***Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη***
Ποιο είναι το πρώτο βιβλίο που διαβάσατε στη ζωή σας;
Μια ζωή περιστοιχίζομαι από βιβλία. Υπάρχουν πάντα γύρω μου, δίπλα μου, στον χώρο, στην καθημερινότητά μου, στην ψυχή μου. Είναι ο αέρας που αναπνέω, βασικό βιοτικό είδος, πρώτης ανάγκης. Κι αν δεν μπορώ να πω ποιο είναι το πρώτο βιβλίο που διάβασα, ακόμα θυμάμαι την οσμή και το θρόισμα των παιδικών μου βιβλίων. Και τη συγκίνηση που ένιωσα από το «Κοριτσάκι με τα σπίρτα»! Οι εικόνες ζωντανές, ακόμα και τώρα. Και πόσο αγαπώ να μιλώ – και να γράφω- με εικόνες…
Ποιο βιβλίο σας επηρέασε βαθιά;
Λάτρεψα το Confiteor, του Ζάουμε Καμπρέ. Το θεωρώ ένα από τα σπουδαιότερα, τα πιο συναρπαστικά έργα της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Περιεχόμενο, δομή, πλοκή, τρόπος γραφής, θέματα αναφοράς, χαρακτήρες, αριστουργηματικά. Καθόλου «εύκολο» βιβλίο, αλλά μαγικό. Ίσως και για αυτό να μου αρέσει τόσο!
Με ποιον συγγραφέα της παγκόσμιας λογοτεχνίας θα θέλατε να βγείτε για ποτό;
Ενδιαφέρουσα ερώτηση! Η πρώτη σκέψη που μου έρχεται στον νου είναι ο Τσαρλς Μπουκόβσκι – τόσο σε «κόντρα ρόλο» με τη δική μου συμβατική ζωή, που πραγματικά θα με ενδιέφερε να ακούσω τις ιστορίες του βίου του ατόφιες, μέσα σε μια χαλαρή ατμόσφαιρα εκμυστηρεύσεων. Μα μετά αναδύεται ο μεγάλος αγαπημένος, Ο Νίκος Καββαδίας, πηγή έμπνευσης για το νέο βιβλίο μου, με τίτλο «Αίμα στη φλέβα η θάλασσα». Φαντάσου, λέει, να πίναμε ένα ποτό και να με έπαιρνε μαζί του στον απέραντο ωκεανό, με τις αφηγήσεις του. Και πόσα θα είχα να του πω, πόσα να τον ρωτήσω… Και να του δώσω να διαβάσει το βιβλίο μου. Να του αποκαλύψω τα κλειδιά που ξεκλειδώνουν τις δικές μου ιστορίες. Και να μου πει τα μυστικά του… Φαντάζεστε στιγμές μοναδικές που θα ήταν;
Ποιο βιβλίο θα προτείνατε να διαβάσει ένα 16άχρονος και γιατί;
Δύσκολη υπόθεση οι έφηβοι. Μα και τόσο ενδιαφέρουσα! Έπειτα από πολλά χρόνια εμπειρίας μαζί τους, λόγω της επαγγελματικής μου ιδιότητας, αφού είμαι εκπαιδευτικός, αλλά κυρίως λόγω της έλξης που ασκεί στον νου και στην καρδιά μου η ιδιαίτερη φύση της ψυχοσύνθεσης αυτής της ηλικίας, θα έλεγα ότι δε θα πρότεινα ένα συγκεκριμένο βιβλίο. Θα πρότεινα σε ένα δεκαεξάχρονο παιδί να ανακαλύψει μόνο του το δικό του αγαπημένο βιβλίο. Να το αναζητήσει στο διαδίκτυο, που χρησιμοποιεί καθημερινά, να το ψάξει στον φιλόξενο κόσμο των βιβλιοπωλείων, που αξίζει να εξερευνήσει, να το βρει συζητώντας με τους φίλους του και με ενήλικες που αποδέχεται, που πιστεύει σε αυτούς. Αγαπά κανείς βαθιά εκείνο που αποτελεί προσωπική επιλογή. Και που γνωρίζει καλά γιατί το επέλεξε.
Ποιο βιβλίο θα σώζατε από μια ολική καταστροφή;
Ας σταθώ ειλικρινής: Μακάρι να μπορούσα να σώσω όλα τα βιβλία του κόσμου, τη βάση, τη ρίζα του πολιτισμού. Αν όμως έπρεπε να κάνω αυστηρά επιλογή, θα πάλευα να σώσω τα δυο δικά μου βιβλία, το «Γκρο πλάνο» μου, και το φρεσκογεννημένο μου, «Αίμα στη φλέβα η θάλασσα», και τα δύο από τις εκδόσεις Βακχικόν. Όχι γιατί πιστεύω ότι είναι τα σημαντικότερα, -μακριά από μένα η οίηση- μα γιατί είναι τα «παιδιά μου». Ανάμεσα σε δισεκατομμύρια ανθρώπων, τα δυο τέκνα μου θα έσωζα από μια ολική καταστροφή. Το ίδιο ισχύει και για τα δυο βιβλία μου. Είναι παιδιά μου. Για μένα, αξία μοναδική. Γιατί είναι σάρκα από τη σάρκα της ψυχής μου.
Πως ονειρεύεστε τον εαυτό σας σε λίγα χρόνια στον κόσμο του βιβλίου;
Πολύ θα ήθελα να έχω μια αξιόλογη λογοτεχνική παραγωγή, βιβλία που να αγγίζουν τις ψυχές, να βρίσκουν τον δρόμο τους στην καρδιά του αναγνώστη. Βιβλία που για κάποιους να είναι αγαπημένα. Νομίζω ότι αυτό είναι ένα πολύ θελκτικό όνειρο!
Συνεχίστε τη φράση… ‘’Διαβάζω μόνο όταν….’’
Δε γίνεται να τη συνεχίσω, θα πρέπει να την τροποποιήσω. Διαβάζω καθημερινά, πάντα, παντού. Διαβάζω όπως αναπνέω.
Ποια ήταν η αφορμή για το τελευταίο σας βιβλίο;
Η ποίηση του Νίκου Καββαδία. Και τα τραγούδια που τη συνοδεύουν και την αποδίδουν. Μεγάλη αγάπη… Το βιβλίο μου «Αίμα στη φλέβα η θάλασσα» αποπειράται μια δημιουργική συνομιλία με την ατμόσφαιρα του έργου του μεγάλου ποιητή, μοναδικού στο είδος του. Ο Καββαδίας είναι ένας. Δεν αντιγράφεται. Εμπνέει όμως. Και μαγεύει. Είναι ταξίδι. Σε συνεπαίρνει. Και σε βγάζει σε καινούργιους δρόμους, ατομικούς, δικούς σου. Σου ανοίγει ορίζοντες και σου επιτρέπει να κάνεις το προσωπικό σου, μοναδικό ταξίδι.
Αν μπορούσατε να μιλήσετε με έναν ηρώα σας, ποιος θα ήταν αυτός, τι θα του λέγατε;
Στο διήγημα με τίτλο «Νούμερο νυχτερινό», στο καινούριο βιβλίο μου, ένας ανώνυμος φαντάρος σώζεται από τον εαυτό του διαβάζοντας ποίηση στη σκοπιά. Θα του έλεγα, λοιπόν, να μην εξορίσει ποτέ από τη ζωή του την ποίηση. Το πνεύμα. Την ομορφιά, τη δημιουργία. Σωτήριες!
Και στο διήγημα με τίτλο «Η πεθερά», από την ίδια συλλογή, «Αίμα στη φλέβα η Θάλασσα», μια μάνα προσπαθεί να κρατήσει δεμένο τον γιο της στη στεριά- και πάνω της. Θα της έλεγα πως ό,τι πολύ αγαπάμε, οφείλουμε να το αφήνουμε ελεύθερο, να ταξιδέψει στα δικά του πέλαγα. Και πως το πάθος για τη θάλασσα είναι αδάμαστο, δύσκολο να το τιθασεύσεις…
Μπορεί η λογοτεχνία να κάνει τον κόσμο καλύτερο;
Ναι. Μπορεί. Γιατί μπορεί η λογοτεχνία να κάνει ομορφότερη, πιο βαθιά, πιο ουσιαστική την ανθρώπινη ύπαρξη. Χτίζει νου και ψυχή. Οργώνει, σπέρνει. Είναι γόνιμη γη, μήτρα εύκαρπη. Μας επιτρέπει λοιπόν να ελπίζουμε και να πιστεύουμε σε ένα ευοίωνο μέλλον. Μας επιτρέπει και να το προετοιμάζουμε, ελευθερώνοντας τη φωνή μας, απλώνοντας το χέρι στον αναγνώστη. Επικοινωνώντας με τον συνάνθρωπο. Γιατί μόνο ξανασυναντώντας τον «άλλο», ο κόσμος τούτος έχει ελπίδα.
Μια συλλογή με ιστορίες που γίνονται ταξίδι. Ταξίδι στους ωκεανούς, στα βάθη της ανθρώπινης ψυχής, στις περιπέτειες ανθρώπων καθημερινών που ζουν τα πάθη τους και τις χαρές τους.
Πρωταγωνιστούν: Ένα ολόδροσο, αλμυρό καρπούζι και η αγάπη, δύναμη ζωής, που διώχνει τα φαντάσματα. Ένας έρωτας που βάφει κατακόκκινη τη θάλασσα κι ένας άλλος που αντιστέκεται, μα είναι Ειμαρμένη. Ένας άντρας-καρχαρίας που ξανασυναντά εκείνη που τον έπλασε αυτό που είναι. Μια γυναίκα που η πληγή της είναι μια κόρη αερικό. Μια καταραμένη ομπρέλα που γίνεται αλεξίβιο. Ένα νυφικό που ξεβράζεται σε ξένη γη, πάνω σε σώμα αντρικό. Ένα μαγικό κονσέρτο στον βυθό του ωκεανού. Ένα γυναικείο φυλακτό μοιρασμένο ανάμεσα στη σάρκα και στο πνεύμα. Μια ομορφοκάμωτη που ραντίζει κάθε βράδυ γιασεμιά τη θάλασσα. Μια πεθερά που διδάσκει την τέχνη της αποπλάνησης στη νύφη της για να αλυσοδέσει τον γιο της στη στεριά. Ένας πόλεμος που στοιχειώνει μια ζωή. Κι άλλα πολλά… Πανταχού παρούσα η θάλασσα. Ασυναγώνιστη πρωταγωνίστρια. Αίμα στη φλέβα. Άλλοτε ζωογόνο κι άλλοτε πικρό. Όλες οι θάλασσες του κόσμου, θάλασσα μια. Αιώνια, ακατάλυτη, πανίσχυρη, μαγεύτρα. Πόθος και έρωτας. Γυναίκα!
***Η Ευαγγελία Μινάρδου-Αδάμου είναι φιλόλογος και συγγραφέας. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Τήνο. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, στο Τμήμα Βυζαντινών και Νεοελληνικών Σπουδών. Δίδαξε επί σειρά ετών σε σχολεία της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης στη γενέτειρά της, την Τήνο, νησί αγαπημένο, μόνιμη έδρα της καρδιάς της. Εδώ και αρκετά χρόνια κατοικεί και εργάζεται ως εκπαιδευτικός στα Τρίκαλα Θεσσαλίας, τόπο καταγωγής του συζύγου της, πόλη αγαπημένη. Έχει δύο παιδιά, τον Παναγιώτη και τη Μαριλία. Διηγήματά της έχουν δημοσιευτεί στον έντυπο και ηλεκτρονικό Τύπο, σε λογοτεχνικά περιοδικά και στο Διαδίκτυο. Από τις εκδόσεις Βακχικόν κυκλοφόρησε το 2020 το πρώτο της βιβλίο, η συλλογή διηγημάτων με τίτλο Γκρο πλάνο – Ιστορίες κοντινής εστίασης.
Ακολουθήστε τo Literature.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα για τον πολιτισμό και την επικαιρότητα από την Ελλάδα και τον Κόσμο.
