***Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη***

***Γράφει η Μαρία Ξυδιά 

Χλομά βουνά – στ’ αχνάρια του Χρηστομάννου, Τίνα Κουτσουμπού, Εκδόσεις ΑΩ

Η συγγραφέας με έναν μαγικό τρόπο μάς ταξιδεύει, έχοντας ταιριάξει με ευρηματικότητα την ιστορία με τη μυθοπλασία. Αυτό το μαγικό ταξίδι ξεκινά από την Καλαμάτα του 19ου αιώνα, όπου συναντάμε τα μεσσηνιακά προϊόντα: ελιές, λάδι, σύκα. Σε αυτή την περιδιάβαση θα συναντήσουμε τη Μονή Καλογραιών, η οποία βοήθησε πολύ στην ανάπτυξη της μεταξουργίας στην πόλη. Περπατώντας συναντάμε τον Αλέξανδρο Κουμουνδούρο (1815-1833), των επί δέκα θητείες πρωθυπουργό της χώρας, αλλά και τον Χαρίλαο Τρικούπη (1832-1896).

Η συγγραφέας μετά από αυτή την πρώτη περιδιάβαση στην Καλαμάτα του 19ου αιώνα, με τον γλαφυρό της λόγο μάς μεταφέρει στην Κορώνη για να συναντήσουμε τους ανθρώπους που έκαναν την τέχνη επάγγελμα, τους λεγόμενους πιθαράδες, που η φωτιά πολλές φορές τους είχε προδώσει και τα υπέροχα αγγεία τους έσπαγαν. Τα πιθάρια, όπως ονομάζονταν, αποτελούσαν αποθηκευτικούς χώρους για το λάδι και τα άλλα προϊόντα.
Μέσα σε αυτό το κλίμα, η συγγραφέας με οξυδέρκεια μάς καλεί να κάνουμε ένα ταξίδι μέχρι τη Βιέννη, με στόχο να μας συστήσει μια ευρηματική προσωπικότητα: τον Θεόδωρο Χρηστομάννο (1859-1911).

Η Τίνα Κουτσουμπού γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Εργάσθηκε στην ΕΡΤ και στην Εμπορική Τράπεζα. Ζει στην Καλαμάτα από το 1996. Είναι μέλος της ΠΕΛ, της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών και γενική γραμματέας της Ένωσης Μεσσηνίων Συγγραφέων. Διηγήματά της βραβεύτηκαν σε πολλούς λογοτεχνικούς διαγωνισμούς στην Ελλάδα και στην Κύπρο.

Ο Χρηστομάννος καταγόταν από τη Μακεδονία όμως είχε γεννηθεί στη Βιέννη. Ο Θέο, όπως πολύ εύστοχα τον αποκαλεί η συγγραφέας, σπούδασε Νομική όμως αργότερα ασχολήθηκε με την πολιτική με στόχο να προσφέρει. Στο σημείο αυτό θα πρέπει να ανοίξουμε μια παρένθεση για να πούμε ότι την εποχή αυτή υπήρχε η αυτοκρατορία των Αψβούργων, που ξεκινά με την εκλογή του Ροδόλφου Α, ως βασιλιά της Γερμανίας το 1273. Ουσιαστικά ήταν η ένωση στεμμάτων χωρίς ενιαίο σύνταγμα ή κοινούς θεσμούς. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο έχουμε την Αυστροουγγαρία. Με το τέλος του Α Παγκοσμίου Πολέμου και την υπογραφή της Συνθήκης του Αγίου Γερμανού, η Αυστρία αυτονομήθηκε. Ο Χρηστομάνος αποφάσισε να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα. Ο Θέο ζει και δρα στο Τιρόλο. Το Τιρόλο είναι γεωγραφική περιοχή στην κεντρική Ευρώπη η οποία κατά κύριο λόγο περιλαμβάνει τις Άλπεις ανάμεσα στην Αυστρία και την Ιταλία. Από το 1918 είναι χωρισμένο σε δύο γεωγραφικά ανεξάρτητα διαμερίσματα: το νότιο, που ανήκει στην Ιταλία και το βόρειο, που ανήκει στην Αυστρία.

Το όνειρο του Θέο είναι ο δρόμος των Δολομιτικών Άλπεων. Θα διέσχιζε το τοπίο των Δολομιτών παρέχοντας πρόσβαση γύρω από τη βραχώδη οροσειρά Σέλα. Τα χωριά από την αφάνεια θα έρχονταν στο φως και η επικοινωνία θα είχε αποκατασταθεί. Αυτό θα είχε σαν αποτέλεσμα να χτιστούν μεγάλα ξενοδοχεία στα πρότυπα της Ελβετίας. Το όνειρό του αρχικά, συνάντησε αντιδράσεις. Το καινούργιο φοβίζει, όμως αυτό που κατάφερε εκεί ήταν η ποιοτική ανάπτυξη του τουρισμού. «Είναι τόση η μαγεία αυτού του τόπου που έπρεπε να τον ανακαλύψω και να μην αφήσω τον μεγαλοδύναμο να τον κρατήσει κρυμμένο για τον εαυτό του», τον βλέπουμε κάποια στιγμή να λέει.

Ο Χρηστομάννος ήταν η προσωπικότητα του «εμείς» και όχι του «εγώ». Έκανε υπερβάσεις. Μα από τους ανθρώπους που κάνουν υπερβάσεις δεν γράφεται η ιστορία; Ήταν μια γοητευτική προσωπικότητα με ευφράδεια λόγου και πρέσβευε το δίκαιο. Χαρακτηριστικό είναι αυτό που έλεγε ο κόσμος: ο Χρηστομάνος κατόρθωσε να τιθασεύσει την σκληροτράχηλη ψυχή των ανθρώπων του βουνού και να τους προσφέρει ευημερία. Ο δρόμος ολοκληρώθηκε τελικά το 1896, εκείνη τη μαγική χρονιά που στην Ελλάδα έχουμε τους πρώτους Ολυμπιακούς Αγώνες. Ο Θέο έφυγε από τη ζωή το 1911 έχοντας πάντα στην καρδιά του τις Δολομιτικές Άλπεις. Η κηδεία του ήταν πάνδημη με πλήθος κόσμου. Η επιγραφή που σκέπασε τη σορό του, έγραφε: «Στον Άνθρωπο που πρόσφερε τα πάντα στους άλλους χωρίς να ζητά τίποτα για τον εαυτό του».

***Η Μαρία Κ. Ξυδιά είναι ιστορικός.

Ακολουθήστε τo Literature.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα για τον πολιτισμό και την επικαιρότητα από την Ελλάδα και τον Κόσμο.