Διήγημα: «Στ’ Απάνω Κάστρο…» του Νίκου Σαλτερή
Στον πατέρα μου Αφήσαμε τα τελευταία σπίτια του χωριού και πήραμε να σκαρφαλώνουμε προς τ’ Απάνω Κάστρο. Ήξερα από παιδί ότι, μετά από ένα με ενάμισι χιλιόμετρο, τη θέση του χωματόδρομου έπαιρνε ένα κακοτράχαλο μονοπάτι. Στην πραγματικότητα ούτε για μονοπάτι πρόκειται. Ένας ξεροπόταμος είναι, που μέχρι τέλος Μάρτη διατηρεί λίγο νερό στην κοίτη του. […]
