ΔΥΟ ΣΗΜΑΙΝΟΝΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΗΣ ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ: ΤΣΕΡΝΟΜΠΙΛ ΚΑΙ ΛΙΜΟΣ

5 December 2022

***Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη***

Η εικόνα αυτή δεν αφορά την κατοχική Αθήνα, ούτε αποτελεί εικόνα παιδιών που επιβίωσαν από το Ολοκαύτωμα…

Αντιθέτως αφορά ένα διαφορετικό Ολοκαύτωμα, άγνωστο στους περισσότερους Έλληνες και Δυτικοευρωπαίους το οποίο αφορούσε τους δυστυχείς πολίτες της Σοβιετικής Ένωσης και συγκεκριμένα τα εκατομμύρια θύματα του “Γολοντομόρ”, της Μεγάλης Πείνας.

Ο μεγάλος λιμός ήταν αποτέλεσμα της καταστροφικής πολιτικής του Στάλιν, ο οποίος επεδίωκε με την υποχρεωτική κολεκτιβοποίηση να εκβιομηχανίσει τη Σοβιετική Ένωση σε δέκα μόλις χρόνια και να κατορθώσει έτσι να φτάσει τις προηγμένες χώρες της Δύσης.

Οι αγρότες υποχρεώθηκαν να παραχωρήσουν τα χωράφια τους στο κράτος δια της βίας και να ενταχθούν σε μεγάλα κρατικά αγροκτήματα, τα κολχόζ. Η παραγωγή έπεσε κατακόρυφα, αφού πολλοί αγρότες προτίμησαν να μεταναστεύσουν παρά να φυτοζωούν στα κολχόζ και όσοι έμειναν δεν δούλευαν πλέον με τον ίδιο ζήλο, όπως ήταν αναμενόμενο. Παράλληλα, οι εξαγωγές σιτηρών προς τη Δύση συνεχίζονταν αμείωτες προκειμένου να μπορέσει ο Στάλιν να εισάγει μηχανήματα απαραίτητα για την εκβιομηχάνιση. Αποτέλεσμα όλων αυτών ήταν να πεθάνουν τουλάχιστον 5 εκατομμύρια άνθρωποι-άλλοι υποστηρίζουν 10- στην Ουκρανία και σε ολόκληρη τη Σοβιετική Ένωση. Αυτός ήταν ο τρόπος με τον οποίο ο Στάλιν επέλεξε να τιμωρήσει την Ουκρανία για την απείθεια που αυτή επέδειξε απέναντι στο κομμουνιστικό καθεστώς το 1917.

Σε αντίθεση με τον σχετικά άγνωστο λιμό της Ουκρανίας, το ατύχημα στο Τσερνόμπιλ είναι ίσως από τα γνωστότερα γεγονότα του 20^ου αιώνα. Το Τσερνόμπιλ δεν είναι απλώς ένα γεγονός, ένα μοιραίο λάθος, αλλά ίσως το μεγαλύτερο πυρηνικό ατύχημα που έχει συμβεί στον πλανήτη ως σήμερα. Δεν ήταν το πρώτο που συνέβη φυσικά, είναι όμως το γνωστότερο και αυτό που επέφερε τη μεγαλύτερη περιβαλλοντική καταστροφή και τους περισσότερους θανάτους. Συνέβη τις πρώτες πρωινές ώρες της 26ης Απριλίου του 1986 και προκλήθηκε από μία δοκιμή που έκαναν οι χειριστές στη μονάδα στον αντιδραστήρα Νο.4. Η σοβιετική κυβέρνηση έλαβε πλημμελή μέτρα για την προστασία του πληθυσμού από τη ραδιενεργή μόλυνση, ενώ το ραδιενεργό νέφος εξαπλώθηκε σε ολόκληρο το βόρειο ημισφαίριο. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι η παρέλαση για την εργατική Πρωτομαγιά εκείνου του έτους, λίγες μόλις ημέρες μετά το ατύχημα, δεν ακυρώθηκε, παρά το ότι η ατμόσφαιρα ήταν ιδιαίτερα επιβαρυμένη με ραδιενεργά στοιχεία, κάτι που επέτεινε και το ψιλόβροχο εκείνης της ημέρας, καθιστώντας τη συμμετοχή και την παρακολούθηση της παρέλασης ιδιαίτερα επικίνδυνη για την υγεία. Οι περισσότεροι θάνατοι από ραδιενέργεια, όπως ήταν φυσικό, σημειώθηκαν στην Ουκρανία και τη Λευκορωσία. Τα γύρω χωριά και οι πόλεις εκκενώθηκαν τις επόμενες μέρες και η ζώνη γύρω από το εργοστάσιο σε ακτίνα περίπου 30 χλμ. κηρύχθηκε απαγορευμένη. Σήμερα, η μόλυνση στην περιοχή εξακολουθεί να κυμαίνεται σε αρκετά υψηλά επίπεδα. Παρ’ όλα αυτά κατοικούν στην περιοχή πολλά ζώα.

ΠΗΓΗ:

Eric Chaline, Οι μεγαλύτερες καταστροφές της ιστορίας, εκδ. Κλειδάριθμος