***Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη***
Η έμπνευση δεν είναι μια χειροπιαστή συνθήκη, δεν ευθυγραμμίζεται, δεν έχει αρχή και τέλος, κατά συνέπεια δεν μπορεί να προκύψει μέσα από μια μαθηματική λογική πράξη.
Και όσο και να πασχίζει κανείς να ταυτίζει την έμπνευση με τη ζωηρή φαντασία, θα πέσει ασφαλώς σε ένα βαθύ βάλτο. Διότι η έμπνευση δεν είναι, σε καμία περίπτωση, η χαρά της ζωής, μια ενδιαφέρουσα ιστορία ή ακόμα ένας λεκτικός φιλολογικός οργασμός. Είναι μάλλον μια ασαφής διαδικασία, που μπορεί να γεννηθεί στο τίποτα, στο σκοτάδι της απελπισίας και της απόγνωσης.
Πολλές φορές ένας λαβύρινθος είναι ο δύσκολος δρόμος που πρέπει να διανύσεις για να καταλήξεις εκεί.
Όταν έχεις πια διαγράψει μάταια-φαινομενικά-χιλιόμετρα αυτής της οδυνηρής διαδρομής, τότε εμφανίζεται η τελευταία ελπίδα, που την είχες οριστικά ξεγραμμένη, σαν ένα φτωχό αουτσάιντερ, το οποίο όμως ξαφνικά μεταμορφώνεται σε ένα γιγαντιαίο κουκούλι δύναμης και βεβαιότητας. Εκεί βρίσκεται η ιδέα, η έμπνευση με σάρκα και οστά, στο τελευταίο στάδιο της ζωής μιας σκέψης, στο ξεψύχισμα της προσδοκίας.
Θα μπορούσε κανείς, σύμφωνα με τα παραπάνω, να συμπεράνει, ότι εν τέλει, θα μπορούσε να υπάρξει μια λίστα με τις λανθάνουσες μορφές της έμπνευσης, τι έχει νομιστεί ως οργασμός μιας πρωτόφαντης ιδέας, μιας έκρηξης του πνεύματος, θα ήταν-κατά κάποιο τρόπο-δυνατό, να καταγραφούν οι παρεξηγήσεις σε σχέση με αυτό, όχι, δεν είναι έμπνευση η χαρά, ο θυμός, η ένταση, η ευφυΐα, ο οργασμός της γέννησης μιας ιστορίας. Αν αφαιρεθεί, λοιπόν, η επίφαση μιας εν δυνάμει αλήθειας, τι μένει; Τίποτα. Ίσως η μαγεία, μπορεί η ησυχία, ένα απροσδόκητο δευτερόλεπτο, ένα όνειρο, μια παρεξήγηση, μια ψευδαίσθηση ή μια επιθυμία. Το πιθανότερο είναι ότι η έμπνευση αποτελεί ένα δεύτερο επίπεδο επιθυμίας, περισσότερο δηλαδή είναι ο πόθος του να φωνάξεις κάτι δυνατά, επινοώντας έναν κόσμο, έναν τρόπο να βεβαιωθείς ότι η ηχώ της φωνής σου ακούστηκε, ότι στ’ αλήθεια υπάρχεις. Και αν αυτή η εσωτερική, προσωπική δύναμη είναι αρκετά μεγάλη, αν αρχίζει και σχηματίζεται ένα χαρακτηριστικό στίγμα, μέσα σε αυτή την ομίχλη των λέξεων, αν ανοίξει μια θερμή πληγή, τότε μαζί με εσένα, θα υπάρξουν και οι αναγνώστες, ακόμα απορημένοι απ’ αυτό που τους χτύπησε στο κεφάλι.
Ακολουθήστε τo Literature.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα για τον πολιτισμό και την επικαιρότητα από την Ελλάδα και τον Κόσμο.