***Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη***

Γλυκά δεκάξι, Γιάννης Παπαγιάννης, Εκδόσεις Διάπλαση

Με άρτια κινηματογραφική δεξιοτεχνία, αφηγηματική μεστότητα, ζωντανό λόγο, επίτευξη λογοτεχνικής αληθοφάνειας, ο Γιάννης Παπαγιάννης μάς μετοχετεύει στην γλυκόπικρη εμπειρία των δεκάξι. Τα χρόνια της εφηβείας είναι πάντα συνυφασμένα με την ανεμελιά αλλά και τον προβληματισμό για όσα πρόκειται να έρθουν: η επαγγελματική αποκατάσταση, η ανακάλυψη της ερωτικής μας ταυτότητας, η ανάγκη αποδοχής και αναγνώρισης από το άλλο μισό, οι καλές επιδόσεις στο σχολείο, η επιβράβευση, η ανάπτυξη των διαπροσωπικών σχέσεων. Με αυτά τα υλικά, ξεκινά ο Παπαγιάννης την μυθιστορηματική του περιήγηση με μια μετατόπιση στο χρόνο κάποια χρόνια πίσω, στα τέλη του 20^ου αιώνα.

Διαβάζοντας το βιβλίο από την αρχή, σού εγείρονται αναμνήσεις μιας ορισμένης εποχής, ιδίως όσοι, όπως εγώ, ανήκουμε στην γενιά των σαράντα και κάτι. Αποδίδει πιστά την εποχή που ήμουν μαθητής και το λίγο πιο πριν. Ο λόγος του σπαρταριστός, η πλοκή από την αρχή περιπετειώδης, αυτό που σε σαγηνεύει είναι ότι την όλη ιστορία την αφηγείται με οξυδερκή αρτιότητα μια έφηβη, που από την αρχή θα υποπτευθείς ότι ίσως δεν είναι πια σε αυτή την ηλικία. Χαιρόμαστε στο βιβλίο το ασφαλές οικογενειακό πλαίσιο που θα ανατραπεί για να επακολουθήσει ο φόβος του επικείμενου αφανισμού.

Οι εναλλαγές στον χαρακτήρα των προσώπων απεικονίζονται ρεαλιστικά στην βάση του ότι αρκεί μια μόνο στιγμή για να αποτιναχτούν όλα μέσα μας, να μάς κάνουν να αναθεωρήσουμε τον κόσμο πριν καν τον ατενίσουμε στην πλήρη οπτική του. Το Άγιο Όρος είναι ο χώρος εξαγνισμού και λύτρωσης για όλα τα εμπλεκόμενα πρόσωπα. Το πως μια μαθήτρια βρέθηκε εκεί είναι μια μεγάλη ιστορία που συνδέεται διακειμενικά με την Πάπισσα Ιωάννα του Ροΐδη. Ο αναγνώστης θα διδαχθεί πολλά από την περιδιάβαση του κεντρικού προσώπου της ιστορίας στον ιερό αυτό χώρο.

Ο Παπαγιάννης σε αυτό το βιβλίο του συνθέτει δύο έκκεντρες μεταξύ τους τάσεις, της έντονης ψυχογραφίας με την οπτικοποίηση των συμβάντων. Ουσιαστικά πρόκειται για μια υβριδική ψυχογραφική αφήγηση, ντοκουμέντο. Είναι στιγμές που τα αποστάγματα των εμπειριών των μετεχόντων προσώπων σε αγγίζουν πολύ και σε πονάνε πραγματικά, σαν να έχεις εμπλακεί και εσύ στον ίδιο ασφυκτικό κλοιό από τον οποίο συνάλληλα με κείνους πασχίζεις να αποδράσεις. Πρόκειται για ένα αξιόλογο βιβλίο που στην αρχή θα σάς μελαγχολήσει λίγο, στην συνέχεια θα σάς συναρπάσει, στο τέλος θα σάς μαγέψει, αφήνοντάς σας ένα αναπάντητο ερώτημα για το τι πρόκειται να συμβεί στην δική μας ζωή, είναι το σημείο-μεταίχμιο όπου λογοτεχνία και ζωή γίνονται ένα.

Ακολουθήστε τo Literature.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα για τον πολιτισμό και την επικαιρότητα από την Ελλάδα και τον Κόσμο.