Διήγημα: «Τα χρονικά της κίτρινης μέρας» του Χρήστου Θεοφιλάτου
ΕΓΚΛΕΙΣΜΟΣ Ά ΗΜΕΡΑ 4η Ξεκίνησε ως μια έκτακτη ανακοίνωση στο απογευματινό δελτίο ειδήσεων. Μια ασυνήθιστη ίωση του αναπνευστικού, είπαν, με επιπλοκές πέρα από κάθε ιατρική φαντασία, είχε διαφύγει από μια πόλη της Κίνας όπου το όνομά της θύμιζε τεχνική καράτε. Πρώτα έκλεισαν τα αεροδρόμια. Τέρμα τα “από” και “προς”. Κάτι, που μεταξύ μας, δεν το […]
Διήγημα: «Μια αξιοσημείωτη νύχτα στο Αιγάλεω» του Χρήστου Θεοφιλάτου
Ήταν μια από αυτές τις αναποφάσιστες να καταλήξουν, γνωριμίες από υπολογιστή, όπου είχε μεσολαβήσει ένα διάστημα μακράς και αποθαρρυντικής σιωπής μετά από κείνον τον πρώτο καφέ που είχαν πιει μαζί στο Σύνταγμα. Σαν κανένας απ’ τους δυο να μη καιγόταν στ’ αλήθεια. Παρόλα αυτά, εκείνη που πήρε τελικά την πρωτοβουλία να σπάσει τη βουβαμάρα […]
Διήγημα: «Ποτέ δε βρέχει στον Ορχομενό» του Χρήστου Θεοφιλάτου
Βραδιάζει γρήγορα στις εξοχικές μεριές, εκεί όπου κατοικούν φονιάδες. Το απόγευμα κυλάει νεράκι κερνώντας σε βουνίσιο αέρα και παιχνίδια σε παρθένα άλση και έτσι δεν καταλαβαίνεις για πότε σε βρίσκει ολομόναχο η Νύχτα του Κυνηγού. Θαρρείς και τελειώνει κάθε κοινωνική δραστηριότητα στις επαρχίες, με το που δύει ο ήλιος. Για αυτό οι κάτοικοι εκεί άρχιζαν […]
Ποιητής εναντίον υλο-ποιητή, γράφει ο Χρήστος Χ. Θεοφιλάτος [Ο Ελέφαντας με τα ξυλοπόδαρα, Γιάννης Πέτσας]
‘Ένας απηυδισμένος απ’ τον κόσμο της Τέχνης, εικαστικός, αποφασίζει με μισή καρδιά να ανταποκριθεί στην πρόταση ενός παράξενα επίμονου ατζέντη, να τον αναλάβει. Και το σκηνικό μιας ιλαροτραγωδίας για δύο, αρχίζει να ξετυλίγεται. Ο Γιάννης Πέτσας, συγγραφέας και εικαστικός, με αφορμή την δεύτερη ιδιότητα του, ανακατασκευάζει ορισμένα πραγματικά περιστατικά της καλλιτεχνικής του ζωής, μπλέκοντας τα […]
Για το σκοτεινό διαμάντι του Μαρκήσιου ντε Σαντ, γράφει ο Χρήστος Χ. Θεοφιλάτος [Οι 120 μέρες των Σοδόμων]
Αν η “Φιλοσοφία του Μπουντουάρ” δεν είναι παρά ένας χλιαρός και υποτονικός προθάλαμος για αρχαρίους προκειμένου να εισέλθει κανείς στο βαθύτερο σκεπτικό του Ντε Σαντ, τότε οι “120 Ημέρες” είναι η αίθουσα του θρόνου. Τέσσερις ισχυροί άντρες απ’ την κορυφή της κοινωνικής πυραμίδας, αποφασίζουν να επιδοθούν σε έναν πολυήμερο μαραθώνιο οργίων, απαγορευμένων για πληβείους, απολαύσεων […]
«Μικρές παρεξηγήσεις άνευ Σημασίας» του Αντόνιο Ταμπούκι, γράφει ο Χρήστος Χ. Θεοφιλάτος
Η ανάγνωσή του, πριν από είκοσι χρόνια, άγνωστο γιατί, μου είχε αφήσει την αίσθηση μιας μακριάς μεταμεσονύκτιας τηλεφωνικής συνομιλίας γύρω απ’ τις τραγικές ασάφειες της ζωής, με έναν εξαιρετικά ευφυή και έντιμο αντιεισαγγελέα απ’ την Πίζα που όλως τυχαίως έγραφε και καλή λογοτεχνία. Ξέρετε, κάποιον σαν αυτούς τους μοναδικά αδιάφθορους χαρακτήρες στη θρυλική σειρά “La […]
O Χένρι υποβάλλει παραίτηση, γράφει ο Χρήστος Χ. Θεοφιλάτος [Factotum, Τσαρλς Μπουκόφσκι]
Ο Άνθρωπος για όλες τις δουλιές, Factotum, Τσαρλς Μπουκόφσκι Για τον Χένρι Τσινάσκι, τον αθεράπευτο μποέμ και επίδοξο συγγραφέα, ο κόσμος έξω είναι αυτός που, από παιδί, ανησυχούσε ότι θα ήταν. Μουντός. Ανελέητος. Έτοιμος να σε βάλει στη λίστα των εξαιρετικά ανεπιθύμητων με το παραμικρότερο ολίσθημα. Αν μη τι άλλο σε ένα τέτοιο […]
«Άσε τους ποιητές στην ησυχία τους» [ Διήγημα, Χρήστος Χ. Θεοφιλάτος, Παρατηρήσεις ενός κυνηγού σε επικίνδυνο έδαφος ]
Ήταν ένα από κείνα τα δείπνα μεσήλικων διανοουμένων σε σπίτι. Συγκεκριμένα, σε μια μονοκατοικία στο Παλαιό Ψυχικό. Το πλείστον της αποψινής συντροφιάς ανήκε με άμεσο ή έμμεσο τρόπο στον λεγόμενο προοδευτικό χώρο. (Αυτό πάλι, γιατί όποιος θεωρούνταν διανοούμενος θα ’πρεπε σώνει και καλά να δηλώνει και προοδευτικός ποτέ μου δεν το εννόησα. Αλλά εν πάση […]