***Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη***
Πρόκειται για ένα βιβλίο που περιέχει δέκα διηγήματα φαντασίας και τρόμου, κάποια από αυτά βραβευμένα σε εγχώρια φεστιβάλ και διαγωνισμούς, ετούτη όμως η αναφορά ενίοτε παρασύρει τον αναγνώστη, οπότε προτιμώ να την αφήνω εκτός βουτώντας στις σελίδες ενός βιβλίου.
Ήταν η πρώτη μου επαφή με τη γραφή του κυρίου Δελαρούδη και ομολογώ πως απόλαυσα ένα πρωτόγνωρο ταξίδι μέσα από στις σελίδες του. Ατμοσφαιρική γραφή που σε συνεπαίρνει η στιβαρή γραφή του συγγραφέα, κατά την οποία καταθέτει ιδέες πρωτότυπες και αξιοζήλευτες για την αυθεντικότητά τους. Οι δέκα ιστορίες του βιβλίου, προσφέρουν μια έμμεση σκοτεινή ατμόσφαιρα που ξεδιπλώνεται μαεστρικά και χαρακτηρίζεται από την προσωπική θέση/ματιά ενός αναγνώστη/συμμετέχοντα και όχι απλώς ενός θεατή μερικών συμβάντων που μπήκαν στη σειρά. Τα διηγήματα του κυρίου Δελαρούδη δεν πλατειάζουν σταλιά και είναι όλα μετρημένα προς όφελος της ανάπτυξης και το πλέξιμο της ιστορίας μέχρι το φινάλε του· αυτό οδηγεί στο συμπέρασμα πως διαβάζεις ένα άξια ζυγισμένο βιβλίο, που κατά σημεία η πληθώρα των αναπτύξεων και των πληροφοριών σε αφήνει άφωνο, και στις μέρες μας που όλοι μπορούν να γεμίσουν σελίδες άσκοπα, θεωρώ πως κάτι τέτοιο είναι τουλάχιστον αξιέπαινο. Η μελετημένη ροή των ιστοριών, δείχνει πως ο συγγραφέας έχει ασχοληθεί σε βάθος με την κάθε πλοκή. Είχα καιρό να διαβάσω έναν Έλληνα στην κατηγορία Φαντασία/Τρόμος και να απέχει από τα γνωστά χοντροκομμένα κλισέ των αιματοβαμμένων σκηνών.
Στα πιο ειδικά του βιβλίου, να ξέρετε πως θα διαβάσετε ιστορίες γεμάτες συμβολισμούς, υπόγειες καταστάσεις μυστηρίου και υπονοήσεις ενώ δεν θα συναντήσετε εδώ εκρήξεις, ζόμπι, τέρατα και βρικόλακες, αλλά έναν ιό που τρώει σελίδες γνωστών βιβλίων και αναδημιουργεί νέα βιβλία με τους ήρωες ανακατεμένους, έναν πύργο που αναδύθηκε από την κόλαση, ένα μυστικό Τάγμα, μια μέθοδο που ξαναγράφει τη μοίρα σου όπως εσύ τη θες, περιπλανώμενα φαντάσματα και πολλά ακόμη. Θα σταθώ στο διήγημα Anasta[sys] που προσωπικά έγινε το αγαπημένο μου. Η ιστορία μιλάει σε ένα πρώτο επίπεδο για ένα αλλόκοτο ρεβεγιόν μέσα στον χωροχρόνο, παρέα με τους Πόε, Βερν, Ασίμοφ, Μπράντμπερι και άλλες κλασικές συγγραφικές μορφές, όμως εξελίσσεται σε μια ιστορία με μεγάλο βάθος στην ανατροπή της και θεωρώ πως θα αρέσει σε πολλούς.
Ως αναγνώστης, σας συμβουλεύω να αντισταθείτε της παρόρμησης να διαβάσετε και τις δέκα ιστορίες του βιβλίου μονομιάς (θα διαπιστώσετε πως αυτό είναι δύσκολο), και να επιτρέψετε στη καθεμιά να απέχει από την επόμενη. Ετούτο θα σας δώσει χρόνο για την ανάλογη παύση (και ανάλυση και σκέψη), δίχως η μία ιστορία να κλέβει από επόμενη σημεία αξίας, τοποθετώντας σας γρηγορότερα απ’ ότι πρέπει σε διαφορετικά σκηνικά.
Αν θα πρέπει να αναφέρουμε ένα-δύο αρνητικά του βιβλίου, ας μιλήσουμε για το οπισθόφυλλο του βιβλίου, το οποίο θεωρώ πως αδικεί μια τόσο στιβαρή συλλογή με όσα γράφει αναφορικά, και για την επιμέλεια που περιλαμβάνει ορισμένα ορθογραφικά και συντακτικά λάθη που καλό θα ήταν να είχαν προσεχθεί και να έλειπαν.
Κλείνοντας, κάτι ακόμα που με ευχαρίστησε στα διηγήματα, είναι το γεγονός πως έχουν φινάλε και κλείνουν, και το αναφέρω αυτό διότι συνηθίζεται στις ιστορίες τρόμου να αφήνεται ένα ανοιχτό τέλος –δανεισμένο βίτσιο πολλών, από τα θρίλερ του σελιλόιντ, ίσως; Δεν θα μάθουμε ποτέ! Ο κύριος Δελαρούδης είναι καφκικά δωρικός και υποδόρια λαβκραφτικός, όμως διακρίνω σε εκείνον και στοιχεία Μάχεν, Βερν, Λάιμπερ. Όλες τις ιστορίες διέπει έντονα η παρουσία ενός τεχνολογικού υπόβαθρου (προφανώς επηρεασμένο από τις γνώσεις του και τον τομέα της εργασίας του –εργάζεται σε πληροφοριακά συστήματα), μέσα όμως από αυτή την πόρτα θα βηματίσετε στενά μονοπάτια και θα βρεθείτε σε ανήλιαγα τοπία που μιλούν για μαγεία, θάνατο, αλλόκοτο και παράδοξο. Ο «Ιός της Βαβέλ» είναι value for your money καθώς προσφέρει πάρα πολλά στις 230 σελίδες του. Αποκτήστε το, αξίζει να υπάρχει στη βιβλιοθήκη σας.
Συνοδέψτε τις ιστορίες του βιβλίου ακούγοντας τον δίσκο «In The Flat Field» των Bauhaus από το 1980.
Βιογραφικό: Ο Δημήτρης Δελαρούδης γεννήθηκε το 1972 στη Γερμανία. Είναι παντρεμένος και ζει στη Θεσσαλονίκη. Εργάζεται στο Τμήμα Πληροφορικής του Δήμου Κιλκίς. Άρχισε να γράφει από τα εφηβικά του χρόνια διηγήματα και ποιήματα αφοσιωμένος στους πρώτους του λογοτεχνικούς έρωτες: H.P. Lovecraft, C.A.Smith, J.L. Borges, Arthur Machen, Ray Bradbury, Gustav Meyrink κ.α. Έκανε την πρώτη του εμφάνιση στον εκδοτικό κόσμο γράφοντας άρθρα για το περιοδικό «Strange». Διακρίθηκε για πρώτη φορά στη λογοτεχνία το 2001, όταν κέρδισε το πρώτο βραβείο Επιστημονικής Φαντασίας Graham W. Still με το διήγημά του “Ο Ιός της Βαβέλ”. Από τότε, έχουν εκδοθεί πολλά διηγήματά του σε περιοδικά και ανθολογίες.
Ακολουθήστε τo Literature.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα για τον πολιτισμό και την επικαιρότητα από την Ελλάδα και τον Κόσμο.
