Please enable JavaScript to view the comments powered by Disqus.

***Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη***

 Φυγή Στο Ανέφικτο, Χρήστος Ντικμπασάνης, Εκδόσεις Βακχικόν

Ονειρικός ταξιδευτής

Απόμακρος

Καταμεσής

Του δρόμου

 

 

Η Φυγή στο Ανέφικτο, του Χρήστου Ντικμπασάνη κινείται έξω από τα τετριμμένα. Η ποιητική συλλογή των εκδόσεων Βακχικόν επιλέγει μια άλλη θεματολογία, εξίσου ανθρωποκεντρική, αλλά βασισμένη πρωτίστως σε ένα μείγμα παρατήρησης, γνώσης και αισθήματος που οφείλει να συνοδεύει τους καινούριους μύθους. Η προλογική αναφορά του δημιουργού παραχωρεί μια ιδέα για τα κλειδιά και τις επιρροές που διαμορφώνουν την αφετηρία του ύφους και της θεματολογίας. Η κοσμική διάσταση αλλά και το φαντασιακό επιβάλλουν την αίρεση στην γλώσσα. Μια γλώσσα που ακουμπά στην κινηματογραφική πρακτική και δεν συναντιέται παρά στην εσωτερική αναζήτηση.

Στο ύφος που παραμένει ανέπαφο από τα βαρίδια και τα ηθικά χρέη της εποχής, ανοίγοντας ένα παράθυρο στην μεγάλη εικόνα που μόλις αποκαλύπτεται εκεί έξω. Ο μύθος ως γονιμοποιητικό στοιχείο της σύγχρονης φαντασίας παραμένει ένα είδος αρχέγονου υλικού αυτού του κόσμου με τα ανεξερεύνητα σπλάχνα του που ποτέ δεν ησυχάζουν, γεννώντας το καινούριο και το μυστηριώδες.

Ονόματα συγγραφέων και ποιητών, τίτλοι εμβληματικών, κινηματογραφικών ταινιών που διάνυσαν έναν ολόκληρο δρόμο μες στην καρδιά μας παρελαύνουν στον πρόλογο της συλλογής που εξ ονόματός της, δείχνει με ευφράδεια το πνεύμα και την πρόθεση του δημιουργού της. Οι δημιουργοί που επηρεάζουν τον Χρήστο Ντικμπασάνη δεν συνιστούν απλούς υπηρέτες του φαντασιακού, αλλά εισηγητές ενός είδους που γεννιέται μέσα από την ανθρώπινη ανάγκη να ερμηνευθούν αυτά τα πλατιά και αληθινά πανανθρώπινα σύνορα που διαρκώς διευρύνονται. Η επιστήμη και η φαντασία, ο μύθος και η τεχνική ειδίκευση διαμορφώνουν την γοητεία ενός νέου, λογοτεχνικού είδους που πατά επάνω στις αδιάπτωτες εμμονές της ζωής και ενός καινούριου, γεμάτου ασύλληπτες φιλοδοξίες αιώνα.

Οι καινούριοι άγιοι της σύγχρονης λογοτεχνίας που μνημονεύονται στον πρόλογο της συλλογής του Ντικμπασάνη, υπακούουν σε μια αδοκίμαστη θεολογία. Μια λέξη που αναμένεται στις επόμενες δεκαετίες να βρει μια νέα σημασία μες στην σύγχρονη επιστημοσύνη. Μοναδικό εφόδιο αυτών των εμβληματικών δημιουργών που υπερασπίστηκαν την απερίγραπτη άγνοια της ανθρώπινης ψυχής απέναντι στο μεγαλείο και την δυναμική του ανεξερεύνητου, η φαντασία. Ένα ερέθισμα που σε όλες τις εποχές της ανθρώπινης εξέλιξης γέννησε τον άγγελο μες στο κοιμισμένο κτήνος. Οι πρόζες της Φυγής στο ανέφικτο επαληθεύουν το απερινόητο της ποιητικής δημιουργίας, όπως το περιέγραψε ο Ζήσιμος Λορεντζάτος και όπως τούτο παρατηρείται και διευρύνεται όταν μιλούμε για την ανθρώπινη παρουσία μες στην μεγαλειώδη, συμπαντική πραγματικότητα. Η φαντασία και η επιστήμη, όπως η θρησκεία πριν από χιλιάδες χρόνια, προπορεύονται μιας επανάστασης που αναμένεται να ισοπεδώσει τις γνώριμες αξίες αυτού του κόσμου.

Οι δημιουργίες του Χ. Ντικμπασάνη που έρχονται στα ράφια των βιβλιοπωλείων από τις εκδόσεις Βακχικόν, με άλλοτε ελπιδοφόρο ύφος και άλλοτε ως μια υπόμνηση της μοναξιάς που περιμένει τον άνθρωπο εκεί έξω, συνιστούν μικρά μυθιστορήματα, ικανά να διερευνήσουν ως ένα βάθος ψυχικό, την έκφραση αυτού του δράματος, αυτής της αγωνίας που ζούμε και εκφράζουμε. Η πρόθεση της ανταρσίας, η πάλη με την ζωή που γυρεύει νέους δρόμους, συντρίβοντας το παλιό, ο μύθος που δίνει απλόχερα τα εφόδια για την ανάγνωση ενός κόσμου που δεν υπάρχει πια ή αναμένεται να προκύψει μες στην ραγδαία αναζήτηση του αδοκίμαστου, διαμορφώνουν τα θεμελιώδη επιχειρήματα αυτού του ανέφικτου κόσμου που γεννιέται στις σελίδες της συλλογής των εκδόσεων Βακχικόν. Ο καινούριος άνθρωπος φαντάζει έτοιμος να υπακούσει με την ίδια πίστη την καινούρια, οργιαστική θρησκεία που μοιάζει να αναθεωρεί τα όρια του θεού. Η φαντασία που τόσο τιμά τούτο το έργο, δεν είναι τίποτε περισσότερο από την πρόσκαιρη, τρεμάμενη γέφυρα που οδηγεί τον άνθρωπο στους νέους κόσμους. Η επιστήμη μετατρέπεται σε μια νέα τέχνη που μας επιτρέπει να συλλογιζόμαστε εκ νέου πάνω σε μορφές και θεωρήματα άγνωστα για μας. Την ώρα που μια νέα αντικειμενικότητα κάνει την εμφάνισή της εκεί έξω, το φαντασιακό, προικισμένο με την ελευθερία και το ανοίκειο ακόμη ήθος του, προκαλεί την κυριολεξία που παλιώνει, δοκιμάζει να μεταφράσει εκ νέου τον κόσμο, φωτίζοντας αλλιώτικα την σκηνή της ιστορίας που ήδη γράφει τις πρώτες σελίδες της. Οι καινούριοι καθεδρικοί είναι οι άτρακτοι που κουβαλούν τις αναζητήσεις της ανθρωπότητας. Πρόκειται για τους πυραύλους που εκτοξεύονται με ταχύτητα από το ακρωτήριο Κανάβεραλ κουβαλώντας αυτό ακριβώς το μείγμα γνώσης, αισθήματος και φαντασίας, ως την πιο σπάνια και ακριβή παρακαταθήκη αυτού εδώ του κόσμου. Ο άνθρωπος του Χρήστου Ντικμπασάνη δεν συλλογιέται μα ονειρεύεται και αυτό τον καθιστά πια σχεδόν θεό, έτσι όπως συνδυάζει την λογική και τον μύθο.

Χαλκευμένη σε γκραβούρες και καημούς, η ανθρώπινη φαντασία κατηφόρισε με εφόδιό της τον μυστικισμό των βόρειων χωρών για να εμποτίσει με το άρρητο και το μεταφυσικό, την ως τότε φαινομενολογία του κόσμου. Δανείζοντας το ύφος της στην ανανέωση της τέχνης που γύρευε μια άλλη γλώσσα ξεφύλλισε τις σελίδες ενός άγνωστου βιβλίου γεμάτου από την αθωότητα ενός νέου, αδιανόητου θεού.

Στο ποίημα Ο θάνατος της Μάνας που κοσμεί το περιεχόμενο της έκδοσης του Βακχικόν, ο Χρήστος Ντικμπασάνης γράφει. Σε αυτήν την ζωή δεν είναι είδηση να πεθαίνεις, ούτε είναι είδηση να την ζεις. Ετούτο το σημείωμα θα συμπληρώσει στην εκφορά του ποιητή, τις λέξεις του που αρθρώνουν τον σκελετό μιας νέας θρησκείας, ενός νέου τεχνουργήματος.

Δεν είναι είδηση λοιπόν να ακολουθείς την λογική και την ορθοδοξία στην δίνη ενός αιώνα που μόλις αρχίζει. Είδηση είναι αυτή η νέα ψυχολογία που γυρεύει να καταπραύνει αμφιβολίες και προκαταλήψεις με επιχείρημά της  την φαντασία και εφόδιο βασικό την απροσδιόριστη μουσική των άστρων που την στεφανώνουν. Ο Χρήστος Ντικμπασάνης προτείνει την Φυγή στο Ανέφικτο, κρατώντας εντός του την ιερή σκιά του γενναίου, καινούριου κόσμου που δεν παύει να μας αποκαλύπτεται με αμέτρητους τρόπους και αφάνταστα φανερώματα.

 Φυγή Στο Ανέφικτο, Χρήστος Ντικμπασάνης, Εκδόσεις Βακχικόν

*** Ο Απόστολος Θηβαίος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1980. Σπούδασε στην Αθήνα οικονομικά και σήμερα εργάζεται στον τραπεζικό τομέα. Η ενασχόλησή του με τη συγγραφική δραστηριότητα ξεκίνησε το 2007. Κείμενα και ποιήματά του περιλαμβάνονται στο λογοτεχνικό περιοδικό “Νέα Σκέψη”, όπου και συμμετέχει συστηματικά. Δουλειά του έχει συμπεριληφθεί στη “Φιλολογική Πρωτοχρονιά” (εκδ. Μαυρίδη), στην ανθολογία του Συλλόγου Βιβλιόφιλων Έδεσσας, στη συλλογική ποιητική συλλογή των εκδ. “Σίλφιον” καθώς και στο “Αλμανάκ” του 2009, που οργανώθηκε και δημοσιεύθηκε από την ομάδα του “Ποιείν”. Επίσης δείγμα γραφής μπορεί κανείς να εντοπίσει σε πολλά έντυπα, ηλεκτρονικά και μη, όπως το περιοδικό “Asante” ή τους δικτυακούς χώρους της ομάδας “Ποιείν” και άλλων συγγραφικών, ηλεκτρονικών κοινοτήτων.

This image has an empty alt attribute; its file name is sep-lit-1024x59.png

Ακολουθήστε τo Literature.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα για τον πολιτισμό και την επικαιρότητα από την Ελλάδα και τον Κόσμο.

This image has an empty alt attribute; its file name is sep-lit-1024x59.png
This image has an empty alt attribute; its file name is sep-lit-1024x59.png
This image has an empty alt attribute; its file name is sep-lit-1024x59.png
This image has an empty alt attribute; its file name is sep-lit-1024x59.png

This image has an empty alt attribute; its file name is sep-lit-1024x59.png
ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
latestpopular