***Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη***
Ο πλανήτης των ψυχών, Βούλα Ηλιάδου, Εκδόσεις Βακχικόν
Mε μεταφυσικές αναζητήσεις και ανησυχίες καταπιάνεται η έμπειρη λογοτέχνιδα Βούλα Ηλιάδου στο νέο συγγραφικό της πόνημα “Ο πλανήτης των ψυχών”. Πρόκειται για ένα βιβλίο στο οποίο το υπερφυσικό, υπερβατικό και υπερρεαλιστικό στοιχείο είναι ευδιάκριτο σε κάθε σελίδα του. Η αφετηρία, όμως, για όλα αυτά είναι μία μυθιστορία καθαρά γήινη και ρεαλιστική.
Για την ακρίβεια, το εναρκτήριο λάκτισμα για όλο αυτό το φιλοσοφικό και μεταφυσικό παιχνίδι, αποτελεί ο Αλέξανδρος Νοταράς, ένας έφηβος με ποικίλες ανησυχίες, του οποίου την πορεία προς την ενηλικίωση, αλλά και τη γνώση παρακολουθούμε μέσα από τις σελίδες του βιβλίου. Η υπόθεση διαδραματίζεται τυπικά στο Κιλκίς από τη δεκαετία του 1950 έως και τα μέσα του 1974, οπότε και γίνεται αναφορά στην πτώση της Χούντας. Εκτός, όμως, από αυτή την ιστορική σημείωση για το 1974, κατά τα άλλα ο ιστορικός χρόνος είναι απών στο βιβλίο και εμφανίζεται μονάχα υπό τη μορφή αναδρομών στα βάθη του ιστορικού χρόνου και πιο συγκεκριμένα, στην αρχαιότητα, το Βυζάντιο, αλλά και τα χρόνια της προσφυγιάς μετά το 1922.
Ο Αλέξανδρος είναι ένα υιοθετημένο παιδί, στο οποίο, όμως, δεν του έχει λείψει ποτέ η αγάπη από τη ζωή του. Απεναντίας μάλιστα. Η θετή του μητέρα τον λατρεύει, το ίδιο και ο πατέρας του, γονείς που τον μεγαλώνουν με ηθικές αρχές, αυστηρότητα, αλλά και απέραντη αγάπη.
Ο Αλέξανδρος θα πέσει θύμα σχολικού εκφοβισμού στα γυμνασιακά του χρόνια και μονάχα ένας καλό φίλος, ο οποίος θα γίνει και μέντοράς του στις φιλοσοφικές αναζητήσεις του, ο Μάξιμος, θα καταφέρει να τον γλιτώσει.
Ο Αλέξανδρος θα ερωτευτεί τη χήρα μητέρα του φίλου του και ένα εντελώς ανορθόδοξο “τρίγωνο” φιλίας και έρωτα θα δημιουργηθεί. Μέσα από τα συναισθήματα που θα βιώσει εξαιτίας του ανορθόδοξου αυτού έρωτα και των συζητήσεων με τον Μάξιμο, ο Αλέξανδρος θα ωριμάσει συναισθηματικά και ψυχικά. Θα συνεχίσει να αμφιταλαντεύεται μέχρι και την ενηλικίωσή του σχετικά με το κατά πόσον συμφωνεί και ο ίδιος με τα δόγματα και τις επιταγές της Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Το βιβλίο είναι περισσότερο ένα συμπίλημα σκέψεων και φιλοσοφικών στοχασμών σχετικά με τον άνθρωπο, τον έρωτα, τη φιλοσοφία, τη θρησκεία και, κυρίως, με τη μεταθανάτια τύχη της ψυχής, παρά μυθιστόρημα.
Η Βούλα Ηλιάδου σκόπιμα δημιουργεί “συζητήσεις” περί αρχαιοελληνικής φιλοσοφίας, αρχαίας και βυζαντινής εποχής γενικά και βάζει πολλές φορές και τους ίδιους τους φιλοσόφους να συνομιλούν σε αυτόν τον μεταφυσικό “πλανήτη των ψυχών” που δημιουργεί και περιγράφει στο τέλος του βιβλίου, ενός πλανήτη ο οποίος θυμίζει έντονα πολλές φορές σκηνές από τη “Θεία Κωμωδία” του Δάντη.
Ο λόγος της συγγραφέως είναι μακροπερίοδος με πλούσιο λεξιλόγιο και περιγραφική, αναλυτική διάθεση. Το δυνατό του σημείο είναι η περιγραφή του αρχαιοελληνικού Άδη στο τέλος του βιβλίου, σύμφωνα με τη φαντασία της συγγραφέως και τις γνώσεις που έχει αποκομίσει από τη μελέτη της αρχαιοελληνικής γραμματείας και φιλοσοφία, μία γνώση η οποία είναι ολοφάνερη σε κάθε σελίδα του βιβλίου της. Αξίζει να σημειωθεί επίσης ότι κάποιες φορές παρατίθενται ποιήματα στις σελίδες του, είτε της συγγραφέως, είτε γνωστών ποιητών.
Εν ολίγοις, πρόκειται για ένα πλουραλιστικό, θεματικά, πόνημα, το οποίο, πλην των μεταφυσικών αναζητήσεων, θίγει επίσης θέματα απλά και καθημερινά, όπως τον σχολικό εκφοβισμό, τον ανορθόδοξο έρωτα, τη σχέση με την εκκλησία και την ηθική, αλλά και την υιοθεσία και την αναζήτηση ταυτότητας.
Ακολουθήστε τo Literature.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα για τον πολιτισμό και την επικαιρότητα από την Ελλάδα και τον Κόσμο.
