Ο Άλεν Στιούαρτ Κόνιγκσμπεργκ αυτοβιογραφείται! γράφει η Λεύκη Σαραντινού [Σχετικά με το τίποτα, Woody Allen]

11 March 2021

Σχετικά με το τίποτα, Woody Allen, Εκδόσεις Ψυχογιός

***Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη***

Σχετικά με το τίποτα, Woody Allen, Εκδόσεις Ψυχογιός

Το λιγότερο ιδιαίτερη, όσο και ιδιόρρυθμη θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε την αυτοβιογραφία του μεγάλου κωμικού ηθοποιού, σεναριογράφου και σκηνοθέτη Γούντι Άλεν, μια αυτοβιογραφία, η οποία έχει, όμως, το προνόμιο να είναι τόσο κωμική και ξεκαρδιστική όσο και ο ίδιος ο συγγραφέας της, ένας από τους σημαντικότερους ανθρώπους του κινηματογράφου του 20ου αιώνα.

Πρόκειται για μία αυτοβιογραφία τρυφερή, αυθόρμητη και ζεστή, όσο και η καρδιά του μεγάλου κωμικού. Ο Άλεν Στιούαρτ Κόνιγκσμπεργκ, με το ψευδώνυμο Γούντι Άλεν, ένας Αμερικανοεβραίος μεγαλωμένος μακριά από τις επιταγές της θρησκείας του στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης, δεν ακολουθεί την τυπική χρονολογική σειρά για την εξιστόρηση της ζωής του, αλλά αφήνεται στο να τον συνεπάρει ο ρυθμός των λέξεων και των γεγονότων με τέτοιον τρόπο, έτσι ώστε η εξιστόρηση να κυλάει αβίαστα και φυσικά. Δεν φαίνεται να διακατέχεται, παραδόξως, από καμία απολύτως βιασύνη στο να διηγηθεί την ιστορία του. Είναι σίγουρος πως έχει όλον τον χρόνο με το μέρος του.

Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι ο ίδιος δεν έχει συμπεριλάβει ούτε μία χρονολογία στις σελίδες του βιβλίου του, όποιος αναγνώστης, όμως, γνωρίζει τα γεγονότα του 20ου αιώνα, αλλά και μερικές από τις ταινίες του μεγάλου κωμικού, δεν θα έχει κανένα πρόβλημα στο να τοποθετήσει ο ίδιος χρονικά τους σταθμούς της ζωής του μεγάλου κωμικού.
Ο Γούντι Άλεν ξεκινά από τα παιδικά του χρόνια, αφηγείται τις θολές οικογενειακές του αναμνήσεις και μας αποκαλύπτει την κακή σχέση που είχε με το σχολείο και το διάβασμα. Ομολογεί ότι ήταν γύρω στα είκοσι όταν έπιασε να διαβάσει κάτι άλλο εκτός από κόμικ-δηλαδή λογοτεχνία- κι αυτό επειδή από το σπίτι του τα βιβλία απουσίαζαν σχεδόν εξολοκλήρου. Τότε ήταν περίπου που ξεκίνησε και η σχέση του με την έτερη μεγάλη του αγάπη, την τζάζ μουσική και το κλαρινέτο.

Μας αφηγείται, επίσης, πως λάτρεψε κυριολεκτικά από μικρό παιδί τον κόσμο του κινηματογράφου, έναν κόσμο του οποίου σύντομα έμελλε να γίνει μέλος και ο ίδιος, ανακαλύπτοντας την κλίση του.

Το ταξίδι στις σελίδες του “Σχετικά με το τίποτα” αποτελεί και ένα ταξίδι στον κόσμο του Χόλυγουντ, αφού, μέσα από την εξιστόρηση του Γούντι Αλεν θα γνωρίσουμε κι εμείς, εκτός από την ιστορία δημιουργίας των περισσότερων ταινιών του, όπως το Match Point και το Μανχάταν, και πολλούς διάσημους ηθοποιούς, την Ντάιν Κίτον και τον Πέτερ ο’ Τουλ και άλλους πολλούς.
Η αφήγηση περιλαμβάνει τους δύο αποτυχημένους γάμους του, τις ουκ ολίγες-και ενίοτε θυελλώδεις σχέσεις του με το άλλο φύλο- και, φυσικά, τη σχέση του με τη Μία Φάροου, καθώς και τις απαντήσεις που δίνει ο ίδιος σχετικά με τις κατηγορίες για σεξουαλική παρενόχληση της υιοθετημένη κόρης της, της Σουν-Γι. Οι κατηγορίες αυτές, οι οποίες του απευθύνθηκαν σχετικά πρόσφατα από την εν λόγω ηθοποιό, αφορούν μια γυναίκα η οποία, αν και πολύ μικρότερη από τον μεγάλο κωμικό, κατέληξε τελικά να τον παντρευτεί και να υιοθετήσει μάλιστα μαζί του και δύο κόρες. Μάλιστα ο Γ.Α. δηλώνει ακόμη ερωτευμένος με τη Σουν-Γι.

Οπωσδήποτε το βιβλίο προσφέρει μία πολύ καλή ματιά σε αυτό που είναι ο άνθρωπος Γούντι Άλεν πίσω από τις ταινίες του. Αυτός παρουσιάζεται, λοιπόν, ως άνθρωπος με μεγάλη αυτογνωσία, καθώς και με μεγάλη τάση για χιούμορ και αυτοσαρκασμό. Και, όπως είναι φυσικό, όλα αυτά τα χαρακτηριστικά του δεν θα μπορούσαν να λείπουν από την εξιστόρηση της ζωής του.
Από την αφήγησή του δεν λείπουν οι περιγραφές και το γέλιο, απουσιάζει, όμως το συναίσθημα. Πρόκειται για μία αφήγηση φλεγματική και ενίοτε, κάπως αποστασιοποιημένη, αφού κάποιες φορές αισθανόμαστε ότι τα γεγονότα, τα οποία τόσο φυσικά λέγεται ότι συνέβησαν, είναι σαν να αφορούν τη ζωή ενός άλλου και όχι εκείνη του συγγραφέα.

Ο Γούντι Αλεν αρνείται επανειλημμένα τον τίτλο τόσο του τελειομανή όσο και του διανοούμενου, τίτλους που του έχουν αποδοθεί κατά καιρούς. Παρουσιάζεται ως γνήσιος Αμερικανός, αστός, αλλά και καλλιτέχνης και εραστής του ωραίου σε κάθε μορφή. Ο ίδιος θεωρεί, πάνω απ’ όλα, τον εαυτό του συγγραφέα που δεν νοιάζεται διόλου για την υστεροφημία του και υποβαθμίζει την υποτιθέμενη σπουδαιότητα της ζωής του. Τελικά, φτάνοντας στο τέλος, θα τον έχουμε οπωσδήποτε συμπαθήσει! Κι όλα αυτά από μία βιογραφία η οποία αψηφεί τις κοινωνικές συμβάσεις. Όταν θα φτάσουμε στο τέλος, οπωσδήποτε θα σκεφτούμε: “Τελικά μάθαμε όλα όσα θέλαμε να ξέρουμε για τη ζωή του διάσημου Γούντι Άλεν!-ή μήπως όχι;”