***Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη***

Κράτα την ανάσα σου, Αιμίλιος Σολωμού, Εκδόσεις Καστανιώτη

Ένα μυθιστόρημα για τη διαστρέβλωση της αλήθειας και τη διαμόρφωση της κοινής γνώμης αλλά και για τον τρόπο με τον οποίο καλούνται οι άνθρωποι να διαχειριστούν την ενδεχόμενη στοχοποίησή τους, αλλά και την πορεία προς τη λύτρωση είναι το νέο βιβλίο του βραβευμένου συγγραφέα από την Κύπρο Αιμίλιου Σολωμού που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδ. Καστανιώτη.

Η ασθματική γραφή, η στρωτή γλώσσα, η συναισθηματική και ψυχολογική διείσδυση στα αίτια και στα αιτιατά των πράξεων που καθορίζουν τη ζωή μας ή τη μεταστρέφουν απροσδόκητα, η στοχευμένη και γενικευμένη δαιμονοποίηση των ανθρώπων και ο ίδιος ο κεντρικός ήρωας που μοιάζει να είναι βγαλμένος από βιβλίο του Καφκα ή του Σαμαράκη κάνουν το έργο αυτό ένα απρόσκοπτο ανάγνωσμα. Όταν τελειώσει η ανάγνωσή του ο αναγνώστης, έμπλεος στοχασμού, καλείται να αποφασίσει και ο ίδιος πώς πρέπει να αντιμετωπίζει τα φαινόμενα αυτά που καθορίζουν την σύγχρονη κοινωνική παρακμή, αλλά και να εστιάσει την προσοχή του στην αυτοβελτίωσή του πέρα από τις κοινωνικές συμβάσεις και τις συνθήκες αποπροσανατολισμού που υπάρχουν ολόγυρά του.

Ο Σολωμού στήνει μια ιστορία με κεντρικό χαρακτήρα τον φιλόλογο και συγγραφέα Ιωάννη Καλλέργη. Παντρεμένος και με καλή οικονομική κατάσταση ζει μια ζωή, φαινομενικά απολύτως τακτοποιημένη, ώσπου όλα ανατρέπονται ως αποτέλεσμα μιας καταγγελίας για σεξουαλική παρενόχληση μαθήτριάς του από τον πατέρα της. Και τότε αρχίζει μια ανελέητη αποκαθήλωση στη ζωή του, καθώς όλοι τον αντιμετωπίζουν αρνητικά. Ο Καλλέργης, χωρίς καμιά προοπτική αυτοϋπεράσπισης γίνεται πλέον στόχος του οικογενειακού και επαγγελματικού περιβάλλοντός του, αφού όλοι έχουν πεισθεί για την ενοχή του. Παρίας μιας παρακμάζουσας κοινωνίας, εξιλαστήριο θύμα της παθογένειάς της θα φτάσει να νιώθει ότι καταδιώκεται από τους ναζί ως Εβραίος. Συνηγορεί σ’ αυτό η παραπληροφόρηση που εξαπολύεται από τα ΜΜΕ, ικανή να κατακρημνίσει αποδομώντας ακατάπαυστα και ανελέητα τη ζωή ενός ανθρώπου.

Η συντελεσμένη πλέον κατεδάφιση του προηγούμενου έντιμου βίου θα τον ωθήσει στην αυτοθέλητη έξοδο από τη σκηνή του παραλόγου. Στη φυγή προς τον τόπο καταγωγής του. Εκεί όπου θα καταβυθιστεί σε έναν επαναπροσδιορισμό της χαμένης αθωότητας στη ζωή του, στην ανεύρεση του πραγματικού, εν τέλει, εαυτού, στην αυτογνωσία, στη συναισθηματικότητα, στην ενσυναίσθηση. Το παρελθόν θα αναδειχθεί εκ νέου ως κριτήριο καθορισμού του μέλλοντος σε νέες, ανθρώπινες, αυτή τη φορά, διαστάσεις.

Η σύνδεση της αφήγησης με τον στοχασμό γίνονται με ευρηματικό τρόπο. Πολύ ωραίες εικόνες στη φύση εκείνου του μικρού χωριού που θα λειτουργήσει ως κολυμπήθρα του Σιλωάμ για την επαναχάραξη της νέας εξελικτικής πορείας ενός ανθρώπου που μοιάζει να έχει χάσει τα πάντα ενώ στην ουσία τώρα αρχίζει να βρίσκει. Ο κόσμος, ναι, μέσω της σοφίας και της αυτογνωσίας μπορεί να αναγνωστεί από την αρχή και ο Σολωμού με τον ήπιο αλλά καταγγελτικό του λόγο προκαλεί τον αναγνώστη να ορίσει ξανά την πυρηνική ουσία των συντεταγμένων της ζωής του. Συντελεί σ’ αυτό η βιωματική σχέση με τη φύση, η οποία δημιουργεί πολύ όμορφες εικόνες κατά την αναγνωστική διαδικασία.

Ο Σολωμού καταβυθίζεται στην ψυχοσύνθεση του ήρωά του, για να ανασύρει από εκεί τις πιο λεπταίσθητες διακυμάνσεις των ενδόμυχων σκέψεών του, των φόβων του αλλά και των αποφάσεών του. Καταγράφει έτσι ένα δυνατό ψυχογράφημα του εσώτερου κόσμου ενός ανθρώπου που μοιάζει καλά βολεμένος στη ζωή, προτού αφεθεί ως άθυρμα της μοίρας στην ανατροπή και στον ανεξίτηλο στιγματισμό της ζωής του. Παράλληλα εξεικονίζει με τον καλύτερο τρόπο την ανάγκη αναβίωσης της σχέσης του ανθρώπου με τη φύση σε μια οικολογική ισορροπία, ικανή να αντιστρέψει τη φθορά και την καθολική αλλοτρίωση της ανθρώπινης φύσης, λόγω του σύγχρονου πολιτισμού και του τρόπου ζωής που αυτός υπαγορεύει. Ωστόσο, δεν περιορίζεται μόνο σ’ αυτό. Σκύβει με συμπόνια και αγάπη πάνω από το θύμα. Σέβεται τη δική του θέση, νιώθει την απόγνωσή του, τον φόβο της απομόνωσης που μοιραία βιώνει. Αφουγκράζεται τις ανάσες και της σιωπές του με την ίδια συνέπεια που το κάνει και όταν ψυχογραφεί τον κεντρικό του ήρωα.

Σημαντικός είναι και ο τρόπος με τον οποίο ο Σολωμού διαχειρίζεται τον ίδιο τον μυθοπλαστικό ιστό της ιστορίας του, καθώς ο αφηγητής, φίλος και συνάδελφος του Καλλέργη καταλήγει σε μια νέα πρόταση ζωής ως πρόταγμα αξιολόγησης και κριτήριο επιβίωσης σε έναν κόσμο που ολοένα και περισσότερο καταρρέει.

Ένα αξιόλογο μυθιστόρημα για τις κακοποιητικές διαστάσεις της κοινωνίας, για τη φθορά που υπαγορεύουν τα ΜΜΕ, για τη διαχείριση της ενοχής αλλά κυρίως για την προσδοκία ενός νέου, πιο ανθρώπινου, τρόπου ζωής.

Ακολουθήστε τo Literature.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα για τον πολιτισμό και την επικαιρότητα από την Ελλάδα και τον Κόσμο.