***Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη***
Τρία κλωνιά βασιλικό και μια κνικάτη βιόλα
τρία παλικαρόπουλα και μια μικρή μαργιόλα.
Πολλές φωτιές με ζώσανε και γω δε λέω «σώνει»!
κι ήρθε τ’ αγέρι για δροσιά κι αυτό μου τις φουντώνει.
Να ‘χα τ’ αητού τη λεβεντιά και του βουνού τα νιάτα,
να μην αφήσω αφίλητη καμιά μπιρμπιλομάτα.
Γαλαζοπράσινο ψηφί μες σε ροδί κρουστάλλι,
σύρε να σμίξεις μ’ άλλονε και γω να γείρω σ’ άλλη.
Τώρα η καρδιά μου ξεχειλά κι ο νους μου αναλιγώνει,
που είδ’ απ’ αγάπη να βογκά ένα χρυσό παγώνι.
Κόκκινη πέτρα του γιαλού και δροσερό κοχύλι,
ήθελα κάτι να σας πω για τα δικά της χείλη.
Πέτρα στην πέτρα περπατώ, λιθάρι στο λιθάρι,
κι αναμετρώ τα λόγια σου –ψιλό μαργαριτάρι.
Χαρά στη ζώνη τη χρυσή και στη λιγνή τη μέση
και στο γλυκό ματόφρυδο και στο κνικάτο φέσι.
Μη γέρνεις το ματόκλαδο, γέρνει μαζί όλη η πλάση.
Όμορφη η τάξη του Θεού, κι ας μην τηνε χαλάσει.
Για να δαγκώσω μάγουλο, για να δαγκώσω μήλο,
για να δαγκώσω αλυγαριά με το πικρό το φύλλο.
Ο Στράτης Μυριβήλης (πραγματικό ονοματεπώνυμο: Ευστράτιος Σταματόπουλος, Συκαμινέα Λέσβου, 30 Ιουνίου 1890 – Αθήνα, 19 Ιουλίου 1969) ήταν Έλληνας συγγραφέας, από τους σημαντικότερους πεζογράφους της Γενιάς του ’30.
Ακολουθήστε τo Literature.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα για τον πολιτισμό και την επικαιρότητα από την Ελλάδα και τον Κόσμο.
