***Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη***
Τα παιδικά μου χρόνια …..
Με δίδαξαν με έναν κάπως αφιλόξενο τρόπο να προσαρμόζομαι σε οποιαδήποτε κατάσταση κι αυτό ήταν κάτι που με βοήθησε αρκετά στην ενήλικη ζωή μου.
Το πρόσωπο στην ζωή μου που με επηρέασε πιο πολύ από όλα……
Θα ήταν άδικο να αναφέρω ένα μόνο πρόσωπο. θα πω πως είναι τα πρόσωπα που συνέχισαν να πιστεύουν σε μένα και να μου κρατούν σφιχτά τα χέρια, τις στιγμές που εγώ η ίδια δεν πίστευα στον εαυτό μου.
Μου αρέσει να περνώ ώρες …
Με τη μεγάλη μου αγάπη τη θάλασσα, να συναντώ αγαπημένους φίλους και να χαρίζω στιγμές ησυχίας στον εαυτό μου κάτι που το απολαμβάνω πολύ.
Τα πρώτα μου αναγνώσματα….
Αναφέρονταν σε δύο ζητήματα που με απασχολούσαν από πολύ μικρή. Την κακοποίηση των γυναικών και τα παιδικά χρόνια του Χίτλερ. Μου είναι πια πολύ δύσκολο μετά από τόσα χρόνια να θυμηθώ τους τίτλους των βιβλίων, ήμουν δεκαπέντε χρονών όταν τα διάβασα, ωστόσο όσο κι αν φαίνονται ασύνδετα μεταξύ τους ήταν άρρηκτα συνδεδεμένα.
Αν δεν έγραφα θα είχα διαλέξει…
Να ζωγραφίζω. Εκτός από τις λέξεις μου αρέσει να εκφράζομαι και μέσα απο τα χρώματα και τις εικόνες κι αυτό είναι κάτι που ανακάλυψα πρόσφατα.
Η προσωπικότητα που θα ήθελα να γνωρίσω …
Ο αιγύπτιος συγγραφέας Ναγκίμπ Μαχφούζ. Αγαπώ τη γραφή του και την προσωπική του πορεία, τη σχέση του με τον αιγυπτιακό πολιτισμό που λάτρευε και θαύμαζε και τον τρόπο που ελίχθηκε στην πίεση του ισλάμ. Φυσικά κάτι τέτοιο είναι αδύνατο να συμβεί αφού δεν βρισκεται πια στη ζωή.
Η δυσκολότερη ερώτηση για εμένα ήταν ….
Οποιαδήποτε ερώτηση αφορά την αυτογνωσία. Είναι πολύ δύσκολες οι ερωτήσεις που οδηγούν ως εκεί.
Αν άλλαζα κάτι στην κόσμο θα ήταν ……
Θα ήθελα ο κόσμος να είναι πιο ήσυχος και πιο ανθρώπινος. Να κυριαρχούσε το εμείς κι όχι το εγώ. Αυτό οδηγεί στο συμπέρασμα ότι θα άλλαζα τον κόσμο εξ ολοκλήρου εφόσον γύρω μας επικρατεί μια ανυπόφορη φασαρία κι ένας αφύσικος ατομικισμός.
Αν ένας νέος άνθρωπος με ρωτούσε πως είναι η ζωή ενός συγγραφέα θα του έλεγα….
Πως είναι μια ζωή γεμάτη με φανταστικά ταξίδια και δημιουργικότητα αλλά και πολλές ώρες μοναχικότητας, οι ώρες εκείνες που καταθέτεις με θάρρος κι ευαισθησία κομμάτια της ύπαρξής σου.
Μετανιώνω που….
Σιώπησα τις στιγμές που έπρεπε να μιλήσω αλλά και τις στιγμές που μίλησα ενώ έπρεπε να σιωπήσω. Βέβαια η ζωή είναι γεμάτη ανατροπές και ευκαιρίες ώστε να γίνονται όλα όπως πρέπει να είναι.
Το τελευταίο βιβλίο που διάβασα ήταν…
Ζορζ Σιμενόν “Ο ανθρωπάκος απο το Αρχάγγελσκ”
Οι δικοί μου λογοτεχνικοί ήρωες ….
Είναι ήρωες που χρειάζονται μια φωνή να μιλήσει γι’ αυτούς. Άνθρωποι που ξέχασαν να μιλούν, φοβισμένοι όχι όμως άτολμοι. Μέσα από τις λέξεις που τους αφιερώνω βρίσκουν το θάρρος και τη δύναμη που χρειάζονται για να υψώσουν το ανάστημά τους απέναντι στον φόβο και τη ντροπή. Οι λέξεις μου τους τυλίγουν μαγικά και τρυφερά κι εκείνοι ξεδιπλώνουν την αλήθεια τους και φωτίζουν με φως κάθε σκοτεινή πλευρά.
Ένας εκδότης οφείλει…
Να αγαπάει την ποίηση. Η ποίηση είναι ο μόνος τρόπος να αγαπήσεις τις λέξεις και να εξελιχθείς μέσα από αυτές. Έτσι θα μπορέσει να αγαπήσει όλες τις μορφές του γραπτού λόγου, τα βιβλία που εκδίδει και τους δημιουργούς τους.
Οι κριτικοί λογοτεχνίας…..
Είναι άνθρωποι που ειδικεύονται στο να διεισδύουν βαθιά στο έργο που διαβάζουν. Έχουν την ικανότητα και τις γνώσεις να ανακαλύπτουν πτυχές ενός έργου που ούτε ο συγγραφέας του δεν γνώριζει κι αυτό είναι μια έκπληξη για τον συγγραφέα αλλά και ένα δίδαγμα.
Στην Ελλάδα του σήμερα η συγγραφή…
Ακροβατεί σε ένα τεντωμένο σχοινί. Χρειάζεται πείσμα, υπομονή, καλή προαίρεση και φυσικά την ικανότητα να προσαρμόζεται κανείς στις υπάρχουσες συνθήκες.
Με ενδιαφέρουν οι ….
Οι άνθρωποι που τολμούν το αδύνατο και δεν κρύβονται πίσω απο το δάχτυλό τους. Εκείνοι που εξελίσσονται συνεχώς και μου δημιουργούν θετικά πρότυπα.
Με την γραφή μου στοχεύω…
Να κοινωνήσω τις σκέψεις μου. Να ξυπνήσω τον συναισθηματικό κόσμο του αναγνώστη δείχνοντάς του ότι εκείνος ορίζει την αξία του και την πορεία του σ΄αυτό το περίπλοκο μονοπάτι που αποκαλούμε ζωη.
Δεν θα έγραφα ποτέ για….
Για το φανταστικό. Δεν θα μπορούσα να αναπτύξω μια ιστορία που δεν θα μπορούσε να έχει συμβεί στην πραγματικότητα. Ωστόσω πιστεύω στις νεράιδες και μου αρέσει να διαβάζω παραμύθια.
Ζήλεψα το βιβλίο του/ της…
Ζηλεύω τα σκληρά μυθιστορήματα του Ζορζ Σιμενόν καθώς και όλα τα βιβλία του Ναγκίμπ Μαχφούζ. Θα ήθελα να γράφω σαν κι αυτούς.
Η ζωή είναι όμορφη γιατί…
Γιατί οι τρόποι να τη ζήσεις είναι άπειροι.
Η πιο σημαντική συμβουλή που άκουσα σε σχέση με την συγγραφή…
Να γράφω όπως αισθάνομαι και να ρέουν οι λέξεις μες απ’ την καρδιά μου. Να γίνομαι εγώ οι ήρωές μου.
Θα τα παρατούσα όλα για….
Για να ταξιδέψω σε όλο τον κόσμο.
Η αγαπημένη μου λογοτεχνική φράση ανήκει στον / στην …
Στον Ζορζ Σιμενόν ” Όλα όσα είχε πει στον επιθεωρητή ήταν αλήθεια, αλλά συμβαίνει και η αλήθεια να είναι το μεγαλύτερο ψέμα”
Αφορμή για το τελευταίο μου βιβλίο
Η πεποίθησή μου ότι ο άνθρωπος είναι τα παιδικά του χρόνια. Αυτά καθορίζουν τις μετέπειτα αποφάσεις μας στην ενήλικη ζωη. Η ηρωίδα μου πλανάται ανάμεσα στην φαντασία και την πραγματικότητα που όμως δεν της ανήκει, δεν είναι καν δική της. Είναι μια φανταστική πραγματικότητα που της έχουν εμφυτεύσει άλλοι. Είναι γεγονός πως μέσα μας κρύβουμε ένα παιδί που κάνει κουμάντο. Αυτό το παιδί ήταν ουσιαστικά η αφορμή για το τελευταίο μου βιβλίο.
Το επόμενο μου βιβλίο…..
Θα είναι ανθρωποκεντρικό κι ελπίζω να σμιλεύσω τους χαρακτήρες μου στο χαρτί όπως τους έχω ήδη σχηματίσει στο μυαλό μου.
Διαβάστε τη νουβέλα «Οργισμένες Μέρες» της Αρετής Καμπίτση από τις Εκδόσεις Βακχικόν
*** Η Αρετή Καμπίτση ζει και εργάζεται στα Χανιά. Σπούδασε «Επιστήμες του Ανθρώπου και Λογοτεχνία» στο Τμήμα Ευρωπαϊκού Πολιτισμού του ΕΑΠ και αρθρογραφεί σε λογοτεχνικά περιοδικά. Δύο διηγήματά της έχουν γίνει ταινίες μικρού μήκους. Οι Οργισμένες μέρες είναι το δεύτερο βιβλίο της.
Ακολουθήστε τo Literature.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα για τον πολιτισμό και την επικαιρότητα από την Ελλάδα και τον Κόσμο.
