***Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη***
Είναι κάτι παιδικά βιβλία που τα διαβάζεις και τα ξαναδιαβάζεις, ακόμη κι όταν απευθύνονται σε πολύ μικρά παιδιά. Βιβλία αληθινά έργα τέχνης. Ένα τέτοιο είναι το «Αλφαβητάρι στο χέρι» της Isol. Κάθε γράμμα και μια όμορφη ζωγραφιά που συνοδεύεται από μια λέξη ή φράση σχετική. Η ελληνική έκδοση του βιβλίο από τον «Μάρτη», έχει τη δική της ιδιαίτερη ιστορία. Όπως γράφουν οι τρεις μεταφραστές (Έλσα Μαρτίνεθ Χιμένεθ – Λεωνίδας Ρεμπελάκος – Χρήστος Σιορίκης) όλα ξεκίνησαν όταν η συγγραφέας παρουσίασε το Αλφαβητάρι της στη Σχολή Μωραΐτη:
«Βλέποντας ότι δεν κυκλοφορούσε στα ελληνικά, θελήσαμε να το μεταφράσουμε. Η μεταφορά του ήταν πρόκληση, λόγω των διαφορών ανάμεσα στο λατινικό και το ελληνικό αλφάβητο. Πριν από την απόδοση του βιβλίου στα ελληνικά, δώσαμε το πρωτότυπο σε παιδιά του νηπιαγωγείου, τα οποία «διάβασαν» την εικονογράφηση και αναγνώρισαν σε μεγάλο βαθμό το μήνυμά της. Η δική μας τελική εκδοχή αποτελεί μια προσπάθεια μεταφοράς όχι μόνο του περιεχομένου των φράσεων, αλλά όλης της δημιουργικής διαδικασίας της Ισόλ, που βασίζεται στον διάλογο μεταξύ λέξεων και εικόνων»
Να λοιπόν ένα βιβλίο που γεννήθηκε μέσα από τη συνεργασία συγγραφέα- εκπαιδευτικών και παιδιών και θα μπορούσε πολύ όμορφα να αξιοποιηθεί τόσο για εργαστήρια με παιδιά του Νηπιαγωγείου, όσο και με παιδιά της Α Δημοτικού. Το αποτέλεσμα πιστεύω τους δικαιώνει όλους!
Από τα γράμματα ξεκινά και το ταξίδι των λέξεων. Και η αγαπημένη συγγραφέας και νηπιαγωγός Εύη Τσιτιρίδου -Χριστοφορίδου με το «Αόρατο χωριό» της που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Σαΐτης με τις όμορφες ζωγραφιές της Έφης Κοκκινάκη, μέσα από τις λέξεις μας δείχνει και τα σχήματα. Ο κύριος Ορθογώνιος Μακρόστενος, ο Οβάλ Βαρέλας, ο Τετράγωνος Κορνιζάκης, είναι μερικοί από τους ήρωες του πρώην Αόρατου χωριού, που αποκτούν σχήμα και υπόσταση χάρη σε ένα σκανταλιάρικο μολύβι. ¨Όμως αρχίζουν να τσακώνονται ποιος είναι ο καλύτερος. Και μόνο η απειλή της γομολάστιχας μοιάζει αν τους ηρεμεί.
Η συγγραφέας, όπως και στα υπόλοιπα βιβλία της έχει έναν δικό της, πρωτότυπο όσο και απλό (αλλά όχι απλοϊκό) τρόπο να μαθαίνει στα παιδιά πράγματα με άλλοτε διασκεδαστικές κι άλλοτε τρυφερές ιστορίες. Το Αόρατο Χωριό ανοίγει πολλά και ενδιαφέροντα θέματα για συζήτηση τόσο μέσα στη τάξη όσο και στην οικογένεια.
Οι λέξεις γεννούν μεγαλύτερες ιστορίες και μπορούν να μας ταξιδέψουν στην Ιστορία και στις ομορφιές του τόπου μας, μέσα από το μυστήριο και την περιπέτεια. Ο Σπύρος Πετρουλάκης με το «Αθάνατο νερό» που κυκλοφορεί στη σειρά «Ερευνητές Μυστηρίων» των εκδόσεων Μίνωας μας πηγαίνει στην Πάτρα, μας παίρνει από το χέρι και μας ξεναγεί στην Αχαϊκή πρωτεύουσα με έναν μοναδικό τρόπο, μέσα από ένα διαφορετικό κυνήγι θησαυρού.
Η Ανδριάνα και ο Ανδρέας είναι δυο δίδυμα αδέρφια από την Πάτρα. Μαθητές ακόμη στο σχολείο συνδέονται φιλικά με τους δίδυμους από το Ηράκλειο, την Εμμανουέλα και τον Μάνο που σπουδάζουν στην πόλη τους. Με την καθοδήγηση της γιαγιάς των πρώτων θα ανακαλύψουν ένα ρολό χαρτιού, όπου είναι γραμμένα με γρίφους τα βήματα που πρέπει να κάνει κανείς για να βρει το αθάνατο νερό. Θέλουν να το βρουν γιατί η προγιαγιά τους, που πάσχει και από αλτσχάιμερ είναι πολύ άρρωστη κι ίσως αυτό αν την έσωζε. Άλλωστε δικά της είναι τα σημειώματα με τους γρίφους. Ποιος ξέρει πότε και γιατί τα έγραψε η γιαγιά -προ, όπως την αποκαλούν τα δίδυμα.
Μέσα από την ιστορία ανακαλύπτουμε τα αξιοθέατα και την ιστορία της Πάτρας, μαθαίνοντας πόσο σημαντικό είναι να βρίσκουμε τρόπους για να διαφυλάξουμε τη μνήμη.
Πέρα από την ιστορία είναι όμως σημαντικό να ανακαλύπτουμε και τον εαυτό μας, να καταλαβαίνουμε τους γύρω μας, να νοιαζόμαστε για τους ανθρώπους που μας αγαπάνε. Η Παναγιώτα Πλησή, έχει πάντα τον δικό της τρόπο να προσεγγίζει τις σχέσεις ανάμεσα σε γονείς και παιδιά, με ένα δικό της χιούμορ και διάχυτη τρυφερότητα. Θα συγκινηθείτε αλλά και θα γελάσετε με το νέο σας βιβλίο που φυσικά δεν είναι μόνο για παιδιά από 9 ετών, αλλά και για όλους εμάς τους γονείς. Τίτλος του βιβλίου -που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κέδρος– «Αν η μαμά σου φοράει ένα καπέλο από σύννεφο που βρέχει» και η πολύ καλή εικονογράφηση είναι του Αποστόλη Ιωάννου.
Η μικρή Ελπίδα μεγαλώνει μόνη με τη μητέρα της που υπεραγαπά. Θέλει μάλιστα να γράψει ένα βιβλίο γι’ αυτήν. Το πρόβλημα είναι πως η μαμά, όσο καλή κι αν είναι, έχει συχνά τις «μαύρες» της. Κλαίει πολύ συχνά. Κι η Ελπίδα προσπαθεί αν καταλάβει τι συμβαίνει. Τι να φταίει; Τι είναι εκείνο που στενοχωρεί τη μαμά κι είναι σαν να φορά ένα καπέλο από σύννεφο που βρέχει. Ψάχνει, ψάχνει και λύση δεν βρίσκει…
Η συγγραφέας, καταφέρνει να δει τα πράγματα μέσα από τα μάτια των παιδιών και να προβληματίσει κι εμάς τους μεγάλους που νομίζουμε πως τα παιδιά «δεν καταλαβαίνουν» ή πως μπορούμε να κρυφτούμε με τις λύπες μας..
Όμως και για τα παιδιά που θα το διαβάσουν θα γίνει πιο κατανοητός ο κόσμος των μεγάλων. Να μη νιώθουν τα ίδια ενοχές για πράγματα που φυσικά δεν ευθύνονται. Να αποδεχθούν ίσως τη θλίψη…
Είπαμε η καλή λογοτεχνία, σε όποιον αρχικά κι αν απευθύνεται, τελικά δεν έχει ηλικία!
Ακολουθήστε τo Literature.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα για τον πολιτισμό και την επικαιρότητα από την Ελλάδα και τον Κόσμο.
