***Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη***
Το Scrapper είναι το ντεμπούτο της Βρετανής σκηνοθέτιδας, Charlotte Regan που κατάφερε να κερδίσει το Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής Φεστιβάλ Σάντανς 2023
Η Georgie είναι μια 12χρονη που ζει μόνη σε ένα διαμέρισμα του Λονδίνου, μετά τον θάνατο της μητέρας της. Για να αποφύγει τις κοινωνικές υπηρεσίες λέει ψέματα πως ζει με τον θείο της, ο οποίος ονομάζεται, Winston Churchill. Η υποτιθέμενη συνωνυμία του θείου με τον Βρετανό Πρωθυπουργό δεν βάζει κανέναν σε υποψίες ενισχύοντας έτσι τον κωμικό χαρακτήρα της ταινίας αλλά και την χαλαρότητα με την οποία εκείνη αντιμετωπίζει τα πράγματα.
Η Georgie μαζί με τον φίλο της Ali, για να εξοικονομήσουν χρήματα, κλέβουν ποδήλατα πουλώντας τα σε ένα μαγαζί. Η παραβατική της συμπεριφορά δείχνει τον σκληρό δρόμο που αναγκάζεται να ακολουθήσει εάν θέλει να επιβιώσει σε μια μεγαλούπολη. Άλλωστε Scrapper στην αργκό σημαίνει καβγατζής ή αλάνι, όπως εύστοχα μεταφράστηκε από το δελτίο τύπου. Ένα αλάνι λοιπόν που έχει μείνει μόνο του, περνάει στην φάση της ενηλικίωσης και πρέπει να διεργαστεί τον ψυχικό πόνο της απώλειας όπως αυτός εξελίσσεται στις φάσεις που ονομάζονται «πέντε στάδια του πένθους» δηλαδή άρνηση, θυμός, διαπραγμάτευση, κατάθλιψη και αποδοχή.
Η ρουτίνα της Georgie διακόπτεται απότομα όταν εμφανίζεται ο πατέρας της, Jason, που εκείνη δεν έχει γνωρίσει ποτέ. Η συμβίωση τους θα είναι δύσκολη, γεμάτη συγκρούσεις και αντιδικίες αφού η Georgie τον κατηγορεί πως εγκατέλειψε εκείνη και την μητέρα της. ο Jason προσπαθεί να της εξηγήσει πως ήταν πολύ νέος για να αναλάβει τις ευθύνες του και η κόντρα μεταξύ τους συνεχώς επιδεινώνεται. Εκείνος έχει όλη την καλή θέληση να επανορθώσει για την απουσία του και εκείνη είναι πολύ ευαίσθητη για να μην επιτρέψει ξανά στην ζωή της το αίσθημα της γονικής φροντίδας και καθοδήγησης.
Το Scrapper είναι το ντεμπούτο της Βρετανής σκηνοθέτιδας, Charlotte Regan που κατάφερε να κερδίσει το Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής Φεστιβάλ Σάντανς 2023. Με μια indie αισθητική και μια θεματική που παραπέμπει έντονα στην εξαιρετική ταινία Aftersun (2022), η Regan καταφέρνει να ευαισθητοποιήσει τον θεατή μεταμορφώνοντας σταδιακά τις αντιξοότητες και το δράμα μια 12χρονης, σε μια τρυφερή και ανθρώπινη κατάσταση στην οποία επικρατούν η αγάπη, η επικοινωνία και η κατανόηση. Υιοθετώντας μια αισιόδοξη οπτική, που συνήθως δεν συνάδει με τον κόσμο της εργατικής τάξης, δημιουργεί μια πολύχρωμη παλέτα εικόνων που ζωντανεύει το συναίσθημα παρακινώντας ταυτόχρονα για μείζονα κοινωνικά θέματα έχοντας ως σύμμαχο ένα εξαιρετικό μοντάζ που αξιοποιεί στο έπακρο το οπτικοακουστικό υλικό και διατηρεί έναν σωστό ρυθμό που κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον της ταινίας.
Ακολουθήστε τo Literature.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα για τον πολιτισμό και την επικαιρότητα από την Ελλάδα και τον Κόσμο.
