***Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη***

Σε ποιο έργο της παγκόσμιας λογοτεχνίας θα θέλατε να είχατε ζήσει;

Νομίζω ότι δεν έχω διαβάσει ακόμη ένα τέτοιο έργο στο οποίο θα ήθελα να έχω ζήσει. Ίσως σε ένα μελλοντικό μυθιστόρημα που θα διαδραματίζεται σε έναν τόπο που θα κυριαρχεί δικαιοσύνη, αγάπη, ενσυναίσθηση, αλληλοσεβασμός, αλληλοκατανόηση, ελευθερία χωρίς ασυδοσία και θα κυριαρχεί το κοινό καλό και όχι το προσωπικό συμφέρον. Τα περισσότερα κλασσικά αριστουργήματα κάθε άλλο παρά ιδανικά περιβάλλοντα αποτελούν. Καλύτερα λοιπόν ένα έργο που θα κυριαρχεί η ουτοπία παρά η δυστοπία.

Με ποια από τα αντικείμενα που βρίσκονται πάνω στο γραφείο σας διατηρείτε μια φετιχιστική σχέση;

Ένα στυλό που είναι δώρο μιας φίλης – όταν κατάλαβε ότι έχω ροπή προς το γράψιμο – αν και κυρίως γράφω στον υπολογιστή αλλά με αυτό σημειώνω συνήθως τις αρχικές σκέψεις.

Λαμβάνετε υπόψη σας τις κριτικές ή θεωρείτε ότι οι κριτικοί είναι ευνούχοι που μιλούν για την ερωτική πράξη;

Ναι φυσικά με ενδιαφέρει η άποψη των κριτικών-σχολιαστών. Θα ήταν υποκρισία να πω το αντίθετο χωρίς ωστόσο να με επηρεάζει ουσιαστικά γιατί και η ανάγνωση είναι προσωπική υπόθεση. Άλλοι θα ταυτιστούν μαζί σου και άλλους θα τους αφήσει τελείως αδιάφορους, είναι θέμα οπτικής. Γενικότερα δε βάζω ταμπέλες στους ανθρώπους ανάλογα με το επάγγελμά τους. Καθένας έχει την ελευθερία να εκφράζεται για το έργο σου όταν εκτίθεσαι δημόσια.

Μια εικόνα είναι χίλιες λέξεις ή η σωστή λέξη είναι χιλιάδες εικόνες;

Το σωστό είναι υπερτιμημένο. Νομίζω ότι μια εικόνα μπορεί να «γεννήσει» χιλιάδες λέξεις και άλλοτε μια λέξη μπορεί να δημιουργήσει πολλές εικόνες ανάλογα με τα βιώματα του καθενός.

Ποιον συγγραφέα θα χαστουκίζατε δημοσίως και ποιον θα φιλούσατε;

Γενικά δεν είμαι άνθρωπος της βίας. Σε μια δημοκρατική κοινωνία ο καθένας μπορεί να εκφράζεται όπως επιθυμεί και μπορείς να συμφωνείς μαζί του ή να τον αγνοείς επιδεικτικά. Εκτιμώ πολλούς συγγραφείς αλλά για να εκδηλωθώ φιλώντας κάποιον πρέπει να τον γνωρίζω ως άνθρωπο. Έχω γνωρίσει καλούς συγγραφείς που από κοντά δεν ήταν αυτό που πίστευα.

Με ποια φράση δεν θα μπορούσατε ποτέ να ξεκινήσετε ένα έργο σας;

Δεν το έχω σκεφτεί ποτέ αλλά σίγουρα δε θα ξεκινούσα ποτέ με κάτι υβριστικό.

Αν ήσασταν ένα σημείο στίξης, ποιο θα ήταν αυτό;

Σίγουρα ερωτηματικό για την ανθρώπινη ψυχή που πάντα με εκπλήσσει.

Συνεχίστε τη φράση: Μου λείπει…

Η ζωή μας πριν την καραντίνα… Μια βόλτα στη θάλασσα όταν ο ήλιος φοράει τα πορφυρά του… Ένα κρασί με καλή παρέα… Ένας κόσμος πιο ανθρώπινος για όλους

Ποιο είναι το μεγαλύτερο ψέμα που σας έχουν πει ;

Το έχω ξεχάσει άρα δε μου το έχουν πει ακόμα

Πότε θα γράψετε την αυτοβιογραφία σας;

Ποτέ. Προτιμώ να γράψω καλά μυθιστορήματα

Η Κατερίνα γεννήθηκε λίγο πριν από την έναρξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και η ζωή της ταυτίζεται με τα πιο δύσκολα χρόνια της ελληνικής ιστορίας. Τώρα, στην εποχή της σύγχρονης οικονομικής κρίσης, αναμετράται ξανά με το παρελθόν της. Σαν άλλη Ελλάδα, δεν φιλοδοξεί να αποτελέσει μια πολυσύνθετη προσωπικότητα ούτε να επιτελέσει ιστορικό ή πολιτικό έργο. Μέσα από τη δική της ματιά, θα καταγράψει τον αγώνα επιβίωσης των απλών ανθρώπων της ελληνικής υπαίθρου εκείνης της εποχής, οι οποίοι, ως “τεμάχια”, αποτελούσαν φτηνό εργατικό δυναμικό για τις ανεπτυγμένες χώρες. Παράλληλα, κάνοντας μια πικρή αναδρομή, θα φτάσει στο παρόν, στο οποίο οι σύγχρονοι άνθρωποι, ως νέα “τεμάχια”, θα ακολουθήσουν για άλλη μια φορά τον δρόμο της μετανάστευσης. Στα Τεμάχια οι ήρωες έρχονται αντιμέτωποι με τον φαύλο κύκλο των πολιτικών πρακτικών αλλά και των δικών τους ευθυνών, παραπαίοντας στα ίδια λάθη.

Η Χρύσα Μαστοροδήμου γεννήθηκε σε ένα ορεινό χωριό της Θεσσαλίας και μεγάλωσε στη Λάρισα. Η μικρή βιβλιοθήκη του ήταν ο δρόμος που την έκανε να βλέπει τον κόσμο διαφορετικά και να τον αντέχει ίσως. Διάβαζε πολύ και άρχισε να γράφει πολύ νωρίς κυρίως ποίηση που για κάποιο λόγο βρισκόταν σε όλα τα σχολικά λευκώματα. Σπούδασε Παιδαγωγικά και κάπου εκεί έλαβε έπαινο από το σύλλογο Αλκυονίδες για κάποια ποιήματά της. Από τότε δημοσιεύει σποραδικά σε εφημερίδες, λογοτεχνικά περιοδικά άρθρα, ποιήματα, διηγήματα αλλά το πρώτο προσωπικό της βιβλίο ποίησης με τίτλο «Διερμηνείς» θα έρθει το 2008 μετά από τη βράβευση με Α βραβείο του αντίστοιχου ποιήματος από την ΠΕΛ. Συμμετέχει  σε πολλές συλλογικές εκδόσεις, περιοδικά, βιβλία, μπλογκ και το 2018 έρχονται τα Κλειδιά στο Τραπέζι – Ποίηση από την Οδό Πανός. Πάντα όμως έγραφε πεζά, διηγήματα και το μυθιστόρημα υπήρχε μέσα της. Τα Τεμάχια είναι η πρώτη της προσπάθεια που ήρθε πάλι μετά από τη βράβευση του βιβλίου από την ΠΕΛ. Είναι παντρεμένη με τον Εκπαιδευτικό Χαδουλίτση Ιωάννη και έχει μια γλυκιά κόρη 15 χρονών.  

Ακολουθήστε τo Literature.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα για τον πολιτισμό και την επικαιρότητα από την Ελλάδα και τον Κόσμο.