***Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη***

Σε ποιο έργο της παγκόσμιας λογοτεχνίας θα θέλατε να είχατε ζήσει;

Less Than Zero, Brett Easton Ellis

Με ποια από τα αντικείμενα που βρίσκονται πάνω στο γραφείο σας διατηρείτε μια φετιχιστική σχέση;

Το box-set με τις 7 σεζόν της τηλεοπτικής σειράς Mad Men.

Λαμβάνετε υπόψη σας τις κριτικές ή θεωρείτε ότι οι κριτικοί είναι ευνούχοι που μιλούν για την ερωτική πράξη;

Κριτικός μουσικής ων και εγώ, επιβεβαιώνω ότι οι περισσότεροι κριτικοί είμαστε άνθρωποι που, όπως γράφει και ο Κωστής Παπαγιώργης, μιλάμε για παλάτια που ουδέποτε είδαμε από κοντά. Προσπαθούμε πάντως.

Μια εικόνα είναι χίλιες λέξεις ή η σωστή λέξη είναι χιλιάδες εικόνες;

Η σωστή λέξη είναι χίλιες ακριβώς εικόνες, ούτε μια περισσότερο ή λιγότερο.

Ποιον συγγραφέα θα χαστουκίζατε δημοσίως και ποιον θα φιλούσατε;

Και στις δυο περιπτώσεις τον Ντοστογιέφσκι γιατί πρώτα με ανάγκασε να κοιτάξω κατάματα το Κτήνος μέσα μου και κατόπιν με έπεισε να το αγκαλιάσω.

Με ποια φράση δεν θα μπορούσατε ποτέ να ξεκινήσετε ένα έργο σας;

«Το κινητό μου τηλέφωνο είναι ακουμπισμένο πάνω στο πιο βρόμικο κάλυμμα λεκάνης που θα μπορούσα να φανταστώ».

Αν ήσασταν ένα σημείο στίξης, ποιο θα ήταν αυτό;

Οι παρενθέσεις, γιατί μονίμως λέω κάτι άλλο από αυτό που πραγματικά σκέφτομαι.

Συνεχίστε τη φράση:

Μου λείπει… «something good to die for /

to make it beautiful to live», που τραγουδάνε και οι Queens of the Stone Age.

Ποιο είναι το μεγαλύτερο ψέμα που σας έχουν πει;

Η αλήθεια.

Πότε θα γράψετε την αυτοβιογραφία σας;

Το πρόσωπο ενός ανθρώπου είναι η αυτοβιογραφία του.

Περιγραφή

Είναι ένας κυνικός και απαθής τριαντάρης που εργάζεται ως δημοσιογράφος στην Αθήνα της δεκαετίας του ’00. Απεχθάνεται τους πάντες και τα πάντα, πρωτίστως τη δουλειά του, τους συναδέλφους του και, γενικά, οποιονδήποτε συναντάει στον δρόμο του – με απειρο-ελάχιστες εξαιρέσεις. Σε αυτό το σχεδόν δεκαετές ταξίδι του μέσα στην αθηναϊκή ημέρα και κυρίως την αθηναϊκή νύχτα, θα προσπαθήσει απεγνωσμένα να συμφιλιωθεί με το τέρας της απότομης ενηλικίωσης, με μόνο του σύμμαχο τον καλύτερό του φίλο, παρέα με αλκοόλ και τόνους κοκαΐνης.

Όταν όμως μια σειρά από άσχετα μεταξύ τους γεγονότα και συμβάντα καταστρέφουν ολοσχερώς τη φούσκα μέσα στην οποία ζει, τότε του απομένει μόνο ένα πράγμα. Να πάρει την αμείλικτη εκδίκησή του από τον απατεώνα εργοδότη του, τους φορτικούς γονείς του και την κυκλοθυμική σύντροφό του. Κυρίως όμως να πάρει, έστω και καθυστερημένα, τη ρεβάνς από τον ίδιο του τον εαυτό.

Μια σκοτεινή, βίαιη, σατιρική, αστεία και άκρως διασκεδαστική αποτύπωση της προ και μετά Ολυμπιακής Ελλάδας, ιδωμένης μέσα από ένα ζευγάρι μάτια πρησμένα από τα ναρκωτικά, τα τσιγάρα, τα ποτά και τα ξενύχτια.

Ο Κωνσταντίνος Τσάβαλος, ένας αποτυχημένος πολυπράγμων εκ πεποιθήσεως αλλά επιτυχημένος και επιτυχημένως περίεργος εκ φύσεως, γεννήθηκε το 1977 στην Αθήνα. Σπούδασε Ιστορία και Αρχαιολογία και μετά από ένα μεταπτυχιακό στην Κοινωνιολογία της Μουσικής, επέστρεψε (δυστυχώς) στα πάτρια εδάφη.

Πριν μερικά χρόνια ένιωσε ότι βαριέται με τα πάντα στη ζωή του, ειδικά την δημοσιογραφία από την οποία βιοπορίζεται επί 20 συναπτά έτη, οπότε το έριξε στη συγγραφή, γράφοντας κάποιες μουσικές βιογραφίες για τους αγαπημένους του μουσικούς και συγκροτήματα.

Ακολουθήστε τo Literature.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα για τον πολιτισμό και την επικαιρότητα από την Ελλάδα και τον Κόσμο.