***Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη***
Τα παιδικά μου χρόνια….
ήταν φυσιολογικά σε μια συνηθισμένη μικροαστική οικογένεια. Αυτό που μου έχει μείνει είναι οι ατελείωτες απορίες και ερωτήσεις που είχα σαν παιδί αλλά ποτέ κανείς δεν μου τις έλυσε γιατί ποτέ δεν τις διατύπωσα. Μάλλον αυτές ηταν διαφορετικές εποχές όπου οι συνεχείς ερωτήσεις ενός παιδιού δεν θεωρούνταν δείγμα ευφυίας αλλά δείγμα αν όχι βλακείας τουλάχιστον ανωριμότητας. Έτσι τις περισσότερες ερωτήσεις για τη ζωή τις απάντησα μόνη μου σιγά σιγά.
Το πρόσωπο στη ζωή μου που με επηρέασε πιο πολύ από όλα….
Δεν υπάρχει ένα πρόσωπο που να με επηρέασε σημαντικά και μάλιστα νομίζω ότι είμαι πάρα πολύ εγωίστρια ή ανασφαλής ώστε να αφεθώ στη γοητεία ενός και μόνο προσώπου. Πάρα πολλά πρόσωπα στη ζωή μου έπαιξαν τους ρόλους τους κυρίως φίλοι και επηρέασαν συμπεριφορές μου και θεωρήσεις ως προς τη ζωή.
Μου αρέσει να περνώ ώρες….
μαγειρεύοντας αυτή η ενασχόληση μου αδειάζει το μυαλό, ασχολούμαι πολύ με την άσκηση σώματος, κολυμπάω πολύ, και φυσικά διαβάζω πολύ διότι για μένα από την πιο τρυφερή ηλικία ο κόσμος του βιβλίου είναι ένας κόσμος μαγικός.
Αν δεν έγραφα θα είχα διαλέξει.…
τη μουσική. Παίζω πιάνο και τραγουδάω οπότε αυτή η συνεχής αναμέτρηση με τον εαυτό σου και τις δυμναμικές του με χαροποιεί.
Η προσωπικότητα που θα ήθελα να γνωρίσω…..
Θα ήθελα να γνωρίσω τον Yuval Harari θεωρώ ότι είναι ένα πολύ οξυδερκές πνεύμα της εποχής μας που αναλύει τις πραγματικότητες που μας περιβάλλουν με ένα δικό του αποστασιοποιημένο τρόπο. Αντιπροσωπεύει τον αντίποδα του φανατισμού κι εγώ είμαι επίσης αυτής της άποψης. Ο οποιοσδήποτε φανατισμός απομακρύνει την ανθρωπότητα από την επιβίωσή της. Βεβαίως και θα μπορούσα να θέλω να γνωρίσω τον Βολταίρο. Νομίζω ότι μοιάζουν αλλά αυτό δεν μπορεί να γίνει. Τον Harari υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να τον γνωρίσω διότι διδάσκει στο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο της Ιερουσαλήμ οπότε μπορεί να καταφέρω να παρακολουθήσω διαλέξεις του.
Η δυσκολότερη ερώτηση για εμένα…
είναι να με ρωτήσει κάποιος τί φοβάμαι περισσότερο. Δεν έχω απάντηση. Φαβάμαι πολλά πράγματα και μου είναι πολύ δύσκολο να διαλέξω το νούμερο 1. Επίσης μια τέτοια ερώτηση μου είναι δυσάρεστη διότι μου υπενθυμίζει ότι φοβάμαι πολύ.
Αν άλλαζα κάτι στον κόσμο θα ήταν….
Το να μπορώ να αλλάξω κάτι στον κόσμο είναι μια πρόκληση και ταυτόχρονα μια ουτοπία. Θα ήθελα να αλλάξω την αδιαφορία μερικών γονέων για τα παιδιά τους θα ήθελα κανένας γονέας να μην παρατάει τα παιδιά του στερώντας τους τη φυσική και κυρίως τη συναισθηματική του παρουσία.
Αν ένας νέος άνθρωπος με ρωτούσε πώς είναι η ζωή ενός συγγραφέα θα του έλεγα….
Η ζωή ενός συγγραφέα είναι κλεμμένος χρόνος διότι ελάχιστοι συγγραφείς κερδίζουν τη ζωή τους με το συγγραφικό τους έργο. Άρα θα πρέπει να εργαστούμε να ασχοληθούμε με οικογένεια και φίλους και να κλέψουμε χρόνο για να γράψουμε. Αλλά το κάνουμε γιατί αυτό μας προσφέρει την πολυπόθητη αρμονία στη ζωή μας.
Μετανιώνω που….
Μετανιώνω για κάποια συναισθήματα που δεν κατάφερα να εκφράσω κυρίως στις ερωτικές μου σχέσεις αλλά είμαι πολύ εγωίστρια για να πικραίνομαι. Υπάρχουν οι επόμενες ερωτικές σχέσεις όπου ίσως καταφέρω περισσότερα.
Το τελευταίο βιβλίο που διάβασα ήταν…
l’anomalie του Hervé Le Tellier. Πρόκειται για χρονική ανωμαλία σε μία πτήση όπου οι ίδιοι άνθρωποι επανέρχονται με ίδιες αλλά ταυτόχρονα και διαφορετικές ζωές. Υπάρχει πολύπλοκη δομή, απλός λόγος και επιστημονική τεκμηρίωση. Είναι το είδος του βιβλίου που προσπαθώ κι εγώ να γράψω αυτή τη στιγμή.
Οι δικοί μου λογοτεχνικοί ήρωες….
είναι απλοί και καθημερινοί αντιμετωπίζουν το παράλογο της ύπαρξης καθένας με τον δικό του τρόπο παρασυρόμενοι από τα βαθιά τους συναισθήματα. Είναι τολμηροί και γενναιόδωροι.
Ένας εκδότης οφείλει….
Ένας εκδότης αφού πρώτα εμπιστευθεί το έργο του συγγραφέα με τον οποίο συνεργάζεται οφείλει να βοηθήσει τον γράφοντα να ξεκαθαρίσει ορισμένες ιδέες που ίσως τον μπλοκάρουν και να προβάλλει το έργο με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Για παράδειγμα κατά τη συνεργασία μου με τις εκδόσεις Βακχικόν η επιμελήτριά μου κυρία Νατάσα Ντούμα με βοήθησε πολύ και γενικότερα η προώθηση του βιβλίου μου είναι σε εξέλιξη.
Οι κριτικοί λογοτεχνίας….
Τους κριτικούς λογοτεχνίας δεν τους γνωρίζω καλά αυτό είναι το πρώτο μου ατομικό βιβλίο. Βεβαίως έχει προ μηνών βραβευθεί ένα διήγημά μου στον διαγωνισμό διηγήματος με θέμα τα ταξίδια από τις εκδόσεις Ιανός. Έτσι μέχρι στιγμής δεν έχω παράπονο. Έχω περιέργεια όμως να δω πώς θα αντιμετωπίσουν το βιβλίο μου.
Στην Ελλάδα του σήμερα η συγγραφή….
όπως και κάθε καλλιτεχνική προσπάθεια θέλει χρήμα και γνωριμίες. Δυστυχώς. Εγώ δεν ανήκω σ’αυτήν την κατηγορία οπότε δεν περιμένω και πολλά.
Με ενδιαφέρουν οι….
οι ανθρώπινες σχέσεις αυτό το χτίσιμο το τρυφερό και ειλικρινές που μπορεί να υπάρχει και προσπαθώ πολύ προς αυτήν την κατεύθυνση.
Με τη γραφή μου στοχεύω….
Με τη γραφή μου στοχεύω να ψυχαγωγήσω και να προβληματίσω τους αναγνώστες μου προσφέροντάς τους ήρωες μη συμβατικούς και αφηγήματα μυθοπλαστικά.
Δεν θα έγραφα ποτέ…..
Δεν θα έγραφα ποτέ την προσωπική μου ιστορία διότι είμαι πολύ ανώριμη για να το κάνω και πολλά πράγματα με πληγώνουν. Βεβαίως μέσα στις ιστορίες μου βρίσκομαι πάντα εγώ και ο περίγυρός μου αλλά με έναν ανεπαίσθητο και ασφαλή τρόπο.
Ζήλεψα το βιβλίο του/της…
Έχω ζηλέψει πολλά βιβλία εννοείται και θαυμάσει πολλούς συγγραφείς. Το τελευταίο βιβλίο που ζήλεψα διότι με καθήλωσε στις διακοπές μου δύο μέρες στον καναπέ είναι το «Στη σκιά του ανέμου» του Κάρλος Ρουθ Θαφόν. Αγάπησα τους ήρωες και έζησα δύο μέρες μαζί τους.
Η ζωή είναι όμορφη γιατί…..
Η ζωή είναι όμορφη όταν έχεις αποφασίσει να αισθάνεσαι ευγνωμοσύνη για κάθε μικρή καθημερινή στιγμή. Όταν κάθε φορά που σε καταπνίγει το καθημερινό άγχος λες στοπ και αρχίζεις να λειτουργείς αλλιώς. Και κυρίως η ζωή είναι όμορφη όταν καταφέρνεις να συναντήσεις κι άλλες ψυχές και να χαρείτε μαζί αυτές τις στιγμές.
Η πιο σημαντική συμβουλή που άκουσα σε σχέση με τη συγγραφή……
Δυστυχώς δεν έχω ακούσει συμβουλές σε σχέση με τη συγγραφή προσπαθώ μόνη μου να ανιχνεύσω τις δυνατότητές μου.
Θα τα παρατούσα όλα για….
Έχω τρία παιδιά που δεν θα παρατούσα για τίποτα στον κόσμο. Όχι όλα αυτά που έχτισα δεν θα τα παρατούσα για τίποτα.
Η αγαπημένη μου λογοτεχνική φράση ανήκει στον/στην….
Η αγαπημένη μου λογοτεχνική φράση ανήκει στον Μπορίς Βιάν και είναι «Αναρωτιέμαι μήπως περνάω τον χρόνο μου παίζοντας με τις λέξεις. Και αν όντως οι λέξεις είναι φτιαγμένες γι αυτό;»
Αφορμή για το τελευταίο μου βιβλίο…
Αφορμή για την ιστορία της Ελπίδας ήταν μια παρέα παιδιών στο σχολείο όπου διδάσκω και για την ιστορία της Άννας ο θάνατος της γιαγιάς μου σε γηροκομείο. Η γιαγιά ήταν μία δυνατή προσωπικότητα έζησε βεβαίως με τους κανόνες της εποχής της δεν ήταν ιδιαίτερα θαραλλέα αλλά μπλέχτηκε σε διάφορες περιπέτειες. Και το κυριότερο ήταν καλή παραμυθού. Μας διηγιόταν τις καλύτερες ιστορίες γιατί έζησε και πολλά την προσφυγιά από τη Σμύρνη, τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο και τον εμφύλιο. Δεν είναι λίγα αυτά για μία ανθρώπινη ζωή. Είχε μέχρι τα 97 της ένα οξυδερκές μυαλό και πάντα μου άρεσαν οι συζητήσεις μας. Μάλλον κι εγώ θέλω να της μοιάσω και να γίνω καλή παραμυθού.
Το επόμενό μου βιβλίο….
Το επομενό μου βιβλίο θα είναι αστυνομικό-μυστηρίου όχι όμως με την κλασσική δομή. Δηλαδή δεν υπάρχει ένας σούπερ ντεντέκτιβ που εξιχνιάζει υπερ-μυστήρια εγκλήματα. Τα υπόλοιπα θα τα διαβάσετε μόνοι σας….
Διαβάστε το βιβλίο: ”Δυο ιστορίες”, της Ερμιόνης Κεχαγιά που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Βακχικόν
«Τι άλλο θέλεις;»
«Θέλω να βοηθάω τους άλλους»…
Η Άννα είναι είκοσι έξι χρόνων. Ζει μόνη στη μεγάλη πόλη και η ζωή της είναι αυστηρά οργανωμένη γύρω από τη δουλειά της. Ώσπου μένει άνεργη – και όλο της το σύμπαν καταρρέει. Μετά το πρώτο σοκ, αποφασίζει όμως να βγει έξω στον κόσμο και να εξερευνήσει τις σχέσεις που μπορεί να έχει με τους άλλους, τη βοήθεια που μπορεί να προσφέρει. Κόντρα σε κάθε στερεότυπο, αποφασίζει να ακούει την καρδιά της και να παλεύει για τις επιλογές της, κι έτσι ανακαλύπτει μέσα της μια τεράστια δύναμη.
Η Ελπίδα πάλι, όταν τη ρωτούν τι ψάχνει, απαντά ότι θέλει να δώσει χρόνο στους αγαπημένους της ανθρώπους. Ζώντας ανάμεσα στο όνειρο και την πραγματικότητα, όπως όλες οι έφηβες, και προσπαθώντας να προσελκύσει τους φίλους της στον δικό της κόσμο, ξεκινά μια περιπέτεια, όπου η ζωή την εκπλήσσει με βαθιές φιλίες και εκμυστηρεύσεις. Η κατάσταση όμως ξεφεύγει, το όνειρο μπερδεύεται με τηνπραγματικότητα και είναι η ώρα να αντιδράσει και να μπει στον πραγματικό χρόνο, να μεγαλώσει και ν’ αφήσει πίσω το θαμπό κορίτσι που ήταν.
Η Άννα και η Ελπίδα. Ή… Ο έρωτας στα χρόνια της ανεργίας και Το κορίτσι που άφησε πίσω. Ένα δίπτυχο ιστοριών με φαινομενικά μόνο συνεκτικό στοιχείο τις γένους θηλυκού ηρωίδες τους. Δυο γοητευτικές περιπέτειες της δράσης και του νου. Δυο συναρπαστικά ταξίδια στο κυνήγι της αναζήτησης του εαυτού, σε μια γενναία διάδραση με το άγνωστο, τον Άλλον.
***Η Ερμιόνη Κεχαγιά είναι διδάκτωρ Γλωσσολογίας και εργάζεται στη δημόσια εκπαίδευση. Γεννήθηκε το 1965 στη Θεσσαλονίκη και, ύστερα από περιπλανήσεις σε πόλεις του εξωτερικού, τα τελευταία χρόνια ζει στην Αθήνα. Η γλώσσα ως αντικείμενο μελέτης, ως θέμα διδασκαλίας ή ως πηγή δημιουργίας είναι η κύρια ενασχόλησή της. Το διήγημά της με τίτλο Στο Μουσείο βραβεύτηκε στον διαγωνισμό του Ιανού με θέμα τα ταξίδια και κυκλοφορεί στον τόμο Ταξίδια (εκδόσεις Ιανός 2021). Οι νουβέλες Δύο Ιστορίες είναι το πρώτο της βιβλίο.
Ακολουθήστε τo Literature.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα για τον πολιτισμό και την επικαιρότητα από την Ελλάδα και τον Κόσμο.
