Please enable JavaScript to view the comments powered by Disqus.

***Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη***

Εικονοπλάστες προερχόμενοι από τον ιταλικό νεορεαλισμό αφηγήθηκαν με μοναδική βιρτουοζιτέ ιστορίες ανθρώπων του περιθωρίου που αποτελούν το κουκούτσι της μεταπολεμικής κοινωνίας, εκεί που τα ναρκωτικά, ο αγοραίος έρωτας, άνθρωποι της φτωχολογιάς πρωταγωνιστούν έξω από τα στούντιο, εκεί που λαμβάνουν χώρα οι αληθινές ιστορίες. Ανάμεσα σε εκείνους που βρέθηκαν στον ομφαλό του ιταλικού μεταπολεμικού κινηματογράφου, ο Federico Fellini, μια καλλιτεχνική διάνοια που σφράγισε τη δεκαετία του ’50 με τα «La Strada» και «Nights of Cabiria», επενδύοντας στην αποτύπωση της βαρβαρότητας της κοινωνίας με απόβλητους ήρωες εκ πρώτης όψεως ανερμάτιστους, οι οποίοι παλεύουν με τον καθημερινό κάματο για ένα κομμάτι ψωμί και μια «φέτα» ελπίδας. Κατά τη δεκαετία του ’60 -στην μετανεορεαλιστική περίοδό του- τα «La Dolce Vita» και «8½», αποτέλεσαν υπαρξιακές οδύσσειες με στοιχεία σάτιρας από ένα εντελώς διαφορετικό ταξικό μετερίζι αλλά πάντα με τη γνωστή φελινική αλέγρα διάθεση.

Έπρεπε να περάσουν μόλις 3 χρόνια από το μπάσιμό του στο σινεμά για να έρθει το 1953 να μεγαλουργήσει με το «I Vittelloni», κερδίζοντας τον Χρυσό Λέοντα στη Βενετία και ένα χρόνο αργότερα να κατοχυρώσει το ταλέντο του με το «La strada» (1954) αποσπώντας το χρυσό αγαλματίδιο Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας και να εξελιχθεί ο Fellini σε παγκόσμιο πανδέκτη, σε έναν καθολικό αφηγητή με μια ταινία μετανεοραλιστική στην οποία φωτογραφίζει με αγριάδα αλλά και λυρισμό τα συντρίμμια της ηττημένης Ιταλίας. Ένα δίπολο ανθρώπων, ένα αμήχανο δίδυμο, ήτοι ένας ελεεϊνός και τρισάθλιος «γίγαντας» και μια αγαθή «κοντορεβυθούλα» είναι οι δύο καταδικασμένοι ήρωες της ιστορίας που επιλέγει να εξιστορήσει. Ρεαλιστικό, σκληρό, αποκαρδιωτικό και σπαρακτικό, το μελαγχολικό χαμόγελο της μεγάθυμης Gelsomina (Giulietta Masina), θα μείνει χαραγμένο στις μνήμες μας και τα μάτια βουρκωμένα κάθε φορά θα κοιτάζουν τους τίτλους τέλους σαν την πρώτη φορά, σαν να περιμένουμε σε κάθε προβολή η ταινία ως δια μαγείας να τελειώσει με το τέλος που αρμόζει στην αξιαγάπητη πρωταγωνίστρια, σαν να οφείλει το σύμπαν να αποκαταστήσει την κατάφωρη αδικία που της έλαχε.

Μια νεαρή κοπέλα (Gelsomina) θα πληροφορηθεί σαν κεραυνός εν αιθρία ότι η αδερφή της πέθανε και ο χήρος σύζυγός της και περιπλανώμενος καλλιτέχνης, Zampano (Anthony Quinn), θα της ζητήσει να την αντικαταστήσει ως βοηθό του στο αυτοσχέδιο περιοδεύοντα «θίασο». Πουλώντας την η μάνα της με αντίτιμο 10,000 λίρες, θα απορροφηθεί εκούσα άκουσα στην καθημερινότητα του άντρα και θα ξεκινήσει ένα ταξίδι ενηλικίωσης στην λούμπεν ζωή και στην σκληρότητα του κόσμου. H άβγαλτη και καλόγνωμη νεαρή Gelsomina θα βιώσει πολύ γρήγορα την κακομεταχείρισή του, πράξη που συνδέεται άμεσα και με την πληροφορία που εκείνος έλαβε από την μητέρα, ότι πρόκειται για κάπως αφελή και χαζούλα αλλά αρκετά πειθήνια, άρα θεωρεί ότι έχει και πλήρη δικαιοδοσία πάνω της. Η Gelsomina είναι ένας απλός άνθρωπος με ουσία, μια αγαθή ψυχή που το μόνο που έχει ανάγκη είναι μια πράξη ανθρωπιάς, ένα χαμόγελο, μια τρυφερότητα, την ελευθερία της που έχει στερηθεί με την φτώχεια που την μαστίζει και την κτητικότητα του άλλου τύπου. Υπομένει χωρίς παράπονο και εξακολουθεί να τα αντιμετωπίζει όλα με θετικότητα ξέροντας ότι πωλήθηκε αναγκαστικά, σαν αντικείμενο, μια αποφράδα μέρα για να μπορέσει να επιβιώσει η οικογένειά της.

Αυτός, είναι ένας περιπλανώμενος τυχοδιώκτης καλλιτέχνης-διασκεδαστής που αξιοποιεί τη φυσική του δύναμη για να βγάλει λεφτά εκτελώντας ένα σόου κατά το οποίο σπάει αλυσίδες με το κορμί του, πράγμα που του επιτρέπει η πληθωρική σωματική του διάπλαση η οποία όμως είναι αντιστρόφως ανάλογη της συναισθηματικής του νοημοσύνης. Με το αυτοσχέδιο περιοδεύον όχημά του τραβολογάει την δίχως όνειρα και επιλογές άβουλη Gelsomina, όσο αυτός παραμένει πλήρως παραδομένος στη ηδυπάθειά του και στην επιφανειακότητα της ύπαρξής του. Τόσο θρασύς και ρηχός που δεν τον νοιάζει να δείχνει με καμάρι το πόσο ρεμάλι είναι, συμφεροντολόγος που δεν λογαριάζει την αθώα ψυχή που έχει ως βοηθό και συνοδοιπόρο αλλά και άτυπα σύντροφο του. Μπεκροπίνει, ασχημονεί, φέρεται άσεμνα, πηγαίνει με όποια γυναίκα βρει, ένας λεχρίτης, ένα περίτριμμα που δεν ξέρει να αγαπάει.

Η αναξιοπαθούσα Gelsomina έχοντας αποδεχτεί την κατάσταση μην έχοντας λόγο για την μοίρα που της επιφύλαξε η άκαρδη μάνα της, παρατηρεί, ανέχεται, συγχωρεί και τον αβάσταχτο πόνο που βιώνει τον έχει κουρνιάσει πίσω από το πλατύ της χαμόγελο. Επιμένει να κρατάει αλώβητη την αθωότητα και μεγαλοψυχία της αγόγγυστα, παλεύοντας κάθε φορά να βρει αυτό το μικρό ψήγμα καλοσύνης στους άλλους και αυτή τη μικρή και σύντομη αναλαμπή συναισθήματος που ξετρυπώνει τσιγκούνικα από τον φτωχοδιάβολο Zampano προσπαθεί να την αναδείξει και να την μεγεθύνει στο μυαλό της. Δυστυχώς μάταια… Ο άτυπος ρόλος της συντρόφου που της δόθηκε ετσιθελικά είναι άλλη μια πηγή δυστυχίας για εκείνη αφού ο άπιστος γυναικάς σε κάθε σταθμό της περιοδείας τους αποδεικνύει ανερυθρίαστα την ασπλαχνία του. Μια τραγική φιγούρα, ένα σύμβολο χαράς, νιότης, παιδικότητας και ανεμελιάς η Gelsomina θα «βιαστεί» άγρια από την πραγματικότητα, η ελευθερία της θα σφετεριστεί από το μίσος των ανέραστων της ζωής και της δημιουργικότητας. Ένα σπάνιο λουλούδι που θα πνιγεί από τα εκδικητικά ζιζάνια που φυτρώνουν παντού, όσο το έδαφος τους το επιτρέπει, με μια ερμηνεία ζωής από την Giulietta Masina.

Ο Fellini στην πιο λυρική στιγμή του παραδίδει το αριστούργημά του με το «La Strada» να αποτελεί την πρώτη ταινία από την άτυπη τριλογία του, αγλαός καρπός της συνεργασίας του με την μούσα και σύζυγο του στη ζωή, Masina και η μοναδική αλλά αξιοθαύμαστη σύμπραξη με τον επίσης μοναδικό, χαμαιλέοντα Anthony Quinn. Ο τελευταίος, ενσαρκώνει το βάρβαρο αρσενικό οιηματία, ένα τέρας υποκριτικής (μεταφορικά και κυριολεκτικά εν προκειμένω) που κάθε του ερμηνεία καταγράφεται στο μνημονικό και με την παρουσία του -πάντα τόσο επιβλητική και αναντικατάστατη, σταθερά αξιόπιστος- παραδίδει μια σπουδαία ερμηνεία με τη χαρακτηριστική οιμωγή της τελευταίας σκηνής.

This image has an empty alt attribute; its file name is sep-lit-1024x59.png

Ακολουθήστε τo Literature.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα για τον πολιτισμό και την επικαιρότητα από την Ελλάδα και τον Κόσμο.

This image has an empty alt attribute; its file name is sep-lit-1024x59.png
This image has an empty alt attribute; its file name is sep-lit-1024x59.png
This image has an empty alt attribute; its file name is sep-lit-1024x59.png
This image has an empty alt attribute; its file name is sep-lit-1024x59.png

This image has an empty alt attribute; its file name is sep-lit-1024x59.png
ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
latestpopular