***Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη***
Ο βασιλιάς που δεν ήθελε να κάνει πόλεμο, Lucia Giustini–Sandro Natalini, Εκδόσεις Ρώσση
Υπάρχουν άραγε ηγέτες σήμερα στον κόσμο μας που να απεχθάνονται τον πόλεμο; Υπήρχαν ποτέ βασιλιάδες που τον απέφευγαν; Κι όμως, δύο Ιταλίδες, η Lucia Guistini και η Sandro Natalini θεωρούν στο εικονογραφημένο παραμύθι τους ότι υπήρξε κάποτε, σε εκείνη τη μακρινή και απροσδιόριστη εποχή των παραμυθιών, ένας βασιλιάς ο οποίος σιχαινόταν τον πόλεμο. Η εικονογράφος τον φαντάστηκε υπό τη μορφή του βασιλιά των ζώων, ενός λιονταριού δηλαδή. Γι’ αυτό και το παραμύθι με τίτλο «Ο βασιλιάς που δεν ήθελε να κάνει πόλεμο» έχει ως πρωταγωνιστές ζώα. Είναι, επομένως, ειρηνιστής ο βασιλιάς αυτός, ή μήπως είναι απλά τεμπέλης και δεν θέλει να πολεμήσει;
Οι συγγραφείς δεν μας προσδιορίζουν για ποιον λόγο ακριβώς ο βασιλιάς Φλωρέντιος σιχαινόταν τον πόλεμο και δεν διέθετε μάλιστα ούτε καν στρατό στη χώρα του, όμως οι σύμβουλοι του βασιλιά του συνιστούν διαρκώς να αποκτήσει στρατό. Εκείνος όμως επιμένει να είναι διαφορετικός. «Εγώ δεν είμαι όπως οι άλλοι…» απαντά.
Κάποια στιγμή, ο βασιλιάς θα φύγει ταξίδι μακρινό, αποφασισμένος επιτέλους να πολεμήσει. Καμία χώρα, όμως, δεν του φαίνεται κατάλληλη για αυτό, η μία είναι πολύ μεγάλη, η άλλη πολύ μικρή και επιπλέον οι στρατιώτες του ένας ένας τον εγκαταλείπουν, προκειμένου να εγκατασταθούν στις νέες αυτές περιοχές. Κάπου σε αυτές τις μακρινές χώρες υπάρχει και ένας άλλος βασιλιάς που απεχθάνεται τον πόλεμο και αυτός είναι που έχει ανακαλύψει, επιπροσθέτως, τη χαρά της ζωής στα μικρά πράγματα που βρίσκονται δίπλα μας και συχνά τα αγνοούμε, όπως τα πανέμορφα χρώματα της αυγής, για παράδειγμα… Έκτοτε ο Φλωρέντιος θα αλλάξει στάση ζωής, όταν επιστρέψει από το ταξίδι του, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι θα κάνει σώνει και καλά πόλεμο…
Το όμορφο αυτό παραμύθι μετέφρασε από τα ιταλικά ο Νίκος Καρράς. Ενδείκνυται και για πολύ μικρά παιδιά προσχολικής ηλικίας, καθώς διαθέτει λίγο κείμενο και πολλές εικόνες. Πρόκειται για ένα παραμύθι που μας προτρέπει να μην εμπιστευόμαστε πάντοτε τους συμβούλους μας, καθώς πολλές φορές αυτά που μας λένε οι άλλοι δεν είναι σωστά. Μπορούμε μόνοι μας να ανακαλύψουμε τη δική μας αλήθεια, καθώς και την ομορφιά στη ζωή που κρύβεται στα μικρά πράγματα, αλλά και έχουμε επιπλέον κάθε δικαίωμα να είμαστε διαφορετικοί και να σκεφτόμαστε, κάποιες φορές, αντισυμβατικά, αρκεί να μην βλάπτουμε τους άλλους γύρω μας. Και, κυρίως, πρέπει να μην διστάζουμε ποτέ να μάθουμε και να διευρύνουμε τους ορίζοντές μας…
Τέλος, οφείλουμε να αναφέρουμε ότι η έκδοση παρέχει και ηλεκτρονικά διαδικτυακά παιχνίδια σε όποιον το επιθυμεί δια μέσω ενός QR code.
Ακολουθήστε τo Literature.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα για τον πολιτισμό και την επικαιρότητα από την Ελλάδα και τον Κόσμο.
