***Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη***
Αρχές 90’s στην πολύβουη, blues Νέα Υόρκη. Ο John LeTour (Willem Dafoe) μόλις μπαίνει στα 40 και η ζωή του περνάει μπροστά από τα μάτια του ταχύτερα απ’ τους ρυθμούς του. Ο πρωταγωνιστής βιώνει μια τυπική κρίση μέσης ηλικίας παρ’ ότι η ζωή του φαντάζει συναρπαστική και επικίνδυνη έχοντας από μικρός βουλιάξει στον ωκεανό του υποκόσμου. Αναζητά απαντήσεις και πασχίζει να βρει την χαμένη του ελπίδα καθώς συχνά αναρωτιέται αν εκείνη τον έχει ήδη εκγαταλείψει πριν αφήσει προειδηοποιητικό μήνυμα.
Ο John είναι πρώην χρήστης και εργάζεται ως διανομέας ναρκωτικών σε μια μικρή επιχείρηση που αναλαμβάνει η φλογερή Ann (Susan Sarandon) η οποία παράλληλα αναμένει να τελειώσει με τις βρωμοδουλειές της ώστε να λανσάρει την σειρά καλλυντικών της. Ενώ πάσχει από αϋπνίες, κάπου στο βάθος ηχούν οι αγαπημένοι synth ήχοι του Paul Schrader και σειρήνες πίσω από τα χνάρια ενός αγνώστου φονιά που πρωταγωνιστεί στις επικεφαλίδες των τοπικών εφημερίδων, κατηγορούμενος για αισχρά εγκλήματα γυναικείων θυμάτων. Στα πλαίσια της ανικανότητάς του να κλείσει μάτι, ο John επιχειρεί ανώφελα να καταγράψει τις μπερδεμένες του σκέψεις στο χαρτί που έπειτα από λίγα λεπτά πρόκειται να τσαλακώσει σφικτά και να πετάξει στον γεμάτο από τελειωμένα μπουκάλια αλκοόλ κάδο του. Στο μεταξύ η μοίρα του παίζει ύπουλα παιχνίδια, ρίχνοντας στον δρόμο του μια γυναίκα από τα παλιά. Η Marianne (Dana Delany) δεν έχει καιρό που αποφάσισε να εγκαταλείψει τα ναρκωτικά και τον John και να ζήσει ήρεμα μακριά από τους δύο μεγαλύτερους πειρασμούς της, όμως η συνάντησή της με τον κάποτε αγαπημένο της θα της ξυπνήσει ορισμένα από τα καταπιεσμένα, πεταμένα κάτω απ’ το χαλί βάσανα που ακόμη την ταλαιπωρούν. Ειδικά τώρα που η μητέρα της παλεύει για την ζωή της στο νοσοκομειακό κρεβάτι όσο υπόκειται σε αλλεπάλληλες χημειοθεραπείες. Σύμφωνα με τα λεγόμενα της αδερφής της, είναι ζήτημα χρόνου να της πουν το «αντίο» αλλά η Marianne, πιο ευάλωτη από ποτέ, δεν φαίνεται να βρίσκεται ακόμη στην ίδια σελίδα. Υπάρχουν πολλά ακόμη που δεν πρόλαβε να πει.
Σύμφωνα με τον Schrader το «Light Sleeper» αποτελεί ένα αρχέτυπο ιστορίας ενός άντρα εκγλωβισμένο στις σκέψεις του ενάντια στους εξωτερικούς παράγοντες που αναταράσσουν τις ετοιμόρροπες ισορροπίες της, όπως λίγο ή πολύ ακολουθεί και η ιστορία του περίφημου, «Taxi Driver». Είναι άλλωστε ένα από τα ατού του Αμερικανού auteur να δημιουργεί τέτοιου είδους ήρωες. Ένας άντρας που έχει δει πολλά αλλά σε ελάχιστα έχει συμμετάσχει πραγματικά, παρείσακτος και ταυτόχρονα στο κέντρο του περιθωρίου. O Dafoe, εξοικειωμένος εν πολλοίς οριακά με όλα τα είδη και τις σινεματικές κουλτούρες, εντός ενός φάσματος που ξεκινά από Scorcese και τελειώνει σε Αγγελόπουλο, ενσαρκώνει έναν Wenderικό χαρακτήρα χαμένο στον βούρκο της βαλλόμενης από την απεργία πόλη, που έχει μετατρέψει την ακάθαρτη Νέα Υόρκη σε κινούμενη πανούκλα. Γεμάτοι κάδοι σε μια κατάσταση αναμονής, ίδιας με εκείνης του πρωταγωνιστή που αναμένει να ξεφύγει από τον βάλτο της κάποτε αβέβαιης ρουτίνας του, γιατί πλέον την έχει συνηθίσει αρκετά για να τον τρομάζει το αύριο. Ο μυστικοπαθής John βρίσκεται υπό την προσπάθεια να γυρίσει επιτέλους σελίδα στη ζωή του καθώς το τοπίο έχει αρχίσει να «βρωμάει» επικίνδυνα. Αφήνοντας πίσω του όλα εκείνα που έχει καταστρέψει στο διάβα του να βρει τον εαυτό του, με την μπάσα, πολλά υποσχόμενη φωνή που μαρτυρά μόνο τα απαραίτητα από σεναριακής απόψεως, ξετυλίγει μετά δυσκολίας το κουβάρι του μυαλού του, ενώ όταν φτάνει στην πόρτα της ψυχολόγου του, την κοιτάζει σαν φοβισμένο κουτάβι με δακρυσμένα μάτια που φωνάζουν πως πνίγεται.
Ο Paul Schrader, μπερδεμένος σε ένα ατέρμονο ταξίδι βασανιστικής αϋπνίας, αποδίδει τους συνήθεις προβληματισμούς του μέσω μιας υποτονικής, μπλε ατμόσφαιρας ζωγραφισμένης στα ήσυχα χρώματα της νύχτας και δίνει σάρκα και οστά στο neo-noir της εποχής μέσα στο οποίο οι εξωγενείς δυνάμεις στη ζωή του πρωταγωνιστή του παίζουν κατηγορηματικά δευτερεύοντα ρόλο. Βαφτίζει το έργο του εγκληματικό δράμα, ενώ στην πραγματικότητα το έγκλημα προέρχεται καθαρά από τις επιλογές του κεντρικού ήρωα και της ανικανότητάς του να δράσει ανάμεσα στην άφταστη ταχύτητα της ροής των πραγμάτων μέσα σε μια παντελώς άστατη καθημερινότητα. Ένα έργο, κατά τ’ άλλα, αποκλειστικά προσωπικό, στολισμένο με το εντυπωσιακό του συγγραφικό ταλέντο, που δεν παύει να κλέβει την παράσταση, ακόμη και στις λιγότερο ισχυρές δουλειές του. Κι αν το «Light Sleeper» δεν αποτελεί μια από τις μεγαλειώδεις του επιτυχίες, συναρμολογεί με θελεμιώδη ευαισθησία μια επάξια με την στιβαρή του παρουσία στον χώρο της 7η τέχνης, «βιογραφία» του.
Ακολουθήστε τo Literature.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα για τον πολιτισμό και την επικαιρότητα από την Ελλάδα και τον Κόσμο.
