***Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη***
Η καρδιά της Αστυνομικής Λογοτεχνίας χτυπά στις εκδόσεις Μεταίχμιο.
Νέες κυκλοφορίες από τις εκδόσεις Μεταίχμιο
Camilla Lackberg
Η πιο γοητευτική παραμυθού που μαγεύει με τις ιστορίες της εκατομμύρια αναγνώστες
Η Camilla Lackberg είναι μια από τις δημοφιλέστερες σύγχρονες συγγραφείς σε όλο τον κόσμο. Τα δέκα βιβλία της, με πρωταγωνιστές τον επιθεωρητή Πάτρικ και την αγαπημένη του Ερίκα που εκτυλίσσονται στη Φιελμπάκα, έχουν πουλήσει περισσότερα από 23 εκατομμύρια αντίτυπα σε 60 χώρες. Είναι επίσης επιτυχημένη επιχειρηματίας και μία από τις ιδρύτριες της επενδυτικής εταιρείας Invest In Her, που προάγει τη γυναικεία επιχειρηματικότητα και αγωνίζεται για την εξάλειψη των μισθολογικών διαφορών σε βάρος των γυναικών. Με αυτό το βιβλίο κάνει ένα νέο βήμα στη συγγραφική της πορεία. Το χρυσό κλουβί είναι ένα μυθιστόρημα με μια αξέχαστη πρωταγωνίστρια και ξεκάθαρο φεμινιστικό μήνυμα.
Ενδιαφέρουσες ειδήσεις
- Δεν πρόλαβε καλά καλά να ανακοινώσει το εξώφυλλο του νέου της βιβλίου στις αρχές Ιανουαρίου 2019 με τίτλο Χρυσό κλουβί κι έγινε νούμερο ένα στη λίστα των μπεστ σέλερ της Σουηδίας μόνο από τις προπαραγγελίες!
- Στα τέλη του Ιανουαρίου η αγαπημένη μας Camilla είχε επίσης τη χαρά να βραβευτεί (από το Bokförlaget Forum) με το Διαμαντένιο Βιβλίο, που σημαίνει ότι το προηγούμενο μυθιστόρημά της Η μάγισσα ξεπέρασε σε πωλήσεις μόνο στη Σουηδία τα 300.000 αντίτυπα!
Το βιβλίο
Το χρυσό κλουβί (κυκλοφορεί στις 4/4/2019 – πρωτότυπος τίτλος: The Golden Cage: Faye 1)
μετάφραση από τα σουηδικά: Γρηγόρης Κονδύλης
Ένα θαρραλέο μυθιστόρημα για μια προδομένη γυναίκα που αποφασίζει να πάρει τη μοίρα στα χέρια της.
Η Φέι μοιάζει να τα έχει όλα: έναν τέλειο σύζυγο, μια πολυαγαπημένη κόρη και ένα πολυτελές διαμέρισμα στην καλύτερη περιοχή της Στοκχόλμης. Όμως σκοτεινές αναμνήσεις από την παιδική της ηλικία σ’ ένα γραφικό ψαροχώρι, τη Φιελμπάκα, τη στοιχειώνουν και νιώθει όλο και περισσότερο σαν φυλακισμένη σε χρυσό κλουβί.
Κάποτε ήταν μια δυνατή και φιλόδοξη γυναίκα, πριν τα παρατήσει όλα για τον σύζυγό της τον Τζακ. Όταν διαπιστώνει πως εκείνος την απατά, ο κόσμος της Φέι γκρεμίζεται και μένει εντελώς ξεκρέμαστη. Είναι κυριολεκτικά καταρρακωμένη, ώσπου αποφασίζει να πληρώσει τον Τζακ με το ακριβές αντίτιμο της προδοσίας του, με τη δίκαιη εκδίκησή της.
Το Χρυσό κλουβί είναι ένα γενναίο μυθιστόρημα με πρωταγωνίστρια μια γυναίκα που τη χρησιμοποίησαν, την πρόδωσαν ώσπου να πάρει τη μοίρα στα χέρια της. Μια δραματική ιστορία εξαπάτησης, λύτρωσης και εκδίκησης.
Απόσπασμα από το βιβλίο
Όλες οι γυναίκες, όσο πλούσιες και επιτυχημένες κι αν ήταν, είχαν εξαπατηθεί στη ζωή τους από κάποιον άντρα… Κι ωστόσο συγκρατιόνταν. Έσφιγγαν τα δόντια. Έδειχναν ανωτερότητα. Φέρονταν με κατανόηση και συγχωρούσαν. Παρηγορούσαν τα παιδιά όταν εκείνος δεν εμφανιζόταν όπως είχε υποσχεθεί. Έδιναν τόπο στην οργή όταν εκείνος τους φερόταν υποτιμητικά. Συνέχιζαν να καλούν τους γονείς του στα γενέθλια των παιδιών, έστω κι αν εκείνοι είχαν ξεκάθαρα πάρει το μέρος του γιόκα τους στο διαζύγιο και σχολίαζαν με περισσή χαρά και με τα καλύτερα λόγια την καινούργια του γυναίκα. Γιατί έτσι έκαναν οι γυναίκες. Έστρεφαν την οργή τους προς τα μέσα. Προς τον εαυτό τους. Δεν ύψωναν το ανάστημα και δεν κραύγαζαν ζητώντας δικαιοσύνη. Γιατί τα καλά κορίτσια δεν αντιδρούν. Τα καλά κορίτσια δεν σηκώνουν τον τόνο της φωνής. Και αυτό ήταν κάτι που το μάθαιναν από μικρές. Οι γυναίκες αποδέχονται, εξομαλύνουν, αναλαμβάνουν την ευθύνη για όλες τις σχέσεις, καταπίνουν την περηφάνια τους, υποτάσσονται στα όρια του αφανισμού.
Συνέντευξη της Camilla Lackberg
Γιατί γράψατε ένα βιβλίο για την προδοσία και την εκδίκηση;
Διότι το θέμα είναι συναρπαστικό, ανατριχιαστικό και απαγορευμένο. Διότι το θέμα είναι πολύ επίκαιρο. Μέχρι πού μπορεί να φτάσει μια γυναίκα; Έχει δικαίωμα να υπερασπιστεί τον εαυτό της και το παιδί της; Πόσο σκοτεινή επιτρέπεται να είναι μια γυναίκα; Ως κοινωνία αρχίζουμε να ασχολούμαστε πλέον με αυτά τα θέματα, και είναι σημαντικό να συνεχίσουμε να κάνουμε βήματα προς την ισότητα. Όμως πάνω απ’ όλα είναι κάτι που με ενδιαφέρει. Έχω την πολυτέλεια να μπορώ να γράφω για πράγματα τα οποία στ’ αλήθεια με συναρπάζουν.
Η Φέι είναι ένας καλός ή κακός χαρακτήρας;
Αυτή η κατηγοριοποίηση των γυναικών σε καλές και κακές πολύ με έχει κουράσει. Θέλησα να πλάσω τη Φέι ως αληθινό, ολοκληρωμένο άτομο. Τη συμπαθώ πολύ, όμως κρύβει μέσα της και πολύ σκοτάδι. Είναι διατεθειμένη να πάει τα πράγματα στα άκρα.
Τι θα απαντούσατε σε αυτούς που λένε ότι η Φέι το παρατραβάει;
Η Φέι δεν είναι αγία και δεν με ενδιαφέρει καθόλου να κατατάξω τις γυναίκες σε καλές και κακές, αποδεκτές και μη. Με ενδιέφερε να διερευνήσω τι συμβαίνει όταν οι γυναίκες φτάσουν στα όριά τους.
Με ποιον από τους χαρακτήρες σας ταυτίζεστε περισσότερο; Η Φέι και Το χρυσό κλουβί είναι «περισσότερο Camilla» απ’ ό,τι τα προηγούμενα βιβλία σας;
Η Φέι δεν είμαι εγώ. Βρίσκω κομμάτια της Φέι σε όλες τις γυναίκες που έχω γνωρίσει. Και στον εαυτό μου φυσικά. Παρ’ όλα αυτά, είναι περισσότερο αποτέλεσμα της κοινωνίας του σήμερα παρά της Camilla του σήμερα.
Τι πιστεύετε για την ανταπόκριση που θα έχει Το χρυσό κλουβί στη Σουηδία και διεθνώς; Θα υπάρχει διαφορά;
Αυτή είναι η πρώτη φορά που γίνεται ταυτόχρονη κυκλοφορία του βιβλίου παγκοσμίως, και μάλιστα με το ίδιο εξώφυλλο διεθνώς, επομένως θα είμαι σε θέση να συγκρίνω τις αντιδράσεις. Μεταξύ των αναγνωστών δεν θα διαφέρει ιδιαίτερα. Η Φέι παίρνει κάποιες ασυνήθιστες και σκληρές αποφάσεις, ωστόσο πιστεύω ότι πολλοί θα είναι σε θέση να ταυτιστούν με τα συναισθήματα και τις εμπειρίες της.
Μοιράζεστε ιδιαίτερα γενναιόδωρα πράγματα από την καθημερινότητά σας και την προσωπική σας ζωή πέραν της συγγραφής. Για ποιον λόγο;
Διότι έτσι είμαι. Πιστεύω ότι υπάρχουν πολλοί που δεν καταλαβαίνουν πόσα εισπράττω σε αντάλλαγμα. Αφενός η επαφή με τους αναγνώστες μού είναι πολύτιμη, αφετέρου αυτή η επαφή είναι σημαντικό κομμάτι της δημιουργικής διαδικασίας και πηγή έμπνευσης. Είναι βέβαιο ότι πολλές πτυχές της Φέι –και των ανδρών που εκδικείται– τις βρήκα στα σχόλια των αναρτήσεών μου στα social media.
Είστε από τις πιο πολυδιαβασμένες συγγραφείς της Σουηδίας. Πόσα χρήματα έχετε βγάλει από τα βιβλία;
Είναι προνόμιο που μπόρεσα να διαμορφώσω έτσι την επαγγελματική μου ζωή και που πηγαίνει τόσο καλά. Βγάζω αρκετά χρήματα, και είναι κάτι που παρέχει μεγάλη ασφάλεια σ’ εμένα και στην οικογένειά μου. Τα χρήματα όμως δεν είναι η κινητήρια δύναμη ούτε ο στόχος μου. Είναι πιο πολύ η απόδειξη ότι έφτιαξα κάτι καλό, κάτι που μου δίνει τη δυνατότητα να συνεχίσω να κάνω αυτό που αγαπάω πάνω απ’ όλα.
Τι αποτελεί για σας λοιπόν κινητήρια δύναμη;
Για μένα κινητήρια δύναμη είναι το να λέω ιστορίες. Λατρεύω το σασπένς και τη σκοτεινή πλευρά των ανθρώπων και να διερευνώ το πώς ακριβώς λειτουργούν. Μου αρέσει να κάνω έρευνα μετά μανίας. Κατά πάσα πιθανότητα θα με κλείνατε μέσα, αν βλέπατε το ιστορικό των αναζητήσεών μου στο Google. Με κινητοποιεί επίσης το να θέτω διαρκώς νέες προκλήσεις στον εαυτό μου, όπως είναι ξεκάθαρα και το συγκεκριμένο βιβλίο. Μ’ αρέσει κάθε είδους δημιουργία και ποτέ δεν φοβήθηκα να δοκιμάσω καινούργια πράγματα.
Θεωρείτε τον εαυτό σας περισσότερο συγγραφέα ή επιχειρηματία;
Αναμφίβολα συγγραφέα. Είναι η κλίση μου· είναι αυτό που αγαπάω. Όσο όμως απεχθάνομαι τους περιορισμούς στο τι μπορεί να είναι μια γυναίκα, απεχθάνομαι την παγιωμένη εικόνα τού πώς είναι ένας συγγραφέας. Η συγγραφή είναι το επάγγελμά μου. Παίρνει διάφορες μορφές έκφρασης. Γράφω τραγούδια, έχω κάνει ταινίες κ.ά.
Τι απαντάτε σε όσους υποστηρίζουν ότι τα αστυνομικά μυθιστορήματα δεν είναι τόσο ουσιώδη όσο άλλα λογοτεχνικά είδη;
Να σταματήσουν να διαχωρίζουν τη λογοτεχνία και το διάβασμα σε περισσότερο ή λιγότερο ουσιώδη είδη. Προσωπικά αποφεύγω ανθρώπους που έχουν τέτοια επικριτική στάση. Το διάβασμα είναι ίσως ο πιο σημαντικός τρόπος να μάθει κανείς να χειρίζεται καλά τη γλώσσα και αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο της ισότητας, της ενσωμάτωσης και κάθε είδους μάθησης. Το διάβασμα βοηθάει στην προσωπική εξέλιξη, ανεξάρτητα από το τι διαβάζει κανείς, άρα, διαβάστε. Και ενθαρρύνετε και τους άλλους να διαβάσουν.
Η συγγραφέας μάς εξομολογείται για το νέο της βιβλίο που πηγαίνει ένα βήμα παραπέρα στη συγγραφική της καριέρα
«Το χρυσό κλουβί θα κυκλοφορήσει στις 11 Απριλίου (επίσημη διεθνής κυκλοφορία του βιβλίου, στην Ελλάδα το βιβλίο θα κυκλοφορήσει στις 4 Απριλίου). Έχω μεγάλη χαρά αλλά και αγωνία για το πώς θα σας φανεί αυτό το βιβλίο. Αποτελεί τη μεγαλύτερη συγγραφική πρόκληση που έχω θέσει στον εαυτό μου έως σήμερα. Η Φέι και Το χρυσό κλουβί δεν μοιάζουν σε τίποτα με ό,τι έχω γράψει ως τώρα. Δεν ανήκει στη σειρά της Φιελμπάκα και –πιστέψτε με– η Φέι δεν έχει καμία σχέση με την Ερίκα Φαλκ. Το χρυσό κλουβί είναι ένα ψυχολογικό θρίλερ για την προδοσία, την εκδίκηση και τη δικαίωση, την πάλη και τη γυναικεία αλληλεγγύη».
Όταν τολμάς να ξεπεράσεις τα όριά σου, τότε συμβαίνουν μαγικά πράγματα. Το βιβλίο αυτό δεν έχει καμία σχέση με τη σειρά της Φιελμπάκα, ενώ η Φέι είναι το μεγαλύτερο ρίσκο που έχω πάρει ως συγγραφέας μέχρι σήμερα.
- Δεν θα είχα το θάρρος να γράψω ένα τέτοιο βιβλίο νωρίτερα, μεγαλώνοντας όμως έγινα πιο γενναία και πιο δυνατή.
- Κυρίως εξαντλήθηκε η υπομονή μου με όλους εκείνους που επιχειρούν να φιμώσουν και να καταπιέσουν τις γυναίκες, αποσιωπώντας τις ιστορίες τους.
- Όλοι ξέρουμε τι σημαίνει «καλό κορίτσι». Καλό είναι ένα κορίτσι αδύνατο και όμορφο στην όψη. Καλό είναι ένα κορίτσι που συμπεριφέρεται συγκρατημένα και έχει σωστή ανατροφή. Καλό είναι ένα κορίτσι που αρέσκεται κανείς να το επιδεικνύει. Καλό είναι ένα κορίτσι που σιωπά.
- Το μεγαλύτερο έγκλημα που μπορεί να διαπράξει μια γυναίκα είναι να αρνηθεί τον ρόλο του «καλού κοριτσιού».
- Αυτό είναι το μεγαλύτερο ρίσκο της συγγραφικής μου πορείας. Δεν τόλμησα να γράψω κάτι τέτοιο νωρίτερα.
- Δεν θα σταματήσω να γράφω βιβλία για τη σειρά της Φιελμπάκα. Η μάγισσα ήταν για μένα μια μεγάλη επιτυχία και τότε ήταν που αναρωτήθηκα ως συγγραφέας: Θα συνεχίσω να παίζω εκ του ασφαλούς ή θα τολμήσω να ξεπεράσω τα όριά μου; Και τόλμησα.
- Έχω τρομερή αγωνία για το πώς θα φανεί στους αναγνώστες μου Το χρυσό κλουβί. Ελπίζω να το αγαπήσουν όσο κι εγώ.
Οι γυναικείες κραυγές δεν πρέπει να καταπνίγονται. Δεν πρέπει να έχουμε τέτοιες απαιτήσεις. Οι κοινωνικές συμβάσεις φυλακίζουν τις γυναίκες σε κλουβί. Θέλω να το ανατινάξω αυτό το κλουβί.
- Η Φέι θα πάψει να υπομένει και να κρατά το στόμα της κλειστό. Βέβαια, το κίνημα #metoo μας δίδαξε ότι οι γυναίκες που δείχνουν τις πληγές τους, που μιλάνε δυνατά και καθαρά για εγκλήματα των οποίων υπήρξαν θύματα, επίσης τιμωρούνται.
- Πόσο σύγχρονη είναι η ιδέα ότι μια γυναίκα που απηύδησε αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες απειλές; Όπως η Όπρα, λέω κι εγώ: Ο ΧΡΟΝΟΣ ΤΕΛΕΙΩΣΕ.
- Η κοινωνία αρέσκεται να κρίνει τις γυναίκες: στο γραφείο, στο σπίτι, στον μητρικό τους ρόλο – υποτίθεται ότι θα πρέπει να καταπιέζουμε το σώμα και την ψυχή μας για να συμμορφώνονται παντού. Και πάνω απ’ όλα, απαγορεύεται να προκαλούμε χάος.
- Ας μιλήσουμε στ’ αλήθεια για γυναικεία αλληλεγγύη και ισότητα και όχι με τον χαριτωμένο, ασφαλή τρόπο.
- Είναι σχετικά εύκολο να υπερθεματίζουμε σε ό,τι αφορά τη γυναικεία αλληλεγγύη. Όμως ας είμαστε ειλικρινείς: Αυτό συμβαίνει μόνο όταν η αφοσίωση στους άντρες δεν τίθεται υπό αμφισβήτηση.
- Όταν μια γυναίκα βάζει σε προτεραιότητα τον εαυτό της ή κάποια φίλη της, τότε η γυναικεία αλληλεγγύη αποτελεί απειλή και χαρακτηρίζεται μη θηλυκή.
- Το χρυσό κλουβί είναι κάτι πολύ περισσότερο από απλό ψυχολογικό θρίλερ. Είναι ένας φόρος τιμής, μακροσκελής και γεμάτος αγάπη, στις γυναίκες που υψώνουν το ανάστημά τους και παραμένουν πιστές στον εαυτό τους και στις άλλες γυναίκες.
- Μην κρύβεστε, είναι κάτι που εμείς οι γυναίκες το κάνουμε διαρκώς.
- Το φυσιολογικό είναι να μπορούμε να κάνουμε ό,τι κάνουν οι άντρες χωρίς οι άλλες γυναίκες, οι άντρες ή η κοινωνία να μας κατακρίνουν ή να μας απαξιώνουν.
- Το χρυσό κλουβί είναι μια ιστορία που εκφράζει όσα αισθάνονται, σκέφτονται και πιστεύουν πολλοί.
Federico Axat
Ο αργεντίνος μηχανικός της πραγματικής αγωνίας επιστρέφει με ένα θρίλερ
που κάνει τον αναγνώστη να ξεχάσει ό,τι έχει διαβάσει ως τώρα!
Ο Federico Axat είναι γεννημένος το 1975 στο Μπουένος Άιρες της Αργεντινής. Είναι πολιτικός μηχανικός και έχει κάνει μια σπουδαία καριέρα στον κλάδο των τηλεπικοινωνιών, δουλεύοντας πολλά χρόνια σε χώρες της Κεντρικής Αμερικής. Φανατικός αναγνώστης του Στίβεν Κινγκ και θαυμαστής της Χάισμιθ, ξεκίνησε να γράφει από πλήξη. Γνώρισε τεράστια επιτυχία με το τρίτο του μυθιστόρημα, την Τελευταία έξοδο (ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ, 2017), το οποίο έγινε διεθνές εκδοτικό φαινόμενο και μεταφράστηκε σε περισσότερες από 35 γλώσσες. Αυτό είναι το τέταρτο βιβλίο του.
Περισσότερα για τον συγγραφέα θα βρείτε στον προσωπικό του ιστότοπο http://www.federicoaxat.com/ στη σελίδα του στο facebook https://www.facebook.com/federicoaxatescritor/?_rdc=1&_rdr και στους λογαριασμούς του στο twitter https://twitter.com/@FedericoAxat και στο instagram https://www.instagram.com/Federico_axat/
Το βιβλίο
Αμνησία (κυκλοφόρησε στις 7/2/2019 – πρωτότυπος τίτλος: Amnesia)
μετάφραση: Αγγελική Βασιλάκου
Τι θα έκανες αν ξυπνούσες με ένα πτώμα στο σαλόνι σου
χωρίς καμιά ανάμνηση από τις τελευταίες ώρες της ζωής σου;
Βρήκα το κορίτσι νεκρό με μία σφαίρα στο σαλόνι του σπιτιού μου.
Ξύπνησα μέσα σε μια δίνη αβεβαιότητας, όπως συνέβαινε συνήθως όταν μεθούσα και έπεφτα σε άλλο κρεβάτι από το δικό μου. Η πρώτη μου επαφή με την πραγματικότητα ήταν το απόμακρο τρίξιμο της κούνιας στην μπροστινή βεράντα· η δεύτερη, το χτύπημα της λάμπας καθώς τεντωνόμουν, πριν ακόμη ανοίξω τα μάτια μου. Το μοιραίο που στοίχειωνε τη ζωή μου τελευταία έκανε τη λάμπα να πέσει και να γίνει χίλια κομμάτια. Εκείνη τη στιγμή συνειδητοποίησα ότι ήμουν ξαπλωμένος μπρούμυτα στο πάτωμα. Τότε με την άκρη του ματιού μου διέκρινα το σώμα. Όλο αυτό κράτησε λιγότερο από μισό λεπτό, στο μυαλό μου όμως τα γεγονότα εκτυλίσσονταν με τρομαχτική βραδύτητα. Γύρισα το κεφάλι, σίγουρος πως κάτι δεν πάει καλά, και είδα το κορίτσι, με το πρόσωπο στραμμένο στο πάτωμα, σκεπασμένο μ’ ένα λευκό σεντόνι. Το κεφάλι ήταν ελαφρώς γερμένο δεξιά, στο μέρος που στεκόμουν, τα μάτια διάπλατα ανοιχτά.
Έτσι αρχίζει η Αμνησία που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ σε μετάφραση Αγγελικής Βασιλάκου. Ο αργεντίνος Federico Axat, ο μηχανικός που ξέρει να κατασκευάζει όπως κανένας άλλος θρίλερ που παίζουν με το μυαλό του πρωταγωνιστή και του αναγνώστη, επιστρέφει ακόμα πιο δυναμικός μετά την Τελευταία έξοδο. Η El Mundo χαρακτηρίζει τον συγγραφέα «μία από τις πλέον αναγνωρίσιμες και καθιερωμένες υπογραφές της ισπανόφωνης παραγωγής θρίλερ. Ο ρυθμός του Axat ποτέ δεν επιβραδύνεται, η πλοκή του είναι σατανικά δομημένη». Ο συγγραφέας από την πρώτη κιόλας σελίδα βάζει τον ήρωά του (και το κοινό του) σε έναν λαβύρινθο γεμάτο αδιέξοδα και παγίδες και τον οδηγεί σε καταστάσεις που θα τον κάνουν να αμφισβητήσει την αλήθεια των πραγμάτων, των γύρω του αλλά και της ίδιας του της ύπαρξης.
Η Αμνησία είναι η επιτομή του θρίλερ· ξεκινά με μια δολοφονία για την οποία ο αναγνώστης θα υποπτευθεί πρακτικά όλους τους χαρακτήρες που θα συναντήσει στο βιβλίο, συμπεριλαμβανομένου και του ίδιου του πρωταγωνιστή. Μπορεί να υπάρξει μεγαλύτερο αδιέξοδο από το να πιστεύεις ότι έχεις διαπράξει δολοφονία ή ότι είσαι ικανός για κάτι τέτοιο;
Ο πρωταγωνιστής της ιστορίας, ονόματι Τζον Μπρένερ, βιώνει τον απόλυτο προσωπικό τρόμο. Η υπόθεση σε κάθε βήμα περιπλέκεται, καθώς την εμφάνισή τους κάνουν ολοένα νέα στοιχεία, αρχής γενομένης από την εξαφάνιση του πτώματος. Ή μήπως τελικά πτώμα δεν υπήρξε ποτέ; Ο χαρισματικός αργεντίνος Federico Axat, ο συγγραφέας των εντυπωσιακών φινάλε, δίνει φωνή σε έναν εντελώς αναξιόπιστο ήρωα και συνθέτει ένα μυστήριο όπου τα φαινόμενα είναι βέβαιο ότι απατούν. Χρησιμοποιεί τη φόρμα του αστυνομικού για να μιλήσει για θέματα πολυσύνθετα, όπως η λειτουργία του μυαλού και της μνήμης, τα όρια της ηθικής της επιστήμης, η φιλία, η μοναξιά και η απώλεια, οι οικογενειακές σχέσεις, η ελευθερία βούλησης στους ανίατους ασθενείς και πολλά πολλά άλλα.
Δείτε το τρέιλερ του βιβλίου: https://www.youtube.com/watch?v=vZXaf1XM4Yc
Έγραψαν για το βιβλίο και τον συγγραφέα
«Η Αμνησία είναι ένα θρίλερ που θα διαβάσετε με μιαν ανάσα, θα θυμάστε για καιρό και θα συστήνετε πάντα. Αν δεν έχετε γίνει ήδη αμετανόητος φαν του Federico Axat, θα γίνετε τώρα».
De Lector a Lector
«Θρίλερ με τα όλα του: με απίθανο ξεκίνημα –που φέρνει στον νου το προηγούμενο βιβλίο του Axat, την Τελευταία έξοδο– και απίθανο ρυθμό, αλλά και μια συγκινητική, πολυεπίπεδη ιστορία όπου οι ενέργειες των ηρώων είναι ανθρώπινες και όχι προσχεδιασμένες με δόλο. Ίσως αυτό είναι το μυστικό της επιτυχίας του».
El buho entre libros
«Προσωπικά αγάπησα την Αμνησία. Μες στο σασπένς, ένα παζλ με κομμάτια που μοιάζουν εντελώς αταίριαστα, απίστευτο ρυθμό και χαρακτήρες τόσο ολοκληρωμένους, που τους πιστεύεις από τις πρώτες σελίδες. Είναι γραμμένο ώστε ο αναγνώστης να ξεχάσει οτιδήποτε άλλο συμβαίνει πέρα από το βιβλίο».
Cargada con libros
Η μεταφράστρια του Federico Axat Αγγελική Βασιλάκου γράφει για την Αμνησία
Ο Axat επιστρέφει με ένα μυθιστόρημα που ως προς τη δομή του έχει το ίδιο DNA με το τελευταίο του βιβλίο, την Τελευταία έξοδο. Η Αμνησία (εξού και ο τίτλος του βιβλίου), η ευφυΐα, οι ενοχές, οι παραισθήσεις, η οικογένεια και οι επιπλοκές της, μαζί με πολύ σασπένς, εκπλήξεις κι ανατροπές, τα γνώριμα μοτίβα της γραφής του Axat είναι όλα εδώ· συν ένα μεγάλο ανθρωποκυνηγητό με την τοπική αστυνομία, το FBI, τις μεγάλες φαρμακοβιομηχανίες και τις ξένες κυβερνήσεις σ’ αυτές τις σελίδες όπου όλοι κι όλα προσπαθούν να ελέγξουν το ανθρώπινο μυαλό. Το βιβλίο –με τη σειρά του– μαγεύει και αυτό το μυαλό του αναγνώστη, το αποπροσανατολίζει, το υπνωτίζει… Δεν μπορείς να πάψεις να διαβάζεις!
Βιβλίο φαντασίας, ίντριγκας και σασπένς, μαύρο μυθιστόρημα ενηλικίωσης, με μυθολογικές αναφορές και δομή αστυνομικού, η Αμνησία δίνει στον συγγραφέα και τους αναγνώστες του τη δυνατότητα να επιστρέψουν στο δικό του Twin Peaks, το Κάρνιβαλ Φολς, μια κοινότητα 20.000 ανθρώπων στο Νιου Χαμσάιρ, στις Ηνωμένες Πολιτείες. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο, που το νεκρό ξανθό κορίτσι ονομάζεται Πόλα Μάρελ, που είναι αναγραμματισμός της Λόρα Πάλμερ. Στο Κάρνιβαλ Φολς κάθε χρόνο εξαφανίζονται άνθρωποι, εκεί όμως που οι άλλοι βλέπουν απλές συμπτώσεις, κάποιοι γνωρίζουν πως όντως κάτι σκοτεινό κρύβεται πίσω από τα φαινομενικά τυχαία περιστατικά.
Και ο Τζον αποφασίζει να το ανακαλύψει. Από τη στιγμή που θα το επιχειρήσει, η πλοκή επιταχύνεται σαν χάρτινος πύργος που καταρρέει. Το πτώμα του κοριτσιού που βρέθηκε στο σαλόνι του είναι άφαντο∙ η τέλεια οικογένεια και η τέλεια επιχείρηση του Μαρκ, του αδελφού του, στον οποίο ο Τζον προστρέχει για βοήθεια, απλώς μια βιτρίνα∙ και οι παλιοί φίλοι επιστρέφουν να βάλουν σε τάξη τα ερωτηματικά, τις ενοχές, την παράνοια και τις αναμνήσεις που ταλανίζουν τον Τζον, σε μια υπόθεση όπου όλοι γνωρίζουν, εκτός από αυτόν (και τον αναγνώστη).
Σαν σε λαβύρινθο με καθρέφτες –από ανακάλυψη σε ανακάλυψη κι από ανατροπή σε ανατροπή– ο Axat μάς οδηγεί με μαεστρία σε μια ιστορία ξαφνικής ενηλικίωσης και θαυμαστής αποκάλυψης γύρω από το: ποιοι είμαστε, τι πραγματικά ξέρουμε για μας, τι μας καθορίζει, τι φοβόμαστε βαθιά μέσα μας και πώς μπορούμε να συμφιλιωθούμε μ’ αυτό.
Κρατώντας μας, όπως πάντα, τη μεγάλη έκπληξη για το τέλος, ο αργεντίνος συγγραφέας που όλοι συγκρίνουν με τον Στίβεν Κινγκ μάς εκπλήσσει και μας κατατροπώνει, καθώς ξέπνοοι τον ακολουθούμε στην τελική έκβαση του βιβλίου. Που ούτε γι’ αυτό δεν είμαστε σίγουροι, καθώς, όπως το συνηθίζει σχεδόν πάντα ο Axat, τελειώνει μ’ έναν γρίφο αλλά, και μια συνάντηση με κάποιους από τους ήρωες του προηγούμενου βιβλίου του, της Τελευταίας εξόδου.
Clare Mackintosh
Η βρετανίδα συγγραφέας, μάστερ των εκπλήξεων και των ανατροπών,
κατακτά τις λίστες των ευπώλητων και τις καρδιές των αναγνωστών
Η βρετανίδα Clare Mackintosh εργαζόταν στην αστυνομία για δώδεκα χρόνια, καριέρα που διέκοψε το 2011 για να δουλέψει ως σύμβουλος social media και δημοσιογράφος, ενώ υπήρξε η ιδρύτρια του λογοτεχνικού φεστιβάλ Chipping Norton. Έχει πλέον αφοσιωθεί αποκλειστικά στη συγγραφή. Ζει στη νότια κεντρική Αγγλία με τον σύζυγό της που είναι αστυνομικός και τα τρία τους παιδιά.
Το I Let You Go (Σ’ άφησα, ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ 2018), το πρώτο της βιβλίο, ήταν μπεστ σέλερ στη λίστα ευπώλητων των Sunday Times (επί δώδεκα εβδοµάδες µέσα στα δέκα πρώτα) και των New York Times, κι έχει μεταφραστεί σε περισσότερες από 30 χώρες. Τιµήθηκε µε το βραβείο Theakston Old Peculier ως το αστυνοµικό µυθιστόρηµα της χρονιάς (2016) και µε το γαλλικό Cognac Prix du Polar ως το ξενόγλωσσο αστυνοµικό µυθιστόρηµα της χρονιάς (2016). Τον Ιούλιο του 2016 εκδόθηκε το δεύτερο βιβλίο της με τίτλο I See You (Σε είδα, ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ 2018), το οποίο είχε ανάλογη πορεία. Εκτοξεύτηκε στο νούμερο ένα της λίστας των μπεστ σέλερ των Sunday Times και ήταν το βιβλίο της χρονιάς (2017) σύμφωνα με το Richard and Judy Summer Book Club. Το Ξέχασέ με (Let Me Lie) που κυκλοφόρησε το 2018, κέρδισε το Whodunnit Award for the book that keeps you guessing. Τα βιβλία της ξεχωρίζουν από το πλήθος των ψυχολογικών θρίλερ χάρη στην άψογη πλοκή τους και στην προσοχή στην παραμικρή λεπτομέρεια, ενώ μεταφράζονται σε περισσότερες από 35 γλώσσες. Η Mackintosh συνθέτει με μαεστρία έντονες ιστορίες, ποτισμένες με μια διαρκή αίσθηση απειλής. Το καλοκαίρι του 2019 θα κυκλοφορήσει το επόμενο βιβλίο της με τίτλο After the End και παρόλο που έχει πολύ σασπένς, δεν είναι αστυνομικό.
Περισσότερα για τη συγγραφέα θα βρείτε στον προσωπικό της ιστότοπο https://claremackintosh.com/ στη σελίδα της στο facebook https://www.facebook.com/ClareMackWrites/ και στους λογαριασμούς της στο twitter https://twitter.com/claremackint0sh και στο instagram https://www.instagram.com/claremackwrites/
Η συγγραφέας αναμένεται να έρθει στην Ελλάδα τον Μάιο., στη Διεθνή Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης.
Το βιβλίο
Ξέχασέ με (κυκλοφορεί στις 18/4/2019 – πρωτότυπος τίτλος: Let Me Lie)
μετάφραση: Βάσια Τζανακάρη
Η αστυνομία λέει ότι ήταν αυτοκτονία.
Η Άννα λέει ότι ήταν φόνος.
Κάνουν λάθος και οι δύο.
Βραδυφλεγές σαν ωρολογιακή βόμβα και με συγκλονιστικό φινάλε, το νέο βιβλίο της Mackintosh έχει στο επίκεντρο την 26χρονη Άννα, που βασανίζεται προσπαθώντας να αντιληφθεί τι συνέβη στους γονείς της που αυτοκτόνησαν με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, με λίγους μήνες διαφορά. Ήταν αυτοκτονία ή δολοφονία; Οι επίμονες έρευνές της θέτουν σε άμεσο κίνδυνο το δικό της μέλλον, το δικό της αλλά και της μόλις ενός έτους κόρης της. Σίγουρα ένα βιβλίο ακατάλληλο για αναγνώστες που δεν διαθέτουν γερό στομάχι, καθώς περιέχει ισχυρές δόσεις καθαρού σασπένς και αναφορές σε δύσκολες καταστάσεις, όπως ψυχικές ασθένειες, αυτοτραυματισμό, αυτοκτονία, σωματική και συναισθηματική κακοποίηση, αλκοολισμό, κατάχρηση ουσιών.
Είπαν για τη συγγραφέα οι ομότεχνοί της
«Μόνο η Clare Mackintosh μπορεί να γράψει τέτοιες ανατροπές».
Paula Hawkins, συγγραφέας
«H Clare Mackintosh το έκανε πάλι το θαύμα της. Το Ξέχασέ με είναι ένα βιβλίο-συναισθηματική εμπειρία με φανταστικές ανατροπές».
Fiona Barton, συγγραφέας
«Η Clare Mackintosh τα καταφέρνει και πάλι. Μια πανέξυπνη ιστορία ανατροπών για τοξικές οικογένειες».
Erin Kelly, συγγραφέας
«Είναι εκπληκτικό, σούπερ-περίπλοκο και αν είναι δυνατόν, ΑΚΟΜΑ ΚΑΛΥΤΕΡΟ από τα Σ΄ άφησα και Σε είδα».
Jill Mansel, συγγραφέας
«Και πάλι ένα βιβλίο της Clare Mackintosh που σε ξενυχτάει θέλοντας να διαβάσεις ακόμα ένα κεφάλαιο. Δεν υπάρχει πια καμία αμφιβολία: πρόκειται για τεράστιο ταλέντο».
Lee Child, συγγραφέας
Η Clare Mackintosh μιλάει για το νέο της βιβλίο Ξέχασέ με και για το πώς η εμπειρία της στο αστυνομικό σώμα τη βοηθάει στη συγγραφή.
Γράψε για ό,τι ξέρεις
«Κατά τη διάρκεια της θητείας μου ως αστυνομικού και στη συνέχεια ως blogger ή δημοσιογράφου για κάθε είδους μέσο στη Μεγάλη Βρετανία, γνώριζα ότι είχα μέσα μου αρκετά βιβλία που με έτρωγαν να βγουν προς τα έξω. Έτσι λοιπόν ακολουθώντας την παλιά και σοφή συμβουλή, έγραψα για ό,τι ήξερα.
Ήμουν αστυνομικός για δώδεκα χρόνια και υπηρέτησα στο Τμήμα Ποινικών Ερευνών τόσο ως ένστολη όσο και ως αξιωματικός με πολιτικά. Γνωρίζω πώς διεξάγονται οι έρευνες, τις διαδικασίες που πρέπει να κινηθούν για συγκεκριμένα εγκλήματα, κατανοώ τα μυστικά της εγκληματολογίας, μιας και όλα αυτά ήταν η καθημερινή ενασχόλησή μου. Έτσι, όταν πήρα δύο χρόνια άδεια από τα καθήκοντά μου ως αστυνομικού, ήμουν σίγουρη ότι πρέπει να δοκιμάσω τις δυνάμεις μου και να βγάλω από το κεφάλι μου στην οθόνη του υπολογιστή τουλάχιστον ένα από αυτά τα βιβλία. Έγραψα λοιπόν για ό,τι ήξερα. Το πρώτο μου μυθιστόρημα, το Σ’ άφησα ήταν εμπνευσμένο από μια αληθινή ιστορία εγκατάλειψης θύματος τροχαίου στην Οξφόρδη, το οποίο συνέβη τη χρονιά που μπήκα στο σώμα.
Η καριέρα μου στην αστυνομία μού έχει προσφέρει εξαιρετικό υλικό για να το εντάξω στα βιβλία μου. Οι καλύτεροι συγγραφείς, κατά τη γνώμη μου, είναι αυτοί που οι αναγνώστες τους πιστεύουν κάθε τους λέξη. Ήθελα να δημιουργήσω ατμόσφαιρα και διαλόγους μεταξύ των χαρακτήρων που να φαντάζουν αληθινοί, γιατί όντως έτσι είναι· είχα ήδη ζήσει τη συγκεκριμένη σκηνή, την είχα ακούσει αυτή τη φράση και ήμουν μάρτυρας εκείνου του περιστατικού. Ήθελα τον αναγνώστη εκεί, μαζί μου, να ακούει τον γδούπο της πόρτας του κελιού που κλείνει με φόρα, να βιώσει τον φόβο και την υπερένταση μιας καταδίωξης με αυτοκίνητα, να ακούσει πώς μιλούν στ’ αλήθεια οι αστυνομικοί μεταξύ τους και όχι όπως παρουσιάζονται στη μικρή οθόνη!
Φυσικά, βοηθάει να έχεις έναν σύζυγο, ο οποίος επίσης ήταν στο αστυνομικό σώμα για πολλά χρόνια, αρχικά στην τροχαία και ύστερα στους ενόπλους. Το αυτί του και τα σχόλιά του μου είναι πολύτιμα όταν γράφω τους διαλόγους ή περιγράφω τις διαδικασίες της αστυνομίας – ιδιαίτερα όταν είμαι παγιδευμένη στα δίχτυα της πλοκής και χρειάζομαι τις μικρές εκείνες δόσεις ρεαλισμού που προσδίδουν ζωντάνια στο κείμενο. Επιπλέον, έχω ένα σωρό πρώην και εν ενεργεία επαφές στην αστυνομία, άνθρωποι που είναι εξαιρετικά γενναιόδωροι με τον χρόνο τους, όταν μου χρειάζονται κάποιες συγκεκριμένες πληροφορίες ως προς την προστασία των παιδιών, την αυτοκτονία ή το ηλεκτρονικό έγκλημα.
Κι αυτά είναι μόνο τα προφανή. Υπάρχουν όμως κι άλλοι λιγότερο προφανείς και χειροπιαστοί τρόποι με τους οποίους η εμπειρία μου ως αστυνομικού μού είναι ανεκτίμητη, κατά τον σχεδιασμό κι ύστερα κατά τη συγγραφή ενός βιβλίου.
Τότε, όπως και τώρα, είχα ρόλο αφηγητή. Έπρεπε να ερευνήσω ένα έγκλημα για να ανασυνθέσω την ιστορία. Τι συνέβη στο θύμα; Ποιος ήταν μπροστά; Ποια εκδοχή των γεγονότων είναι η σωστή; Γιατί συνέβη ό,τι συνέβη; Ποιες συνέπειες είχαν αυτά τα γεγονότα; Τότε έπρεπε να συγκεντρώσω όλα τα στοιχεία και να τα παρουσιάσω με έναν τρόπο λογικό και πειστικό στο δικαστήριο. Τότε το ακροατήριό μου ήταν ο δικαστής και οι ένορκοι· τώρα, είναι ο αναγνώστης και έχω να πουλήσω φαντασία, όχι γεγονότα. Παρ’ όλα αυτά γράφοντας ένα βιβλίο, ακολουθώ παρόμοια διαδικασία ώστε να είμαι σίγουρη ότι η ιστορία μπορεί να σταθεί.
Το κέντρο σε κάθε ιστορία είναι οι άνθρωποι: συναρπαστικοί, σκοτεινοί, ψεύτες, ειλικρινείς, δόλιοι ή ντόμπροι. Η παρατήρηση των ανθρώπων είναι σαν την αναπνοή για έναν αστυνομικό· βγαίνει χωρίς να το σκεφτείς, συλλέγεις αθόρυβα δεδομένα στο κεφάλι σου. Σε πολύ αγχώδεις καταστάσεις, όπως όταν κάποιος έχει μόλις διαπράξει ένα έγκλημα ή είναι θύμα εγκληματικής ενέργειας, οι άνθρωποι συμπεριφέρονται με πολύ διαφορετικούς τρόπους, τις περισσότερες φορές εντελώς αντίθετους απ’ ό,τι θα συμπεριφέρονταν συνήθως. Όταν είσαι αστυνομικός, βλέπεις την ανθρώπινη φύση στην πιο ωμή, πιο εύθραυστη, πιο αποκαλυπτική της φάση. Αυτό με έχει βοηθήσει σε τεράστιο βαθμό σε ό,τι αφορά την κατανόηση του πώς σκέφτονται, μιλούν, ζουν ή ψεύδονται οι άνθρωποι.
Μια από τις πιο διασκεδαστικές πλευρές της συγγραφής βιβλίων σαν τα δικά μου είναι η επινόηση των ανθρώπων που κατοικούν στις σελίδες τους. Για πολλούς από τους χαρακτήρες μου αντλώ στοιχεία από πρώην συναδέλφους μου, προκειμένου να δημιουργήσω έναν άνθρωπο που ζει, αναπνέει και είναι καθόλα αληθοφανής. Ο Μάρεϊ Μακένζι, ο συνταξιούχος ντετέκτιβ που τώρα δουλεύει στη ρεσεψιόν ενός μικρού αστυνομικού τμήματος στο Ξέχασέ με, είναι εμπνευσμένος από κάμποσους συνταξιούχους ή στο όριο της σύνταξης αξιωματικούς που γνώρισα μέσα στα χρόνια, πολύπειρους αλλά συχνά αγνοημένους από τους νεότερους συναδέλφους.
Όπως είπα και στην αρχή, γράφω για ό,τι ξέρω. Και μέχρι στιγμής φαίνεται να λειτουργεί».
Harald Gilbers
Ο συγγραφέας που ρίχνει φως σε μια άγνωστη πλευρά
του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου
Ο Harald Gilbers είναι Γερμανός γεννημένος το 1969. Σπούδασε Αγγλική Φιλολογία και Ιστορία στο Άουγκσμπουργκ και το Μόναχο. Πριν ασχοληθεί με το μυθιστόρημα, δούλεψε στην τηλεόραση και στο θέατρο. Ζει κοντά στο Μόναχο. Για το πρώτο του μυθιστόρημα και πρώτο βιβλιο της τριλογίας «Germania» Σκοτεινό Βερολίνο το 2014 τιμήθηκε με το βραβείο Friedrich Glauser, ενώ για το δεύτερο με τίτλο Οι γιοι του Όντιν με το γαλλικό Prix Historia το 2016. Η σειρά γνώρισε τόσο μεγάλη επιτυχία που του ζητήθηκε να τη συνεχίσει κι έτσι στη Γερμανία κυκλοφόρησε ήδη πριν από λίγο καιρό η τέταρτη περιπέτεια του επιθεωρητή Οπενχάιμερ με τίτλο Κατάλογος νεκρών (Totenliste – στα ελληνικά θα κυκλοφορήσει την άνοιξη του 2020).
O Harald Gilbers θα επισκεφθεί την Ελλάδα τον Μάιο του 2019 στο πλαίσιο της Διεθνούς Έκθεσης Βιβλίου της Θεσσαλονίκης.
Περισσότερα για τον συγγραφέα θα βρείτε στη σελίδα του στο facebook https://www.facebook.com/HaraldGilbers.de/
Οι τελευταίες μέρες (κυκλοφορεί στις 2/5/2019 – πρωτότυπος τίτλος: Endzeit)
μετάφραση: Βασίλης Τσαλής
Ένα συναρπαστικό θρίλερ, μια διαφορετική ματιά
στις τελευταίες μέρες του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου
Πατώντας με το ένα πόδι στην Ιστορία και με το άλλο στο αστυνομικό, ο Gilbers αναμένεται να ενθουσιάσει ξανά και με το τρίτο μέρος της τριλογίας «Germania». Με εξαιρετική αναβίωση της καθημερινής ζωής στο Βερολίνο εκείνης της εποχής, με αληθοφανείς χαρακτήρες και με ρυθμό που δεν χαλαρώνει, ο Gilbers κατορθώνει να κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη μέχρι τέλους. Όπως και τα δύο πρώτα μέρη της τριλογίας (Σκοτεινό Βερολίνο και Οι γιοι του Όντιν) αποτελεί ένα κοινωνικό πανόραμα, μια τοιχογραφία των ανθρώπων της εποχής που βασίστηκε στην έρευνα του Gilbers σε αρχεία, καθώς και σε συνεντεύξεις με επιζώντες.
Βερολίνο, τέλη Απριλίου 1945: Ο επιθεωρητής Οπενχάιμερ και η γυναίκα του η Λίζα περνούν τις τελευταίες μέρες του Γ΄ Ράιχ σε ένα κρησφύγετο που ανήκει σ’ έναν απατεώνα, τον Έντι. Όμως θα χωριστούν, καθώς ο Οπενχάιμερ αναζητά έναν από τους οφειλέτες του Έντι. Στη διάρκεια αυτής της έρευνας ανακαλύπτει τυχαία πληροφορίες που αφορούν τον βιαστή της Λίζας, τον ρώσο λιποτάκτη Γκριγκόριεφ. Δεν είναι βέβαια μόνο ο Οπενχάιμερ που έχει στο στόχαστρό του τον Γκριγκόριεφ. Και άλλοι τον έχουν πάρει στο κατόπι, καθώς υπάρχει μια βαλίτσα με εκρηκτικό περιεχόμενο –τα σχέδια των Ναζί για την ατομική βόμβα– που ο Ρώσος προφανώς σκοπεύει να πουλήσει λαθραία. Κι ενώ ο Οπενχάιμερ μοιάζει να μην έχει εμπλοκή με το διεθνές αυτό θέμα, θα ανακαλύψει πως γνωρίζει πολύ περισσότερα απ’ όσα αρχικά νόμιζε.
Ο Harald Gilbers γράφει για το τρίτο βιβλίο Οι τελευταίες μέρες ειδικά για τους έλληνες φαν του Οπενχάιμερ
«Θα μπορούσε να πει κανείς ότι Οι τελευταίες μέρες είναι το τελευταίο μέρος της τριλογίας της εποχής του πολέμου. Βιώνουμε το τέλος της ναζιστικής κυριαρχίας, την κατάκτηση της πόλης από τα σοβιετικά στρατεύματα και τα επακόλουθά της. Η πλοκή επικεντρώνεται στη σύντομη περίοδο κατά την οποία οι σοβιετικές δυνάμεις κατοχής έχουν τον αποκλειστικό έλεγχο του Βερολίνου, προτού φτάσουν οι Σύμμαχοι τον Ιούλιο του 1945. Παράλληλα, είμαστε στο κατώφλι της ατομικής εποχής, λίγο πριν πέσει η βόμβα στη Χιροσίμα, και το μυθιστόρημά μου προοιωνίζει την εξέλιξη αυτή.
Αυτή τη φορά, χρειάστηκε εξαιρετικά εκτενής έρευνα, καθώς τα γεγονότα προς το τέλος του πολέμου επιταχύνονται με καταιγιστικό ρυθμό. Ως εκ τούτου, η αποτύπωση της πτώσης του Βερολίνου καταλαμβάνει επίσης μεγάλη έκταση. Τα εγκλήματα κατά του άμαχου πληθυσμού κατά τη διάρκεια της χαώδους αυτής περιόδου έχουν χαραχτεί τόσο βαθιά στη συλλογική μνήμη των Γερμανών που έχουν λάβει μυθικές διαστάσεις. Οι μύθοι όμως πολύ συχνά έχουν την τάση να διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα. Εξαιτίας αυτού θέλησα να ανακαλύψω τι συνέβη πραγματικά με κάθε λεπτομέρεια. Δεν γνωρίζουμε πολλά για τα επακόλουθα της κυριαρχίας των Σοβιετικών στο Βερολίνο. Συνάντησα μάλιστα κάποια παραδείγματα καλοπροαίρετης μεταχείρισης του πληθυσμού. Εντέλει όλα καταλήγουν στις ηθικές επιλογές του ατόμου. Ο Μπερτσαρίν, ο διοικητής της πόλης, κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί για να ταΐσει τους κατοίκους του Βερολίνου, ενώ η μυστική αστυνομία του Στάλιν έχει ήδη αρχίσει να καταπνίγει κάθε είδους απόκλιση.
Ο Οπενχάιμερ και η γυναίκα του καταφέρνουν να επιβιώσουν αλλά με πολύ υψηλό τίμημα. Όπως και τόσες άλλες γυναίκες στο Βερολίνο, η Λίζα βιάζεται. Η Χίλντε βρίσκει έναν τρόπο να γλιτώσει παρά τρίχα τη θανατική ποινή. Στο μεταξύ ο Οπενχάιμερ εμπλέκεται σε μια έρευνα που αφορά κλεμμένα μυστικά από τους επιστήμονες κατασκευής όπλων του Χίτλερ. Τα πράγματα δυσκολεύουν ακόμα περισσότερο όταν οι μυστικές υπηρεσίες Ανατολής και Δύσης δείχνουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την υπόθεση. Η αίσθηση δικαιοσύνης του Οπενχάιμερ δοκιμάζεται όταν εντοπίζει τον βιαστή, έναν λιποτάκτη του Κόκκινου Στρατού που συμμετέχει επίσης στην παράνομη διακίνηση των εν λόγω μυστικών. Έτσι φτάνει στο σημείο να αναρωτηθεί εάν η προσωπική του εκδίκηση είναι πιο σημαντική από την παγκόσμια ασφάλεια».
Ian Rankin
«Ο αστυνομικός συγγραφέας των αστυνομικών συγγραφέων»
Γνωστός για τις περιπέτειες του κυνικού και περιθωριακού σκοτσέζου επιθεωρητή Ρέμπους, που του έχουν χαρίσει τον τίτλο του πιο δημοφιλούς συγγραφέα αστυνομικής λογοτεχνίας στη Μεγάλη Βρετανία, ο Ian Rankin έχει λάβει τέσσερα CWA DAGGER AWARDS, ενώ το 2004 απέσπασε το πλέον έγκριτο αμερικάνικο EDGAR AWARD. Έχει τιμηθεί με ακαδημαϊκούς τίτλους από τα πανεπιστήμια του Αμπερτέι, του Σεντ Άντριους, του Χαλ και του Εδιμβούργου, ενώ για τις υπηρεσίες του στη λογοτεχνία του απονεμήθηκε επίσης τιμητικός τίτλος (OBE) από τη βασίλισσα της Αγγλίας. Τον Μάρτιο του 2015 έγινε μέλος της Βασιλικής Ακαδημίας του Εδιμβούργου, ο πρώτος συγγραφέας αστυνομικής λογοτεχνίας στον οποίο επιφυλάσσεται αυτή η τιμή. Στα βιβλία του συνδυάζει την αστυνομική πλοκή με την καταγραφή και την ανάλυση της πολιτικής και της κοινωνικής πραγματικότητας. Κάθε βιβλίο του θίγει και ένα σπουδαίο θέμα της εποχής μας.
Το Εδιμβούργο, ξεγυμνωμένο από τον ειδυλλιακό του χαρακτήρα, παίζει σημαίνοντα ρόλο στα μυθιστορήματά του. Αποτελεί έναν χαρακτήρα από μόνο του, τόσο μοναχικό και ευμετάβλητο όσο και ο Ρέμπους. Πίσω από τα ιστορικά κτίρια της πόλης και τις κομψές προσόψεις τους διαφαίνεται ο κόσμος που κατοικεί ο Ρέμπους. Άλλωστε ο ίδιος, που χαρακτηρίστηκε ως ο Ντίκενς του Εδιμβούργου, αναφέρει χαρακτηριστικά:
«…Ως θέμα η πόλη φαίνεται να είναι ανεξάντλητη. Στο κάτω κάτω είναι μία πόλη από λέξεις. Σε ποιο άλλο μέρος του κόσμου θα βρίσκατε τον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό να έχει πάρει το όνομά του από ένα μυθιστόρημα (Γουέιβερλι) και ένα τεράστιο οικοδόμημα στο κέντρο της πόλης να είναι αφιερωμένο στον συγγραφέα αυτού του έργου…».
Περισσότερα για τον συγγραφέα θα βρείτε στον προσωπικό του ιστότοπο https://www.ianrankin.net/ στη σελίδα του στο facebook https://www.facebook.com/IanRankinBooks και στον λογαριασμό του στο twitter https://twitter.com/Beathhigh
Το βιβλίο
Στον οίκο των ψεμάτων (κυκλοφορεί στις 13/6/2019 – πρωτότυπος τίτλος: In a House of Lies)
μετάφραση: Νάντη Σακκά
Οικογενειακά μυστικά, ψέματα,
αμαρτίες ανομολόγητες,
διαφθορά, ανίερες συμμαχίες
και πισώπλατα μαχαιρώματα…
Ο Rankin σε μεγάλη φόρμα
Ο επιθεωρητής Τζον Ρέμπους του σκοτσέζου Ian Rankin αισίως φτάνει στην 22η περιπέτειά του και το βιβλίο φιγουράρει για ακόμα μία φορά στις λίστες των ευπώλητων της Μεγάλης Βρετανίας. Ο αστυνομικός συγγραφέας των αστυνομικών συγγραφέων και ο ήρωάς του δεν χρειάζονται περαιτέρω συστάσεις ύστερα από τριάντα και πλέον χρόνια επιτυχημένης πορείας.
Η ανακάλυψη ενός σκελετού από μια παρέα παιδιών σε ένα απομονωμένο δασάκι ξαναφέρνει στο φως μια παλιότερη ανεξιχνίαστη υπόθεση εξαφάνισης ενός ιδιωτικού ντέτεκτιβ πριν από δέκα χρόνια. Η Σιβόν Κλαρκ αναλαμβάνει την υπόθεση για να ανακαλύψει σύντομα ότι ο μέντοράς της Τζον Ρέμπους και οι αμφιλεγόμενες μέθοδοί του εμπλέκονται για άλλη μια φορά. Στο παιχνίδι μπαίνει και ο Μάλκολμ Φοξ ο οποίος αναζητά τυχόν ελλείψεις και παρατυπίες στην προηγούμενη έρευνα, καθώς η οικογένεια του εξαφανισμένου ντετέκτιβ είχε καταγγείλει την αστυνομία για συγκάλυψη. Το πλέον περίεργο είναι ότι η ίδια δασική περιοχή στην οποία εντοπίστηκε το αυτοκίνητο με το μακάβριο μυστικό του είχε ερευνηθεί στο παρελθόν χωρίς αποτέλεσμα. Όλα τα στοιχεία οδηγούν στη νέμεση του Ρέμπους, τον πανούργο και αιώνια διψασμένο για εξουσία Μπιγκ Τζερ Κάφερτι. Θα καταφέρει ο Ρέμπους να βγει αλώβητος από αυτήν την υπόθεση ή θα αποκαλυφθούν όλοι οι σκελετοί που κρύβει χρόνια στο κελάρι του; Μια ιστορία διαφθοράς που μας υπενθυμίζει ότι αργά ή γρήγορα έρχεται η στιγμή που όλοι πληρώνουν το τίμημα για τις επιλογές τους.
Έγραψαν για το βιβλίο και τον συγγραφέα
«Κανείς δεν σε βάζει στον κόσμο των ντετέκτιβ όπως ο Rankin. Αν σε συναρπάζουν οι διαδικασίες αυτού του κόσμου και ο αδίστακτος, άγριος και απατηλός χαρακτήρας του, τότε δεν έχεις άλλη επιλογή παρά να διαβάσεις αυτό το μυθιστόρημα».
Tana French, συγγραφέας
«Μην το χάσετε. Ο Ian είναι σε μεγάλη φόρμα και κανένας αναγνώστης δεν θα μείνει απογοητευμένος».
Peter Robinson, συγγραφέας
«Σ’ αυτό το βιβλίο ο Rankin δείχνει πώς οι έρευνες ιστορικών εγκλημάτων επηρεάζουν τη σύγχρονη πραγματικότητα, αλλά και ποιες είναι οι παράπλευρες συνέπειές τους. Εξαιρετική γραφή, οι πιο ολοκληρωμένοι χαρακτήρες στη σύγχρονη αστυνομική λογοτεχνία. Ο Rankin είναι ένας από τους σημαντικότερους κοινωνικούς σχολιαστές της εποχής μας. Απλώς διαβάστε το βιβλίο. Τα λέει καλύτερα από μένα».
Denise Mina, συγγραφέας
«Ο Rankin εξακολουθεί να είναι ο πιο συνεπής συγγραφέας εξαιρετικά δομημένων αστυνομικών μυθιστορημάτων με πλούσιο υπόβαθρο. Πάντα βρισκόταν στην κορυφή και το τελευταίο του βιβλίο αποτελεί ακόμα μια απόδειξη αυτού του γεγονότος».
Linwood Barclay, συγγραφέας
«Το Στον οίκο των ψεμάτων είναι το πιο πρόσφατο και το καλύτερο αστυνομικό μυθιστόρημα του Ian Rankin. Συγκλονιστικό. Δεν κοιμήθηκα τρεις νύχτες διαβάζοντάς το».
Jilly Cooper, συγγραφέας
Η μεταφράστρια του βιβλίου Νάντη Σακκά γράφει για τον συγγραφέα και το βιβλίο
Οικογενειακά μυστικά, ψέματα, αμαρτίες ανομολόγητες, ανίερες συμμαχίες και πισώπλατα μαχαιρώματα αποτελούν τον πυρήνα της 22ης συναρπαστικής περιπέτειας του πολυβραβευμένου Ian Rankin με πρωταγωνιστή τον Τζον Ρέμπους. Το In a house of lies (Στον οίκο των ψεμάτων) δεν αντλεί τον τίτλο του από κάποιο τραγούδι όπως τα προηγούμενα βιβλία του μουσικόφιλου συγγραφέα, αλλά όπως ο ίδιος λέει χαρακτηριστικά «απλώς του ήρθε» και του φάνηκε απολύτως ταιριαστός με την ιστορία που έγραφε.
Στην ιστορία αυτή παρακολουθούμε τον αξιαγάπητα στριμμένο και αντικοινωνικό απόστρατο ντετέκτιβ να αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα υγείας και παρ’ όλα αυτά να αρνείται πεισματικά να εγκαταλείψει την ενεργό δράση. Όταν τέσσερα παιδιά ανακαλύπτουν ένα εγκαταλελειμμένο αυτοκίνητο σε ένα δάσος και μέσα στο αυτοκίνητο έναν σκελετό με χειροπέδες στους αστραγάλους, η Αστυνομία της Σκοτίας αναλαμβάνει την υπόθεση. Στην ομάδα έρευνας που σχηματίζεται συμμετέχει και η Σιβόν Κλαρκ και έτσι σύντομα ο Ρέμπους βρίσκει τον τρόπο να αναμειχθεί στη νέα έρευνα καθώς φαίνεται να γνωρίζει ποιο είναι το θύμα πολύ πριν το πτώμα ταυτοποιηθεί. Εντέλει, αποδεικνύεται ότι όντως πρόκειται για τον Στιούαρτ Μπλουμ, έναν ομοφυλόφιλο ιδιωτικό ερευνητή που είχε εξαφανιστεί το 2006 και στην ομάδα έρευνας της εξαφάνισής του συμμετείχε και ο Τζον Ρέμπους. Η ιστορία περιπλέκεται ακόμα περισσότερο όταν αποκαλύπτεται ότι στο πλαίσιο εκείνης της έρευνας είχε ερευνηθεί η δασική περιοχή στην οποία βρέθηκε το αυτοκίνητο και αναζωπυρώνονται οι υποψίες της οικογένειας του θύματος ότι η αστυνομία είχε εμπλακεί σε μια συνωμοσία συγκάλυψης του εγκλήματος εις βάρος του γιου τους.
Στο μεταξύ, η Σιβόν Κλαρκ δέχεται ενοχλητικά τηλεφωνήματα από άγνωστους αριθμούς και απειλητικές επισκέψεις στο σπίτι της. Σύντομα, εντοπίζει τον δράστη και όταν διαπιστώνει ότι πρόκειται για τον θείο ενός νεαρού που καταδικάστηκε για τη δολοφονία της κοπέλας του, μια υπόθεση επικεφαλής της οποίας ήταν η Κλαρκ, αρχίζει να έχει αμφιβολίες για το κατά πόσο ήταν ένοχος ο νεαρός και ζητάει από τον Ρέμπους να ξαναρίξει μια ματιά στην υπόθεση.
Μέσα από τη σπειροειδή εξέλιξη των δύο παράλληλων υποθέσεων ο Ράνκιν ασκεί κοινωνική κριτική αγγίζοντας θέματα όπως ο σχολικός εκφοβισμός, η ενδοοικογενειακή βία και οι δυσλειτουργικές οικογένειες, βιολογικές και μη, αλλά δεν διστάζει να σχολιάσει και τα τεκταινόμενα στην πολιτική σκηνή του Η.Β. χαρακτηρίζοντας το Brexit «ένα γαμημένο αστείο» εις βάρος των πολιτών. Η τεχνολογική εξέλιξη και το πώς αυτή έχει επηρεάσει τον σύγχρονο τρόπο ζωής και δράσης είναι κάτι που επίσης τον απασχολεί έντονα. Ο Ρέμπους πασχίζει ακόμη να εξοικειωθεί με τα ασύρματα τηλέφωνα και ωστόσο χρειάζεται να ερευνήσει τι συμβαίνει πίσω από τα τείχη του διαδικτύου, πάντα με τη βοήθεια της καλής του φίλης Κριστίν Έσον. Πλέον η αστυνομία δεν καλείται μόνο να ελέγχει τις πληροφορίες που τυχόν διαρρέουν τα μέλη της σε εκπροσώπους του Τύπου, αλλά και τις φήμες και τα fake news που διακινούνται μέσω sites και blogs, σε έναν κόσμο που ο καθένας μπορεί να γράφει και να ισχυρίζεται ό,τι θέλει εκμεταλλευόμενος την ελευθερία που του προσφέρει η ανωνυμία του διαδικτύου.
Τα θέματα που θίγει ο Rankin στο νέο του μυθιστόρημα είναι ανεξάντλητα, ωστόσο ας περιοριστούμε στο ότι αργά ή γρήγορα η αλήθεια βγαίνει στην επιφάνεια, ακόμα και αν οι πραγματικοί ένοχοι δεν τιμωρούνται πάντα. Η απόδοση δικαιοσύνης δεν είναι αυτοσκοπός στην τελευταία περιπέτεια του Ρέμπους, ή τουλάχιστον η απόδοση δικαιοσύνης με νόμιμα μέσα. Ως αστυνομικός παλιάς κοπής που δεν έχει πια πολλά να χάσει ο Τζον Ρέμπους δεν διστάζει να συνεργαστεί ακόμα και με τον «προαιώνιο εχθρό» του, τον Μπιγκ Τζερ Κάφερτι, προκειμένου να τιμωρήσει όσους το αξίζουν, ακόμα και αν αυτό τον καθιστά συνένοχο σε έγκλημα.
Μπαίνοντας Στον οίκο των ψεμάτων ο αναγνώστης έρχεται αντιμέτωπος με αποκαλύψεις που τον κάνουν να αναρωτιέται αν όντως ό,τι είναι νόμιμο είναι και ηθικό. Σε έναν κόσμο που υψώνονται διαρκώς τείχη είναι ο Κάφερτι που χτίζει γέφυρες και τείνει χείρα φιλίας, ανατρέποντας το δόγμα του «διαίρει και βασίλευε», και ο Ράνκιν αποδεικνύει για άλλη μια φορά ότι τίποτα στη ζωή δεν είναι άσπρο μαύρο. Ακολουθήστε τους αγαπημένους ήρωες σε μια ιστορία γεμάτη ίντριγκες και ανατροπές και, σαν κάθε καλός ντέτεκτιβ, εφοδιαστείτε με καφέ και σνακ…· δεν θα μπορείτε να το αφήσετε από τα χέρια σας!
Jane Harper
Ένα δυναμικό συγγραφικό ντεμπούτο από τους αντίποδες
που κάνει τον θρόνο του σκανδιναβικού νουάρ να τρίζει επικίνδυνα
Η αυστραλέζα Jane Harper, η συγγραφέας των διεθνών μπεστ σέλερ Η ξηρασία (έχει πουλήσει μόνο αυτό περισσότερα από 1.000.000 αντίτυπα), Άγρια φύση (και τα δύο με πρωταγωνιστή τον αστυνομικό Άρον Φαλκ) και The Lost Man, θεωρείται το πιο «καυτό» εκδοτικό φαινόμενο στον χώρο της αστυνομικής λογοτεχνίας που έρχεται με φόρα από τους αντίποδες για να ξεπεράσει το κύμα του σκανδιναβικού νουάρ.
Τα βιβλία της έχουν εκδοθεί σε περισσότερες από 35 χώρες σε όλο τον κόσμο. Έχει σαρώσει βραβεία και διακρίσεις, μεταξύ των οποίων:
- το CWA Gold Dagger για το Καλύτερο Αστυνομικό Μυθιστόρημα (Η ξηρασία)
- o τίτλος του Βιβλίου της Χρονιάς στην Κατηγορία Crime and Thriller στα British Book Awards (Η ξηρασία)
- ο τίτλος του βιβλίου της χρονιάς στα Australian Book Industry Awards (Η ξηρασία)
- ο τίτλος του βιβλίου της χρονιάς στα Australian Indie Awards (Η ξηρασία και Άγρια φύση)
- το Polar de Cognac – Καλύτερο Μεταφρασμένο Θρίλερ (Η ξηρασία και Άγρια φύση)
- το Davitt Award (Άγρια φύση)
Γεννημένη στο Μάντσεστερ, μετακόμισε με την οικογένειά της στην Αυστραλία όταν ήταν οκτώ χρονών, και έζησε έξι χρόνια στη Βικτώρια, παίρνοντας και την αυστραλιανή υπηκοότητα. Επέστρεψε στο Ηνωμένο Βασίλειο στην εφηβεία της, όπου σπούδασε Αγγλική Φιλολογία και Ιστορία στο Πανεπιστήμιο του Κεντ και στη συνέχεια δούλεψε ως δημοσιογράφος για αρκετά χρόνια. Το 2008 ξαναγύρισε στην Αυστραλία, όπου και πάλι εργάστηκε στα μίντια. Άρχισε να ασχολείται σοβαρά με τη συγγραφή, όταν ένα διήγημά της επελέγη για το ετήσιο Fiction Edition του περιοδικού Big Issue το 2014, οπότε και έκανε αίτηση για να συμμετάσχει στο on line πρόγραμμα δημιουργικής γραφής μυθιστορήματος του λογοτεχνικού πρακτορείου Curtis Brown. Έγινε δεκτή με το προσχέδιο του μυθιστορήματος που θα γινόταν η Ξηρασία. Μετά το εξαιρετικά επιτυχημένο της ντεμπούτο, έγραψε το μυθιστόρημα Άγρια φύση στο οποίο επίσης πρωταγωνιστεί ο αστυνομικός Άρον Φαλκ και το οποίο θα κυκλοφορήσει στα ελληνικά το φθινόπωρο του 2019. Τα βιβλία της στα ελληνικά μεταφράζει η Χίλντα Παπαδημητρίου.
Σήμερα ζει στο Σεντ Κίλντα, προάστιο της Μελβούρνης, με τον σύζυγο και την κόρη της.
Περισσότερα για τη συγγραφέα θα βρείτε στον προσωπικό της ιστότοπο http://janeharper.com.au/ στη σελίδα της στο facebook https://www.facebook.com/janeharperauthor και στους λογαριασμούς της στο twitter https://twitter.com/janeharperautho και στο instagram https://www.instagram.com/janeharperauthor/
Το βιβλίο
Η ξηρασία (κυκλοφορεί στις 7/3/2019 – πρωτότυπος τίτλος: The Dry)
μετάφραση: Χίλντα Παπαδημητρίου
Ένα επικό θρίλερ με ένα μυστικό σε κάθε σελίδα
που κάνει τις παλιές πληγές να ματώνουν ξανά.
Ένα εξαιρετικό θρίλερ, πρώτο μέρος σειράς και συγγραφικό ντεμπούτο με πρωταγωνιστή τον αστυνομικό Άρον Φαλκ, με στιβαρούς χαρακτήρες και εξαιρετική ατμόσφαιρα από μια ανερχόμενη δύναμη στον χώρο της αστυνομικής λογοτεχνίας, την αυστραλή Jane Harper. Βρισκόμαστε στην Αυστραλία, εν μέσω της χειρότερης ξηρασίας των τελευταίων εκατό χρόνων. Στη μικρή πόλη της Κιβάρα έχει να βρέξει δύο χρόνια. Η ένταση στην κοινότητα γίνεται αφόρητη όταν τρία μέλη της οικογένειας Χάντλερ βρίσκονται νεκρά. Όλοι θεωρούν ότι ο αρχηγός της οικογένειας Χάντλερ, ο Λιουκ, αυτοκτόνησε αφού σκότωσε τη σύζυγο και τον εξάχρονο γιο του. O αστυνομικός Άρον Φαλκ επιστρέφει στην ιδιαίτερη πατρίδα του για την κηδεία του Λιουκ, κολλητού του από τα χρόνια που έμενε στην Κιβάρα, και δεν έχει σκοπό να μείνει για πολύ, αφού πριν από είκοσι χρόνια έφυγε κακήν κακώς από την πόλη. Η οικογένεια του Λιουκ όμως του ζητά να ανακαλύψει την αλήθεια. Έτσι πλήθος βαθιά θαμμένων μυστικών έρχονται στην επιφάνεια – κάποια από αυτά, δικά του.
Το βιβλίο μεταφράζεται σε περισσότερες από 35 γλώσσες, ενώ σύμφωνα με τους Sunday Times ήταν το καλύτερο αστυνομικό μυθιστόρημα του 2017. Ετοιμάζεται η κινηματογραφική του μεταφορά με πρωταγωνιστή τον Έρικ Μπάνα.
Έγραψαν για το βιβλίο και τη συγγραφέα
«Θα μπορούσε να είναι η αρχή ενός κύματος από τους Αντίποδες που θα υπερνικήσει το σκανδιναβικό νουάρ».
Evening Standard
«Το καταβρόχθισα σε λιγότερο από 24 ώρες… Καθηλωτικό».
Ian Rankin
«Εντυπωσιακά ατμοσφαιρικό ανάγνωσμα».
Val McDermind, συγγραφέας
«Η γερή αφηγηματική ροή η οποία, παρά τις αλλεπάλληλες αναδρομές στο παρελθόν, δεν χάνει ποτέ τη δυναμική της, η στέρεη δημιουργία των χαρακτήρων και ένα τοπίο εξέλιξης της δράσης τόσο ζωντανό ώστε σχεδόν νιώθεις τη ζέστη να σε καίει – όλα αυτά αθροίζονται σ’ ένα εξαιρετικό αστυνομικό μυθιστόρημα».
Guardian
«Η Ξηρασία είναι ένα καθηλωτικό αστυνομικό μυθιστόρημα που αποτυπώνει εξαιρετικά την εικόνα μιας αγροτικής κοινότητας υπό ακραίες συνθήκες πίεσης».
Θρίλερ της Εβδομάδας, Mail on Sunday
«Είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι αυτό το επιτυχημένο βιβλίο, το οποίο επανέρχεται ξανά και ξανά στην άγρια ομορφιά του τοπίου, είναι το πρώτο μυθιστόρημα της Harper».
Sunday Times
«Σαν τη σειρά True Detective, αλλά τοποθετημένη στην αγροτική ενδοχώρα της Αυστραλίας… Στη διάρκεια της χειρότερης ξηρασίας του αιώνα, οι εντάσεις και η αποπνικτική ζέστη που ταλαιπωρούν την Κιβάρα ξεπηδούν μέσα από τις σελίδες».
Stylist
Η μεταφράστρια του βιβλίου Χίλντα Παπαδημητρίου γράφει για το βιβλίο, τη συγγραφέα και τη διαδικασία της μετάφρασης
Όταν ο Λιουκ Χάντλερ σκοτώνει την οικογένειά του και αυτοκτονεί στην αγροτική Κιβάρα, η κοινότητα αποδίδει το αιμοσταγές φονικό στη Μεγάλη Ξηρασία, ένα φαινόμενο που καταστρέφει οικονομικά και ψυχολογικά τους αγρότες της περιοχής και τους οδηγεί σε λύσεις απελπισίας. Ο αστυνόμος Άρον Φαλκ επιστρέφει από τη Μελβούρνη στην Κιβάρα για την κηδεία του παιδικού του φίλου Λιουκ με μισή καρδιά και την απόφαση να μείνει εκεί 18 ώρες το πολύ. Ωστόσο, ο πατέρας του Λιουκ τον πιέζει να ψάξει σε βάθος την ιστορία, καθώς γνωρίζει ένα μυστικό που στοιχειώνει τον Άρον Φαλκ από τότε που αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την Κιβάρα, πριν από είκοσι χρόνια, για να γλιτώσει τη ζωή του. Παλεύοντας με τα φαντάσματα του παρελθόντος και έχοντας να αντιμετωπίσει το έκδηλο μίσος των κατοίκων της Κιβάρα, ο Άρον Φαλκ θα συνεργαστεί με τον τοπικό αστυνόμο Ράκο σε μια έρευνα η οποία σε κάθε βήμα αποκαλύπτει όλο περισσότερα περίεργα στοιχεία που συνηγορούν στην αθωότητα του Λιουκ. Ρισκάροντας τη ζωή τους, ο Άρον Φαλκ και ο Ράκο θα φέρουν την έρευνα σε πέρας, εξιχνιάζοντας το τριπλό φονικό και ξεσκεπάζοντας τα θαμμένα μυστικά της πόλης.
Η Jane Harper, σ’ αυτό το πρώτο βιβλίο της, μας συστήνει τον πιο τρομακτικό και αδυσώπητο κατά συρροή δολοφόνο: τη Μεγάλη Ξηρασία. Χωρίς λογοτεχνικές υπερβολές, η Harper περιγράφει το φαινόμενο που διήρκεσε τη δεκαετία 2003-2012 και κατέστρεψε την ενδοχώρα της Αυστραλίας, στήνοντας ένα αποπνικτικό σκηνικό που τρελαίνει τους ανθρώπους. Σ’ αυτό προσθέτει το οπισθοδρομικό και ασφυκτικό περιβάλλον της μικρής αγροτικής κοινότητας, με τα μυστικά και τις ενοχές που κρύβει, και τη φτώχεια που μαστίζει τους κατοίκους της Κιβάρα. Πανταχού παρούσα, η απειλή μιας μεγάλης κι ανεξέλεγκτης πυρκαγιάς, της φωτιάς, που σαν αρχέγονο στοιχείο της φύσης τονίζει την ασημαντότητα των ανθρώπινων αδυναμιών και των ασήμαντων προβλημάτων μας.
Ρίχνοντας μελετημένα στην πλοκή το ένα στοιχείο μετά το άλλο, η Harper δεν αφήνει καμία λεπτομέρεια ανεκμετάλλευτη στη δημιουργία ενός αγωνιώδους αστυνομικού / ψυχολογικού / οικολογικού θρίλερ. Η ανδρική βία, η αδιαφορία της πουριτανικής κοινότητας απέναντι στη σωματική, ψυχολογική και σεξουαλική κακοποίηση των παιδιών, η ηθική και αισθητική φτώχεια της αυστραλιανής ενδοχώρας, η κομβική για την προσωπική εξέλιξη σχέση πατέρα και γιου, όλα περνούν από το στόχαστρο της Harper και αποκαθαίρονται στην πορεία αυτογνωσίας κι ενηλικίωσης του Άρον Φαλκ. Η Ξηρασία είναι από τα βιβλία που χαρακτηρίζουμε page-turner, αφού ο αναγνώστης δεν αντέχει να το αφήσει από τα χέρια του, αν δεν φτάσει στην τελευταία σελίδα — η οποία προσφέρει μία ακόμα λύση στους αμέτρητους γρίφους που έχει σχεδιάσει η συγγραφέας.
Το φθινόπωρο θα κυκλοφορήσει το δεύτερο βιβλίο της Jane Harper με ήρωα τον αστυνόμο Άρον Φαλκ, και τίτλο Άγρια Φύση, στο οποίο η συγγραφέας εκμεταλλεύεται με ανάλογα ευφυή τρόπο τις ιδιαιτερότητες και την αγριάδα της αυστραλιανής ηπείρου.
Jo Nesbo
Ο ροκ σταρ της αστυνομικής λογοτεχνίας
με εκατομμύρια φαν σε όλο τον κόσμο
επιστρέφει ξανά τον Ιούνιο
με τη δωδέκατη περιπέτεια του διάσημου Χόλε
Ο Jo Nesbο γεννήθηκε στις 29 Μαρτίου 1960 στο Όσλο. Σπούδασε οικονομικά και εργάστηκε ως χρηματιστής και δημοσιογράφος. Το 1997 κυκλοφόρησε το πρώτο του μυθιστόρημα με τίτλο The Bat (Η νυχτερίδα), το οποίο ήταν και το πρώτο της σειράς με πρωταγωνιστή τον ντετέκτιβ Χάρι Χόλε. Διάσημος σήμερα όσο και ο καλτ ντετέκτιβ του, βλέπει τα βιβλία του να ξεπερνούν τα 40.000.000 αντίτυπα παγκοσμίως σε πωλήσεις και να εκδίδονται σε περισσότερες από 50 χώρες. Έχει τιμηθεί με τα πιο έγκυρα βραβεία, όπως τα Riverton Prize (1997), Glass Key (1998), Booksellers’ Prize (2000 και 2007), καθώς και με τις υψηλότερες διακρίσεις στη χώρα του. Το μυθιστόρημά του Νέμεσις ήταν υποψήφιο για το βραβείο Edgar Allan Poe (2010). Ζει μόνιμα στο Όσλο.
Όλα τα βιβλία του κυκλοφορούν στα ελληνικά από τις εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ.
Περισσότερα για τον συγγραφέα θα βρείτε στον προσωπικό του ιστότοπο https://jonesbo.com/ και στη σελίδα του στο facebook https://www.facebook.com/jonesboauthor/
Το βιβλίο
Mαχαίρι (κυκλοφορεί στις 6/6/2019 – πρωτότυπος τίτλος: Kniv / Knife)
μετάφραση από τα νορβηγικά: Κρυστάλλη Γλυνιαδάκη
Μια σκοτεινή, αιματοβαμμένη περιπέτεια του Χάρι Χόλε,
στην οποία ο αγαπημένος μας αντιήρωας
βυθίζεται στην προσωπική του κόλαση
βαθύτερα από οποιαδήποτε άλλη φορά.
Ο Χάρι Χόλε βρίσκεται πάλι στο σημείο μηδέν. Έχει ξανακυλήσει στο ποτό και η Ράκελ τον έχει διώξει από το σπίτι. Μένει πλέον στην παλιά του διεύθυνση, στην οδό Σοφίε, αλλά σε διαφορετικό διαμέρισμα. Έχει υποβιβαστεί και υπηρετεί στα κατώτερα κλιμάκια του Τμήματος Ανθρωποκτονιών στο Όσλο, με παρτενέρ τον ανεκδιήγητο Τρουλς Μπέρντσεν – γνώριμό μας από τα προηγούμενα βιβλία της σειράς, πρωτοεμφανίστηκε στον Φαντομά.
Ένα πρωινό ξυπνά με τρομερό χανγκόβερ και ανακαλύπτει πως είναι μες στα αίματα – τα χέρια του και τα ρούχα του πασαλειμμένα. Δεν θυμάται τίποτα από την προηγούμενη νύχτα, ωστόσο σύντομα διαπιστώνει πως έχει συμβεί ό,τι χειρότερο μπορούσε να του συμβεί. Ενώ ο κόσμος του γκρεμίζεται, ο Χάρι θα πρέπει να αντιμετωπίσει έναν αιμοβόρο παλιό εχθρό, αλλά κυρίως να επιβιώσει στη χειρότερη προσωπική του κόλαση.
Μια γυναίκα δολοφονείται με μαχαίρι σε μια βίλα στο Χολμενκόλεν. Η νέα επικεφαλής του Τμήματος Ανθρωποκτονιών, Κατρίνε Μπρατ, αναλαμβάνει την υπόθεση. Ο Χάρι είναι πεπεισμένος ότι πίσω από τον φόνο κρύβεται ο πρόσφατα αποφυλακισμένος Σβάιν Φίνε, γνωστός και ως «Αρραβωνιαστικός», ο παλαιότερος εχθρός του, που συνεχίζει τη γνωστή του τακτική: βιάζει γυναίκες, τις θεωρεί «αρραβωνιαστικιές» του και τις προστατεύει μέχρι εκείνες να γεννήσουν τα παιδιά του.
Στην υπόθεση μπλέκεται μια σειρά χαρακτήρων με προϋπηρεσία στο Αφγανιστάν: ένας υψηλόβαθμος αξιωματικός των νορβηγικών Ειδικών Δυνάμεων και η Κάγια Σούλνες, παλιά ερωμένη του Χόλε στη Λεοπάρδαλη. Ο νέος ιδιοκτήτης του μπαρ που κάποτε ανήκε στον Χάρι περιπλέκει ακόμα περισσότερο τα πράγματα.
Με τη βοήθεια μίας εκ των θυμάτων του Φίνε, ο Χάρι καταφέρνει να συλλάβει τον «Αρραβωνιαστικό» για τον φόνο της γυναίκας στο Χολμενκόλεν.
Όμως τα πράγματα δεν είναι διόλου όπως φαίνονται.
Ενδιαφέρουσες ειδήσεις
- Ο Jo Nesbo, ο οποίος πρόσφατα (Δεκέμβριος 2018) τιμήθηκε με το έγκριτο Raymond Chandler Award για το σύνολο του έργου του, μόλις έσπασε άλλο ένα ρεκόρ. Στη χώρα του, τη Νορβηγία, οκτώ από τα βιβλία του βρίσκονται στη λίστα των ευπώλητων τίτλων της τελευταίας δεκαετίας και μάλιστα η Αστυνομία, ο Φαντομάς και η Λεοπάρδαλη στις τρεις πρώτες θέσεις αντίστοιχα. Ακολουθούν στην έκτη και έβδομη θέση ο Γιος και η Δίψα, στη δέκατη οι Κυνηγοί κεφαλών και στη δέκατη έβδομη και δέκατη ένατη ο Χιονάνθρωπος και το Αίμα στο χιόνι.
- Δεν είναι όμως μόνο στην κορυφή της λίστας των ευπώλητων βιβλίων στη Νορβηγία, στη Σουηδία ο Μάκβεθ διά χειρός Jo Nesbo εξακολουθεί να κυριαρχεί και να βρίσκεται στην κορυφή των πωλήσεων (Ιανουάριος 2019).
- Ο Μάκβεθ βρέθηκε σε πάρα πολλές λίστες με τα καλύτερα βιβλία της χρονιάς που μας πέρασε (Observer και New York Times).
- Αυτή την περίοδο διενεργείται μεγάλη ψηφοφορία μεταξύ των αναγνωστών του για την αγαπημένη περιπέτεια της σειράς Χάρι Χόλε (https://jonesbo.com/vote-for-your-favourite-harry-hole-thriller/)
Niklas Natt och Dag
Η νέα φλέβα χρυσού της Σουηδίας
Ο Niklas Natt och Dag γεννήθηκε το 1979 στη Σουηδία. Αποφάσισε να ακολουθήσει το επάγγελμα του συγγραφέα, όταν ως έφηβος γνώρισε το έργο του συνθέτη και ποιητή Καρλ Μίκαελ Μπέλμαν και συνειδητοποίησε ότι ο συγγραφέας χάρη στη δουλειά του είναι μια συντροφιά σε όλους εκείνους που δεν έχουν κανέναν.
Κατάγεται από την παλαιότερη αριστοκρατική οικογένεια της Σουηδίας με ρίζες από το 1280.
Οι τέσσερις κύριοι λογοτεχνικοί πρόγονοι του 1793 είναι: Το όνομα του ρόδου του Ουμπέρτο Έκο, το graphic novel From Hell του Alan Moore, ο Ματωμένος μεσημβρινός του Κόρμακ ΜακΚάρθυ και Ο άτλας του ουρανού του Ντέιβιντ Μίτσελ. Επιπλέον πηγές έμπνευσης σύγχρονες της περιόδου όπου ξεδιπλώνεται η ιστορία του βιβλίου αποτέλεσαν τα έργα του Ρουσσώ και του Ντε Σαντ.
Ζει στη Στοκχόλμη με τη γυναίκα του και τους δυο γιους τους.
Το βιβλίο
1793: Τότε που βασίλευε η βία (κυκλοφόρησε στις 21/2/2019 – πρωτότυπος τίτλος: 1793)
Μετάφραση από τα σουηδικά: Γρηγόρης Κονδύλης
Ένα μεθυστικό κοκτέιλ, ένα ανελέητο, ιστορικό θρίλερ.
Το αναπάντεχο αριστούργημα που άνοιξε νέους δρόμους
στην αστυνομική λογοτεχνία.
Τόπος: Σουηδία. Χρόνος: 1793. Έχει περάσει παραπάνω από ένας χρόνος από τον θάνατο του βασιλιά Γουσταύου Γ΄. Στον απόηχο του θανάτου του, με τους επιγόνους να αλληλοσπαράσσονται για τη διαδοχή, και έντονο τον φόβο πως η Γαλλική Επανάσταση θα εξαπλωθεί στη Σουηδία, η εμπιστοσύνη πλέον σπανίζει, ενώ η παράνοια και οι συνωμοσίες ευδοκιμούν σε κάθε σκοτεινή γωνιά.
Αυτό είναι το σκηνικό στο οποίο στήνει την ιστορία του πρώτου του βιβλίου ο σουηδός Niklas Natt och Dag. Με το ένα πόδι να πατά γερά στη λογοτεχνική παράδοση και το άλλο στο θρίλερ, ο σουηδός συγγραφέας έχει δημιουργήσει ένα εντελώς καινούργιο, ρεαλιστικό ιστορικό νουάρ που έχει σαρώσει τα βραβεία: απέσπασε το βραβείο της Σουηδικής Ακαδημίας Αστυνομικής Λογοτεχνίας και χαρακτηρίστηκε ως το καλύτερο βιβλίο της χρονιάς στη Σουηδία για το 2018. Το βιβλίο έχει κάνει μεγάλη αίσθηση διεθνώς, μεταφράζεται σε περισσότερες από 30 χώρες και έχει ενθουσιάσει κοινό και κριτικούς. Σύμφωνα με τον αγαπημένο μας Arne Dahl, πρόκειται για ένα αναπάντεχο αριστούργημα, ενώ ο συγγραφέας του η νέα φλέβα χρυσού της σουηδικής λογοτεχνικής σκηνής.
Υπόθεση: Ένα ακρωτηριασμένο πτώμα που ανακαλύπτεται στα βρομερά νερά μιας λίμνης στο νησί Σέντερμαλμ είναι τόσο φρικτά παραμορφωμένο που είναι αδύνατο να αναγνωριστεί. Η ζοφερή αυτή υπόθεση θα οδηγήσει τον φθισικό αστυνόμο Σέσιλ Βίνγκε σε μονοπάτια δύσβατα γεμάτα παγίδες. Δεν θα αργήσει να βυθιστεί σ’ έναν λαβύρινθο σκοτεινών μυστικών και ανείπωτου φόβου στον οποίο όσο προχωρά τόσο κυκλώνει την υψηλή κοινωνία της Στοκχόλμης.
Αποτελεί πρώτο μέρος τριλογίας καθώς πρόκειται να ακολουθήσουν τα 1794 και 1795 προκειμένου ο συγγραφέας να καλύψει όλη τη χρονική περίοδο του μεσοδιαστήματος χωρίς βασιλεία στη Σουηδία, συνεχίζοντας την ιστορία των Ζαν Μίκαελ Καρντέλ και της Άννα Στίνα Κναπ. Όσο για τον Σέσιλ Βίνγκε, «βλέπουμε» λέει ο συγγραφέας.
Ο διεθνής τύπος και οι ομότεχνοί του είπαν για το βιβλίο
«Το Alienist του 18ου αιώνα στη Στοκχόλμη: στιβαρό, αιματοβαμμένο, αινιγματικό συναρπαστικό – το καλύτερο ιστορικό θρίλερ των τελευταίων είκοσι χρόνων».
Α. J. Finn, συγγραφέας
«Συναρπαστικό, ατμοσφαιρικό, καθηλωτικό! Σε βάζει στη συγκεκριμένη εποχή με τόση μαεστρία που τη νιώθεις στο πετσί σου».
Kate Hamer, συγγραφέας
«Μία από τις δυναμικότερες νέες εμφανίσεις εδώ και πολύ καιρό. Ο Niklas Natt och Dag πηγαίνει εκεί που δεν έχει πάει ποτέ κανείς και το αποτέλεσμα δεν είναι μόνο αυθεντικό, αλλά τρελά εντυπωσιακό, αιχμηρό και συναρπαστικό».
Jens Lapidus, συγγραφέας
Ο Natt och Dag περιγράφει τη ζωή και τον θάνατο των φτωχών κατοίκων της Στοκχόλμης με τρόπο που προκαλεί τις αισθήσεις και τα αισθήματα του αναγνώστη. Παράλληλα, οι χαρακτήρες του είναι τόσο ανθρώπινοι και τόσο πλήρως σκιαγραφημένοι, που μοιάζουν να αναδύονται μέσα από τις σελίδες του. Ο Natt och Dag δεν απολογείται για την ανθρώπινη φύση ούτε δικαιολογεί εγκλήματα και ποταπές βαναυσότητες, ωστόσο η κατάδυσή του στις σκοτεινές γωνιές της ψυχής μας, αλλά και σε αυτή τη σκληρή ιστορική εποχή είναι ανατριχιαστική αλλά και αφυπνιστική για τη σκέψη. Ένα ανελέητο, καλογραμμένο μυθιστόρημα, που είναι σχεδόν αδύνατο να το αφήσεις από τα χέρια σου».
Kirkus Reviews
«Ένα εξαιρετικά λεπτομερές ιστορικό μυστήριο. Μια ασυνήθιστα ζοφερή παραλλαγή του είδους».
Irish Times
«Αξιοσημείωτο πρώτο μυθιστόρημα… Βαθμιαία και με μαεστρία, ο συγγραφέας συνδέει τα ετερόκλητα νήματα της πλοκής του και φτάνει σε έναν ζοφερά ειρωνικό επίλογο… Όπως η πιο ενδιαφέρουσα λογοτεχνία έτσι και το 1793: Τότε που βασίλευε η βία αντιστέκεται στην εύκολη κατηγοριοποίηση. Ενίοτε διαβάζεται ως ένα σκανδιναβικό θρίλερ τοποθετημένο στα τέλη του 18ου αιώνα, όμως στην αφήγησή του εμπεριέχονται πολλά περισσότερα από τη λύση μιας μυστηριώδους δολοφονίας…
Η αδυσώπητη σκληρότητα του οράματος του Natt och Dag ίσως αποθαρρύνει κάποιους… Ωστόσο δεν μπορεί να παραγνωριστεί η ένταση και η φαντασία με τις οποίες ανασυστήνει μια κοινωνία βυθισμένη στη διαφθορά και την ανισότητα».
Sunday Times
Q & Α με τον Niklas Natt och Dag
Ποια ήταν η έμπνευση γι’ αυτό το βιβλίο;
Μελέτησα τα βιβλία που με επηρέασαν περισσότερο ως αναγνώστη και τα οποία περιλάμβαναν θέματα και πλοκή που με τραβούσαν. Η βασικότερη επιρροή μου ήταν το εξαιρετικό ντεμπούτο του Ουμπέρτο Έκο Το όνομα του ρόδου. Επίσης ο Ματωμένος μεσημβρινός του Κόρμακ ΜακΚάρθυ για τη συμμορία κυνηγών σκαλπ στο Φαρ Ουέστ, και το γκράφικ νόβελ του Άλαν Μουρ From Hell, ένα πορτρέτο του Τζακ του Αντεροβγάλτη με μεγάλη ιστορική ακρίβεια. Οι είκοσι τόμοι του Πάτρικ Ο’ Μπράιαν για τις ναυμαχίες στη διάρκεια των Ναπολεόντειων Πολέμων μού έμαθαν ότι οι αναγνώστες μπορούν να αποδεχτούν πάμπολλες ιστορικές λεπτομέρειες, αρκεί οι ήρωες της ιστορίας να είναι γοητευτικοί. Από πλευράς δομής το βιβλίο οφείλει πολλά στο υπέροχο μυθιστόρημα Ο άτλας του ουρανού του Ντέιβιντ Μίτσελ.
Γιατί διαλέξατε το συγκεκριμένο θέμα / τη συγκεκριμένη περίοδο;
Η πρώτη μου επαφή με τον 18ο αιώνα ήταν μέσω του σουηδού ποιητή και συνθέτη Καρλ Μίκαελ Μπέλμαν, όταν ήμουν έφηβος και άρχισα να ακούω εκτελέσεις των έργων του από τον τροβαδούρο Φρεντ Έκερστρεμ. Ο Μπέλμαν πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του γράφοντας έναν κύκλο τραγουδιών όπου κατέγραφε τις ζωές των φτωχών και περιθωριακών κατοίκων της Στοκχόλμης. Τα περισσότερα είναι κωμικά. Ο Μπέλμαν το καταδιασκεδάζει περιγράφοντας τα καμώματα των πολλών και διάφορων αντιηρώων του οι οποίοι συνήθως είναι μέλη του Σουηδικού Τάγματος του Διονύσου – για να γίνεις μέλος αυτού του τάγματος πρέπει να έχεις βρεθεί αναίσθητος από το μεθύσι σε χαντάκι τουλάχιστον τρεις φορές και να έχεις υποστεί δημόσια διαπόμπευση. Καθώς ο Μπέλμαν μεγάλωνε, άρχισαν να εμφανίζονται στα γραπτά του σοβαρότερα θέματα, ενώ το έργο του ολοκληρώνεται με μια απογειωμένη στιγμή όπου μας εκθέτει χωρίς φτιασίδια το πραγματικό πρόσωπο της ύπαρξής μας: Η ζωή είναι σύντομη και συχνά επώδυνη, η αγάπη περνά και χάνεται, ο χρόνος θα μας στερήσει όλα όσα αγαπάμε – όμως απόψε το ποτήρι μας είναι γεμάτο, απόψε πίνουμε και, για όσο διαρκεί το ξεσάλωμά μας, τα βάσανά μας μπορούν να περιμένουν! Οι περιγραφές της ζωής στη Στοκχόλμη από τον Μπέλμαν αποτελούν τη βάση του βιβλίου μου.
Πώς ήταν η διαδικασία συγγραφής αυτού του βιβλίου;
Το πρώτο χέρι μού πήρε έναν χρόνο, καθώς έγραφα μόνο τις νύχτες, αφού τα πρωινά δούλευα. Ύστερα μου πήρε τρία χρόνια να το εκδώσω. Το τελικό κείμενο είχε περάσει οχτώ διορθώσεις. Όταν άρχισα να το γράφω, ήξερα πώς θα ξεκινάει και πώς θα τελειώνει. Το τρίτο μέρος, της Άννα Στίνα, δεν το είχα σχεδιάσει, αλλά προέκυψε από το υλικό που συγκέντρωσα. Τα πρόσωπα στο νηματουργείο-φυλακή, ο ανίκανος διευθυντής Μπιέρκμαν, ο μέθυσος εφημέριος Νεάντερ και ο βάναυσος αρχιδεσμοφύλακας Πέτερσον είναι όλα ιστορικά και περίμεναν 230 χρόνια να γραφτεί ένα βιβλίο γι’ αυτά.
Ποια δυσκολία αντιμετωπίσατε στη διάρκεια της συγγραφής;
Από τότε που ήμουν πολύ μικρός και ερωτεύτηκα τη συγγραφή, ονειρευόμουν ότι θα καταφέρω να προσφέρω στους αναγνώστες ό,τι τόσα και τόσα βιβλία προσέφεραν σ’ εμένα: συντροφιά. Η μεγαλύτερη δυσκολία μου στη διάρκεια της συγγραφής ήταν ο φόβος πως δεν θα κατάφερνα να πραγματοποιήσω αυτό μου το όνειρο, ότι το βιβλίο μου θα υπολειπόταν της φιλοδοξίας μου να αποτελέσει τη συντροφιά κάποιων μοναχικών ανθρώπων.
Γιατί να το διαβάσουμε;
Πρώτα και κύρια γιατί πιστεύω πως είναι διασκεδαστικό, παρόλο που μου έχουν πει να προειδοποιώ τους πιο ευαίσθητους αναγνώστες για τις σκληρές περιγραφές που περιλαμβάνονται σε αυτό. Πέρα από τον ψυχαγωγικό του χαρακτήρα, το βιβλίο προσφέρει μια, κατά το δυνατόν, πιστή εικόνα για το πώς ήταν η Ευρώπη εν γένει και η Σουηδία συγκεκριμένα στο τέλος του 18ου αιώνα. Πέρα και από αυτό γιατί είναι ένας στοχασμός πάνω στις ιδέες του Διαφωτισμού και πώς τα υψηλά ιδανικά έρχονται σε σύγκρουση με την ανθρώπινη φύση.
Αντώνης Γκόλτσος
Η δεύτερη περιπέτεια του Αλκιβιάδη Πικρού
Ένα αστικό νουάρ όπου ο ήρωας παγιδεύεται στον λαβύρινθο
που ο ίδιος έχει δημιουργήσει
Ο Αντώνης Γκόλτσος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1945. Απόφοιτος της Νομικής Αθηνών. Μεταπτυχιακές σπουδές στη Διοίκηση Επιχειρήσεων, Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου. Εργάστηκε στον τραπεζικό τομέα, στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Από τον Απρίλιο του 2007, συντονίζει τη Λέσχη Αστυνομικής Λογοτεχνίας των εκδόσεων ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ. Επιμελήθηκε τον τόμο διηγημάτων Το τελευταίο ταξίδι – Έντεκα νουάρ ιστορίες (εκδ. Μεταίχμιο, 2009), όπου με το προλογικό κείμενο και το διήγημα «Δεν είναι έτσι, αν έτσι νομίζετε» δημοσίευσε πρώτη φορά. Επιμελήθηκε επίσης τη συλλογή διηγημάτων Είσοδος κινδύνου (πρώτη εκδοτική προσπάθεια της ΕΛΣΑΛ), όπου συμπεριλαμβάνεται και το διήγημά του «Το σκοτάδι μόλις πριν από τους λόφους». Το πρώτο αστυνομικό του μυθιστόρημα με ήρωα τον αστυνομικό συγγραφέα Αλκιβιάδη Πικρό, Η αφιέρωση, κυκλοφόρησε το 2017 από τις εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ.
Περισσότερα για τον συγγραφέα θα βρείτε στη σελίδα του στο facebook https://www.facebook.com/profile.php?id=100010055056236
Το βιβλίο
Οδηγός φόνων (κυκλοφορεί στις 13/6/2019
Το δεύτερο μυθιστόρημα του Αντώνη Γκόλτσου, μετά την Αφιέρωση, με πρωταγωνιστή τον συγγραφέα αστυνομικών ιστοριών Αλκιβιάδη Πικρό, ένα αστικό νουάρ όπου ο ίδιος ο ήρωας δημιουργεί τον λαβύρινθο στον οποίο έχει παγιδευτεί. Η ιστορία ενός ανηλεούς κυνηγητού όπου παραθαλάσσιες περιοχές της Αττικής, όπως ο Σχοινιάς και το Πόρτο Γερμενό, μετατρέπονται σε σκηνικά φόνων. Ατέρμονα παιχνίδια του μυαλού, όπου ο πρωταγωνιστής σκηνοθετεί παγίδες, έχοντας τη Δίωξη, συστηματικά, ένα βήμα και δύο πτώματα πίσω του.
Ο συγγραφέας γράφει για το νέο του μυθιστόρημα και τον ήρωά του
«Δύσκολοι καιροί για τον Αλκιβιάδη Πικρό, τον 36χρονο αστυνομικό συγγραφέα που είχε συγκλονίσει το πανελλήνιο με την προσωπική του ιστορία, στις αρχές του 2010 (H αφιέρωση, Μεταίχμιο 2016). Επιτέλους, κατάφερε να λύσει τον γρίφο της οικογενειακής του ταυτότητας∙ όμως, όχι χωρίς κόστος. Θα γνωρίσει τη μητέρα του, για λίγα λεπτά. Τον αδελφό του, για ακόμα λιγότερα. Και θα μάθει για το αυτοκινητικό δυστύχημα του πατέρα του∙ που μάλλον στη δολοφονία έκλινε… Ο Οδηγός φόνων παραλαμβάνει τον σε μόνιμα βαριά κατάθλιψη συγγραφέα Πικρό, από αυτό ακριβώς το σημείο.
Και δεν είναι όλοι τυχεροί. Όπως ο Πικρός, για παράδειγμα, που ελάχιστα μετά την οικογενειακή τραγωδία και πριν από τη νευρική και οικονομική του χρεοκοπία, δέχεται την πρόταση ενός ενθουσιώδους, όσο και εξαιρετικά γενναιόδωρου θαυμαστή του. Η πρόταση του εμφαντικά ανώνυμου «ενθουσιώδους θαυμαστή» είναι να γράψει ένα μυθιστόρημα∙ η χρονική παράδοση των ενοτήτων όπως και η αμοιβή του συγγραφέα προσδιορισμένες ακριβώς. Αυτό κι αν είναι τύχη!
Τύχη;
Μικρό ερωτηματικό: Ο «ενθουσιώδης θαυμαστής» απαιτεί η ιστορία να ξεκινήσει με την αναφορά ενός ανεξιχνίαστου εγκλήματος στον Σχοινιά∙ πριν μήνες, ένα νεαρό ζευγάρι είχε βρεθεί, δολοφονημένο, επάνω σε μια πετσέτα θαλάσσης. Η εξήγηση για την απαίτηση: Ο «ενθουσιώδης θαυμαστής»-εντολέας θεωρεί απαράδεκτη την ολιγωρία της Αστυνομίας και… «θέλει να προσφέρει στη Δίωξη εναλλακτικές προτάσεις δράσης, όπως αυτές θα καταγράφονταν από έναν ευφάνταστο, επώνυμο, αστυνομικό συγγραφέα».
Τώρα, ο καλπασμός του αλόγου της Αποκάλυψης στο πληκτρολόγιό του, ο Πικρός επί το έργον, εναλλάσσοντας την απάθεια με τη φρενίτιδα, και η πρώτη ενότητα της κατά παραγγελία ιστορίας του μεταφέρει το νέο έγκλημα στο Πόρτο Γερμενό, το modus operandi του δολοφόνου απαράλλαχτο με αυτό του Σχοινιά. Η παράδοση της ενότητας, η καταβολή της αμοιβής, όλα κατά το πρόγραμμα. Μόνο που, λίγες εβδομάδες μετά την παράδοση της πρώτης ενότητας, ένα νεαρό ζευγάρι βρίσκεται δολοφονημένο. Κατά πιστή αντιγραφή της τελετουργίας του Σχοινιά… Στο Πόρτο Γερμενό…
Και ο Πικρός -δεν είναι, δα, και η πρώτη φορά- στριμωγμένος στα σχοινιά…
Ο Οδηγός φόνων είναι η ιστορία ενός κυνηγητού. Όχι ακριβώς του ποντικιού από τη γάτα. Περισσότερο της ύαινας, από τους διώκτες της∙ με τον Πικρό, σε ατέρμονα παιχνίδια του μυαλού, να σκηνοθετεί παγίδες ενορχηστρωμένες από τη Δίωξη, και την τελευταία -συστηματικά- ένα βήμα και δύο πτώματα πίσω.
Κάποιοι κερδίζουν, κάποιοι χάνουν. Πόσο όμως;»
Μανώλης Ανδριωτάκης
Ένα μακιαβελικό θρίλερ για την αλαζονεία της εξουσίας,
το πολιτικό παρασκήνιο και τους δαιδάλους του διαδικτύου
Ο Μανώλης Ανδριωτάκης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1974. Είναι εθισμένος στις αφηγήσεις. Εδώ και 15 χρόνια αρθρογραφεί, δημοσιεύει βιβλία, γυρίζει ταινίες, ζωγραφίζει και υλοποιεί σχέδια.
Περισσότερα για τον συγγραφέα θα βρείτε στον προσωπικό του ιστότοπο https://andriotakis.com/ στη σελίδα του στο facebook: www.facebook.com/manolisandriotakis/ και στον λογαριασμό του στο twitter https://twitter.com/andriotakis
Το βιβλίο
Το δεξί χέρι (κυκλοφορεί στις 21/3/2019)
Μια βόλτα στον λαβύρινθο του διαδικτύου
και στο παρασκήνιο της πολιτικής.
Καλώς ήρθατε στο τρενάκι του τρόμου!
Στο νέο μυθιστόρημα του συγγραφέα Μανώλη Ανδριωτάκη, οι αναγνώστες γίνονται κοινωνοί μιας προεκλογικής καμπάνιας και παρακολουθούν τον Πέτρο Χρήστου, έναν καθ’ όλα μέτριο τύπο να καλείται εντελώς αναπάντεχα για να γίνει το δεξί χέρι της πρώτης ελληνίδας πρωθυπουργού. Παράγοντες της εξουσίας, πολιτικό παρασκήνιο, ανελέητοι εκβιασμοί και συνωμοσίες, η ασυδοσία του διαδικτύου, ο σκοτεινός ρόλος των μίντια, η ύπουλη εμπλοκή των επιχειρηματιών στη δημοκρατία συνθέτουν ένα σύγχρονο πολιτικό θρίλερ.
Απόσπασμα από το βιβλίο
Το κόμμα, και κυρίως το γραφείο της Σωτηρίας, έγινε το δεύτερο σπίτι μου. Έγινα κι εγώ αυτό που στο παρελθόν κορόιδευα, ένα κανονικότατο και υπερήφανο «κομματόσκυλο». «Βρήκα επιτέλους μια ομάδα να ανήκω, έναν χώρο να στεγαστώ, έναν σκοπό να υπηρετήσω. Δεν ένιωθα πια να πνίγομαι, δεν ένιωθα να αδικούμαι από τους άλλους ούτε να με χειραγωγούν. Ξεδίπλωνα το μέτριο ταλέντο μου, τη λειψή μου δημιουργικότητα, τις θολές μου γνώσεις ενώπιον όλων, χωρίς να φοβάμαι την κριτική, χωρίς να αυτολογοκρίνομαι ή να καταρρακώνομαι από τον όποιο ψόγο, κι αντί να με περιφρονούν, όπως θα περίμενα, οι άλλοι με αποδέχονταν και ενίοτε έφταναν ακόμα και να με επαινούν. Έμοιαζε σαν επιτέλους να είχα βρει κι εγώ τη θέση μου στον κόσμο, αν υπάρχει κάτι τέτοιο τέλος πάντων.
Ο συγγραφέας γράφει για το μυθιστόρημά του
«Με το Δεξί χέρι θέλω να μιλήσω για την εξουσία. Για τους αστάθμητους κι αθέατους παράγοντες που επηρεάζουν τη ζωή όλων μας. Για το πολιτικό μέσα από το προσωπικό. Θέλω να μιλήσω για τη συλλογική και ατομική μας παράνοια. Θέλω να παρουσιάσω την εξουσία γυμνή κι αφτιασίδωτη, την πολιτική που τραβά πάνω της σαν μαγνήτης συμπλεγματικούς εγωμανείς κι αριβίστες που δεν δίνουν δεκάρα για τον συνάνθρωπο ή για την κοινωνία και χρησιμοποιούν την ιδεολογία ως πρόσχημα. Την πολιτική κατεβασμένη στο πρωταρχικό, στο πρωτόγονο επίπεδο της ωμής εξουσίας, του «θέλω να έχω εξουσία και προνόμια», του «γιατί εσύ κι όχι εγώ». Αλλά μαζί, θέλω να μιλήσω και για τη ματαιωμένη ελπίδα. Για την εμφάνιση του μαύρου κύκνου, για το στατιστικό λάθος. Για το ενδεχόμενο να δούμε, ας πούμε, μια γυναίκα να ηγείται της χώρας. Για την προοπτική μιας πολιτικής που αξιοποιεί τα μαθήματα του παρελθόντος και βρίσκει τρόπους να παρακάμπτει τα νοσηρά συστήματα και να φέρνει αποτελέσματα.
Εξαιτίας της επαγγελματικής μου δραστηριότητας ως ανεξάρτητου δημοσιογράφου, έχω την τύχη ή την ατυχία να μπαίνω κατά καιρούς στα ενδότερα δημόσιων υποθέσεων. Οι εμπειρίες που έχω αποκομίσει όλα αυτά τα χρόνια μού επιτρέπουν να μεταφέρω αυτούσια στο χαρτί την αίσθηση απόγνωσης, της σκληρότητας και της ματαιοδοξίας που κρύβεται πίσω από τις μακιγιαρισμένες εικόνες και τα χαμόγελα, να αποκαλύπτω τι συμβαίνει πίσω απ’ τις κλειστές πόρτες, σε κομματικά γραφεία, σε διαδρόμους δημόσιων κτιρίων και υπουργεία, εκεί όπου ο ένας εκβιάζει τον άλλον, ο ένας απειλεί τον άλλον, όπου ο ένας υπονομεύει και προδίδει τον άλλον με εξαιρετική ευκολία, εκεί όπου η συμμαχία είναι μόνο συγκυριακή.
Στο Δεξί χέρι παίζουν επίσης σημαντικό ρόλο η σεξουαλική διάσταση της εξουσίας, η διαβρωτική φύση παλιών και νέων μέσων, το παρακράτος, η αντίσταση στις αλλαγές, ο χωρισμός κράτους κι εκκλησίας που θα γίνει μόνο στα μυθιστορήματα, οι επιχειρηματίες που οπλοφορούν δημόσια, ο σκοτεινός ρόλος των μυστικών υπηρεσιών, ο κίνδυνος των αυτόνομων φονικών όπλων.
Κι εκτός αυτών, υπάρχει και η αξία της αληθινής φιλίας, που μπορεί να αποδειχθεί ισχυρότερη από κάθε συμφέρον. Οι ιδιωτικές σχέσεις που γίνονται δημόσιες μέσα σε μια νύχτα, και διαστρεβλώνονται εσκεμμένα. Η κατάρα της επιπολαιότητας. Τα λάθη που μπορούν να σε στοιχειώνουν για πάντα. Η απελευθερωτική δύναμη της δημόσιας εξομολόγησης.
Στο μυθιστόρημα, ο Πέτρος Χρήστου, ένας κατ’ ομολογία μέτριος τύπος, κάνει κάτι ανήκουστο για τα ελληνικά δεδομένα. Παραδέχεται ότι ήταν ανάξιος για τη δημόσια θέση που του πρόσφεραν και ζητά συγγνώμη. Ποιος έλληνας πολιτικός παράγων έχει ζητήσει συγγνώμη απ’ τον ελληνικό λαό; Ποιος βρήκε το θάρρος να πει ότι ήταν λίγος ή επικίνδυνος για τη θέση που του εμπιστεύθηκαν; Ότι έκανε λάθος; Αυτό είναι το τρομερό παράδοξο της χώρας: ενώ όλο το πολιτικό της προσωπικό κάνει πάντα το σωστό, η χώρα είναι καταδικασμένη να επαναλαμβάνει τα ίδια λάθη. Το βιβλίο είναι θρίλερ, γιατί δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά. Η πολιτική και η εξουσία είναι ένα διαρκές θρίλερ, μια διαρκής, θεατή κι αθέατη, σύγκρουση που ενίοτε γίνεται κι αιματηρή. Ελπίζω τουλάχιστον το δικό μου θρίλερ, το δικό μου Δεξί χέρι, εκτός από ψυχαγωγία να προσφέρει και κάποια χρήσιμη αυτεπίγνωση».
Ακολουθήστε τo Literature.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα για τον πολιτισμό και την επικαιρότητα από την Ελλάδα και τον Κόσμο.
