***Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη***

Σαν Νορμάλ, Διονύσης Μαρίνος, Εκδόσεις Μεταίχμιο

Μια επινοημένη παράξενη πόλη, ιδιότυποι ήρωες που εισχωρούν στις ιστορίες των άλλων διεκδικώντας τη δική τους παρουσία και την υπαρκτική της νοηματοδότηση, φανταστικά και υπαρκτά ζώα να δημιουργούν σχέσεις αφοσίωσης και να δοκιμάζουν την αναγνωστική ευαισθησία συνθέτουν αυτό το σπονδυλωτό μυθιστόρημα με ψήγματα μαγικού ρεαλισμού που εντυπωσιάζει τον αναγνώστη και τον προσκαλεί σε ένα ταξίδι προς έναν νέο αφηγηματικό κόσμο. Έναν κόσμο που μοιάζει να είναι νορμάλ αλλά τίποτα δεν είναι∙ όλα είναι σαν νορμάλ, ολότελα διαφορετικά, παράξενα, αλλόκοτα ίσως, ωστόσο γοητευτικά.

«Ένας αδιάκοπος παλμός ζωής» διαπερνά την αφήγηση από την πρώτη σελίδα έως και την τελευταία. Όλα εκκινούν από μια ρεαλιστική βάση για να εξελιχθούν σε ένα υπερρεαλιστικό ψηφιδωτό με κάθε ιστορία να γίνεται κομμάτι μιας ευρύτερης αφηγηματικής δομής, όπου οι ήρωες αναζητούν κυρίως τον ίδιο τους τον εαυτό, την αυτογνωσία που θα τους επιτρέψει να αντιπαλέψουν το πεπρωμένο τους. Στα διηγήματα που συνθέτουν την ιστορία επιτρέποντας την προσωπική αλληλεπίδραση των ηρώων, η μοίρα παίζει καθοριστικό ρόλο. Δοκιμάζει τις αντοχές τους και τους οδηγεί σε μια εκούσια, με οποιονδήποτε τρόπο, φυγή, σε έναν αγώνα δρόμου για να ξεφύγουν, για να οδηγηθούν ξανά στον εαυτό τους, για να ανακαλύψουν εκ νέου όλα όσα επιζητούν, την αγάπη και την αποδοχή, την αλληλοεκτίμηση και τη συνοδοιπορία.

Στην πορεία αυτή θα αντιμετωπίσουν την απώλεια και την οδύνη, τη διάψευση και την προδοσία, τον έρωτα και το πάθος, την εκμετάλλευση και τον φόβο. Τις σιωπές που «είναι το αντηχείο της καθαρότητας που έκρυβαν μέσα τους». Κυρίως τη μοναξιά. Τη μοναξιά που εντείνει τα συναισθήματα καθιστώντας το υποκείμενο να αποζητά την ελευθερία. Το φτεροκόπημα στον ορίζοντα, σαν αυτό των εξωτικών πουλιών. Τα pulp περιοδικά και τη λογοτεχνία, που είναι ρυθμιστικός παράγοντας στην εξελικτική πορεία της δυναμικής και πολυδιάστατης σχέσης τους με τον κόσμο. Από τον Ροτ, τον Μέρβιλ τον Χόρχε Γκαλάν στον Κορτάσαρ που γίνεται ο ίδιος ήρωας του βιβλίου και τη Γκλέντα, τη γνωστή ηρωίδα του Κορτάσαρ. Αλλά και τη σχέση του συγγραφέα με το έργο του, με τους ήρωές του και με τις απαιτήσεις τους και τον αγώνα του συγγραφέα απέναντι στην αυτονόμησή των ηρώων του που ενίοτε τον καθιστά ένα άθυρμα στα δικά τους «χέρια».

O Διονύσης Μαρίνος γεννήθηκε το 1971 στην Αθήνα. Είναι δημοσιογράφος και κριτικός λογοτεχνίας. Τα τελευταία χρόνια παραδίδει μαθήματα δημιουργικής γραφής. Υπήρξε μέλος της ομάδας εργασίας για τη δημιουργία του δανειστικού τμήματος της Εθνικής Βιβλιοθήκης και επί τρία χρόνια ήταν μέλος της Επιτροπής Κρατικών Βραβείων (μεταφρασμένη λογοτεχνία). Από τις εκδόσεις Μεταίχμιο κυκλοφορεί το μυθιστόρημά του Μπλε ήλιος (2021).

Καθοριστικό ρόλο παίζει όμως η μεγάλη πρωταγωνίστρια αυτού του βιβλίου που δεν είναι άλλη από την ίδια την πόλη. «Το Σαν Νορμάλ είναι μια πόλη τόσο ήρεμη και γαλήνια, που συνέβαιναν καθημερινά διάφορα περίεργα περιστατικά. Ληστείες άνευ ουσίας, περίεργες εξαφανίσεις ανθρώπων, ανάρμοστοι έρωτες. Είχε και τσίρκο, αλλά κι αυτό δεν ήταν ένα κλασσικό θέαμα που μπορούσες να δεις σε μια κανονική πόλη. Το Σαν Νορμάλ ήταν αυτό ακριβώς που έλεγε το όνομά του». Άλλωστε «Στο Σαν Νορμάλ όλα είναι σύμβολα και αναλογίες». Έτσι η πόλη αυτή επηρεάζει τη ζωή τους, διαμορφώνει τις σχέσεις τους, γίνεται το σημείο αναφοράς μιας παράφορης ορμής που σχηματοποιεί το σύμπαν που δημιουργεί με τόση δεξιοτεχνία ο Μαρίνος. Ένα σύμπαν απολύτως υπερρεαλιστικό, με ζώα άλλοτε επινοημένα και άλλοτε υπαρκτά που συνάπτουν σχέσεις ζωής με τους ήρωες, τους διεκδικούν μέχρι τελικής πτώσης, κάποιες φορές δημιουργούν ένα είδος ερωτικής δέσμευσης μαζί τους, σχετίζονται απόλυτα και απεριόριστα.

Το Σαν Νορμάλ είναι ένα ιδιαίτερο βιβλίο, γραμμένο με μια γλωσσική αισθητική εμφανώς δουλεμένη στην εντέλεια. Τίποτε δεν είναι περιττό, καμιά λέξη δεν περισσεύει. Όλες βρίσκουν με ευθυβολία τον στόχο τους. Διάστικτο από στοχασμούς φιλοσοφικούς για τον άνθρωπο και τον εαυτό του, το ταξίδι της επιστροφής του σ’ αυτόν, τη σαν νορμάλ επιβίωσή του. Οι ιστορίες ξεδιπλώνονται με ευαισθησία, ακροβατούν ανάμεσα στον ρεαλισμό και στον μαγικό ρεαλισμό, εγγράφονται στον αναγνώστη με ενάργεια. Ενδεικτικά αναφέρω τις Για τα μάτια σου μόνο, 99 εκατοστά και βεβαίως το Μπαρτλ ο γραφιάς. Σε όλες όμως ο αφηγητής μεταμορφώνεται κάθε φορά, αλλάζει πρόσωπο, σώμα και προσωπικότητα, μεταφέρει, όμως, πάντα το αφηγηματικό μοτίβο μιας καλοδουλεμένης πλοκής που εντυπωσιάζει τον αναγνώστη.

Ο Διονύσης Μαρίνος υπογράφει ένα πολυδιάστατο, εξαιρετικά ενδιαφέρον μυθιστόρημα, μεταμοντέρνας υφολογίας, στο οποίο δημιουργεί έναν συμπαγή κόσμο και τον αφήνει να τον διαπερνά η υπόρρητη ενσυναίσθηση του ορθολογισμού και της ευαιασθησίας, για να μιλήσει για την ανάγκη του ανθρώπου να γνωρίσει τον εαυτό του, να αναγνωρίσει σε αυτόν την αθωότητά του και εν τέλει να επιστρέψει σε αυτόν.

Μια επινοημένη πόλη κάπου στον χάρτη. Θα μπορούσε να λέγεται και Twin Peaks, καθώς πολλά παράξενα πράγματα συμβαίνουν στους ήρωες (κυρίως άντρες) που κυκλοφορούν στους δρόμους της. Πρόκειται για σπονδυλωτό μυθιστόρημα όπου άνθρωποι χάνονται στη θάλασσα μέσα στο σπίτι τους. Παράξενα ζώα που ζηλεύουν παθολογικά σαν να ήταν ερωτικοί σύντροφοι. Άντρες που παίζουν πιάνο χωρίς να ακουμπούν καν τα πλήκτρα. Ο συγγραφέας που βλέπει να γράφεται το βιβλίο του από κάποιον ήρωά του, αφού πρώτα συναντήσει την πανέμορφη ηρωίδα του στον δρόμο. Ένα παράξενα γοητευτικό μυθιστόρημα.

Ακολουθήστε τo Literature.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα για τον πολιτισμό και την επικαιρότητα από την Ελλάδα και τον Κόσμο.