***Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη***

Άγραφος νόμος, Σόφη Θεοδωρίδου, Εκδόσεις Ψυχογιός

Για τον άγραφο νόμο των παλιών καιρών που ήθελε τις νύφες να υποτάσσονται στις πεθερές και τις συζύγους στους συζύγους τους μας μιλάει η Σόφη Θεοδωρίδου στο νέο της βιβλίο με τίτλο “Άγραφος νόμος”. 

Η υπόθεση ξετυλίγεται σε ένα χωριό της Βόρειας Ελλάδας από το 1937 μέχρι το 1970. Κεντρική ηρωΐδα είναι η Αιμιλία, μία προσφυγοπούλα από τον Πόντο. Θα γνωρίσει ένα Καππαδόκη πρόσφυγα τραγουδοποιό και μουσικάντη, τον Δάμο και θα τον παντρευτεί, όχι τόσο από έρωτα, όσο εξαιτίας των λίγων εναλλακτικών επιλογών που διαθέτει στη ζωή της μετά από τον θάνατο μιας γυναίκας στην οποία όφειλε πολλά.

Έτσι η Αιμιλία θα βρεθεί από την Αθήνα, όπου τα ήθη τότε διέφεραν αρκετά από την επαρχία, σε ένα μικρό συντηρητικό χωριό της Βορείου Ελλάδος, στο οποίο συμβιώνουν-όχι πάντοτε αρμονικά- ντόπιοι κα πρόσφυγες μετά από την Ανταλλαγή των πληθυσμών. Η Αιμιλία αμέσως θα στιγματιστεί ως διαφορετική ανάμεσα στις υπόλοιπες γυναίκες του χωριού.

Οι κάτοικοι δεν θα διστάσουν να την αποκαλέσουν υποτιμητικά “πρωτευουσιάνα” και θα κάνουν οτιδήποτε περνά από το χέρι τους προκειμένου να την απομονώσουν και να της δυσκολέψουν τη ζωή, όπως και η μητέρα του Δάμου, η πεθερά της, η οποία φαίνεται να αντιπαθεί τη νύφη της από την πρώτη στιγμή που την αντικρίζει.

Η Αιμιλία θα φιλευτεί με τις άλλες γυναίκες του χωριού που τολμούν να αψηφήσουν το κατεστημένο, τη Σόνια τη μοδίστρα, μια γυναίκα που δεν διστάζει να φουμάρει προκλητικά, όντας μπροστά από την εποχή της, την «αντάρτισσα» Αννίτα, την καφετζού Νίνα και την βαθιά ερωτευμένη με τον Ντίνο Κατινούλα, την αδελφή του αντρός της.

Όλα όμως θα αλλάξουν μετά από ένα ατύχημα, μια αναπάντεχη πυρκαγιά που θα αλλάξει δια παντός τη ζωή του ζευγαριού. Ο Δάμος θα εγκαταλείψει την Αιμιλία στο χωριό και θα φύγει για τη συμπρωτεύουσα, αφήνοντας μόνη την Αιμιλία στο στόμα των λεόντων.

Κι όμως, οι καιροί αλλάζουν και η δύστηνος μοίρα των γυναικών θα λάβει σιγά σιγά τέλος μπροστά στην επέλαση των νεότερων χρόνων. Μέχρι να γίνει όμως αυτό και να ανατείλει η απελευθέρωση των ‘70s μεσολαβούν ακόμη ένας μεγάλος πόλεμος-το έπος του ’40- και ένας ακόμη τρομακτικότερος Εμφύλιος που θα φέρουν τα πάνω κάτω για άλλη μία φορά στη ζωή των γυναικών του χωριού.

Το βιβλίο είναι περισσότερο ηθογραφικό και λαογραφικό, παρά ιστορικό, και απεικονίζει έξοχα τα κοινωνικά ήθη στην επαρχία στις αρχές και τα μέσα του περασμένου αιώνα, αλλά  και τις διώξεις των Τούρκων εναντίον των Ελλήνων. Το ξεκίνημά του είναι κάπως απότομο και ξαφνικό, γρήγορα όμως ο αναγνώστης θα μπει για τα καλά στο κλίμα και στην περίτεχνη μυθιστορία που δημιουργεί η Θεοδωρίδου, η οποία δεν θα διστάσει να δώσει το απαραίτητο happy end προς τέρψη των αναγνωστών της.

Ακολουθήστε τo Literature.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα για τον πολιτισμό και την επικαιρότητα από την Ελλάδα και τον Κόσμο.