγηση, που θα έπρεπε να είναι παράδειγμα για το πως μπορούμε να προσεγγίσουμε την επέτειο των 200 ετών από την Επανάσταση.
Διότι βλέπουμε να κυκλοφορούν αρκετά βιβλία για το ‘21 που ούτε η αισθητική τους, ούτε το περιεχόμενο τους έχουν να προσφέρουν κάτι στα παιδιά.
Όμως θα φερθώ ευγενικά και δεν θα τα κατονομάσω.
Άλλωστε με τα … μαθήματα που πήρα από τη Ράνια Μπουμπουρή, δεν θα μπορούσα να κάνω αλλιώς. «Το Άτακτο βιβλίο των καλών τρόπων» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός με την όμορφη εικονογράφηση της Χρύσας Σπυρίδωνος, μέσα από πέντε διαφορετικές όσο και διασκεδαστικές ιστορίες και αντίστοιχα ποιήματα που μας δείχνουν την αξία της ευγένειας, της ήρεμης αντιμετώπισης των πραγμάτων, της αλήθειας, των καλλών τρόπων αλλά και της αλληλεγγύης/ συνεργασίας.
Έτσι π.χ. ο Αγενής μάγος θα ανακαλύψει πως με την ευγένεια ο κόσμος γίνεται πιο όμορφος, ο νευρικός και φωνακλάς παπουτσής θα μεταμορφωθεί με τη δύναμη του έρωτα, ο ψευτάκος Ρινόκερος θα δει σε τι κινδύνους οδηγούν τα ψέματά του, όσο για τους 7 νάνους: Θα εντρυφήσουν στο σαβουάρ βιβρ της Χιονάτης!
Αφήνω τελευταίο το «χωριό που δεν χωρούσε», όχι γιατί είναι το πέμπτο στο βιβλίο, αλλά γιατί τα νοήματα του είναι ακόμη περισσότερα και καταπιάνεται με μια ενδιαφέρουσα οπτική με θέματα περιβάλλοντος και της καταστροφής της φύσης από διάφορα …μεγαλόπνοα σχέδια.
Αυτά προς το παρόν και θα επανέλθω σύντομα…
Για τα Χριστούγεννα που έρχονται ας διαλέξουμε για δώρο βιβλία. Για τις μέρες που ζούμε μπορείτε να σκεφτείτε κάτι καλύτερο;
Ακολουθήστε τo Literature.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα για τον πολιτισμό και την επικαιρότητα από την Ελλάδα και τον Κόσμο.
