Είμαστε Θεοί και συγχρόνως Δαίμονες. Όλοι μας. Και ταλαντευόμαστε διαρκώς, ακροβατώντας επικίνδυνα ανάμεσα στις δύο αυτές μας ταυτότητες. Κατά βάθος, ξοδεύουμε μεγάλο μέρος της ζωής μας αναζητώντας τον αληθινό μας εαυτό.

Το νέο βιβλίο του Χρήστου Χαρτοματσίδη «Hellga και Hellena» ασχολείται με ένα θέμα φαινομενικά εντελώς συνηθισμένο: μία δεκαεννιάχρονη φοιτήτρια από την Κομοτηνή σπουδάζει στη Θεσσαλονίκη και, προκειμένου να συμπληρώσει το οικογενειακό εισόδημα δουλεύει σε ένα μπαράκι. Τελικά αυτό θα γίνει το κυρίως θέρετρο της ζωής της, και όχι το πανεπιστήμιο-έτσι δεν γίνεται συνήθως;

Η φαινομενικά ήρεμη ζωή όμως θα ταραχθεί μία ωραία μέρα από  τις φωνές μίας ηλικιωμένης γυναίκας, άγνωστης σε αυτήν, που την φωνάζει «Όλγα» στον δρόμο και επιμένει ότι είναι εγγονή της. Τι συμβαίνει άραγε; Είναι πράγματι έτσι ή μήπως όλα είναι στη φαντασία της ηλικιωμένης γυναίκας; Όπως και να ’χει, η Νάντια αποφασίζει να ενδώσει και να παίξει το παιχνίδι της με την υποτιθέμενη ηλικιωμένη γιαγιά της… Δεν ήξερε όμως που θα την οδηγούσε όλο αυτό…

Συν τοις άλλοις, στη ζωή της Νάντιας εξίσου σημαντικό ρόλο παίζει το αγόρι με το οποίο είναι ερωτευμένη, ο DJ του μπαρ Γιώργος, οι θείοι της, οι οποίοι τη φιλοξενούν,  η οικογένειά της, ο Νάσος, ο ιδιοκτήτης του μπαρ, ο μαύρος πορτιέρης και νυχτοφύλακας Γιακούμπ και άλλοι.

Η Νάντια είναι κόρη παλιννοστούντων από το Καζακστάν της πρώην Σοβιετικής Ένωσης. Έτσι, οι μνήμες της παιδικής της ηλικίας χρωματίζονται από μία κάποια χροιά διαφορετικότητας, σε σχέση με τα υπόλοιπα παιδιά. Εδώ μπαίνουν στο προσκήνιο οι μνήμες από την πόλη της Κομοτηνής, στην οποία κατοικεί ο συγγραφέας. Υπάρχει, επομένως, και το αυτοβιογραφικό στοιχείο, ως έναν τουλάχιστον βαθμό:

«Σε κανέναν δεν είχα αναφέρει πως είμαι από τους παλιννοστούντες. Όχι πως ντρέπομαι για την καταγωγή μου, μα αρχίζουν τα κάθε είδους ανθρωπάκια να σου συμπεριφέρονται ρατσιστικά. Το είχα ζήσει το έργο ακόμη στο δημοτικό. Η μάνα μου με είχε πάρει από το σχολείο στις Σάπες, όπου τα μισά παιδιά ήταν σαν κι εμένα και τα άλλα μισά τουρκάκια. Τα «γνήσια» ελληνόπουλα χάνονταν ανάμεσά μας.

Η μαμά θεωρούσε πως εκεί δεν θα μάθαινα σωστά τη γλώσσα και είχε δίκιο. Με απίστευτη υπομονή με κουβαλούσε στο Πέμπτο Δημοτικό της Κομοτηνής».

Γραμμένο με πολύ χιούμορ, γρήγορο ρυθμό και λόγο φυσικό και αυθόρμητο το «Hellga και Hellena» διαθέτει παράλληλα και ενδιαφέρουσα πλοκή, η οποία βασίζεται σε μία πρωτότυπη ιδέα. Πρόκειται, εν κατακλείδι, για ένα παιχνίδι φαντασίας, ενηλικίωσης και απογαλακτισμού, η προσπάθεια ενηλικίωσης μιας νέας κοπέλας που αναζητά τον ενδότερο εαυτό της, γραμμένο από έναν θετικό επιστήμονα με κέφι και μεράκι.