***Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη***

Περιπλανιόμαστε κουβαλώντας την προίκα μας όπως το σαλιγκάρι το σπίτι του.

Η φύση που αποστρεφόμαστε, οι ανεπανάληπτες στιγμές που λησμονούμε. Οι συγκάτοικοί μας σε στεριά, ουρανό και θάλασσα που υφίστανται τη βαναυσότητά μας. Αυτά είναι τα τιμαλφή μας που ευτελίζουμε. Ο ήλιος γελάει γιατί τον χρειαζόμαστε, η σελήνη κλαίει γιατί μας έχει ανάγκη. Ξέρουμε τις συνέπειες αλλά δεν μας νοιάζει. Θα κληρονομήσουν οι επόμενοι ένοικοι. Έχουν αποστηθίσει το μάθημά τους, αν όχι θα αντιγράψουν. Η λύρα του Ορφέα που θρυμματίζει τον βράχο του Σίσυφου προσπαθεί να μας συνετίσει. Κάπου κάπου τα καταφέρνει. Το ίδιο και οι σκόρπιες λέξεις των ποιημάτων της Ψάπφας, οι νότες χαμένων μεσαιωνικών χειρογράφων, η σαγήνη της σύριγγας του Πάνα. Αντί να έχουμε φυλακισμένο τον κόσμο στο άμυαλο κεφάλι μας μήπως πρέπει να τον απελευθερώσουμε;

Ο Γιώργος Καριώτης γεννήθηκε στη Φρεαττύδα. Μεγάλωσε στην Κυψέλη. Ζει στον Χολαργό και στους Ζάρακες της Εύβοιας. Ταξιδεύει αλλού όσο πιο συχνά μπορεί. Σπούδασε οικονομικά στο πανεπιστήμιο της Αθήνας και γεωγραφία του αγροτικού χώρου στο πανεπιστήμιο του Montpellier. Έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές Από μία οπτική γωνία(ιδιωτική έκδοση 1998), Άνυδρη θάλασσα (το ανώνυμο βιβλίο 2015). Ποιήματα από την Άνυδρη θάλασσα έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά και κυκλοφορούν με τον τίτλο Waterless sea (το ανώνυμο βιβλίο 2017). Ασχολείται ερασιτεχνικά με τη μουσική.

Ακολουθήστε τo Literature.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα για τον πολιτισμό και την επικαιρότητα από την Ελλάδα και τον Κόσμο.