***Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη***
Η σκιά του κηπουρού, Τίνα Κατσούλη, Εκδόσεις Βακχικόν
Πολλοί συγγραφείς, τόσο Έλληνες όσο και ξένοι άντλησαν λογοτεχνική έμπνευση από την πανδημία του κορωνοϊού και δεν ήταν λίγα τα πονήματα που εκδόθηκαν με αφετηρία τον πολύμηνο εγκλεισμό μας. Ένα τέτοιο πόνημα είναι και αυτό με τον τίτλο «Η σκιά του κηπουρού» της ιστορικού και εκπαιδευτικού συγγραφέως Τίνας Κατσούλη με καταγωγή από το Ηράκλειο της Κρήτης. «Η σκιά του κηπουρού» δεν είναι το πρώτο βιβλίο που εκδίδει καθώς έχει συγγράψει ήδη δύο μυθιστορήματα το «Στην αχλή των αιώνων» και το «Αξόδευτη ζωή» το 2018 και το 2020 αντίστοιχα. «Η σκιά του κηπουρού» είναι όμως η πρώτη νουβέλα που εκδίδει.
Το θέμα της, όπως προαναφέρθηκε, δεν είναι άγνωστο σε κανέναν από εμάς και θα μας παραπέμψει ευθέως στις μαύρες μέρες του εγκλεισμού μας: παρακολουθούμε τι συμβαίνει σε μία οικοδομή με ετερογενείς ενοίκους όταν ένας μολυσματικός ιός απειλεί την πόλη στην οποία ζουν- δεν προσδιορίζεται με ακρίβεια, όπως άλλωστε και ο χρόνος, γνωρίζουμε μόνο ότι η νουβέλα διαδραματίζεται σε ελληνικό έδαφος- και αυτοί αναγκάζονται να κλειστούν στα σπίτια τους.
Η νουβέλα ξεκινά με την πρωτοπρόσωπη αφήγηση του Έντζο, ενός ξένου μετανάστη που εργάζεται ως κηπουρός και θυρωρός στην πολυκατοικία όπου κατοικεί και συνομιλεί με ένα πολύτιμο αντικείμενο κατά τη διάρκεια της πανδημίας, με τον… καταψύκτη του. Η εικόνα είναι κωμικοτραγική και αιχμαλωτίζει αμέσως την προσοχή του αναγνώστη.
Η οικοδομή είναι πενταώροφη. Ο θυρωρός κατοικεί στο ισόγειο, ενώ στον πρώτο όροφο διαμένει η οικογένεια του γιατρού Μάριο, διευθυντή της παθολογικής κλινικής στο μεγαλύτερο νοσοκομείο της πόλης. Όπως καταλαβαίνουμε, η ιδιότητα του Μάριο σχετίζεται άμεσα με το θέμα του βιβλίου, αφού η χρονική στιγμή κατά την οποία διαδραματίζεται η νουβέλα είναι η διάρκεια μιας πανδημίας.
Ο δεύτερος όροφος κατοικείται από μία πρώην ντίβα, από μία συνταξιούχο υψίφωνο, η οποία αναπολεί διαρκώς τις ημέρες της δόξας της. Στον τρίτο όροφο κατοικεί ένας χήρος στρατηγός, ο «κακός λύκος» όπως τον αποκαλεί η γυναίκα του Έντζο, ενώ τον τέταρτο όροφο μοιράζεται μία εκκεντρική ρακοσυλλέκτρια μαζί με τους κληρονόμους της. Το πολυτελές ρετιρέ του πέμπτου ορόφου κατοικείται από ένα ομοφυλόφιλο ζευγάρι, τον Λούκα και τον Αντρέα.
Ο θυρωρός Έντζο είναι ο, ας πούμε, «ειρηνοποιός» της οικοδομής. Αναμφίβολα πρόκειται για τον πιο ανθρώπινο, συμπαθητικό και συμπονετικό χαρακτήρα του έργου. Η ιστορία που υφαίνει η Κατσούλη εστιάζει πρώτα σε κάθε έναν από τους χαρακτήρες χωριστά για να καταλήξει σε ένα ανθρώπινο και συγκινητικό φινάλε. Παρά το φαινομενικά απαισιόδοξο θέμα του, το βιβλίο στέλνει ένα δυνατό μήνυμα ανθρωπιάς, αισιοδοξίας και, πάνω απ’ όλα, αγάπης για τον συνάνθρωπο.
Ακολουθήστε τo Literature.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα για τον πολιτισμό και την επικαιρότητα από την Ελλάδα και τον Κόσμο.
