***Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη***
Το σύγχρονο γουέστερν του Τζώρτζη Γρηγοράκη που αποτελεί –δικαίως- την επίσημη ελληνική πρόταση στα Όσκαρ!
Δέκα βραβεία Ίρις της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου απέσπασε η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του Τζώρτζη Γρηγοράκη, ανάμεσά τους Καλύτερης Ταινίας, Σκηνοθεσίας και Σεναρίου, Ερμηνείας για τον Βαγγέλη Μουρίκη, ενώ είχε άλλες τέσσερις υποψηφιότητες, ανάμεσα σε αυτές οι Β` Ανδρικού και Β` Γυναικείου ρόλου για τον Αργύρη Πανταζάρα και την Σοφία Κόκκαλη, ενώ κέρδισε πληθώρα βραβείων σε φεστιβάλ ανά τον κόσμο και αποτελεί την επίσημη ελληνική πρόταση για τα Oscar του 2022. Και όλα τα παραπάνω, δικαίως.
Η ταινία είναι ένα σκληρά ρεαλιστικό, σύγχρονο, ελληνικό γουέστερν, που αφηγείται την ιστορία του Νικήτα (Βαγγέλης Μουρίκης), ενός άντρα που ζει χρόνια απομονωμένος στα βουνά της ελληνικής επαρχίας και αντιστέκεται στην επέλαση της βιομηχανικής μονάδας η οποία φαίνεται να διχάζει τους κατοίκους του χωριού. Οι ισορροπίες του διαταράσσονται από την άφιξη του Τζόνι (Αργύρης Πανταζάρας), του γιου του, με τον οποίο ήταν χρόνια αποξενωμένοι και που επιστρέφει, διεκδικώντας το μερίδιο της γης που του ανήκει, μετά τον θάνατο της μητέρας του.
Το Digger είναι ότι πιο απλό και ταυτόχρονα σύνθετο και εκεί ακριβώς κρύβεται το μεγαλείο του. Είναι μια ταινία για τις ρίζες. Κάθε είδους. Για τις ρίζες της φύσης, και τις ρίζες του ανθρώπου, αληθινές και μεταφορικές, τις ρίζες σ΄ένα μέρος και τις ρίζες που γεννάνε ζωή. Τις ρίζες που σε κρατάνε δέσμιο ή που σου δίνουν τα φτερά για να πετάξεις. Τις ρίζες όχι μόνο των ηρώων, αλλά όλων μας, την γη, που είναι η μάνα και το σπίτι όλων. Και είναι μια ταινία για την σχέσεις που έχουμε με όλες αυτές τις ρίζες. Δεν είναι καθόλου τυχαίοι οι εκσκαφείς που σαρώνουν και ξεριζώνουν τα πάντα καθ` όλη την διάρκεια της ταινίας. Τους νιώθεις στο στομάχι σου. «Έτσι και χαλάσεις την ισορροπία της φύσης ξεσπάει εμφύλιος» …λέει ο Νικήτας στην ταινία, και με μία μόνο ατάκα ανοίγει ξεκάθαρα όλα τα θέματα του έργου, από το πρόβλημα των μεταλλείων στη Βόρεια Ελλάδα μέχρι τον διχασμό που πάντα πότιζε τους κατοίκους αυτής της χώρας, με τις λιγοστές σκηνές στο καφενείο να είναι τόσο βαθιά ελληνικές, από τις μουσικές και τις ατάκες, μέχρι την αδερφική φαγωμάρα, που υποστηρίζουν εξαιρετικά το θέμα της αποξένωσης που κυριαρχεί στην ταινία η οποία είναι γεμάτη από αποστάσεις που πρέπει κάποτε να καλυφθούν, αποστάσεις σε γενιές, αποστάσεις σε νοοτροπίες, αποστάσεις που οι ίδιοι δημιουργούμε από φόβο. Όπως από φόβο επέλεξε ο Νικήτας τη μοναξιά, εκούσια δέσμιος σε ένα ομιχλώδες δάσος που τον ρουφάει όλο και περισσότερο. Σε αυτό το σημείο, αξίζει μια αναφορά στη συγκλονιστική φωτογραφία του Γιώργου Καρβέλα που αποδίδει ένα υπέροχο οπτικά αλλά και τρομακτικά εχθρικό περιβάλλον που μοιάζει πότε να σε καλεί υπνωτιστικά για να σε καταπιεί στα έγκατα του δάσους και πότε σε διώχνει γιατί απλά δεν έχεις θέση εκεί. Η διατάραξη της φύσης εκδικείται.
«Μου χρωστάς!» …φωνάζει ο Τζόνι στον Νικήτα κάποια στιγμή, σε μια σχέση που περνάει μαεστρικά από όλα τα στάδια, για να καταλήξει στην αναπόφευκτη αγάπη που ενώνει κάθε γονιό και κάθε παιδί όσο μακριά κι αν πιστεύουν ότι βρίσκονται μερικές φορές. Άκουσα τον Αργύρη Πανταζάρα σε μια πρόσφατη συνέντευξη να λέει πως διαβάζοντας το σενάριο, έπιασε ξαφνικά τον εαυτό του να δακρύζει. Ξαφνικά, εύκολα, αβίαστα, εκεί που δεν το περιμένεις, μέσα στη μέση της ταινίας, μου συνέβη ακριβώς το ίδιο. Ακούγοντας την σπασμένη φωνή του Νικήτα στο σκοτάδι, είμαι σίγουρη ότι κανείς δεν μπορεί να μείνει ανέγγιχτος. Είναι τόσο πολύπλοκες και βαθύτατα αληθινές οι αποχρώσεις της σχέσης πατέρα και γιού σε μια πορεία πότε εκδίκησης και πότε εξιλέωσης, με τους Μουρίκη και Πανταζάρα να μεταμορφώνονται με μια σπάνια ολοκληρωμένη λιτότητα τους ρόλους που κλήθηκαν να ερμηνεύσουν για να βρεθούν σε μια σχεδόν τραγική δραματουργική κορύφωση η οποία με το τέλος της ταινίας σε αφήνει γεμάτο με ένα περίεργο είδος ελπίδας. Και ενώ κατά την διάρκεια της ταινίας, όλα ξεριζώνονται, νιώθεις πως εκεί τελικά κάτι γεννιέται.
Digger
Σενάριο-Σκηνοθεσία: Τζώρτζης Γρηγοράκης
Πρωταγωνιστούν: Βαγγέλης Μουρίκης, Αργύρης Πανταζάρας, Σοφία Κόκκαλη, Θίο Αλεξάντερ, Μιχάλης Ιατρόπουλος, Βασίλης Μπισμπίκης, Αντώνης Τσιοτσιόπουλος, κα.
Στους κινηματογράφους.
Ακολουθήστε τo Literature.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα για τον πολιτισμό και την επικαιρότητα από την Ελλάδα και τον Κόσμο.
