To ποίημα της νύχτας: Σε κάποια πολύ πρόσχαρη, του Charles Baudelaire
Σε κάποια πολύ πρόσχαρη Κεφάλι, κίνηση, η όψη σου όλη, Τόσο όμορφα σαν όμορφο τοπίο˙ Σκιρτά στο πρόσωπο ένα γέλιο θείο, Αεράκι σε ουράνιο περιβόλι. Η θλίψη που τυχαία σε αγγίζει Θαμπώνεται απ’ την τέλεια υγεία- Κι από τους ώμους σου, σαν φωταψία, Από τα δυο σου χέρια αναβλύζει. Χρώματα φλογερά και αναμμένα Που έχεις […]